ΟΜΙΛΙΕΣ_KEIMENO

Κρίσιμο Τρίμηνο

Κρίσιμο Τρίμηνο 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Ομιλία του Στάμου Στίνη στον Οραματισμό του Σεπτεμβρίου 2011

 

Επισήμως να σας καλωσορίσουμε και σ’ αυτόν τον οραματισμό του φθινοπώρου, όπου αποδεικνύεται περίτρανα για άλλη μια φορά το χαρακτηριστικό της ελληνικής ψυχής, ότι, αν δεν αρχίσουν να πέφτουν βροχή οι έκτακτες εισφορές και τα εκκαθαριστικά, ότι ο Έλληνας δεν ενεργοποιείται.

Έστω λοιπόν και τελευταία στιγμή, επειδή ο σημερινός οραματισμός και ο ερχόμενος του Δεκεμβρίου, είναι οι πιο κρίσιμοι που έχουνε γίνει ποτέ μέχρι τώρα αυτά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, που συντελείται ο συγκεκριμένος θεσμός.

Καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι, έχουμε πλέον ένα πολύ μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα, αυτό που είχαμε και στον προηγούμενο οραματισμό και είδατε τι επακολούθησε, μόλις απ’ τον Ιούνιο μέχρι τώρα, ότι η συμμετοχή πλέον υπερκαλύπτει κατά πολύ την κρίσιμη μάζα, τον μίνιμουμ αριθμό, ο οποίος για τα ελληνικά πράγματα ήταν γύρω στα τριακόσια τριάντα, με τρικόσια πενήντα άτομα συμμετοχή, πράγμα που μας επιτρέπει να έχουμε μια πολύ καταλυτική επίδραση επάνω στη ροή των πραγμάτων.

Οφείλω να χαιρετήσω και να δώσω συγχαρητήρια και τις ευχαριστίες μας, όχι μόνο σε όσους συμμετέχουν διά ζώσης εδώ στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στα υπόλοιπα σαράντα-σαράντα δύο σημεία, με τα οποία είμαστε συνδεδεμένοι, καλύπτοντας αρκετές περιοχές της Ελλάδας, αλλά και από το εξωτερικό. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πρέπει να συμμετέχουμε πάνω από χίλια άτομα αυτή τη στιγμή, οπότε μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε μια πολύ σημαντική παρέμβαση πλέον στην ροή των πραγμάτων. Έστω και τώρα, που είναι η τελευταία στιγμή, υπάρχει αυτή η ευκαιρία και οφείλουμε να την εκμεταλλευτούμε.

Έτσι λοιπόν, επέλεξα λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης να μην έχουμε μια μεγάλη ομιλία για να δώσουμε το βάρος της ενέργειάς μας σ’ αυτή καθ’ αυτή τη διαδικασία του οραματισμού, γιατί αυτή είναι που μας χρειάζεται, αυτή τη στιγμή.

Εκείνο που θα ήθελα μόνο, είναι να σας υπενθυμίσω δυο-τρία πράγματα προκειμένου να φύγουμε απ’ αυτό το αρνητικό νέφος, το οποίο προσπαθούν να επιβάλλουν στα ελληνικά πράγματα, κυρίως μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Θα ξεκινήσω πάλι στα γρήγορα για να θυμηθείτε, τουλάχιστον όσοι συμμετείχατε έως τώρα, αλλά και όσοι είσαστε για πρώτη φορά σήμερα, τι επακολούθησε από τη μεγάλη έκχυση ενεργειών που συντελέστηκε στις 12 Μαίου του 2010.

Όσοι μας είχατε παρακολουθήσει, θα θυμάστε ότι, από τότε είχαμε προδιαγράψει, ότι μέσα απ’ αυτή τη μεγάλη έκχυση ενεργειών, τα πράγματα τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και στην Ελλάδα, θα έβαιναν σε μια κορύφωση μέσω κρίσης, γιατί ακριβώς είναι μια απαραίτητη καθαρτική διαδικασία, για να αναδιευθετηθούν ενέργειες τόσο σε παγκόσμιο, όσο και σε εθνικό επίπεδο, για να αλλάξουν συσχετισμοί, να αλλάξουν δομές, έτσι ώστε μετά από κάποια χρόνια να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα πράγματα στη νέα πνευματική πραγματικότητα, που αναμένουμε να γεννηθεί στον πλανήτη. Σ’ αυτή την προσπάθεια της αναγέννησης του πλανήτη, είχαμε τονίσει και τότε, πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, ότι, δεν υπήρχε κανένα σημάδι να το μαρτυράει, ότι η Ελλάδα θα βρεθεί στο επίκεντρο διεθνώς και ότι ο ρόλος της Ελλάδας θα είναι τέτοιος, ο οποίος θα ωθήσει την παγκόσμια κατάσταση μαζί με την Ινδία και κάποιες άλλες χώρες να οδηγηθούν σ’ αυτό το δρόμο της πνευματικής αναγέννησης. Όταν είχαν ληφθεί αυτές οι υπαγορεύσεις δεν είχαμε κανένα στοιχείο στα χέρια μας, τώρα βλέπουμε όμως, πού οδηγεί η όλη κατάσταση.

Εκείνο το οποίο ενδεχομένως δεν περιμένει κάποιος που βλέπει τα πράγματα λίγο κοντόφθαλμα, είναι το τι καλό μπορεί να προκύψει άραγε απ’ όλη αυτή την παγκόσμια κρίση, που έχει δημιουργηθεί σήμερα και κορυφώνεται όλο και περισσότερο, αλλά κι απ’ αυτή την κρίση που υφιστάμεθα κυρίως εμείς, εδώ στην Ελλάδα;

Έτσι λοιπόν, πρέπει οπωσδήποτε να δούμε λίγο πιο μακριά και να αποταυτιστούμε από εκείνες τις χρονικές στιγμές, τις οποίες βιώνουμε αυτή τη στιγμή και οι οποίες είναι καθαρτικές, είναι και επώδυνες.

Είδαμε ότι, απ’ τις 12 Μαίου του 2010, τα πράγματα διεθνώς βαδίζουν σε μια ένταση, σε μια κλιμάκωση κι αυτό το βλέπετε σε όλα τα μέτωπα, βλέπετε την οικονομική κρίση, η οποία δημιουργεί ένα τεράστιο αδιέξοδο, βλέπετε τους περιφερειακούς πολέμους και την αποσταθεροποίηση, η οποία έχει ξεκινήσει σ’ όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, βλέπετε ότι ήδη έχουμε ακύρηχτο κι αυτό το ομολογούν όλοι, έναν τρίτο παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν δυνάμεις, της λεγόμενης τεχνοφεουδαρχίας, οι οποίες προωθούν με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς εκείνη την κατάλληλη τεχνολογία, μέσω της οποίας να αποπειραθούν ένα καθολικό έλεγχο και μια υποδούλωση της ανθρωπότητας, είναι πράγματα που τα έχουμε τονίσει επανανειλημμένως, απλώς τώρα τα συνοψίζω.

Μάλιστα, καινούργιες πληροφορίες, οι οποίες είναι πάρα πολύ έγκυρες, αναφέρουν ότι, είμαστε πάρα πολύ κοντά στο να ιδρυθεί κι ένα καινούργιο παγκόσμιο νόμισμα, το οποίο θα αντικαταστήσει όλα τα προηγούμενα και το οποίο δεν θα είναι χάρτινο, όπως υπήρχαν κάποιες φήμες μέχρι τώρα, αλλά θα είναι ένα καθαρά ηλεκτρονικό νόμισμα, το νόμισμα του άνθρακα, ένα νόμισμα το οποίο θα βασίζεται στις εκπομπές ρύπων του άνθρακα και το οποίο θα πιστώνει και θα χρεώνει όλες τις δραστηριότητες ανάλογα με την ενέργεια που καταναλίσκεται. Αυτό είναι στα σκαριά και θεωρούν ότι υπάρχει σχέδιο να το επιβάλλουν μέσα στα λίγα επόμενα χρόνια, δηλαδή το πολύ μέσα σε μια δεκαετία.

Η ουσία είναι ότι, βιώνουμε μια κατάσταση, όπου οι αντίρροπες δυνάμεις που δουλεύουν στην ανθρωπότητα, αυτές που επιδιώκουν δηλαδή έναν καθολικό έλεγχο και μια εξελικτική υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους και απ’ την άλλη μεριά οι δυνάμεις του φωτός, οι οποίες εργάζονται αργά και συστηματικά και σταθερά για την αλλαγή της συνειδητότητας των ανθρώπων, που θα έχει και σαν αποτέλεσμα προφανώς τη γέννηση μιας καινούργιας κοινωνίας, ενός καινούργιου πνευματικού πλανήτη, βρίσκονται σε μια διαρκή σύγκρουση, η οποία θα εντείνεται μέσα στα επόμενα χρόνια. Και όπως είπαμε οι υπαγορεύσεις λένε, ότι η επόμενη δεκαπενταετία θα είναι καθοριστική για την εξέλιξη της όλης υπόθεσης.

Έτσι λοιπόν, βιώνουμε μια κατάσταση, όπου έχει ωριμάσει ένα κάρμα, ένα διεθνές κάρμα κι ένα εθνικό κάρμα κι όταν λέω έχει ωριμάσει ένα κάρμα εννοώ ότι οι συσσωρευμένες τάσεις του παρελθόντος μέχρι σήμερα, δείχνουν ότι, δεν μπορεί να δημιουργηθεί ένα ποιοτικό άλμα στην ανθρωπότητα και στην Ελλάδα κατ’ επέκταση, εάν δεν περάσουμε από μια περίοδο σαρωτικών αλλαγών. Αυτές οι σαρωτικές αλλαγές σπάνια γίνονται ανώδυνα, τις περισσότερες φορές γίνονται επώδυνα, γιατί κάθε αλλαγή στις δομές της ανθρώπινης κοινωνίας δημιουργεί πολύ μεγάλους κραδασμούς. Επίσης, όταν λέμε ότι έχουν συσσωρευτεί κάποιες τάσεις του παρελθόντος, αυτές οι τάσεις δεν είναι αναλλοίωτες, είναι μεν ισχυρές, αλλά εξαρτώνται και σε καθοριστικό βαθμό από τη δράση των ίδιων των ανθρώπων, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει αυτές τις τάσεις και άρα μπορούν επίσης και να τις ανατρέψουν, να τις εκτρέψουν, να τις οδηγήσουν προς άλλες καταστάσεις. Έτσι λοιπόν, μπαίνοντας τώρα το 2012, γιατί στον επόμενο οραματισμό που θα γίνει στις 11 Δεκεμβρίου, είμαστε υποχρεωμένοι ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτό το θέμα και τι αναμένουμε να γίνει διεθνώς και στην Ελλάδα, αλλά μπαίνοντας στο 2012, το σίγουρο είναι ότι ωριμάζει ένα κάρμα, το οποίο θα επιφέρει πολύ μεγάλες κρίσεις και κραδασμούς σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πώς θα το δουλέψουμε, το πώς θα εργαστούμε μ’ αυτό το κάρμα όμως, είναι καθαρά ρευστό και εξαρτάται αποκλειστικά από μας τους ίδιους. Άρα, δεν είναι μια κατάσταση στην οποία θα παραμείνουμε μοιραλατρικά ελπίζοντας να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο και να μην έχουμε καταστροφές, αλλά αντιθέτως είναι μια κατάσταση την οποία θα πρέπει να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερο.

Έτσι λοιπόν πέφτει το κύριο βάρος σ’ αυτή την ομάδα των συνειδητών ανθρώπων, η οποία αυξάνεται ολοένα και περισσότερο και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και αυτή η ομάδα καλείται να είναι η εμπροσθοφυλακή, ασχέτως του τι συμβαίνει γύρω μας, ασχέτως των κρίσεων, οι οποίες θα επακολουθήσουν, ασχέτως του πόνου, γιατί καμία αλλαγή δεν μπορεί να γίνει χωρίς πόνο, ασχέτως εξωτερικών συνθηκών, υπάρχει πλέον και είναι σχηματισμένη μια πολύ μεγάλη ομάδα συνειδητών ανθρώπων, οι οποίοι θα φέρουν επάνω τους όλο το βάρος της αλλαγής, η οποία πρόκειται να επακολουθήσει. Αυτό το βάρος είμαι απόλυτα σίγουρος, γιατί είναι εμπειρικά αυτά τα πράγματα, είναι βιωματικά διαπιστωμένα, ότι τα βιώνετε κι εσείς. Δηλαδή το ενεργειακό βάρος της πάλης με την αρνητικότητα, ο συνειδητός άνθρωπος το βιώνει κάθε μέρα, το βιώνει και διανοητικά και ψυχολογικά ακόμα και σωματικά. Ήδη, μην νομίζετε αυτές τις μέρες, που ήταν να γίνει ο οραματισμός και κυρίως από χθες, πολλοί είμασταν αυτοί, που διαπιστωμένα βιώναμε αυτή την πίεση της ενέργειας και είμαι σίγουρος ότι, και πολλοί από σας την έχετε βιώσει.

Κάθε φορά λοιπόν που μπαίνουμε σε μια κατάσταση κρίσης, οι συνειδητοί άνθρωποι δοκιμάζονται, γιατί είναι οι πρώτοι, είναι στην πρώτη γραμμή, αλλά όταν κατορθώνουμε και διατηρούμε την ψυχραιμία και τη συνειδητότητά μας και μια αταλάντευτη ενεργειακή στάση, η οποία πρέπει να εδρεύει στην πίστη επάνω, ότι, ότι γίνεται στο τέλος είναι για το καλό μας. Μ’ αυτό τον τρόπο αποτινάσσεται η αρνητικότητα, η οποία καλλιεργείται απ’ όλες τις πλευρές.

Ερχόμαστε λοιπόν στην Ελλάδα, όπου πρέπει να κάνουμε μια παραδοχή, προκειμένου να υπηρετήσει η Ελλάδα αυτό τον υψηλό εξελιχτικό στόχο, του να βγει μπροστάρης στα διεθνή δρώμενα, γιατί για εκεί προορίζεται η Ελλάδα, στο να μπορέσει ν’ αποτελέσει την ατμομηχανή των όσων θα επακολουθήσουν μέσα στην επόμενη δεκαπενταετία, είτε το θέλουμε, είτε όχι δεν μπορούσε να είναι η Ελλάδα που είχαμε κι αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε.

Έτσι λοιπόν, εάν κάποιος θέλει να βλέπει κοντόφθαλμα, ότι περνάμε αυτή τη στιγμή απλώς μια μεγάλη οικονομική κρίση, στην οποία θα τελέσουμε υπό κατοχή και όπου τα επόμενα χρόνια θα είναι απλώς χρόνια μιας πάρα πολύ σκληρής λιτότητας, βλέπει ένα ελάχιστο μέρος της εικόνας και βλέπει ακριβώς μπροστά από τη μύτη του.

Εκείνο το οποίο οφείλει να δει κανείς είναι ότι, όλη αυτή η κατάσταση κι όλη αυτή η περίοδος που βιώνουμε σήμερα είναι μια περίοδος κάθαρσης, ανακατάταξης και προετοιμασίας, προκειμένου να δημιουργηθούν αυτές οι κοινωνικές δομές στην Ελλάδα κι εκείνο το απαραίτητο ρεύμα συνειδητότητας, το οποίο απαλλαγμένο από τις παθογένειες του παρελθόντος, θα μπορέσει να σπρώξει μπροστά τα διεθνή πράγματα.

Έτσι λοιπόν να είστε σίγουροι, ότι, από επίκεντρο χλευασμού και πιέσεων που αυτή τη στιγμή αποτελεί η Ελλάδα διεθνώς, θα μετατραπεί πολύ σύντομα σε επίκεντρο θαυμασμού και διεθνούς καθοδήγησης των πραγμάτων στον πνευματικό τομέα και όχι μόνο. Στο να επικρατήσουν αυτές οι νέες νοοτροπίες και οι νέες πρωτοποριακές εναλλακτικές κοινωνικές δομές, οι οποίες θα δημιουργήσουν μέσα στην επόμενη δεκαπενταετία μια νέα πραγματικότητα.

Για να είμαστε τελείως ειλικρινείς όμως, πώς να το έκανε αυτό η Ελλάδα με τους πολιτικούς που διέθετε;

Μόνο αυτό σκεφτείτε, μην σκεφτείτε τίποτε άλλο, πώς να το έκανε με τις προσωπικότητες εκείνες, οι οποίες επέπλεαν μέχρι σήμερα σε μια τέτοια λιμνάζουσα κατάσταση σήψης, υπήρχε ποτέ μια τέτοια περίπτωση;

Καμία, αυτό μόνο αν σκεφτείτε καταλαβαίνουμε τι ανακατατάξεις χρειάζονται για να γίνουν σ’ αυτήν εδώ τη χώρα, προκειμένου να μπορέσει να παράγει εκείνον τον απαραίτητο πολιτισμό, που απαιτείται και στο πολιτικό επίπεδο και στο κοινωνικό και στο πολιτισμικό επίπεδο, για να παίξει αυτό το ρόλο που της επιφυλάσσεται.

Σας καλώ λοιπόν και όχι μόνο εμάς που βρισκόμαστε εδώ, ή που επικοινωνούμε, αυτό το μήνυμα να προσπαθήσουμε να το περάσουμε και σε έναν πολύ ευρύτερο χώρο, εκεί που κινούμαστε στη δουλειά μας, στην οικογένειά μας, οπουδήποτε, ότι το πράγμα δεν σταματάει εδώ, δεν είναι η κορύφωση εδώ, εδώ είναι απλώς η αρχή, είναι απλώς η νέα αρχή και θα το έχετε διαπιστώσει και στη ζωή σας ότι, καμία αλλαγή δεν έχουμε πετύχει ποτέ χωρίς το απαραίτητο σοκ.

Εκείνο που πρέπει να κάνουμε ενεργειακά, είναι να μην στεκόμαστε στο σοκ, αυτό αργά ή γρήγορα θα περάσει. Και να σας πω και κάτι άλλο, δηλαδή η διεθνής εμπειρία τι δείχνει, που αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σ’ εμάς και να το θυμηθείτε, αλλά ακόμα και χώρες οι οποίες πτωχεύσανε καθολικά και ο κόσμος κοιμότανε στους δρόμους, δεν ήταν μια κατάσταση η οποία κράτησε για πολύ, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ σ’ εμάς, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να πολωνώμαστε στο αρνητικό, αντίθετα πρέπει να πολωθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στο θετικό, στη θετική εξέλιξη των πραγμάτων.

Για να έρθω και στον οραματισμό, το λέω και για όσους μπορεί να συμμετέχετε για πρώτη φορά σ’ αυτή τη διαδικασία, τηρούμε μια αρχή, η οποία είναι η εξής. Όταν έχουμε ένα στόχο, δεν πρέπει να παγιδευτείς, να περιγράψεις με λεπτομέρειες τον τρόπο με τον οποίο θα υλοποιηθεί αυτός ο συγκεκριμένος στόχος, διότι αν περιγράψεις με λεπτομέρειες τη διαδικασία υλοποίησης η ενέργεια θα πρέπει ν’ ακολουθήσει υποχρεωτικά αυτή την περιγραφή στην οποία έχεις εγκλωβιστεί και ενδεχομένως ο συγκεκριμένος δρόμος να μην είναι διαθέσιμος και με την περιορισμένη κατανόηση των πραγμάτων, που έχουμε εμείς για την αλήθεια, μπορεί να κάνουμε λάθος.

Άρα, εκείνο στο οποίο πολώνεσαι είναι στις ποιότητες που θέλεις να επικρατήσουν, από κει και πέρα η ενέργεια θα βρει τον πιο σύντομο, τον πιο άμεσο και τον πιο κατάλληλο εξελικτικά τρόπο, για να μπορέσει να υλοποιηθεί.

Έτσι λοιπόν, όταν ο στόχος σου είναι να δημιουργήσεις μια καινούργια Ελλάδα, η οποία θα στηρίζεται στη συνειδητότητα, στην αφθονία, στην ειλικρίνεια, στην αξιοκρατία και σε όλες τις θετικές ποιότητες, που φορτίζουμε μέσω του οραματισμού, δεν θα πρέπει να εγκλωβιστούμε στον τρόπο, γι αυτό και βλέπετε ότι δεν αναφέρονται στόχοι του τύπου να φύγουμε απ’ το μνημόνιο, να γίνει μια καλύτερη διαπραγμάτευση με την τρόικα, να φύγει ο Παπανδρέου, να έρθει ο Σαμαράς, να γίνει το ένα, ή το άλλο, γιατί αυτά είναι πράγματα, τα οποία η ίδια η ροή της ενέργειας τα ξεπετάει αυτόματα, όταν ο στόχος είναι υγιής.

Έτσι λοιπόν δεν θα υποδείξουμε, ούτε θα εγκλωβιστούμε, αυτό το λέω γιατί έχει σημασία και στη στάση που κρατάμε στην καθημερινότητα και εκτός οραματισμού. Κάνω μια έκκληση στις σκέψεις μας που κάνουμε, να αποπαγιδευτούμε απ’ τον αυτοοικτιρμό και τη γκρίνια.

Κάθε φορά που έρχεται ο επόμενος λογαριασμός, ή κάθε φορά που έρχεται το επόμενο έκτακτο, δεν κερδίζουμε τίποτα με το να λέμε αμάν και ποιός ξέρει τι άλλο θα γίνει και ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και δεν πάει άλλο και δεν αντέχω κι ως πού θα πάμε κοκ.

Πρέπει να κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, αυτή η κατάσταση πρέπει να ξεπεραστεί το συντομότερο δυνατό, αυτή η κατάσταση πρέπει να οδηγήσει κάπου αλλού, αυτή η κατάσταση πρέπει να οδηγήσει σε μια νέα Ελλάδα, αυτή κατάσταση πρέπει να πάει σε μια νέα Ελλάδα που θα υπάρχει αφθονία, που θα υπάρχει συνεργασία, που θα υπάρχει ομοψυχία, που θα υπάρχει εθνική υπερηφάνεια, που θα παράγουμε πολιτισμό, δηλαδή την οργή μας πρέπει να τη διοχετεύουμε συνειδητά σε κείνα τα πράγματα που θέλουμε να πάμε, στους στόχους που θέλουμε να πάμε, στη νέα κατάσταση που θέλουμε να επικρατήσει κι από κει και πέρα η ενέργεια θα βρει το δρόμο, του πώς θα το πραγματοποιήσει αυτό.

Συνοψίζοντας λοιπόν, το ξέρουμε ασφαλώς ότι είμαστε σε ένα σημείο καμπής, έτσι λοιπόν αναμένουμε ένα πάρα πολύ κρίσιμο τρίμηνο, μέχρι το τέλος του χρόνου, όπου παίζεται το στοίχημα για το αν αυτές οι προσπάθειες που κάνουμε και η θετική διέξοδος που θέλουμε να δώσουμε στην Ελλάδα σε ενεργειακό επίπεδο, θα μπορέσουν να υπερβούνε, να βγουν από πάνω, από το δυσμενές κάρμα, το οποίο έχει συσσωρευτεί και το οποίο το βιώνουμε με όλα αυτά τα συμπτώματα και τα περιστατικά που το βιώνουμε στην καθημερινότητά μας.

Από τις ενεργειακές ενδείξεις που έχουμε, από τα δείγματα που έχουμε, είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι από τα Χριστούγεννα και μετά η κατάσταση θα έχει αλλάξει οριστικά προς το καλύτερο, θέλει όμως αυτό που λέμε, συν Αθηνά και χείρα κίνει, θέλει και την ενεργειακή στήριξη από όλους. Το τι μπορεί να σημαίνει προς το καλύτερο, δεν θέλω πάλι να το προσδιορίσω, γιατί δεν πρέπει να δεσμεύσουμε την ροή της ενέργειας, μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, μπορεί να σημαίνει ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα γίνουν σημεία και τέρατα, γιατί βλέπετε πόσο οξύνονται πράγματα, ακόμα και σε γεωπολιτικό επίπεδο, βλέπετε τις κινήσεις της Τουρκίας που γίνονται αυτή τη στιγμή σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες πιέσεις που δεχόμαστε στο οικονομικό πεδίο, όμως όλα αυτά είναι σίγουρο ότι πρόκειται να οδηγήσουν στο ανώτερο καλό μας και γι αυτό δεν μπορεί κανείς να προβλέψει όλα αυτά τα “κρίσιμα” που συμβαίνουν γύρω, τι διέξοδο θα βρουν. Και όπως σας λέω, είμαστε σχεδόν σίγουροι, ότι μέχρι τα Χριστούγεννα η κατάσταση θα έχει παρουσιάσει τέτοιες διακυμάνσεις και τέτοια γεγονότα, που δεν θα μπορούμε να τα υπολογίσουμε αυτή τη στιγμή, ώστε από την καινούργια χρονιά η κατάσταση θα είναι δρομολογημένη σ’ ένα πολύ καλύτερο επίπεδο για την Ελλάδα. Το τι θα περάσουμε δεν μπορούμε να το ξέρουμε, μπορούμε όμως να ξέρουμε και να οραματιστούμε δυναμικά την κατάληξη, το πού θα μας βγάλει όλη αυτή η περιπέτεια.

Έτσι λοιπόν, τώρα που θα ξεκινήσουμε με το καλό τη διαδικασία του οραματισμού, δυο πολύ σύντομες συμβουλές, ιδίως για όσους συμμετέχουν για πρώτη φορά.

Η πρώτη συμβουλή είναι ότι ο οραματισμός για την Ελλάδα είναι μια δυναμική, ενεργειακή διαδικασία, που σημαίνει ότι σας παρακαλώ να μην ξεχαστείτε και να μην χαθείτε, δεν είναι μια διαδικασία που χαλαρώνουμε και αυτοϋπνωτιζόμαστε και αφηνόμαστε, αλλά είναι μια διαδικασία όπου το σώμα μεν χαλαρώνει, αλλά το πνεύμα μας πρέπει να τα έχει τετρακόσια, να είναι απόλυτα εστιασμένο και να έχει τον έλεγχο ολόκληρης της διαδικασίας, γιατί για να μπορέσουμε να εκπέμψουμε δεν πρέπει ο νους μας να είναι πλαδαρός, πρέπει να παραμένει σε πλήρη εγρήγορση.

Έτσι σας εφιστώ την προσοχή γι αυτό το θέμα, μην χαλαρώσετε το νου σας, να είστε διαρκώς σε πλήρη εγρήγορση.

Η δεύτερη συμβουλή είναι ότι προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο συντονισμένοι επάνω στις έννοιες, οι οποίες αναφέρονται στο κείμενο που υπαγορεύεται κάθε φορά. Όταν αναφερόμαστε σε μια έννοια προσπαθούμε να είμαστε εστιασμένοι πάνω σ’ αυτήν, γιατί μόνο έτσι επέρχεται αυτός ο καλύτερος συντονισμός που όλοι μαζί εκπέμπουμε τη συγκεκριμένη έννοια. Το ίδιο προσπαθούμε να κάνουμε και με την εικονοπλασία, δηλαδή προσπαθούμε με ελεύθερη μεν τη φαντασία, αυτές τις έννοιες τις οποίες ακούμε και τις περιγραφές που ακούμε, να τις οραματιζόμαστε, όσο πιο ζωντανά και ζωηρά μπορεί ο καθένας. Και το τελευταίο και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι το καύσιμο του οραματισμού, δηλαδή εκείνου που τροφοδοτεί με ενέργεια αυτή τη σκεπτομορφή, την οποία δημιουργούμε για το καλό της Ελλάδας, είναι το ζωηρό συναίσθημα.

Έτσι λοιπόν, είναι μια διαδικασία την οποία όλοι πρέπει να την κάνουν με ενθουσιασμό και εκείνες τις έννοιες στις οποίες αναφερόμαστε και φανταζόμαστε, με την εικονοπλασία, προσπαθούμε να τις φορτίζουμε συναισθηματικά. Δηλαδή όταν λέμε π.χ. ότι περιβάλλουμε την Ελλάδα μ’ ένα αδιαπέραστο ενεργειακό τείχος προστασίας, που την κρατάει απρόσβλητη από οποιαδήποτε αρνητική ενέργεια, εκεί δίνουμε, δηλαδή από μέσα μας βάζουμε ένταση στον οραματισμό, βάζουμε θέληση, βάζουμε συναίσθημα, ότι ναι, αυτό είναι, σταθερό, δεν περνάει τίποτα, προσπαθούμε να έχουμε αυτή την αίσθηση, γιατί μόνο έτσι ενδύοντας με συναίσθημα τις απεικονίσεις, είναι που τους δίνουμε και το απαραίτητο καύσιμο υλοποίησης.

Αυτή είναι η συνταγή, που σήμερα καλούμαστε χίλια άτομα να την εφαρμόσουμε όσο πιο καλά και πιο δυνατά μπορούμε.

Ας αποταυτιστούμε από την ομιλία, ας αποφύγουμε τις παρεμβολές και ας προσπαθήσουμε να το κάνουμε όσο πιο σωστά και πιο δυναμικά μπορούμε.

Από την Κρίσιμη Μάζα στη Μεγάλη Αλλαγή

Από την Κρίσιμη Μάζα στη Μεγάλη Αλλαγή 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Ομιλία του Στάμου Στίνη στον Οραματισμό του Ιουνίου 2011

 

Να σας ευχαριστήσουμε που συμμετέχετε με τόσο μαζικό και δυναμικό τρόπο σ’ αυτόν τον οραματισμό για την Ελλάδα.

Είδατε τι κάνει η κρίση;

Γι’ αυτό μερικές φορές δεν μπορείς να προβλέψεις σκοπιμότητες, οι οποίες υπάρχουν πίσω από φαινομενικά αρνητικά γεγονότα.

Θα κάνω μια σύντομη αναδρομή, στην όλη υπόθεση του οραματισμού και στη σημερινή συγκυρία, έτσι όπως παρουσιάζεται και τοπικά, εδώ στην Ελλάδα, αλλά και παγκόσμια, καταλήγοντας και σε κάποιες πρακτικές συμβουλές, προτάσεις, για την συμμετοχή σας σήμερα, γιατί το πράγμα βλέπουμε ότι γίνεται αρκετά δυναμικό και άρα απαιτείται και μια καλύτερη διαχείριση από πλευράς ενέργειας.

Είμαι σίγουρος, απ’ ότι σας βλέπω κιόλας, ότι σήμερα έχουν έρθει και πολλοί πρώτη φορά, η κατάσταση κινητοποιεί πλέον συνειδητούς πολίτες και στο πεδίο της ενεργειακής μάχης, που διεξάγεται και άρα καλά φαντάστηκα ότι, θα ήταν πολύ χρήσιμο να πούμε κι ορισμένα πράγματα για την ίδια τη διαδικασία του οραματισμού.

Το εκπληκτικό είναι ότι, όταν εμπνευστήκαμε άνωθεν και ξεκινήσαμε τον όλο θεσμό του οραματισμού για την Ελλάδα, μιλάμε για το 1996, συμπληρώνουμε τώρα δεκαπέντε χρόνια και τρεις μήνες, γιατί ξεκίνησε το Μάρτιο του 1996, δεκαπέντε χρόνια ανελλιπούς διεξαγωγής του οραματισμού σταθερά, κάθε τρίμηνο κι αυτή η σταθερότητα έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο. Όταν το ξεκινήσαμε βέβαια τότε, ασφαλώς δεν μπορούσαμε να φανταστούμε με τίποτα τα γεγονότα, που θα επακολουθούσαν και πού θα φτάναμε σήμερα.

Ωστόσο, επειδή εδώ μέσα υπάρχουν και άνθρωποι, οι οποίοι συμμετείχαν απ’ την πρώτη στιγμή και δεν είναι και λίγοι, εάν τους ρωτήσετε, θα σας βεβαιώσουν όλοι, ότι όλα αυτά τα δεκαπέντε χρόνια ο θεσμός του οραματισμού συνδέθηκε με πολύ ισχυρές συγχρονικότητες και με πολύ σοβαρά γεγονότα, που επηρέασαν τη ζωή της Ελλάδας, είτε αυτά ήταν χαρακτήρα αμυντικού και προστατευτικού, απέναντι σε διάφορες εθνικές κρίσεις, τις οποίες περάσαμε και που ταυτίστηκαν και προασπίστηκαν τα ελληνικά συμφέροντα, μέσα απ’ το θεσμό του οραματισμού, είτε μέσα από ευχάριστες στιγμές για την υπόθεση της Ελλάδας, είτε με τον έναν τρόπο, είτε με τον άλλον, όσοι έχουν παρακολουθήσει από παλιά τη διεξαγωγή του οραματισμού θα έχουν παρατηρήσει πάρα πολλές δήθεν συμπτώσεις, οι οποίες μόνο συμπτώσεις δεν ήταν, οι οποίες πολλές φορές εκδηλωνόντουσαν ακριβώς πάνω στις ημερομηνίες, στις οποίες είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί ο οραματισμός για την Ελλάδα.

Το τελευταίο φαινόμενο το βλέπετε όλοι σας, γιατί είσαστε μάρτυρες και βλέπετε ότι για τη συγκεκριμένη ημερομηνία τη σημερινή, η οποία ήταν προγραμματισμένη πριν από τρεις μήνες, και βλέπετε μέσα σε τι συγκυρία σήμερα έχουμε μαζευτεί. Από τώρα μπορώ να σας πω ότι ο επόμενος οραματισμός, που θα γίνει στις 18 Σεπτεμβρίου, θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε και πώς θα είναι η κατάσταση τότε.

Η ουσία είναι ότι πρόκειται για μια διαδικασία, η οποία χάρη στη σταθερότητα, με την οποία έγινε, έχει συσσωρεύσει μια πάρα πολύ ισχυρή ενέργεια, η οποία λειτούργησε όλα αυτά τα χρόνια πραγματικά προστατευτικά απέναντι στο ελληνικό αρχέτυπο. Υπήρχε όμως ένα μικρό πρόβλημα, ότι δεν είχε κορυφωθεί κάποια κρίση, όπως στις σημερινές συνθήκες, ότι ήταν ελάχιστες οι φορές, τρεις ή τέσσερις μόνο σ’ όλα αυτά τα χρόνια, όπου οι συμμετέχοντες στον οραματισμό για την Ελλάδα ξεπέρασαν τον αριθμό των τριακοσίων τριάντα, που είναι ο απαραίτητος αριθμός, για να υπερκεραστεί η κρίσιμη μάζα, που μπορεί να τροφοδοτήσει πολύ σημαντικές εξελίξεις. Αυτός είναι ένας λόγος που περισσότερο μέχρι τώρα κινηθήκαμε στη συντήρηση, στην περιφρούρηση και όχι σε μια δυναμική πορεία προς τα μπρος.

Τώρα λοιπόν, είναι η δεύτερη φορά, γιατί και στον προηγούμενο οραματισμό είχαμε πολύ μεγάλη συμμετοχή, η οποία ξεπέρασε κατά πολύ την κρίσιμη μάζα, σήμερα λόγω των συνθηκών είναι ακόμα περισσότερη συμμετοχή. Η εκτίμησή μας είναι ότι σήμερα εμείς εδώ, μαζί με τη Θεσ/νίκη και άλλες εικοσιδύο έως εικοσιπέντε περίπου πόλεις-περιοχές και από χώρες του εξωτερικού, που είναι συνδεδεμένοι μαζί μας, ομογενείς με ομαδικές συγκεντρώσεις που έχουν διοργανώσει, ότι πρέπει να προσεγγίζουμε το νούμερο των εφτακοσίων τουλάχιστον, οπότε μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε μια πάρα πολύ δυναμική παρέμβαση σε ποσοστό πολύ πάνω από την κρίσιμη μάζα.

Έτσι λοιπόν είναι και πραγματικά σημαδιακή και πρωτόγνωρη η κατάσταση από ενεργειακής πλευράς και στον προηγούμενο οραματισμό του Μαρτίου, αλλά και τώρα, αλλά και φαντάζομαι ότι η ίδια κατάσταση θα επικρατεί και το Σεπτέμβριο, που θα γίνει ο επόμενος και η εμπειρία δείχνει ότι, αν έχουμε καταφέρει να κάνουμε τρεις πολύ γερούς οραματισμούς, με συμμετοχή πολύ πάνω απ’ την κρίσιμη μάζα, οι εξελίξεις μπορεί να είναι ραγδαίες.

Έτσι ερχόμαστε σήμερα και νομίζω ότι για να έχουμε μια καλύτερη κατανόηση πάνω στο θέμα της κρίσιμης μάζας, πρέπει να εξηγήσουμε κάποια πράγματα για όσους έρχονται πρώτη φορά σ’ επαφή με τον συγκεκριμένο όρο, ίσως και ελπίζω να έχετε όλοι ακουστά για τη θεωρία των μορφογεννητικών πεδίων. Είναι μια θεωρία την οποία εισήγαγε ο βιολόγος Ρούμπερτ Σέλντρεϊκ, η οποία με δυο λόγια λέει το εξής, ότι τα διάφορα φαινόμενα τα οποία εκδηλώνονται στο υλικό επίπεδο, οφείλονται σε αιτίες ενεργειακές, οι οποίες σχηματίζονται σ’ ένα υπερκείμενο επίπεδο, το οποίο ονόμασε μορφογεννητικό πεδίο, με την έννοια ότι είναι αυτό το πεδίο, μέσα στο οποίο σκέψεις, συναισθήματα, άυλες ενέργειες και προθέσεις των ανθρώπων, αυτό το γονιμοποιούν και γι αυτό ακριβώς το ονόμασε μορφογεννητικό, διότι στη συνέχεια, αφού γονιμοποιηθεί απ’ αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα, γεννάει μορφές πλέον στο υλικό επίπεδο.

Δεν είναι μια θεωρία απλά, γιατί είχε στηριχτεί και σε συγκεκριμένα πειράματα και ως βιολόγος ο Σελντρέικ σε πειράματα που έκανε με κύτταρα, αλλά τη συγκεκριμένη θεωρία υποστηρίζουν και συμπληρωματικές έρευνες που έχουν γίνει, όπως την πιο χαρακτηριστική για να καταλαβαίνετε το θέμα της κρίσιμης μάζας, αυτή που έχει μείνει στην ιστορία, ως ο εκατοστός πίθηκος. Ήταν μια πολύ απλή υπόθεση, όπου πήγαν σ’ ένα πείραμα σε κάποια τροπικά, υπήρχε μια συστάδα νησιών, τα οποία ήταν απομονωμένα εντελώς το ένα από το άλλο κι εκεί πήγαν σε ένα νησί και έμαθαν μια ομάδα πιθήκων να πλένει τις γλυκοπατάτες πριν τις φάνε. Διαπίστωσαν με έκπληξη ότι και στην άλλη άκρη του νησιού μετά από λίγο, ενώ δεν είχαν καμία επαφή μεταξύ τους, οι διαφορετικές ομάδες των πιθήκων, ότι και οι άλλοι πίθηκοι άρχισαν ξαφνικά να καθαρίζουν κι αυτοί και να πλένουν τις γλυκοπατάτες, πριν τις φάνε. Και όταν ξεπεράστηκε κι ένας αριθμός -εδώ είναι η κρίσιμη μάζα- πιθήκων στο συγκεκριμένο νησί, είδαν κατάπληκτοι, ότι και στα γειτονικά νησιά, χωρίς να έχουν καμία απολύτως επαφή, άρχισαν κι εκεί οι πίθηκοι να καθαρίζουν και να πλένουν τις γλυκοπατάτες πριν τις φάνε!

Από κει ξεκίνησε μια ολόκληρη έρευνα, που κατέληξε ότι, αν έχουμε ένα συγκεκριμένο πληθυσμό, οποιουδήποτε είδους, είτε μιλάμε για μικρόβια και αμιβάδες, είτε μιλάμε για ανθρώπους, ότι εάν ένας συγκεκριμένος αριθμός πληθυσμού και πάνω αρχίζει να σκέφτεται, να συναισθάνεται, να συμπεριφέρεται μ’ έναν καινούργιο τρόπο απ’ ότι πριν, τότε μέσω των μορφογεννητικών πεδίων, σε ασυνείδητο δηλαδή επίπεδο, καθαρά ενεργειακό, επηρεάζεται και ο υπόλοιπος πληθυσμός κι αρχίζει να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο.

Εδώ, ίσως έχετε ακούσει και τις πιο μοντέρνες κοινωνιολογικές θεωρίες, όπως αυτή της θεωρίας των μιμιδίων, είναι μια καινούργια κοινωνιολογική θεωρία, η οποία υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο πράγμα με διαφορετικό τρόπο. Λέει, δηλαδή, ότι οι ιδέες μεταδίδονται σαν τα παράσιτα, σαν τους ιούς, σαν τα μικρόβια, γι αυτό τα ονομάζουμε μιμίδια, μέσω της μίμησης και λένε λοιπόν ότι, μια ιδέα αποτελεί ένα μιμίδιο και άπαξ και με διάφορους συγκεκριμένους τρόπους, προπαγάνδας, με τη χρήση των ΜΜΕ κλπ, μπορέσεις και τη μεταδώσεις σ’ ένα συγκεκριμένο οριακό αριθμό ατόμων, αν αυτά τα άτομα την υιοθετήσουν μετά αρχίζει να μεταδίδεται σαν να κολλάει, σαν ασθένεια, αρχίζει να μεταδίδεται ασυνείδητα και αρχίζουν και την υιοθετούν όλοι. Και πάνω σ’ αυτή τη θεωρία των μιμιδίων βασίζουν πολλές έννοιες, όπως τα διάφορα πρότυπα που υιοθετεί η νεολαία, η σώου μπιζ, η μόδα και διάφοροι τρόποι συμπεριφοράς, όπως επίσης και η γλώσσα. Δηλαδή έχω παρατηρήσει ότι άπαξ και μια κρίσιμη μάζα υιοθετήσει συγκεκριμένους τρόπους έκφρασης, γλωσσικά, ότι ξαφνικά αρχίζουν να τους υιοθετούν και οι υπόλοιποι, ακόμα κι αν δεν έχουν έρθει σ’ άμεση επαφή μ’ αυτή τη συγκεκριμένη συμπεριφορά.

Όπως και να έχει λοιπόν, έχει πιστοποιηθεί και πειραματικά, ότι αν σ’ ένα πληθυσμό, ένα συγκεκριμένο ποσοστό και πάνω, μικρό ποσοστό, σε σχέση με το συγκεκριμένο πληθυσμό υιοθετήσει ομοικραδασμικά, συντονισμένα, κάποιες συγκεκριμένες απόψεις, αμέσως αυτές περνάνε και υιοθετούνται και από το σύνολο του πληθυσμού. Εκεί πάνω έπιασαν ορισμένοι επιστήμονες με πρωταγωνιστές κάποιους από το ίδρυμα Μαχαρίσι, στις ΗΠΑ, που είχε ιδρύσει ο γκουρού, ο Μαχαρίσι, που ασχολήθηκε με τέτοια θέματα και προσπάθησαν και τελικά βρήκαν ένα μαθηματικό τύπο, ο οποίος ορίζει πως υπολογίζεται η κρίσιμη μάζα. Αυτός ο μαθηματικός τύπος μας λέει ότι, αν έχουμε ένα συγκεκριμένο πληθυσμό ατόμων, ότι η κρίσιμη μάζα του ορίζεται με το ένα δέκατο της τετραγωνικής ρίζας του συγκεκριμένου πληθυσμού. Αυτό δηλαδή για τα ελληνικά δεδομένα αν βάλουμε έντεκα εκατομμύρια, πηγαίνει γύρω στα τριακόσια σαράντα άτομα. Σε παγκόσμιο επίπεδο αν βάλεις τα δις του παγκόσμιου πληθυσμού, θα εκπλαγείτε, αλλά ο αριθμός δεν ξεπερνάει τα οχτώ χιλιάδες οχτακόσια άτομα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Μάλιστα είχαν κάνει και μια συγκεκριμένη εφαρμογή απ’ το ίδρυμα Μαχαρίσι, όπου είχαν προσπαθήσει και έκαναν τακτικά ένα συγκεκριμένο οραματισμό, όπως κι εμείς για τη μείωση της εγκληματικότητας, σε μια πολιτεία των ΗΠΑ, όπου πράγματι είδαν ότι μετά από λίγο έπεσε η εγκληματικότητα δραματικά.

 

Υπάρχουν λοιπόν μια σειρά από δεδομένα, που συνηγορούν στην υπόθεση αυτή της κρίσιμης μάζας κι έτσι νομίζω και θέλω να το αντιληφθείτε κι εσείς ότι δεν είναι κάτι θεωρητικό, ή κάποιο ευχολόγιο η συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά ότι αυτή τη στιγμή από τώρα που ξεπερνάμε την κρίσιμη μάζα για τα ελληνικά δεδομένα σε πληθυσμό, όπως και τον προηγούμενο οραματισμό, ότι υπάρχει μια μεγάλη ευθύνη και δίνεται και μια μεγάλη ευκαιρία. Άλλωστε, δεν έχετε παρά να δείτε τι έχει επακολουθήσει μόλις μέσα σε τρεις μήνες απ’ τον προηγούμενο οραματισμό. Κανένας δεν το φαντάζονταν και όλοι έλεγαν μα τι γίνεται, δεν έχει ενεργοποιηθεί ο κόσμος και μέσα σε τρεις μήνες φτάσαμε ξαφνικά εδώ που είμαστε σήμερα. Βλέπετε λοιπόν ότι τα πράγματα διεξάγονται μη γραμμικά, η ενέργεια έχει άλλους τρόπους να κινείται, κβαντικά κι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να δεις τις πιο φοβερές αλλαγές που δεν τις περίμενες ποτέ σου. Όμως, πέρα από την ελληνική συγκυρία, την οποία όλοι τη γνωρίζουμε, πρέπει οπωσδήποτε να σας επισημάνω και τη σύνδεση που υπάρχει μεταξύ των ελληνικών πραγμάτων και της παγκόσμιας κατάστασης.

Πέρσι, σχεδόν πριν από ένα χρόνο, ορισμένοι από σας πληροφορηθήκατε και είχατε τη δυνατότητα να ενημερωθείτε για τα τεκταινόμενα της 12ης Μαΐου του 2010. Είπαμε λοιπόν ότι, τότε έγινε μια πολύ μεγάλη ενεργειακή κρούση από ανώτερες πνευματικές ενέργειες σε παγκόσμιο επίπεδο και μάλιστα είπαμε ότι η κρούση αυτή θα αρχίσει να φαίνεται σιγά-σιγά και θ’ αρχίσει να εξελίσσεται, να κορυφώνεται από το 2012 και μετά, κρατώντας ίσως και μέσα από έναν ορίζοντα δεκαπενταετίας για ν’ αρχίζουν να φαίνονται πολύ ουσιαστικές αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στα πλαίσια αυτής της κρίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίο, γιατί μας είχε ειπωθεί ότι θα έπαιζε και πολύ συγκεκριμένο ρόλο η Ελλάδα, είχε ειπωθεί ότι η ατμομηχανή των αλλαγών που θα γίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο θα ήταν η Ελλάδα και κατά δεύτερο λόγο και η Ινδία. Προς το παρόν για την Ινδία δεν έχουμε δει κάτι, αλλά δεν ξέρουμε ασφαλώς τι μπορεί να εξελιχθεί, τι μπορεί να δημιουργηθεί μέσα στα επόμενα χρόνια. Όμως, ποιος θα το περίμενε ότι όταν τα συζητούσαμε αυτά πέρσι και είχαμε αναλύσει για ποιό λόγο η ελληνικότητα και η ελληνική παράδοση θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στις παγκόσμιες αλλαγές. Γιατί ακριβώς είναι μια παράδοση, η οποία στηρίζεται στην ελευθερία, αντιτάσσεται σ’ αυτή την ολοκληρωτική στροφή, την οποία προωθούν διάφορες δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο κ.λπ.

Βλέπετε όμως ότι κανείς δεν το περίμενε ότι ξαφνικά, ένα χρόνο μετά η Ελλάδα θα παίζει τόσο σημαντικό ρόλο διεθνώς, διότι μπορεί να ξεκίνησε η όλη υπόθεση με το να μπούμε στο στόχαστρο και να μας κατηγορούν διάφοροι για τεμπέληδες και για λαμόγια κλπ, αλλά όπως είδατε αυτές τις μέρες φτάσαμε στο σημείο, να διαρρηγνύουν όλοι τα ιμάτιά τους και να καίγονται μην τυχόν και πάθει κάτι η Ελλάδα, διότι μέσα από την κρίση εάν πέσει η Ελλάδα, τους πήρε όλους και τους σήκωσε, ολόκληρο το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.  Κι έτσι αυτή τη στιγμή είμαστε στο επίκεντρο της προσοχής και βλέπετε πώς ξαφνικά από κει που έλεγαν δεν θα πάρετε την πέμπτη δόση, τώρα μας κυνηγάνε να μας δώσουν άλλα εκατόν είκοσι δις. Τα πράγματα δεν εξελίσσονται πλέον κακομοίρικα, γιατί κακομοίρηδες μπορεί να είναι οι πολιτικές ηγεσίες που έχουμε στην Ελλάδα, το πράγμα όμως είναι ολοφάνερο, ότι από ενεργειακής πλευράς τους έχει ξεπεράσει, τους έχει υπερβεί και οι εξελίξεις τρέχουν με διαφορετικούς ρυθμούς, όπου πλέον πραγματικά να μην σας ενδιαφέρει ποιος είναι εκείνος ο οποίος θα δράσει, ως ενεργούμενο αυτής της ανωτέρω υπαγορευμένης κατάστασης. Μπορεί κι ο ίδιος να μην καταλαβαίνει τι κάνει και πραγματικά έτσι θα εξελιχθεί το παιχνίδι από δω και πέρα, εκείνοι, οι οποίοι θα αναλάβουν από δω και πέρα ευθύνες, είτε είναι κυβερνητικές, είτε είναι πολιτικές, είναι έρμαια της ενέργειας, μπορεί άλλα να νομίζουν ότι θέλουν να κάνουν και άλλα τελικά να κάνουν και όλα θα είναι προς όφελος της Ελλάδας, η οποία θα παίξει πολύ σημαντικό παγκόσμιο ρόλο. Γιατί ήδη βλέπετε πόσα κινήματα πολιτών έχουν δημιουργηθεί στην Ευρώπη. Η Αμερική βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, στα πρόθυρα της κατάρρευσης, το παγκόσμιο σύστημα πολλοί οικονομολόγοι λένε ότι μπορεί να μην αντέξει πέρα απ’ το 2012.

Βλέπετε λοιπόν ότι υπάρχουν πάρα πολλές προϋποθέσεις, γιατί εδώ ένα τσακ χρειάζεται, κυριαρχεί πραγματικά η θεωρία του χάους, όπου ένα τσακ σε μια χώρα μπορεί να συμπαρασύρει και ν’ αλλάξει ριζικά το παγκόσμιο στερέωμα. Να είστε σίγουροι ότι αυτές οι ενέργειες της 12ης Μαΐου, που ήδη έχουμε αρχίσει να βλέπουμε τα αποτελέσματά τους, μέσα απ’ την κρούση που έχει γίνει, ότι θα συνεχίσουν αμείωτα να δημιουργούν καινούργιες καταστάσεις και εδώ είναι που θα ήθελα να είμαστε πιο συνειδητοί στο τι ζητάμε και γι αυτό το λόγο θα μου επιτρέψετε με δυο λόγια να ξαναθέσω ένα πλαίσιο, το οποίο μας έχει δοθεί άνωθεν, ότι θα πρέπει να κινούμαστε στον τρόπο σκέψης, στον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τις καταστάσεις και στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε.

Πραγματικά, ως άτομα δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα, έτσι λοιπόν δεν μπορούμε να ξέρουμε όλες τις παραμέτρους ενός τόσο σύνθετου προβλήματος, όπως είναι το ελληνικό και πόσο μάλλον το παγκόσμιο. Δεν μπορείς να βρεις άκρη με το να εγκλωβίζεσαι σε διλήμματα, τύπου ποιος είναι πιο καλός να βγάλει απ’ την κρίση, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Καρατζαφέρης, η Ντόρα, ο Τσίπρας, η Παπαρήγα, ή τι θα γίνει αν δεν μας δώσουν την πέμπτη δόση, ή τελικά τι είναι πιο σωστό να γίνει επιστροφή στη δραχμή και αποχώρηση απ’ την ευρωπαϊκή ένωση, ή να μείνουμε μέσα στην ευρωπαϊκή ένωση και να το παλέψουμε; Αυτά είναι λεπτομέρειες, οι οποίες δεν αφορούν την ενέργεια, εμείς πρέπει να είμαστε εστιασμένοι σ’ αυτό που θέλουμε, ως στόχο και οι συγκεκριμένοι στόχοι είναι πολύ απλοί, τους έχουμε αναφέρει, θα τους αναφέρω γι άλλη μια φορά, γιατί πραγματικά έχει πολύ μεγάλη σημασία να είμαστε προσανατολισμένοι στο αποτέλεσμα κι όχι ακριβώς στον τρόπο με τον οποίο αυτό θα επιτευχθεί, ούτε στα πρόσωπα, μέσω των οποίων αυτό θα επιτευχθεί.

Εμάς μας ενδιαφέρουν για την Ελλάδα συγκεκριμένα πράγματα, δηλαδή να υπάρχει ασφάλεια και ειρήνη, γιατί ο στόχος μας και για την Ελλάδα και παγκόσμια, είναι να υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες πνευματικής αφύπνισης, αυτός είναι ο σκοπός και λέμε ποιες είναι αυτές οι ευνοϊκές συνθήκες για πνευματική αφύπνιση; Είναι οι εξής, πρώτον όπως είπαμε ασφάλεια και ειρήνη, να μην υπάρχει πόλεμος, να μην υπάρχει εγκληματικότητα, να μην ζούμε σε επιβαρυμένο περιβάλλον, να μην υπάρχουν παράγοντες, οι οποίοι υποσκάπτουν την υγεία μας. Δεύτερον, ευημερία για όλους, δεν μας ενδιαφέρει με ποιόν τρόπο θα γίνει, είμαστε όμως εστιασμένοι εκεί, διότι είπαμε ότι η φτώχια και η ένδεια δημιουργούν κακές συνθήκες αφύπνισης, δημιουργούν πόνο, δημιουργούν εγκλωβισμό, δημιουργούν κακές συνθήκες αφύπνισης, δεν μας ενδιαφέρει η απληστία, ούτε ο πλούτος, λέμε ευημερία για όλους. Τρίτον, ελευθερία στη σκέψη, στην έκφραση, στην κίνηση, στο πνεύμα, ελευθερία. Τέταρτον, ενεργή συμμετοχή των πολιτών, να παίρνονται οι αποφάσεις δημοκρατικά κι όχι από κάποιους λίγους για λογαριασμό όλων, το πώς θα γίνει αυτό, πάλι δεν κολλάμε εκεί, αν θα πρέπει να γίνει μέσω ίντερνετ, αν θα πρέπει να γίνει μέσα από το αρχαιοελληνικό πρότυπο, που υποστηρίζουν ορισμένοι, η άκρη θα βρεθεί, το θέμα είναι ότι θέλουμε δημοκρατία με άμεση συμμετοχή κι ενεργοποίηση των πολιτών. Θέλουμε κοινωνική δικαιοσύνη, να μην επικρατεί διαφθορά και τα λαμόγια, το πώς θα γίνει δεν μας ενδιαφέρει, εμείς όμως πρέπει να προσανατολιστούμε στην κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοκρατία. Θέλουμε να υπάρχει εθνικό όραμα, γιατί ως έθνος, όπως και κάθε έθνος είμαστε υποχρεωμένοι από την ίδια την εξέλιξη, το απαιτεί η πνευματική εξέλιξη κάθε έθνους να τιμάει τη μοναδικότητά του και να έχει ένα όραμα για να προσφέρει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Θέλουμε λοιπόν να υπάρχει εθνικό όραμα, να υπάρχει εθνική ταυτότητα. Θέλουμε σωστές ανθρώπινες σχέσεις, γιατί είναι κι αυτή μια ευνοϊκή συνθήκη, για να μπορέσει ν’ αναπτυχθεί πνευματικά ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο ον. Θέλουμε μόρφωση, γνώση, πολιτισμό και τέλος, θέλουμε πνευματικότητα, να μην κυνηγιέται, να μην καταδιώκεται η προσπάθεια του ανθρώπου για πνευματική ανάπτυξη.

Εάν λοιπόν είμαστε εστιασμένοι σ’ αυτές τις συγκεκριμένες ιδιότητες, ως στόχους και για τη χώρα μας, αλλά και παγκόσμια, το σύμπαν θα βρει τους τρόπους για να τα υλοποιήσει. Εμείς δεν κολλάμε στον τρόπο, εμείς εστιαζόμαστε στο αποτέλεσμα. Ξαναλέω, ασφάλεια, ειρήνη, ευημερία για όλους, ενεργοποίηση των πολιτών, συμμετοχή και δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοκρατία, ελευθερία στη σκέψη, στην έκφραση, στην κίνηση, εθνική ταυτότητα και εθνικό όραμα, που είναι ο ανώτερος δρόμος του κάθε έθνους, σωστές ανθρώπινες σχέσεις, γνώση, πολιτισμός και πνευματικότητα. Αυτές είναι οι καλές συνθήκες, τις οποίες οφείλει κάθε συνειδητό ανθρώπινο ον να διεκδικήσει και σε εθνικό επίπεδο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Έτσι λοιπόν, εστιαζόμενοι εκεί, να είσαστε απόλυτα σίγουροι, μα απόλυτα σίγουροι, ότι από τη στιγμή που κατορθώσουμε και διατηρήσουμε τις συγκεντρώσεις αυτές του οραματισμού για την Ελλάδα για κάποιες φορές ακόμα, με συμμετοχή πάνω απ’ την κρίσιμη μάζα, ότι η ενέργεια θα κινηθεί καταιγιστικά και στους συγκεκριμένους στόχους, που σας ανέφερα, θα υλοποιήσει σωρεία γεγονότων, θα ανακατατάξει πρόσωπα και καταστάσεις, θα βρει τον τρόπο να τα επιβάλλει.

Εκείνο λοιπόν που χρειάζεται, είναι σε διαδικασίες όπως η σημερινή, η συμμετοχή μας να είναι συνειδητή. Θέλω να ολοκληρώσω λέγοντας απλώς μερικές απλές οδηγίες, για όσους συμμετέχουν για πρώτη φορά σε μια τέτοια ιστορία. Κατ’ αρχήν είναι κάτι απλό, όσοι είστε για πρώτη φορά μην το πάρετε από φόβο, γιατί αν κάποιος δεν έχει κάνει στη ζωή του ποτέ του, ούτε μια χαλάρωση, μπορεί να μ’ ακούει τόση ώρα να μιλάω και να νιώθει κάποιο δέος, ότι α, τι θα γίνει εδώ πέρα, οτιδήποτε. Είναι μια διαδικασία απλή, το μόνο πράγμα το οποίο χρειάζεται είναι να είμαστε εστιασμένοι πάνω σ’ αυτό που κάνουμε.

Το πρώτο που θέλω να σας συμβουλεύσω κι αυτό ισχύει για όλους, είναι ότι επειδή εδώ μιλάμε για μια δυναμική προβολή σκέψεων και συναισθημάτων, ο σκοπός και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται ο οραματισμός, δεν είναι να χαλαρώσουμε, να πλαδαρέψουμε κι ο νους μας να γίνει υπνωτικός, δεν θέλουμε να υπνωτιστείτε, δεν θέλουμε να χαζέψετε, δεν θέλουμε ν’ αφήσετε να περιπλανιέται ο νους σας και να πέσετε σε τρανς. Αυτό είναι καταστροφικό για την προσπάθειά μας. Θέλουμε όση ώρα κάνουμε τη συγκεκριμένη εργασία, να είστε δυναμικά εστιασμένοι σε πλήρη εγρήγορση, το σώμα μπορεί να είναι χαλαρό, αλλά θέλουμε ο νους, τα συναισθήματά μας, η ενέργειά μας να είναι σε νευρικότητα, σε εγρήγορση, να βγαίνει η ενέργεια προς τα έξω με πάθος.

Το δεύτερο στοιχείο που θέλουμε είναι η καλή συγκέντρωση.

Το τρίτο στοιχείο που θέλουμε είναι, επειδή το καύσιμο δημιουργίας σκεπτομορφών, το καύσιμο με το οποίο λειτουργεί ο οραματισμός, είναι το ισχυρό συναίσθημα, θέλουμε να προσπαθήσετε αυτά που λέμε και φανταζόμαστε να τα βιώνετε και συναισθηματικά, να φορτίζουν δηλαδή την όλη κατάσταση με συναίσθημα, να μην είμαστε απαθείς, κατά τη διάρκεια του οραματισμού.

Αυτό να το κάνουμε συνειδητά και το κάνουμε συνειδητά ακόμα και αν ξυπνήσαμε το πρωί και δεν έχουμε κέφια. Εκείνος που συμμετέχει συνειδητά σε μια κατάσταση του οραματισμού, προσπαθεί όταν ακούει να υπάρχει αγάπη, να υπάρχει ενότητα, προσπαθεί αυτό να το βιώσει έστω και με το ζόρι. Γιατί είναι μια κατάσταση στην οποία υπάρχουν αναφορές απ’ την αρχαιότητα, άλλωστε μην ξεχνάτε ότι σε τέτοια πράγματα βασίζονταν και η λεγόμενη μιμητική μαγεία, δηλαδή ότι παριστάνεις ότι νιώθεις και είσαι έτσι όπως θες να επιφέρεις μια κατάσταση, ακριβώς για να φτιάξεις ένα πρότυπο της κατάστασης και να επαληθευτεί, να επιβεβαιωθεί, να υλοποιηθεί. Εδώ μιλάμε βέβαια για έναν επιστημονικό τρόπο, που βασίζεται σε πολύ πιο καινούργια στοιχεία, αναφορικά με τη συμπεριφορά της ενέργειας. Άρα, το πρώτο είναι δεν χαζεύουμε, δεν χανόμαστε, δεύτερο είμαστε συγκεντρωμένοι σ’ αυτά που γίνονται και τρίτο βιώνουμε ισχυρά συναισθήματα.

Το τέταρτο και τελευταίο για όσους δεν μπορούν, κάνουμε μια προσπάθεια να επιστρατεύουμε τη φαντασία μας, ώστε αυτά που ακούμε να προσπαθήσουμε να τα εικονοποιούμε, δηλαδή να δημιουργούμε κάποιες εικόνες με τη φαντασία μας, τις οποίες να βλέπουμε να πραγματοποιούνται αυτά τα οποία αναφέρονται στο κείμενο που διαβάζουμε. Νομίζουν πολλοί ότι σωστός οραματισμός σημαίνει το να βλέπω εικόνες, όπως με ανοιχτά τα μάτια, αυτό είναι λάθος και φέρνει απογοήτευση χωρίς λόγο, δεν σημαίνει ότι πρέπει με κλειστά τα μάτια χωρίς να βλέπεις και να οραματίζεσαι εικόνες, όπως με βλέπετε τώρα έτσι μ’ ανοιχτά τα μάτια, τίποτα, απλώς χρειάζεται ελεύθερη φαντασία, έτσι ώστε να τα βλέπουμε όσο καλύτερα μπορούμε να σχηματίζουμε εμείς αυτές τις νοητικές εικόνες. Άλλωστε, τώρα που συμμετέχει και πολύς κόσμος, όσο περισσότεροι συμμετέχουν να ξέρετε ότι η ενέργεια συντονίζει και βρίσκει τρόπο και κουμπώνει και ακόμα και αν εδώ μέσα υπάρχουν και πενήντα άσχετοι, μην ανησυχούν καθόλου διότι είναι τέτοιο το ρεύμα που θα δημιουργηθεί απ’ τους υπόλοιπους, όπου αρκεί η πρόθεσή τους για να πάει η ενέργειά τους στο σωστό δρόμο.

Αυτά με δυο λόγια είναι απλά πράγματα, σας είπα θα μπείτε στην όλη διαδικασία με φυσικότητα, μην μπείτε με δέος, ότι κάνουμε κάτι φοβερό, απ’ την άλλη όμως να υπάρχει ενθουσιασμός και συναίσθημα στα επιδιωκόμενα. Έχω και δυο ανακοινώσεις εκτός απ’ τον επόμενο οραματισμό που θα γίνει στις 18 Σεπτεμβρίου, θέλω να σας ενημερώσω για δυο πράγματα. Στο site του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ που έχει αρχίσει να λειτουργεί, θα αρχίσουν να ανεβαίνουν διάφορα κείμενα αυτογνωσίας, αλλά και κάποιες πρακτικές, που σχετίζονται και με τη διαδικασία του οραματισμού, οπότε έχετέ το υπ’ όψιν σας, θα μπορείτε να τα βρείτε εκεί. Ένα δεύτερο πολύ σοβαρό θέμα που ετοιμάζεται, είναι ότι από τα επόμενα Χριστούγεννα θα κάνουμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια να ξεκινήσει ο παγκόσμιος οραματισμός, για τα παγκόσμια δρώμενα.

Η Πνευματική Απάντηση στην Κρίση

Η Πνευματική Απάντηση στην Κρίση 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Ομιλία του Στάμου Στίνη στον Οραματισμό του Μαρτίου 2011

 

Σήμερα συμπληρώνονται δεκαπέντε χρόνια οραματισμού για την Ελλάδα. Είναι ένας θεσμός, ο οποίος ξεκίνησε για πρώτη φορά το Μάϊο του 1996.

Έτσι λοιπόν, σήμερα έχει μια διπλή σημασία για μας η συγκεκριμένη εκδήλωση, διότι εκτός από την δεκαπενταετία, όπου ανελλιπώς ανά τρίμηνο διενεργείται ο οραματισμός, σήμερα έχουμε και ένα πάρα πολύ σημαντικό για πρώτη φορά -φαίνεται ότι έπρεπε να πάμε σε καταστάσεις έκτακτης κρίσης, όπως οι σημερινές στην Ελλάδα- αλλά για πρώτη φορά σήμερα ξεπερνάμε κατά πολύ ως αριθμό των συμμετεχόντων στον οραματισμό την κρίσιμη μάζα των τριακοσίων τριάντα ατόμων.

Για όσους είστε εξοικειωμένοι με το συγκεκριμένο θέμα, υπάρχει ένας μαθηματικός τύπος, που καθορίζει ότι, για να μπορέσει να επηρεαστεί με κρίσιμο τρόπο ένας συγκεκριμένος πληθυσμός, απαιτείται να ασκούν συνειδητή οραματική δράση το ένα δέκατο της τετραγωνικής ρίζας αυτού του πληθυσμού.

Έτσι λοιπόν, για τον πληθυσμό της Ελλάδας, από το 1996 κυνηγούσαμε για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτό το νούμερο των τριακοσίων τριάντα ατόμων, μερικές φορές το προσεγγίσαμε, αλλά καμιά φορά δεν το ξεπεράσαμε.

Σήμερα λοιπόν είναι πολύ σημαδιακή η μέρα, διότι έχει ξεπεραστεί κατά πολύ, καθώς εκτός από τη συγκέντρωσή μας εδώ και τη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, που ούτως ή άλλως γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια, σήμερα για πρώτη φορά, γίνονται παράλληλα άλλες δώδεκα συγκεντρώσεις σ’ όλη την Ελλάδα, οι οποίες είναι συνδεδεμένες μαζί μας, μέσω διαδικτύου, αλλά συμμετέχουν και αρκετοί Έλληνες από Ηνωμένες Πολιτείες, από Αγγλία, από Γερμανία, από Ελβετία, όπως επίσης κι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός από Κύπρο.

Έτσι λοιπόν, είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο, αυτό σημαίνει ότι είναι τελικά σωστό, ότι κάθε μεγάλη κρίση κρύβει πίσω της και μα μεγάλη ευκαιρία, γιατί πραγματικά, αν κανείς κάνει μια ανασκόπιση και θα πούμε μερικά στοιχεία στη συνέχεια, για τη νοοτροπία που επικράτησε στην ελληνική κοινωνία όλα τα χρόνια από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, θα καταλάβουμε ότι πράγματι, κατόπιν σχεδίου φυσικά, αυτή η αποδόμηση, που ξεκίνησε απ’ το 74 και προχωρούσε μέχρι σήμερα, κατάφερε σ’ ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων να υποβάλλει μια στάση αφασίας και αυτή τη στάση είναι που πληρώνουμε σήμερα.

Αλλά γι αυτό το λόγο ακριβώς είναι και μια πολύ μεγάλη ευκαιρία η σημερινή κρίση, διότι μέσα από τη δυσκολία έχει ξεκινήσει και μια πολύ μεγάλη αφύπνιση. Και σ’ αυτό πιστεύουμε και θα το δείτε, ότι, από σήμερα πλέον που ξεπεράσαμε και την κρίσιμη μάζα των τριακοσίων τριάντα ατόμων, μέσω του οραματισμού, θα δρομολογηθούν πολύ σημαντικές αλλαγές.

Εν πάση περιπτώσει, είμαστε σε μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση και διεθνώς και στα δικά μας πράγματα εδώ στην Ελλάδα.

Βλέπετε ότι, καλά-καλά δεν έχει περάσει ένας χρόνος από την έκρηξη αυτή των ενεργειών της 12ης Μαίου, για την οποία είχατε πολλοί την ευκαιρία να πληροφορηθείτε του τι ακριβώς συνέβη και ήδη παρατηρούμε ότι, τα πράγματα κινούνται γρήγορα, αλλά τώρα πια παρατηρούμε ότι η επιτάχυνση και η κορύφωση των εξελίξεων πηγαίνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.

Βλέπουμε ήδη τα συμβάντα στην Ιαπωνία, βλέπουμε τις εξεγέρσεις στη Μέση Ανατολή και τελικά επιβεβαιωνόμαστε, γιατί εδώ πλέον υπάρχουν ηχογραφημένα ντοκουμέντα από ομιλίες μας, όλα αυτά τα χρόνια στους οραματισμούς και όσοι είσασταν πιο τακτικοί κιόλας θα το γνωρίζετε κι από πρώτο χέρι, επιβεβαιωνόμαστε για το πώς κάποιοι έχουν στήσει αριστοτεχνικά έναν κύκλο γεγονότων, που επαναλαμβανόμενα οδηγούν στην εφαρμογή ενός συγκεκριμένου σχεδίου.

Απλά, σας θυμίζω ότι, ανά περιόδους έχουμε κρίσεις σε διεθνές επίπεδο, πάνω σε συγκεκριμένους τομείς, τους οποίους τους βλέπετε περιοδικά διαρκώς να εμφανίζονται και αυτοί οι τομείς βλέπετε ότι είναι οι περιβαλλοντικές καταστροφές, ένας τομέας, δεύτερος τομέας οι πανδημίες, τρίτος τομέας η οικονομική και ενεργειακή κρίση, τέταρτος τομέας η τρομοκρατία, πέμπτος τομέας εστίες πολέμου, το αίσθημα της ανασφάλειας που προκύπτει από ένοπλες συρράξεις και έκτος τομέας η έξωθεν απειλή, είτε αυτή είναι ένας μετεωρίτης, είτε κάποιοι κακοί εξωγήινοι, ή δεν ξέρω τι άλλο.

Η ουσία είναι ότι, ανακυκλώνοντας περιοδικές κρίσεις πάνω σ’ αυτούς τους τομείς, τα πράγματα μεθοδεύονται, έτσι ώστε να οδηγηθούν στο να φτάσει η ανθρωπότητα σ’ ένα σημείο, που να ωριμάσει μέσα της, μέσω του φόβου, του κινδύνου και της ανασφάλειας, η αναγκαιότητα να υπάρξει ένας ενιαίος έλεγχος σε πλανητικό επίπεδο.

Μιλάμε δηλαδή για εκείνους τους κύκλους εξουσίας, οι οποίοι επιδιώκουν την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας ολοκληρωτικής διακυβέρνησης και οι οποίοι έχουν συγκεκριμένα πλάνα για αποπληθυσμό, έχουν πλάνα για έλεγχο συνείδησης, έχουνε πλάνα για εξαθλίωση και προλεταριοποίηση της πλειοψηφίας των ανθρώπων και μάλιστα, πάλι γιατί τα πράγματα έχουν μια συνέχεια, πρέπει να σας θυμίσω ότι όσοι είσασταν οικείοι στις συνατήσεις μας εδώ, θα θυμάστε ότι είχαμε ασχοληθεί πολύ μ’ αυτό το θέμα και είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μέσα απ’ τα δεδομένα που διαθέτουμε, αυτοί οι κύκλοι, οι οποίοι κινούν την εφαρμογή αυτού του ολοκληρωτικού, εξαθλιωτικού καθεστώτος, για το σύνολο της ανθρωπότητας, κατ’ ουσίαν αποσκοπούν σε μια εξελικτική υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους.

Αυτά λοιπόν, μπορεί κάποτε όταν λέγονταν να φαίνονταν και λίγο απίθανα και λίγο απίστευτα, αλλά βλέπετε ότι, όσο επιταχύνονται οι εξελίξεις, τόσο περισσότερο επιβεβαιωνόμαστε.

Όμως, ακριβώς αυτή την επίθεση, που γίνεται σε διεθνές επίπεδο, από τους συγκεκριμένους κύκλους, παράλληλα, στον αντίποδα αυτών των κέντρων, ενεργοποιούνται προφανώς και οι θετικές δυνάμεις και απόδειξη είναι όχι μόνο αυτό που συμβαίνει σήμερα εδώ στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο, μια πολύ μεγάλη αφύπνιση, η οποία καλλιεργείται και η οποία αναδύεται μέσα από ένα καινούργιο φαινόμενο, αυτό των συνειδητών πολιτών, καθώς πάνω σε όλους αυτούς τους τομείς, που σας προανέφερα, τις μεθοδεύσεις δηλαδή που γίνονται πάνω στον τομέα της υγείας, στο περιβάλλον, στην πολεμοκαπηλεία και όλα τα σχετικά, ένας τεράστιος αριθμός πολιτών έχει πλέον καταλάβει πως παίζεται το παιχνίδι και με τη βοήθεια του ίντερνετ, υπάρχει μια πολύ μεγάλη ροή πληροφόρησης και αφύπνισης σε χώρες που παλιότερα θεωρούσαν ότι όλα είναι ωραία και καλά κι ότι η κεντρική εξουσία έχει πάντα τις πιο αγαθές προθέσεις και έτσι βλέπουμε ότι ιδίως τον τελευταίο χρόνο με τις ενέργειες που εκλήθηκαν τη 12η Μαίου, να παρατηρείται μια μεγάλη ενεργοποίηση των δυνάμεων του φωτός.

Στην περασμένη συνάντησή μας, αναφερθήκαμε στους υπέρμαχους του φωτός, δηλαδή σ’ εκείνες τις εξελιγμένες ψυχές, οι οποίες άρχισαν να ενσαρκώνονται από τη δεκαετία του πενήντα, όπως είχαμε πει και θα ενσαρκώνονται μέχρι και για τέσσερα- πέντε χρόνια στο γήινο πεδίο, με εντεταλμένη αποστολή ακριβώς να συμβάλλουν σ’ αυτή την προσπάθεια αναχαίτισης της εξελιχτικής υποβάθμισης του ανθρώπου και στην πνευματική αναγέννηση της ανθρωπότητας.

Είναι μια διαδικασία, η οποία θα αρχίσει να φαίνεται πολύ καθαρά μέσα στην επόμενη πενταετία, αλλά η οριστική της εδραίωση και η εκθεμελίωση αυτής της μαύρης συμμαχίας, που επιχειρεί την υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους, θα επιτελεστεί μέσα στην ερχόμενη τριακονταετία, θα είναι δηλαδή τα επόμενα τριάντα χρόνια γεμάτα συγκρούσεις και γεμάτα κρίσεις, μέχρι τελικά να καταλήξουμε με τη βοήθεια του Θεού σε μια πνευματική αναγέννηση του πλανήτη.

Βλέπετε όμως, για να έρθουμε και στα δικά μας, ότι και η Ελλάδα όχι μόνο αποτελεί μέρος του διεθνούς προβλήματος, γιατί πλέον οι εξελίξεις επηρεάζουν το καθετί, δεν υπάρχουν πλέον στεγανά, αλλά επιπλέον έχει και τα δικά της ιδιαίτερα προβλήματα, διότι ο ελληνισμός, όχι μόνο ως ιδέα, όχι μόνο ως πληθυσμός, αλλά κυρίως ως νοοτροπία και ως φιλοσοφία ήταν μια παράμετρος ριζικά αντίθετη με τη νοοτροπία αυτών των μαύρων δυνάμεων, οι οποίες επιχειρούν να ελέγξουν την ανθρωπότητα και τη γη μας.

Έτσι λοιπόν, από παλιά ήταν στο στόχαστρο και από παλιά ξεκίνησε η Ελλάδα ν’ αποτελεί στόχο μιας μεθοδευμένης προσπάθειας αλλοίωσης ότι θετικού και ότι φωτεινού υπήρχε σ’ αυτό τον τόπο.

Πράγματι, από τη μεταπολύτευση και μετά στήθηκε μια πολύ μεγάλη παγίδα, η οποία στόχευε στην αποδόμηση της έννοιας ελληνικότητα και όλων των παραδοσιακών αξιών και νοοτροπιών που χαρακτήριζαν το ελληνικό αρχέτυπο.

Μιλάμε δηλαδή ότι μεθοδευμένα δημιουργήθηκε μια εκθεμελίωση σε μια σειρά από τομείς, των οποίων το αποτέλεσμα το βλέπουμε μόλις σήμερα και πολλοί έχουν καταληφθεί και εξ απίνης, γιατί ακριβώς δεν ήταν σε θέση να παρακολουθήσουν τη συνέχεια των γεγονότων, που αποδείκνυε ακριβώς και την αρνητική πρόθεση που υπήρχε πίσω απ’ αυτούς τους κύκλους, που έσπρωξαν την Ελλάδα μέχρι εδώ.

Όμως για όσους ήταν συνειδητοί σ’ αυτή την πορεία θα είχαν παρατηρήσει πολύ συγκεκριμένα πράγματα.

Πάρτε για παράδειγμα την παιδεία και κάντε μια σύγκριση τουλάχιστον όσοι είστε πάνω από σαράντα ετών, κάντε μια σύγκριση, πώς ήταν την εποχή που είσαστε εσείς μαθητές στο σχολείο και πώς είναι σήμερα, πώς διδασκόταν η ιστορία, πολύ βασικά πράγματα.

Κάντε μια σύγκριση για το ποιές ήταν οι πολιτσμικές αξίες στην Ελλάδα, ποιά ήταν τα ρεύματα τέχνης, της φιλοσοφίας, είχαμε έναν Ελύτη κι ένα Σεφέρη και σήμερα τι υπάρχει;

Στο θέατρο, στην τέχνη, στη μουσική, ο Έλληνας ήταν από τους πιο εργατικούς και υπεύθυνος στη νοοτροπία του λαός και κατάφεραν ένα μεγάλο ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού να το μετατρέψουν σε λαμόγια και σε αφάσιους.

Χτυπήθηκε η παραγωγικότητα, αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτό που ορισμένοι το λένε με μια λέξη εθνομηδενισμός, το οποίο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, διότι μεθοδευμένα εκθεμελιώθηκε κάθε έννοια πατριωτισμού, με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός, κυρίως των κρατούντων να μη δίνουν δεκάρα και όχι μόνο να μην δίνουν δεκάρα για κάθε τι που είχε την ταυτότητα του ελληνισμού, αλλά επιπλέον να το θεωρούν και κάτι βδελυρό, το οποίο θα πρέπει να εκλείψει και θα πρέπει να εξαφανιστεί.

Η αναξιοκρατία ανέκαθεν και σε όλες τις χώρες υπήρχε και υπάρχει το μέσον, η εύνοια, αλλά η κατάσταση δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτήν που μας άφησε η μεταπολίτευση και όσον αφορά για την γενέτειρα της δημοκρατίας, την Ελλάδα, βλέπετε ότι έχουμε οδηγηθεί σε τέτοιο έλλειμμα δημοκρατικής νοοτροπίας, που κανείς δεν μας ρώτησε ποτέ, δεν μας έθεσε καν το δίλημμα για το αν όλα αυτά τα χρόνια η χώρα θα έπρεπε να δανείζεται χρήματα, ή αν επιθυμούσαμε να τη βγάζουμε εκ των εν όντων, στηριζόμενοι σε μια δική μας αυτοδύναμη ανάπτυξη, όπως και δεν μας ρώτησε φυσικά κανένας για τη σημερινή κατάσταση που ζούμε, την υπογραφή του μνημονίου και όλα τα σχετικά.

Βλέπουμε δηλαδή ότι, στη χώρα που έπρεπε η άμεση δημοκρατία κι η έννοια της δημοκρατίας ν’ αποτελεί σημαία, ότι είναι μια έννοια η οποία υπάρχει μόνο στα χαρτιά και στην πράξη είναι πλήρως υποβαθμισμένη.

Σας είπα ποιός είναι ο λόγος που φτάσαμε μέχρι εδώ, γιατί το πνεύμα του ελληνισμού, υπάρχουν δηλώσεις και ντοκουμέντα, από διεθνείς κύκλους εξουσίας, οι οποίοι από παλιότερα έθεταν το ζήτημα ότι οι Έλληνες είναι ανυπότακτοι, η φιλοσοφία του ελληνισμού είναι ανυπότακτη και καλά θα κάνει σιγά-σιγά να συρρικνωθεί και να εξαφανιστεί και τ’ αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα.

Εξαιτίας αυτής της κατάστασης που έχουμε φτάσει, διακυβεύονται πολύ σημαντικά πράγματα, διότι σας παραπέμπω σε μια παλιότερη ομιλία, για να προοδεύσει οποιοσδήποτε άνθρωπος, άρα και ένα οποιοδήποτε έθνος, όπως το ελληνικό, αλλά και η ανθρωπότητα, ως σύνολο, θα πρέπει να έχει κάποιες στοιχειώδεις καλές συνθήκες, ευνοϊκές συνθήκες αφύπνισης και αυτές οι συνθήκες, που είναι πολύ απλά πράγματα, είναι να μην υπάρχει φτώχια, διότι όταν υπάρχει φτώχια και ανέχεια ο άνθρωπος δεν μπορεί να μπει σε μια κατάσταση συνειδησιακής αφύπνισης και αναζήτησης των πραγμάτων, κοιτάει πώς θα πορευτεί με τα καθημερινά τουΌταν υπάρχει απειλή της ζωής μας, όταν υπάρχει ανασφάλεια, δεν είναι μια καλή συνθήκη για να μπορέσεις να δημιουργήσεις και να ασχοληθείς με πνευματικότητα, όταν στερείται η ελευθερία σου, όταν είναι επιβαρυμένο το περιβάλλον στο οποίο ζεις, ή η υγεία σου, όταν στερείσαι γνώσης, όταν σου απαγορεύουν δηλαδή τη μόρφωση, όταν στερείσαι ιδανικών, οράματος για τη ζωή και πνευματικότητας.

Όταν υπάρχουν τέτοιες λεγόμενες αρνητικές συνθήκες αφύπνισης, τότε είτε η ατομική προσπάθεια του καθενός μας, είτε συνολικά μιας κοινωνικής ομάδας και της ανθρωπότητας ολόκληρης, γίνονται πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα.

Εδώ λοιπόν, έχουμε αυτή τη στιγμή συνδυασμένη υποβάθμιση και στο οικονομικό επίπεδο και στο εθνικό επίπεδο, μέσω της λαθρομετανάστευσης, αλλά και στο επίπεδο της ασφάλειας, μέσω της μεγάλης έξαρσης που υπάρχει στην εγκληματικότητα. Για να μην αναφέρει κανείς και τους εθνικούς κινδύνους, οι οποίοι ελοχεύουν και που είναι πολύ σοβαροί, διότι όταν ένα έθνος αποδυναμώνεται και ως προς τη σύνθεση του πληθυσμού του, αλλά και οικονομικά, τότε αρχίζουν και ανοίγουν οι ορέξεις δεξιά-αριστερά από διάφορους άλλους και βρίσκεσαι στο στόχαστρο.

Έτσι λοιπόν, είναι μεθοδευμένη η κατάσταση και απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα, μπαίνουμε σε μια πορεία η οποία θα κρατήσει τουλάχιστον μια δωδεκαετία, μέχρι να δούμε αν θα μπορέσουμε να αντιστρέψουμε αυτό το δυσμενές κλίμα, που υπάρχει στην Ελλάδα και να οδηγηθούμε προς μια θετική κατεύθυνση.

Ευτυχώς, επανέρχομαι στο ότι κάθε μεγάλη κρίση είναι και μια μεγάλη ευκαιρία, παρατηρείται μια πολύ μεγάλη ενεργοποίηση πλέον και στην Ελλάδα, του φαινομένου των συνειδητών πολιτών, το βλέπετε ότι, τα πιο υγιή στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας, έχουν αρχίσει και δραστηριοποιούνται και παίρνουν πρωτοβουλίες, χαρακτηριστικό είναι ότι, άνθρωποι που παρέμεναν μέχρι πρότινος στο περιθώριο, γιατί κακά τα ψέμματα η ενασχόληση με τα κοινά για πολλούς τίμιους και πνευματικούς ανθρώπους ισοδυναμεί με ξεπεσμό, χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνώ με μια τέτοια άποψη, διότι τελικά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αφήσουμε τη διαχείριση των κοινών σ’ ότι χειρότερο υπάρχει και το αποτέλεσμα ακριβώς το βλέπουμε και το βιώνουμε σήμερα.

Εκείνο λοιπόν που παρατηρείται είναι ότι, πολλοί πλέον υγιείς άνθρωποι, υγιή στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας που παρέμεναν στο περιθώριο, αρχίζουν και δραστηριοποιούνται και χαρακτηριστικό είναι ότι σήμερα παρόλο που δεν είναι γνωστά και δεν προβάλλονται από τα κατεστημένα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ότι υπάρχουν πάνω από τριακόσιες ανεξάρτητες κινήσεις πολιτών σήμερα, που δραστηριοποιούνται και είναι καθαρά θέμα χρόνου, πως όλες αυτές οι κινήσεις κάποια στιγμή θα εκφραστούν και μέσα από μια νέα πολιτική άποψη, που θα έχει διαφορετική νοοτροπία. Ήδη βλέπουμε ότι σ’ αυτό το χώρο των κινημάτων των πολιτών συζητείται πολύ ευρέως και εφαρμόζεται το σύστημα της άμεσης δημοκρατίας και της ανακλητότητας, τα πράγματα δηλαδή αρχίζουν να μπαίνουν σε πιο υγιείς και καινούργιες βάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την παλιά νοοτροπία περί άσκησης πολιτικής και περί κομμάτων και σίγουρα θα βγει κάτι πολύ θετικό από εκεί.

Είναι ζήτημα χρόνου, διότι η συνειδητή αντεπίθεση που γίνεται για ν’ αναστρέψει το κλίμα στην Ελλάδα, ξεκινάει μόλις σήμερα, μόλις αυτές τις μέρες που μιλάμε.

Τι γίνεται μ’ εμάς;

Το θέμα αν είδατε, της σημερινής ομιλίας, ήταν η πνευματική απάντηση στην κρίση.

Έτσι λοιπόν τίθεται το δίλημμα και με ποιούς τρόπους ο καθένας από μας μπορεί να συμβάλλει σ’ αυτή την πορεία αναγέννησης της Ελλάδας, η οποία ξεκινά απ’ αυτή την περίοδο και πρόκειται να κορυφωθεί μέσα στα επόμενα χρόνια.

Εδώ πρέπει να δούμε αυτό που ονομάσαμε πνευματική δράση, δηλαδή ένας άνθρωπος, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του πνευματικό άνθρωπο, με την έννοια ότι, δεν τον ενδιαφέρει μόνο τι θα φάει, τι θα πιεί και τα σχετικά, αλλά έχει κάποιες ευρύτερες ανησυχίες, που σχετίζονται τόσο με τη βελτίωση του ίδιου του εαυτού του, όσο και ολόκληρης της κοινωνίας, μέσα στην οποία ζει και επιπρόσθετα, μιλάμε για έναν άνθρωπο που όταν αποκαλεί τον εαυτό του πνευματικό, προφανώς θεωρεί ότι δεν αρχίζουν και τελειώνουν όλα σ’ αυτό το υλικό περιβάλλον, στο οποίο βρισκόμαστε, αλλά υπάρχουν πολύ ανώτερες δυνάμεις και ενέργειες, κάποια πεδία ύπαρξης πολύ πιο φωτεινά, πολύ πιο συνειδητά, γεμάτα ελευθερία, γνώση και ενότητα, με τα οποία προσπαθεί να συντονιστεί και να έρθει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επαφή γίνεται.

Αυτό σημαίνει το να είναι κάποιος πνευματικός άνθρωπος, να είναι ανήσυχος άνθρωπος, να έχει ιδανικά, να είναι οραματιστής, να ενδιαφέρεται για την προσωπική του εξέλιξη και των άλλων.

Όταν λοιπόν μιλάμε για πνευματική δράση, γιατί δεν είναι ένας αφηρημένος όρος, του τι δηλαδή καλείται να κάνει στη ζωή του, πώς να δρα, πώς να ενεργεί στη ζωή του, ένας πνευματικός άνθρωπος, σημαίνει δυο πράγματα, έχουμε την εσωτερική πνευματική δράση, δηλαδή του πώς δρούμε ο καθένας από μας, μεταχειριζόμενοι μεθόδους ενεργειακές, μεθόδους εσωτερικές, όπως ο οραματισμός για την Ελλάδα, που κάνουμε και ο δεύτερος τομέας είναι η κοινωνική πνευματική δράση.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά, γιατί από κει μπορούμε να βρούμε την άκρη, τι ακριβώς καλείται να κάνει ο καθένας στον αντίποδα της κρίσης και συγκεκριμένα εδώ και τώρα, σήμερα, στην Ελλάδα.

Πάμε λοιπόν στην εσωτερική πνευματική δράση, όπου έχουμε συγκεκριμένα πράγματα που καλούμαστε να κάνουμε.

Το πρώτο που καλούμαστε να κάνουμε είναι το να σκεφτόμαστε με θετική και δημιουργική νοοτροπία.

Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα, πολύς κόσμος αντιμετωπίζει μια αντίφαση, μας λέει προσπαθώ να ενημερώνομαι για να είμαι συνειδητός γύρω απ’ τα πράγματα, αλλά αυτού του είδους η ενημέρωση μου φέρνει τρομερό ψυχοπλάκωμα, μου φέρνει απαισιοδοξία και πώς να σκέφτεσαι θετικά όταν ανοίγεις την τηλεόραση και τα ακούς όλα μαύρα, διαβάζεις μια εφημερίδα είναι όλα μαύρα, μπαίνεις στο διαδίκτυο, φέρνουν όλοι τον κατακλυσμό, πώς να σκεφτείς θετικά;

Η απάντηση είναι, δεν πρέπει να μπερδεύουμε τη συνειδητότητα, δηλαδή του να έχουμε επίγνωση τι ακριβώς συμβαίνει, με την θετική διάθεση, η οποία συνοδευόμενη με οργή δρα ανατρεπτικά απέναντι στο σκηνικό που μας περιβάλλει, με άλλα λόγια όσον αφορά την αυτεπίγνωση, είναι τελείως άτοπο για να μην πω ανόητο, προκειμένου να μην ψυχοπλακώνεται κάποιος να στερείται ενημέρωσης, να μένει απληροφόρητος και να μην θέλει να ξέρει τι του γίνεται.

Άρα, πρέπει να τα διαχωρίσουμε, άλλο πράγμα είναι να ενημερώνομαι και να έχω σαφή επίγνωση της πραγματικότητας, όσο άσχημη κι αν είναι αυτή και άλλο πράγμα τελείως είναι να βρίσκω ενεργειακά το θάρρος και το κουράγιο, παρ’ όλο που γνωρίζω πόσο άσχημη είναι μια κατάσταση, να είμαι αισιόδοξος, να σκέφτομαι θετικά, να έχω όραμα και δημιουργική νοοτροπία για να φέρω το φως και να διαλύσω το σκοτάδι, μην τα μπερδεύουμε αυτά τα πράγματα. Δεν σημαίνει ούτε ότι πρέπει αν είμαστε σε αφασία και να μην ξέρουμε τι μας γίνεται και να γελάμε σαν χαζοχαρούμενοι, γιατί θέλουμε να σκεφτόμαστε θετικά, ούτε ότι άμα γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει, σημαίνει ότι ψυχοπλακωνόμαστε.

Είναι η πιο σημαντική παράμετρος αυτή που σας λέω, γιατί αφορά στην καθημερινότητα και απ’ αυτό το πράγμα παρασύρονται, ενώ υπάρχουν πάρα πολλοί πνευματικοί άνθρωποι στην Ελλάδα, που μπερδεύουν την ενημέρωση και την επίγνωση της κατάστασης με τη συναισθηματική τους ισορροπία, γιατί μεσ’ την καθημερινότητα ακούμε συνέχεια, όποιον και να ρωτήσετε, πώς πάει, χάλια, πώς είναι η δουλειά, άστα μην τα συζητάμε, αυτό δεν έχει νόημα να το κάνεις, γιατί γνωρίζεις πολύ καλά πως είναι η κατάσταση.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να την αναπαράγεις μεσ’ το καθημερινό κουτσομπολιό και ν’ αναπαράγεις αυτή την ψυχική ατμόσφαιρα.

Έτσι λοιπόν, ναι μεν σωστή ενημέρωση και σωστή απεικόνιση της κατάστασης, αλλά αισιόδοξοι, θετική ενέργεια, θετική δόνηση, δημιουργική δράση για το ξεπέρασμα της κατάστασης.

Αυτό είναι το ένα που έχει να κάνει στα πλαίσια της πνευματικής δράσης ο κάθε πνευματικός άνθρωπος.

Το δεύτερο είναι, αλλιώς δεν θα ήταν πνευματικός άνθρωπος, επίκληση και προσευχή σε ότι ανώτερες δυνάμεις πιστεύει ο καθένας, για βοήθεια, για κάθοδο θετικών ενεργειών, ενεργειών μετασχηματισμού, κάθαρσης της κατάστασης, για αναγέννηση της ελληνικότητας και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μην ξεχνάμε λοιπόν την προσευχή.

Τρίτος παράγοντας, η εσωτερική ενεργειακή παρέμβαση, δηλαδή ο οραματισμός για την Ελλάδα, όπως τον κάνουμε σήμερα, και παρεμφερείς πρακτικές, όπου συντονισμένα τίθεται ένας συγκεκριμένος στόχος, οραματιζόμαστε την πραγματοποίησή του και εκπέμπουμε μια ισχυρή συντονισμένη σκεπτομορφή συνεδευόμενη από ισχυρό συναίσθημα και νοητική συγκέντρωση.

Τέταρτο, αυτό που λέμε ιδεολογική διασπορά, δηλαδή ο πνευματικός άνθρωπος καλείται στον περίγυρό του να διαδίδει τις πνευματικές ιδέες και να μην ντρέπεται μπροστά στον υλισμό, ή την κυνικότητα, που επικρατεί να φανερώσει τον εαυτό του, ούτε να ντρέπεται να συμβουλέψει, να βοηθήσει, να δράσει σαν ένας φωτεινός ήλιος, μέσα στο περιβάλλον κι αυτό θα το έχετε παρατηρήσει όλοι σας, ότι όσες φορές βρίσκεστε σ’ ένα χώρο, είτε είναι ο εργασιακός, είτε είναι ο φιλικός, είτε οτιδήποτε, από τη στιγμή που θα επιτρέψετε στο εσωτερικό σας φως ν’ αρχίσει να εκδηλώνεται, όλοι θα ζητήσουν τη συμβουλή σου, θα σου φερθούν όμορφα, θα έρθουν κοντά σου για να πάρουν από αυτήν την όμορφη ανώτερης ποιότητας ενέργεια που χαρακτηρίζει τον κάθε πνευματικό άνθρωπο. Και τέλος ο πέμπτος παράγων της εσωτερικής πνευματικής δράσης, είναι η διαρκής προσωπική προσπάθεια του καθενός μας, για αυτογνωσία, αυτοτελείωση, που περνά μέσα από συχνή εσωτερική εργασία.

Άρα, επειδή προσπαθούμε να τα κάνουμε όσο πιο συγκεκριμένα γίνεται, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφηρημένα λόγια είναι ωραία, αλλά καλά θα είναι τα πράγματα να γειώνονται κιόλας και πόσο μάλλον σε περιόδους κρίσης.

Έτσι λοιπόν, όσον αφορά στην εσωτερική πνευματική δράση, είναι αυτά τα πέντε πράγματα, τα οποία πρέπει να τα κάνουμε ανελλιπώς, σας τα λέω με ανάποδη σειρά, να μην ξεχνάμε την εσωτερική μας καλλιέργεια, πρώτα απ’ όλα ο καθένας μόνος του, με εσωτερική εργασία, δεύτερον, ο καθένας την όποια πνευματική του κατανόηση, να μην διαστάζει να τη μοιράζεται με τον περίγυρό του, να βοηθά και να διασπείρει το φως του προς τα έξω. Τρίτο, ο καθένας να συμμετέχει ομαδικά, ή κατά μόνας σε πρακτικές ενεργειακής παρέμβασης και εκπομπής θετικών σκεπτομορφών, οι οποίες έχουν τεράστια δύναμη. Τέταρτο, προσοχή άνωθεν και πέμπτο, αυτή την θετική δημιουργική νοοτροπία, θετικό ψυχισμό, θετικό όραμα για το καλύτερο, συνδυασμένο βέβαια πάντα με σωστή πληροφόρηση και σωστή επίγνωση της κατάστασης.

Δεν περιλαμβάνει μόνο όμως η πνευματική απάντηση στην κρίση, το τι κάνουμε από τα μέσα, περιλαμβάνει και τον άλλο άξονα, της πνευματικής κοινωνικής δράσης, που σημαίνει πολύ απλά, τι καλείται να κάνει μέσα στην κοινωνική του δραστηριότητα ένας πνευματικός άνθρωπος.

Άρα και αυτό αφορά τον καθένα μας στο βαθμό που όλοι μας θεωρούμε, ή θέλουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας πνευματικό άνθρωπο.

Κάθε πνευματικός άνθρωπος οφείλει να εργάζεται συνειδητά για την εξασφάλιση όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκών συνθηκών αφύπνισης για όλη την κοινωνία. Τις είπαμε ποιές είναι οι ιδανικές συνθήκες αφύπνισης, είναι το να καταπολεμηθεί η φτώχια, είναι το να διασφαλιστεί η υγεία, είναι το να διασφαλιστεί ένα ευνοϊκό υγιές περιβάλλον, είναι το να διασφαλιστεί η σωματική ακεραιότητα και η ασφάλεια γενικώς των ανθρώπων, είναι το να διασφαλιστούν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, είναι το να διασφαλιστεί η ελευθερία στην έκφραση, ελευθερία στην κίνηση, ελευθερία στις ιδέες.

Είναι το να διασφαλιστεί η μόρφωση και η πολιτισμική άνοδος των ανθρώπων.

Είναι το να διασφαλιστεί η δημιουργικότητα, η αξιοκρατία, η πνευματικότητα, αυτά τα δέκα πράγματα είναι.

Όσο πιο διασφαλισμένα είναι αυτά τα δέκα πραγματάκια σε μια κοινωνία, τόσο πιο ευνοϊκές είναι οι συνθήκες εξέλιξης και πνευματικής αφύπνισης της συγκεκριμένης κοινωνίας.

Συνεπώς, το κάλεσμα είναι πάρα πολύ απλό για τον καθένα από μας, ότι πέρα απ’ αυτά τα πέντε στοιχεία που είπαμε, για την εσωτερική πνευματική δράση, από μέσα μας προς τα έξω, από κει και πέρα καλείται ο καθένας από μας να δραστηριοποιηθεί κοινωνικά, μέσα από όποιες δομές εκτιμά ο ίδιος, σύμφωνα με την ωριμότητά του, ότι ταιριάζουν καλύτερα στην δική του ιδιαίτερη τονική, στην ψυχοσύνθεσή του, στην εξέλιξή του, στην ιδιοσυγκρασία του.

Κάπου όμως οπωσδήποτε καλείται ο καθένας μας να δραστηριοποιηθεί, θέλει να συμμετέχει σε δράσεις που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος;

Έχει καλώς.

Θέλει να συμμετέχει σε δράσεις που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Έχει καλώς.

Θέλει σε δράσεις που να σχετίζονται με την προστασία της υγείας;

Έχει καλώς.

Με την προστασία της ελευθερίας, της παιδείας, του πολιτισμού, της εθνικής συνείδησης;

Δεν έχει σημασία από ποιό πόστο ο καθένας θα προσφέρει, σημασία έχει όμως όλοι μας ανεξαιρέτως, την όποια κατανόηση έχουμε αποκτήσει και την όποια δυναμική, ως πνευματικοί άνθρωποι, να την επενδύσουμε και μέσα από την κοινωνική μας δράση.

Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και θα δείτε ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο, όπου στην Ελλάδα πλέον, η αναγέννηση της ελληνικότητας πρόκειται να γίνει μέσα από νέες κοινωνικές δομές, μέσα από νέους κοινωνικούς θεσμούς, ακόμα δεν τους έχουμε δει ακριβώς, έχουμε δει δειλά-δειλά αυτά τα ανεξάρτητα κινήματα πολιτών, που έχουν προβάλλει.

Όμως έχουν να προκύψουν καινούργια πράγματα κι εκεί πέρα είναι που πρέπει να συμβάλλουμε όλοι μας.

Έτσι λοιπόν, η πνευματική απάντηση στην κρίση σημαίνει δυο δρόμοι, από μέσα προς τα έξω, με ό,τι πνευματικό διαθέσιμο έχει ο καθένας και δρώντας εξωτερικά, του να δημιουργήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερο θετικό υπόστρωμα, όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκές, όπως είπαμε εξωτερικές συνθήκες για να μπορέσει το σύνολο της κοινωνίας να εξελιχθεί και να αφυπνιστεί. Και αυτό βέβαια το τελευταίο κομμάτι περί πνευματικής δράσης, εσωτερικής και κοινωνικής, είναι κάτι προφανώς που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά αφορά το τι καλείται να κάνει ένας πνευματικός άνθρωπος σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.

Ωστόσο, η Ελλάδα είναι εκείνη που σήμερα αντιμετωπίζει το τεράστιο πρόβλημα συρρίκνωσης και εξαφάνισης και η Ελλάδα είναι εκείνη που αντιμετωπίζει σήμερα μια τόσο ισχυρή υποβάθμιση των εξωτερικών συνθηκών, μέσα στις οποίες καλούμαστε να εργαστούμε κι εμείς. Και ο καθένας μας, ως άτομο και ως κοινωνία.

Είμαστε στο σημείο μηδέν, καλούμαστε να ξεκινήσουμε εδώ και τώρα την προσπάθεια αναστροφής αυτού του κλίματος, γιατί διαφορετικά το όλο μόρφωμα, που ονομάζεται ελληνισμός, κινδυνεύει να εξαφανιστεί δια παντός.

Εκείνο λοιπόν που βλέπουμε είναι ότι σήμερα, στις μέρες αυτές, ξεκινάει ουσιαστικά πλέον αυτή η προσπάθεια αναστροφής του κλίματος, με την επάνοδο της ελληνικότητας. Θα μπορούσαμε έτσι να το χαρακτηρίσουμε, ότι μπαίνουμε στις μέρες της επαναφοράς της ελληνικότητας και ως ζητούμενο και ως ιδεολογία και ως τρόπο καθημερινής δράσης και πράξης.

Η Μάχη για το Μέλλον του Ανθρώπου

Η Μάχη για το Μέλλον του Ανθρώπου 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Αυτή είναι μια ομιλία που έγινε μετά τις μεγάλες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο. Είναι το ίδιο επίκαιρη με τότε και ότι πρέπει για περαιτέρω προβληματισμό.

Καλή δύναμη

 

Είδατε ότι είχαμε ανακοινώσει και μέσω περιοδικών αλλά και απ’ αυτήν εδώ την αίθουσα, ότι από ενεργειακής πλευράς επρόκειτο να μπούμε σε μια περίοδο αστάθειας και βασισμένη στο γνωστό νόμο δράσης – αντίδρασης λέγαμε ότι ενδεχομένως θα περάσουμε από μια σοβαρή κρίση, ότι θα έχουμε κάποια δυσάρεστα γεγονότα.

Βλέπουμε ότι αυτό δυστυχώς συνέβη. Καλό είναι να εστιαστούμε στα θετικά που μπορεί να προέκυψαν απ’ όλη αυτή την ιστορία και όταν λέω θετικά, πιστεύω ότι το ξέρετε πολύ καλά οι περισσότεροι, ότι, σε μια πορεία προόδου από πλευράς ενεργειακής, περνάμε πάντα κάποια διαστήματα κάθαρσης, αν θέλετε, αστάθειας, τα λεγόμενα κενά, τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα, του να βοηθούν εν τέλει την ενέργεια να συμπυκνώνεται μ’ έναν καλύτερο τρόπο και να επιτυγχάνεται μια ποιοτική αναβάθμιση, προκειμένου να προχωρήσει παραπέρα στην υλοποίηση του στόχου που έχουμε θέσει.

Έτσι λοιπόν νομίζω ότι το καθορίσαμε αρκετά σαφώς το τι αναμενόταν να συμβεί, μιλήσαμε για δυο περιπτώσεις συγκεκριμένα, η μία περίπτωση ήταν καθαρά ο νόμος δράσης-αντίδρασης με την έννοια που σας εξήγησα προηγουμένως κι ο δεύτερος λόγος ήταν, ότι, οποτεδήποτε γίνεται μια ενεργειακή συμπύκνωση προς υλοποίηση, είτε αναφερόμαστε σε ατομικό επίπεδο, είτε σε ομαδικό όπως εν προκειμένω στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτή η συμπυκνωμένη ενέργεια έχει την τάση να συγκεντρώνει επάνω της, εξ επαγωγής αντίθετες σκεπτομορφές, οι οποίες για λόγους αυτοάμυνας, για λόγους αυτοσυντήρησης, έχουν κάθε λόγο να την πλήττουν.

Είναι αυτές οι αντιδράσεις που βλέπουμε να συμβαίνουν και σε προσωπικό επίπεδο δικό μας όταν παίρνουμε την απόφαση να κάνουμε μια σημαντική αλλαγή και αρχίζουμε να συσσωρεύουμε ενέργεια, όπου παρατηρούμε από διάφορα πρόσωπα και πράγματα αρχίζουν να εκδηλώνονται απέναντί μας εχθρότητες, σαν να έχει συνωμοτήσει το σύμπαν για να μας καθηλώσει και να μας κρατήσει στην προηγούμενη θέση μας και να μην μας αφήσει να προχωρήσουμε.

Αυτή η λειτουργία, αυτός ο μηχανισμός, έχει όμως και κάτι θετικό, ότι η ίδια η εξέλιξη, αυτά τα εμπόδια και τις εχθρότητες, τις παρεμβάλλει ακριβώς για να δοκιμάσει την ποιότητα του παραγόμενου «προϊόντος».

Αυτό τι σημαίνει ότι αναφερόμενος και σε ατομικό επίπεδο, όταν πάμε ν’ απαλλαγούμε από μια άσχημη συνήθεια, ή να κάνουμε κάποιες σημαντικές αλλαγές στην προσωπική μας ζωή και στον ψυχισμό μας, αλλά και σε ομαδικό επίπεδο, είτε αφορά μια ολόκληρη οικογένεια, ένα χωριό, μια πόλη, μια χώρα, ολόκληρη την ανθρωπότητα αν θέλετε, σημαίνει ότι ο καθένας πρέπει να κατακτάει επάξια το στόχο τον οποίο έχει θέσει και γι αυτό η ίδια η φύση προσελκύει επάνω του τις διάφορες αντιπαλότητες.

Αυτό όμως είναι ένα καλό κριτήριο για να δούμε αν θα βγεις νικητής απ’ αυτού του είδους τη δοκιμασία.

Έτσι λοιπόν, κάτι η φυσιολογική αντίδραση του χώρου στη συσσωρευμένη ενέργεια κι αυτή την ποιοτική αναβάθμιση της Ελλάδας, κάτι ορισμένα αντίπαλα εγρηγορότα, με την έννοια δηλαδή, αντίπαλων ιδεολογιών και συμφερόντων προς αυτήν αναβάθμιση της Ελλάδας για την οποία μιλάμε, πιστεύουμε ότι είχε σαν αποτέλεσμα αυτό το ενεργειακό χτύπημα το οποίο δεχτήκαμε.

Με την ίδια λογική, γιατί πρέπει να ξεκαθαρίσω απόλυτα ενώπιον όλων, ότι τα όσα ανακοίνωσα την προηγούμενη φορά και τα όσα συζητάμε τώρα δεν οφείλονται σε πληροφόρηση, θέλω να το ξεκαθαρίσω, αυτά που αναφέρουμε εδώ είναι επαγωγές καθαρά μέσα απ’ την ενεργειακή λογική του πράγματος και δεν ανάγονται σε πληροφορίες.

Με την ίδια λογική λοιπόν, τολμώ να συλλογιστώ και για το μέλλον, ότι μέσα απ’ αυτή τη σύγκρουση των σκεπτομορφών, προφανώς αυτά τα εγρηγορότα, τα ενάντια προς το ελληνικό εγρηγορός, που δημιούργησαν την κατάσταση που ζήσαμε το καλοκαίρι, προφανώς θα δεχτούν κάποια ανάκρουση από το ελληνικό εγρηγορός την οποία τοποθετώ μέχρι τον Φεβρουάριο.

Αυτό μένει να το δούμε με ποια μορφή μπορεί να είναι, με ποιο τρόπο, πού, πώς, πότε, δεν μπορεί να γνωρίζει κανένας, πάντως η λογική του πράγματος λεει ότι εφόσον η ελληνική σκεπτομορφή συσσώρευσε την συγκεκριμένη αντίδραση που είδαμε, είναι λογικό μέσα απ’ αυτή τη σύγκρουση να υπάρχει και η κατάλληλη ανάκρουση, η κατάλληλη δηλαδή ενεργειακή απάντηση, την οποία μέσα απ’ την εμπειρία μας, πιστεύουμε ότι θα τη δούμε μέσα στο Φεβρουάριο.

Τώρα, τα θετικά που προέκυψαν μέσα απ’ αυτή την ιστορία, νομίζω ότι το σημαντικότερο απ’ όλα ήταν πως στο σύνολό τους οι Έλληνες βγήκαν από το λήθαργο της καλοπέρασης και των δανείων, μέσα στον οποίο κοιμόντουσαν τον ύπνο τον αιώνιο μέχρι τώρα.

Έτσι λοιπόν, αυτό το βλέπουμε και από τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών, ότι ασχέτως του ποιος βγήκε, ή τι ανακατατάξεις μπορεί να γίνουν τώρα μέσα στην αξιωματική αντιπολίτευση και τι αποτελέσματα θα έχουμε, η ουσία είναι όμως ότι κοινή συνισταμένη που προέκυψε ως αποτέλεσμα των εκλογών, είναι, πρώτον ότι έχουμε υπερτονισμένη την αναγκαιότητα προστασίας του περιβάλλοντος και άρα ασχέτως του πιο κόμμα ψηφίστηκε και ποια κόμματα ενδυναμώθηκαν ή όχι, η ουσία είναι ότι μέσα στην ελληνική κοινωνία ωρίμασε η μεγάλη ανάγκη και η μεγάλη ευαισθησία προκειμένου να σωθεί και να προστατευθεί το περιβάλλον, πράγμα που όπως είχαμε ανακοινώσει κι από δω πάλι μέσα απ’ αυτό το χώρο, είχαμε πει ότι τα μεγάλα προβλήματα που θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας στο εξής θα πρέπει να είναι η κοινωνική ευαισθησία και οι ανθρώπινες σχέσεις ο ένας κι ο δεύτερος το περιβάλλον κι εκεί είναι που θα δίνεται η μάχη στα προσεχή χρόνια.

Βλέπουμε λοιπόν ότι, σε σχέση μ’ αυτό έχει εναρμονιστεί η ελληνική κοινωνία, ένα δεύτερο παράγοντα που βλέπουμε είναι, ότι καθαρά ακομμάτιστα, έχουμε μια ανάδειξη της πατριωτικής συνιστώσας στην Ελλάδα, διευκρινίζω όχι της εθνικιστικής, με την έννοια της υπεροχής δήθεν της ελληνικής φυλής έναντι των άλλων, ή του ρατσισμού κ.λ.π. αλλά ότι έγινε πάλι κοινή συνείδηση του ότι, αν ο καθένας δεν προστατεύσει το σπίτι του και εν προκειμένω την μοναδικότητα του πολιτισμού της πατρίδας του και του περιβάλλοντος της πατρίδας του, δεν μπορεί να συνεισφέρει ούτε στα παγκόσμια δρώμενα. Κι απ’ αυτή την πλευρά νομίζω ότι είναι ολοφάνερο αυτή η συνιστώσα του πατριωτισμού στην οποία αναφέρομαι, η οποία αναδείχτηκε κι η οποία αγκαλιάζει πολύ περισσότερο αυτή τη στιγμή την ελληνική κοινωνία.

Η τρίτη συνιστώσα που φάνηκε κι από τη μεγάλη ενίσχυση των κομμάτων της αριστεράς, είναι η κοινωνική ευαισθησία, ότι πράγματι ξυπνώντας μέσα από αυτό το λήθαργο που επανέλαβα, της καλοπέρασης και των δανεικών, αρχίζουμε όλοι και συναισθανόμαστε ότι δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο η ανάπτυξη στην Ελλάδα και δεν μπορούμε να μιλάμε για ελληνική και εθνική αναγέννηση και πρόοδο, εάν τα δυο τρίτα ή και παραπάνω των Ελλήνων είναι κοινωνικά παραμελημένα και παραπεταμένα.

Νομίζω λοιπόν ότι από αυτούς τους τρεις παράγοντες που ανέφερα, περιβάλλον,κοινωνική ευαισθησία και πατριωτισμός, πρόκειται να προκύψει κάτι πάρα πολύ θετικό μέσα στα επόμενα χρόνια.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από τώρα τι ακριβώς μορφή θα πάρει, εννοώ αν θα εκφραστεί μέσα από κινήματα πολιτών, ή και μέσα από κομματικούς ή και πολιτικούς συσχετισμούς, η ουσία είναι όμως ότι, έχει προκύψει μια ποιοτική αναβάθμιση, η οποία κατά την εκτίμησή μας θα εκφραστεί πολύ πιο δυναμικά στο μέλλον.

Υπάρχει ένα αρκετά σοβαρό ενδεχόμενο, να περάσουμε σε μια περίοδο πολιτικής αποσταθεροποίησης στο εξής, γιατί αυτές οι τρεις συνιστώσες τις οποίες ανέφερα, πατριωτισμός, περιβάλλον και κοινωνική ευαισθησία, όπως καταλαβαίνετε είναι κι οι τρεις αντίθετες με τις προθέσεις ορισμένων μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, ελληνικών και ξένων, που δρουν στην Ελλάδα.

Συνεπώς αυτά τα συμφέροντα από κεκτημένη ταχύτητα είναι δύσκολο να εγκολπωθούν αυτές ακριβώς τις τρεις συνιστώσες και άρα θα προσπαθήσουν με κάποιον τρόπο να αντιδράσουν.

Θέλω όμως να πιστεύω απ’ ότι βλέπω να εξελίσσεται η κατάσταση ότι, παρόλο που μπορεί να περάσουμε από μια περίοδο σχετικής αποσταθεροποίησης, ότι με τη συνεισφορά όλων μας, αυτές οι αντιδράσεις θα μπορέσουν να καμφθούν και ακόμα κι αυτό το δεδομένο οικονομικό σύστημα που υπάρχει στην Ελλάδα, τουλάχιστον για την Ελλάδα να έχει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο.

Αυτά λοιπόν όσον αφορά τα γεγονότα που συνέβησαν, αυτή όμως η τρομερή οικολογική καταστροφή που συνέβη με τις πυρκαγιές, άπτεται άμεσα του σημερινού θέματος προς σχολιασμό, το οποίο το θέσαμε ως τίτλο, η μάχη για το μέλλον του ανθρώπου.

Το συγκεκριμένο θέμα είναι πάλι ας πούμε επικίνδυνο ζήτημα, με την έννοια ότι πιστεύω πως δεν έχει ποτέ τεθεί με τον τρόπο που πρόκειται να το θέσουμε σήμερα εδώ. Είναι ένα θέμα το οποίο εκτιμώ ότι κρατιέται μυστικό, ακόμα κι απ’ τις διάφορες εσωτερικές παραδόσεις, γιατί κανένας δεν τολμά να ομολογήσει το τι πραγματικά σημαίνει, τι πραγματικά συμβαίνει.

Θα προσπαθήσω λοιπόν να μπω σ’ αυτό το θέμα όσο το δυνατόν πιο ήρεμα ας πούμε και πιο αναλυτικά, προκειμένου να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και να μπορέσουμε να καταλάβουμε όλοι τι γίνεται.

Αναφερόμαστε σε μάχη για το μέλλον του ανθρώπου, διότι απ’ ότι φαίνεται σ’ ολόκληρη τη διάρκεια του ρεύματος της ανθρώπινης εξέλιξης μέχρι σήμερα, αντιμάχονται δυο κυρίαρχες συνιστώσες, δυο κυρίαρχες τάσεις θα λέγαμε, των οποίων η καταγωγή είναι πραγματικά προπατορική, πρέπει να έχουν σχέση με την ίδια την καταγωγή αυτού του όντος που σήμερα αποκαλούμε άνθρωπο.

Αυτές οι δυο αντίπαλες συνιστώσες διατρέχουν ολόκληρο το φάσμα της κοινωνικής μας ζωής, συναντώνται μέσα στη φιλοσοφία, μέσα στην επιστήμη, στη θρησκεία, στην πολιτική, την οικονομία, παντού, ακόμα και στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο καθένας από μας μέσα στην καθημερινή του ζωή.

Θα ξεκινήσω λοιπόν με το να σχολιάσω ότι αυτό, που σήμερα είναι ο άνθρωπος, αυτό που σήμερα είναι ο καθένας από μας, δεν είναι κάτι γήινο, με την έννοια ότι ο άνθρωπος δεν είναι απ’ ότι φαίνεται γέννημα θρέμμα του οικοσυστήματος της γης, είναι κάτι άλλο.

Αυτό το κάτι άλλο το βλέπουμε και το συναντάμε σχεδόν σε όλες τις αρχαίες παραδόσεις, μέσα από τους μύθους του Παράδεισου και του φιδιού, στην αρχαία ελληνική παράδοση μέσα απ’ το μύθο του Προμηθέα, στην ινδική παράδοση, στις ινδιάνικες παραδόσεις κ.λ.π.

Νομίζω ότι αυτά δεν πρέπει να τα παίρνουμε καθόλου στ’ αστεία, από την άποψη ότι όλα μαρτυρούν πως κάποια απώτατη εποχή, υπήρξε κάποια επέμβαση εδώ.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε, γι αυτό μην πηγαίνει το μυαλό μας σε αστεία πράγματα όπως τα ούφο εν προκειμένω, αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν αυτός ο παράγοντας ο οποίος επέδρασε πάνω σ’ ένα είδος ανθρωποειδούς, που υπήρχε στον πλανήτη, αν ήταν παράγοντας καθαρά φιλικός, φυσικός, δηλαδή αν κάποια άλλα όντα εν πάση περιπτώσει επιχείρησαν κάποια γενετική μετάλλαξη σε κάποιο ανθρωποειδές που βρήκαν εδώ, ή εάν το πράγμα πηγαίνει πολύ πιο μακριά σε θεωρίες τύπου μυστικής δοξασίας της Μπλαβάτσκυ και άλλες, ότι δηλαδή από ένα καθαρά πνευματικό επίπεδο κάποιες οντότητες οι οποίες διέθεταν ανεπτυγμένη τη διάνοια, το νοητικό εν πάση περιπτώσει, επέλεξαν να εμφυτευτούν μέσα σε ανθρωποειδή που υπήρχαν στον πλανήτη, προκειμένου να επιχειρήσουν μια ποιοτική αναβάθμιση μέσα σ’ αυτό το ανθρωποειδές που βρήκαν.

Το τι έγινε από κει και πέρα όμως επειδή δεν είναι καλό ν’ αναλωνόμαστε στην εικασία, αλλά να δούμε τα γεγονότα, εκείνο που έγινε από κει και πέρα, αποτέλεσε σημείο σύγκρουσης, ανάμεσα στο στρατόπεδο, ανάμεσα σ’ αυτούς οι οποίοι επιχείρησαν τη συγκεκριμένη τροποποίηση πάνω στο ανθρωποειδές που βρήκαν εδώ στη γη κι αυτό το βλέπουμε να ξεδιπλώνεται σαν ένα κοσμικό δράμα μέσα απ’ όλες τις μυθολογίες, καθώς σε άλλες παραδόσεις οι υπαίτιοι γι αυτή την αλλαγή κι αυτή τη μετάλλαξη τιμωρήθηκαν και δαιμονοποιήθηκαν, όπως ο Εωσφόρος, ή άλλοι απλώς τιμωρήθηκαν όπως ο Προμηθέας, αφήνοντας ωστόσο κι ένα περιθώριο, ότι μπορεί η συγκεκριμένη αλλαγή που έγινε και η γνώση που δόθηκε, να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για καλό.

Η ουσία είναι πάντως ότι το προϊόν που προέκυψε μέσα απ’ αυτή την διαδικασία, εμείς δηλαδή, διαμόρφωσε συμπεριφορές και νοοτροπία, οι οποίες ήταν εντός οικοσυστήματος.

Όπως πολύ σωστά έχει λεχθεί και σ’ ορισμένες ταινίες, ο ανθρώπινος πολιτισμός μπορεί περισσότερο να προσομοιαστεί με την εξάπλωση ενός καταστροφικού ιού επάνω στον πλανήτη, ο οποίος δεν αφήνει τίποτε όρθιο, παρά σαν μια διαδικασία προόδου εν πάση περιπτώσει και βλέπουμε δηλαδή που μας έχει φέρει και σήμερα αυτή όλη η εξάπλωση, σ’ ένα σημείο που να κινδυνεύει να καταστραφεί ολοκληρωτικά το περιβάλλον μέσα στο οποίο οι ίδιοι ζούμε.

Έτσι λοιπόν, για να γυρίσουμε σ’ αυτή την τροποποίηση, που έγινε πάνω στο ανθρώπινο είδος, αυτή τη μετάλλαξη, θα πρέπει να δούμε τι χαρακτηριστικά έχει.

Μπορούμε να δούμε ως θετικά χαρακτηριστικά αφ’ ενός, προέκυψε ένα καινούργιο ον, εμείς δηλαδή, το οποίο διέθετε ευφυία και ως αποτέλεσμα τη δυνατότητα γνώσης, τη δυνατότητα ετεροπροσδιορισμού του από το περιβάλλον, δηλαδή να αισθάνεται τη μοναδικότητά του και να μπορεί να προσδιορίζει τον εαυτό του σε σχέση με τα υπόλοιπα φαινόμενα γύρω του, κάτι που δεν συναντάται σ’ αυτό το βαθμό τουλάχιστον, στα υπόλοιπα μέλη του γήινου οικοσυστήματος.

Το δεύτερο και πάρα πολύ σημαντικό είναι ότι το ανθρώπινο ον μέσα του βαθιά αισθάνεται ξένο προς αυτή τη φυσική πραγματικότητα, μέσα στην οποία βρίσκεται, με αποτέλεσμα να καλλιεργεί και να ψάχνει διαρκώς μέσα από μια αναζήτηση, ένα νόημα ζωής κι έναν τρόπο να υπερβεί αυτή την πραγματικότητα μέσα στην οποία αισθάνεται παγιδευμένος, αυτό που λέμε δηλαδή το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής που καταλαβαίνει και νιώθει μέσα της βαθιά ότι η συγκεκριμένη πραγματικότητα που βιώνουμε δεν είναι η αρχή και το τέλος, δεν είναι το άλφα και το ωμέγα, αλλά υπάρχουν πολλές άλλες πραγματικότητες τις οποίες καλούμαστε να εξερευνήσουμε.

Και ένας τρίτος παράγοντας είναι αυτή η τάση για μετασχηματισμό του matrix, για μετασχηματισμό αυτής της φυσικής πραγματικότητας μέσα στην οποία βρίσκεται το ανθρώπινο ον, με στόχο την τελειότητα, με στόχο την τελειοποίηση.

Αυτά τα τρία στοιχεία στα οποία αναφέρομαι, βλέπετε ότι δεν χαρακτηρίζουν κανένα άλλο ον του γήινου οικοσυστήματος, επαναλαμβάνω και η γνώμη μας είναι και απ’ ότι φαίνεται κι απ’ όλα τα στοιχεία που διαθέτουμε, το ίδιο το οικοσύστημα δεν θα ανέπτυσσε ποτέ, από μόνο του ένα ον, το οποίο θα το αμφισβητούσε σε σημείο που να κινδυνεύει να το καταστρέψει.

Έτσι λοιπόν ερχόμαστε στα αρνητικά τώρα, ποια είναι τ’ αρνητικά αυτής της διάνοιας, αυτής της ευφυίας, η οποία αναπτύχθηκε μέσα στο ανθρωποειδές που σήμερα μετεξελίχθηκε σε άνθρωπο.

Πρώτον και πάρα πολύ σημαντικό το εγώ, σε αντίθεση με την έννοια του εαυτού που θέσαμε ότι είναι στα θετικά, έχουμε την έννοια του εγώ, που από τη μοναδικότητα του εαυτού περνάμε στη χωριστικότητα και στο να θέλουμε να καταστήσουμε τον εαυτό μας ως κέντρο, γύρω από τον οποίο περιφέρονται όλα τα υπόλοιπα όντα τα οποία μπορεί να συναντάμε μέσα στην καθημερινότητά μας.

Αυτή η αίσθηση του εγώ έχει σαν αποτέλεσμα μια δεύτερη πολύ αρνητική συνιστώσα, η οποία είναι η συσσώρευση εξουσίας και αγαθών, θεωρώντας δηλαδή δικαιωματικά ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να επιβεβαιώνει το εγώ του, συσσωρεύοντας ολοένα και περισσότερη εξουσία, ολοένα και περισσότερα αγαθά, δεν απείχε πολύ τελικά στο να επιχειρεί να υποδουλώσει με κάθε μέσο, να καταστήσει τους υπόλοιπους ανθρώπους σκλάβους και να μετατρέψει την κοινωνική και πολιτική ζωή σ’ ένα παιχνίδι δύναμης χωρίς τέλος. Και μπορεί στις παλιές κοινωνίες αυτό το παιχνίδι δύναμης για συσσώρευση εξουσίας και αγαθών να εξαντλείτο στα πλαίσια μιας πόλης-κράτους ή μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας, σήμερα όμως με την εξέλιξη της τεχνολογίας, μέσα απ’ τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης, αγκαλιάζει ολόκληρο τον πλανήτη, η τάση είναι για συσσώρευση της παγκόσμιας εξουσίας και του παγκόσμιου πλούτου ακριβώς στα χέρια λίγων, μέσα από έναν πόλεμο άνευ όρων.

Έτσι λοιπόν σ’ αυτή την προσπάθεια για συσσώρευση ερχόμαστε στον τρίτο αρνητικό παράγοντα που προέκυψε απ’ αυτή τη μετάλλαξη πάνω στο ανθρώπινο είδος που είναι η εχθρότητα προς το περιβάλλον, αυτό το «αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε τη γη» το οποίο εφαρμόζεται σήμερα στον άκρατο βαθμό, μέσα απ’ την καταλήστευση της φύσης, την ανάλωση της φύσης, ακόμα κι αν αυτό οδηγεί στην πλήρη καταστροφή.

Έτσι λοιπόν μέσα απ’ αυτήν την αλλαγή που συνέβη πάνω στον άνθρωπο, διαμορφώθηκαν και τα βλέπουμε να γιγαντώνονται και σήμερα δύο κυρίαρχα στρατόπεδα, το ένα το θετικό ας το πούμε, αποσκοπεί στην τελειοποίηση του φυσικού κόσμου μέσα από την όσο το δυνατόν καλύτερη εναρμόνισή του και στην υπέρβασή του, προς την προκειμένου να βιώσει ο άνθρωπος κάποιες ανώτερες συνειδησιακές σφαίρες, μέσα από μια διαδικασία γνώσης και ενότητας με το όλον και η άλλη, η αρνητική συνιστώσα, μέσα από μια προσπάθεια κυριαρχίας και ανάλωσης, κατανάλωσης του φυσικού κόσμου, μέσα από την πονηρία και την χωριστικότητα.

Αυτές τις δύο τάσεις τις βλέπουμε να παλεύουν από καταβολής του σημερινού ανθρώπινου είδους, μέσα σε κάθε παράδοση, μέσα σε κάθε θρησκεία, ανάγλυφα φαίνεται αυτή η μάχη, βλέπετε στη διαφορά του της λευκής και μαύρης μαγείας για παράδειγμα, μέσα σ’ όλα τα ρεύματα, του πώς οι θρησκείες ξεκίνησαν προβάλλοντας αυτή τη θετική συνιστώσα, που προανέφερα, και κατάληξαν να διοικούνται από ιερατεία εξουσίας τα οποία ολίσθησαν προς τη δεύτερη αρνητική συνιστώσα, ακόμα και μέσα στο μοναχισμό, μέσα στον ασκητισμό δηλαδή, θα συναντήσει κανένας αυτή τη διάκριση, η μια πλευρά είναι η συμβίωση και η ένωση με τη φύση, έτσι όπως μας μεταφέρεται π.χ. η πορεία του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης κι απ’ την άλλη βλέπουμε να υπάρχει κι ο ασκητισμός εκείνος ο οποίος μισεί τη φύση και τη θεωρεί ότι είναι δείγμα του κακού, μισεί το ανθρώπινο σώμα, θέλει να το τιμωρήσει και προσπαθεί να το υπερβεί, καταστρέφοντάς το.

Βλέπουμε αυτές τις τάσεις να ενυπάρχουν και να παλεύουν παντού.

Έτσι μπορώ λοιπόν σήμερα, προεκτείνοντας αυτή την πορεία κι αυτή την αντιπαλότητα που διέτρεξε ολόκληρη την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού, βρισκόμαστε σ’ ένα πάρα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι, γιατί πλέον τίποτε δεν είναι αναστρέψιμο. Η εξέλιξη έχει μπει σε μια τέτοια τροχιά, που κινδυνεύει πράγματι να μην είναι αναστρέψιμη η πορεία που βιώνουμε σήμερα.

Έτσι λοιπόν φαίνεται προς το παρόν, να έχει υπερισχύσει η αρνητική τάση και η γραμμή, η οποία να δίνεται για το μέλλον του ανθρώπου, γι αυτό μιλήσαμε για μάχη για το μέλλον του ανθρώπου, να είναι η κατεύθυνση της τεχνοφεουδαρχίας, είναι ένας πολύ συγκεκριμένος όρος, που προσδιορίζει το μέλλον, το οποίο οραματίζονται ορισμένες κυρίαρχες δυνάμεις για τον άνθρωπο και για τη φύση, όπου με δυο λόγια, τεχνοφεουδαρχία σημαίνει ένα μέλον, το οποίο, το γήινο περιβάλλον θα είναι κατεστραμμένο, δεν θα υπάρχει, αλλά αυτό δεν ενοχλεί καθόλου διότι η επιλογή είναι πως το ανθρώπινο είδος ελέγχεται πολύ καλύτερα, όταν είναι αποκομμένο από το φυσικό του περιβάλλον, διότι όταν είναι εξαρτημένο για τον αέρα, το νερό, την τροφή, μονάχα από την τεχνολογία, εκείνοι οι οποίοι κατέχουν την τεχνολογία, θα είναι και οι μεγάλοι κυρίαρχοι του παιχνιδιού.

Βλέπουμε λοιπόν να υπάρχει μια γραμμή, η οποία, αυτό θυμηθείτε που σας το λέω, δεν είναι δυστυχώς αποτέλεσμα αμέλειας, ή λαθών, ή εγκληματικής αδιαφορίας, για το ότι το περιβάλλον καταστρέφεται, αλλά είναι συνειδητή απόφαση και συνειδητή γραμμή επιτάχυνσης της καταστροφής του περιβάλλοντος, προκειμένου οι ανθρώπινες μάζες να είναι απολύτως ελέγξιμες.

Το δε όραμα για το ανθρώπινο είδος, στα πλαίσια της τεχνοφεουδαρχίας, είναι η μετεξέλιξη του ανθρώπου σε μετάνθρωπο, με την έννοια ότι θα είναι ανθρωπομηχανή και άρα, δεν θα έχει καν ανάγκη του ίδιου του ανθρώπινου σώματος, αλλά η επιδίωξη είναι, αυτό που αποκαλούμε σήμερα ανθρώπινη διάνοια, ή ανθρώπινη ευφυία να μπορεί να συνεχίζεται μέσα από μηχανικά όργανα και μέλη, χωρίς να έχει καν την ανάγκη του ανθρώπινου σώματος.

Εδώ λοιπόν δίνεται και η απάντηση, γιατί είναι η μόνη λογική απάντηση, στο εξής λογικό ερώτημα που τόσα χρόνια τίθεται από πολλούς και λεει, μα καλά, αυτοί που ωθούν τις εξελίξεις, δεν καταλαβαίνουν ότι μέσα απ’ την καταστροφή του περιβάλλοντος θα καταστραφούν κι οι ίδιοι;

Μέσα σε τι είδους περιβάλλον θα ζήσουν, όταν η γη θα είναι όλη μολυσμένη;

Και η απάντηση είναι, ναι, δεν τους ενδιαφέρει για το περιβάλλον, δεν τους ενδιαφέρει η γη, δεν τους ενδιαφέρει το ανθρώπινο σώμα, γιατί ακριβώς δεν είναι γήινοι, η διάνοιά τους δεν είναι γήινη, γι αυτό και δεν σέβονται το οικοσύστημα μέσα στο οποίο βρίσκεται.

Έτσι λοιπόν, μέσα σ’ αυτά τα δύο στρατόπεδα, την πάλη που γίνεται σ’ αυτά τα δυο στρατόπεδα, το ένα στρατόπεδο ονειρεύεται την τεχνοφεουδαρχία και το άλλο στρατόπεδο, το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται πίσω σ’ αυτή τη μάχη, είναι το στρατόπεδο το οποίο προσπαθεί να εξελίξει τα πράγματα, μέσα από τον ανθρωπισμό, μέσα απ’ την οικολογική ευαισθησία και μέσα από την ελευθερία και την αυτοδιάθεση των ανθρώπων.

Θα πρέπει λοιπόν να έχουμε ένα αυστηρά διαμορφωμένο κριτήριο, αυτά τα δύο ρεύματα που σας λεω, στο μέλλον θα συγκρουστούν, στα αμέσως επόμενα χρόνια και θα συγκρουστούν πολύ άγρια, καθοριστικά κι εκεί θα κληθεί ο καθένας από μας να πάρει μέρος.

Όταν λοιπόν ρωτάμε, με ποιο κριτήριο θα επεμβαίνουμε, σας λεω ότι τα κριτήρια είναι πάρα πολύ σαφή, εάν θέλουμε να είμαστε στη σωστή πλευρά, πρέπει να ενισχύσουμε με την πράξη και με την ενέργειά μας, οτιδήποτε είναι ανθρωπιστικό, οτιδήποτε πονά τον ανθρώπινο παράγοντα, οτιδήποτε έχει κοινωνική ευαισθησία, οτιδήποτε αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν ανεξάρτητη ελεύθερη οντότητα και δεν τον βλέπει σαν σκλάβο και σαν πουλερικό έτοιμο για παραγωγή, μέχρι την τελευταία στιγμή που θα πεθάνει.

Πρέπει να ενισχύσουμε οτιδήποτε σέβεται και θέλει ειρηνική και αρμονική συμβίωση με το περιβάλλον και πρέπει να ενισχύσουμε οποιαδήποτε συνιστώσα που είναι υπέρ της ανθρώπινης ελευθερίας και αυτοδιάθεσης και όχι υπέρ της κυριαρχίας και της εξουσίας, επάνω σε ανθρώπους και όντα.

Είναι πολύ απλά αυτά τα πράγματα, είναι κριτήρια αρχέγονα, τα οποία πρέπει να μας καθοδηγούν και αυτό είναι το μεγάλο μυστικό, στο οποίο αναφέρθηκα προηγουμένως, επειδή ο πλούτος, η εξουσία, τα μέσα ενημέρωσης, τα ιερατεία τα θρησκευτικά δεν τα συνέφερε ποτέ να τεθεί το δίλημμα ακριβώς έτσι, όπως σας το θέτω, γι αυτό ακριβώς μέχρι σήμερα, θολώνουν τα νερά μέσα από άλλα διλήμματα, του στυλ μονεταρισμός ή αυτό, σοσιαλδημοκρατία ή ετούτο, εργατικοί ή ρεπουμπλικάνοι, αριστεροί ή δεξιοί, όλα αυτά είναι πλαστά διλήμματα ακριβώς για να μην μπορεί να αναδειχτεί το αληθινό δίλημμα και μέσα από τα θολά νερά να μπορεί να διαιωνίζεται αυτή η καταστροφική εξουσία η οποία κινδυνεύει να φέρει τη γη στο χείλος της καταστροφής.

Είναι κάτι που το πληρώσαμε αυτό το καλοκαίρι, είναι κάτι το οποίο τα επόμενα χρόνια θα γίνει και στην Ελλάδα πάρα πολύ έντονο, γιατί οι προβλέψεις λένε, οι επιστημονικές προβλέψεις, ότι μέχρι το 2070 θα έχει επέλθει ερημοποίηση μέχρι το ύψος της Ουγγαρίας στην Ευρώπη, συνεπώς την Ελλάδα την προορίζουν να γίνει μια έρημος, η οποία να γίνει εκμεταλλεύσιμη με εγκαταστάσεις τύπου Ντουμπάι και θα δούμε σ’ όλο του το μεγαλείο όχι μόνο την ερημοποίηση, αλλά και την διαφοροποίηση πλέον όσον αφορά το όζον, τις θερμοκρασίες, την αλλαγή της ατμόσφαιρας, τα δηλητηριώδη αέρια, τους ρύπους, μας υπόσχονται ένα περιβάλλον στο οποίο θα είμαστε αποκλειστικά εξαρτημένοι με τις μάσκες από την τεχνολογία, με προοπτική να ζήσουμε από κάτω, να ζήσουμε υπόγεια, ή μέσα σε πόλεις- θόλους που θα εξαρτιόμαστε για την επιβίωσή μας καθαρά από κείνους που θα κατέχουν τα μέσα.

Πρόκειται λοιπόν να γίνει ένας αγώνας μέχρις εσχάτων και σ’ αυτό τον αγώνα θα πρέπει πολύ καλά να ξέρουμε ποιο μέρος θα πάρουμε και με ποιες δυνάμεις οι οποίες θ’ αναδειχθούν από τα κάτω, γιατί είναι κι αυτό νομοτελειακό, μπορεί προς το παρόν να είναι κάποια οικολογικά κινήματα, ή κάποιες συνιστώσες αντιπαγκοσμιοποίησης, ή κάποια αριστερά προοδευτικά, οτιδήποτε φορείς, αλλά όλα αυτά θα γιγαντωθούν και θα πάρουν πολύ σημαντικότερη κοινωνική μορφή προκειμένου ν’ αντιμετωπίσουν την καταστροφή, η οποία επέρχεται.

Μέσα λοιπόν σ’ αυτή τη δίνη που θα επακολουθήσει, οραματισμός, ενέργεια και καθημερινή στάση ζωής να είμαστε με τον άνθρωπο, με την ελευθερία, με την αυτοδιάθεση και με τον σεβασμό στη φύση.

Η εξωτερίκευση των Υπερμάχων του Φωτός

Η εξωτερίκευση των Υπερμάχων του Φωτός 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Ομιλία του κ. Στάμου Στίνη στον Οραματισμό του Δεκεμβρίου 2010

 

Παρενθετικά, ήθελα να σας ενημερώσω ότι, από την καινούργια χρονιά, θα λειτουργεί και site του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ, όπου το σημαντικότερο είναι, ότι θα υπάρχει δυνατότητα, αυτή τη σύνδεση που κάνουμε τώρα με τη Θεσσαλονίκη, τηλεματικά, θα μπορούμε μέσα από ειδικό πρόγραμμα να δίνουμε ταυτόχρονα σήμα και σε άλλες πόλεις, οπότε θα μπει στο παιχνίδι πλέον αρκετά περισσότερος κόσμος και επιτέλους φαντάζομαι ότι, θα περάσουμε κατά πολύ το όριο των τριακοσίων τριάντα ατόμων της κρίσιμης μάζας, διότι, οφείλω να ομολογήσω, ότι μέχρι τώρα δουλεύαμε οριακά, δηλαδή, όταν γινόταν οραματισμός Αθήνα με Θεσσαλονίκη μαζί, με το ζόρι πιάναμε τα τριακόσια άτομα.

Τώρα όμως δίνεται η δυνατότητα να οργανωθούνε συγκεντρώσεις και σε άλλες πόλεις. Αυτό σας το λέω και για το λόγο, ότι, αν κάποιοι από σας, έχετε υπ’ όψιν σας κάποιες ομάδες, ή κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι λειτουργούν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και οι οποίοι θα ενδιαφέρονταν να προσφέρουν υπηρεσία μ’ αυτό τον τρόπο, οργανώνοντας κάποιες ομαδικές συγκεντρώσεις και σε άλλες πόλεις σε απ’ ευθείας σύνδεση, κάθε φορά που κάνουμε τον οραματισμό για την Ελλάδα, θα ήταν πολύ μεγάλη η βοήθειά σας, αν μας ενημερώνατε και αν μεσολαβούσατε γνωστοποιώντας το γεγονός και σε αυτούς, φέρνοντάς μας σε επαφή, για μια καλύτερη δικτύωση.

Έτσι είμαστε σίγουροι, ότι, θα ξεπεράσουμε κατά πολύ τον αριθμό των τριακοσίων τριάντα ατόμων κι έτσι θα μπορούμε και με πολύ μεγαλύτερη άνεση να επηρεάζουμε τις εξελίξεις και να μην λειτουργούμε μόνο αμυντικά στην Ελλάδα, αλλά να περάσουμε και δυναμικά σε δημιουργία και πρόκληση συγκεκριμένων γεγονότων πλέον και καταστάσεων.

Το ξέρω και ασφαλώς το ξέρετε κι εσείς, ότι, θεωρητικά μπορεί ο νόμος της κρίσιμης μάζας να προσδιορίζει για τον ελλαδικό χώρο αυτό τον αριθμό το συγκεκριμένο, των τριακοσίων τριάντα ατόμων, όπως και σε διεθνές επίπεδο το νούμερο είναι μικρό σχετικά, είναι κάπου οχτώ χιλιάδες άτομα, σε σχέση με τον παγκόσμιο πληθυσμό.

Το ξέρω λοιπόν ότι ασφαλώς αρκούν και λιγότερα άτομα, εάν είναι άριστα συντονισμένοι και αν κατέχουν πολύ υψηλό επίπεδο ψυχικής δύναμης. Όμως δεν μπορούμε να ποντάρουμε σ’ αυτό, γιατί, όταν τα βιώματα του καθενός μας είναι τελείως διαφορετικά μέσα στην καθημερινότητα και καλούμαστε να συντονιστούμε μόνο τη συγκεκριμένη ώρα που βρισκόμαστε εδώ και κάνουμε τον οραματισμό, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, γι αυτό απαιτούν ένα πολύ μεγαλύτερο αριθμό ατόμων.

Εάν είμαστε κάποια άτομα σε μια κλειστή κοινότητα και είμαστε συντονισμένοι απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, ασφαλώς μπορεί να έφταναν κι εκατόν πενήντα άτομα για τον ελλαδικό χώρο, όπως μπορεί να έφταναν πέντε χιλιάδες άτομα για τον παγκόσμιο. Αλλά δεδομένου ότι εκ των πραγμάτων, η όλη ιστορία οργανώνεται με το συγκεκριμένο τρόπο, τα τριακόσια τριάντα είναι απαραίτητα για το χώρο της Ελλάδας και ακόμα καλύτερα να είναι και περισσότερα.

Αυτή την προσπάθεια, την πλασάρουμε από δω και πέρα και απ’ τον καινούργιο χρόνο θα την λανσάρουμε και διεθνώς και μέσα από το site του morphogenesis, με στόχο σ’ ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να μαζευτούν αυτά τα οχτώ χιλιάδες άτομα για να μπορούμε να συμμετέχουμε και στο παιχνίδι των παγκόσμιων εξελίξεων.

Έχετέ το αυτό κατά νου, αν γνωρίζετε κάποιες ομάδες ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν σ’ αυτό το έργο που κάνουμε, δικτυώστε μας, μιλήστε τους, έτσι ώστε απ’ τον επόμενο οραματισμό του Μαρτίου, που θα υπάρχει η τεχνική δυνατότητα, να είμαστε σ’ επαφή μαζί τους και να μπορέσουμε να δουλέψουμε συντονισμένα.

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΜΑΧΩΝ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Το θέμα που επιλέξαμε είναι πολύ μεγάλο και θα μπορούσαμε να συζητάμε ώρες, εμείς όμως θα προσπαθήσουμε να το θέσουμε όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά και περιεκτικά,  έτσι ώστε να μπορέσετε συνειδητά, όλες αυτές τις πληροφορίες και τις ιδέες που θα ακούσετε, να τις δουλέψετε και μόνοι σας, με την ησυχία σας, να τις αναλύσετε, να τις αφομοιώσετε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Το θέμα μας είναι η εξωτερίκευση των υπέρμαχων του φωτός. Ας δούμε τι εννοούμε με το εξωτερίκευση και τι με το υπέρμαχοι του φωτός.

Η εξωτερίκευση είναι ένας όρος, που στο χώρο της εσωτερικής αναζήτησης, αναφέρεται σε συνειδητή κάθοδο, σε συνειδητή ενσάρκωση δηλαδή, σε κάποιο συγκεκριμένο καρμικό περιβάλλον, κάποιων ανώτερων πνευματικά υπάρξεων, με συγκεκριμένη αποστολή, είναι αρκετά απλό. Κάποιες δηλαδή υπάρξεις, οι οποίες έχουν μια ανώτερη σοφία, από εκείνα τα όντα που κατοικούν σ’ ένα συγκεκριμένο καρμικό, όπως είναι ο γήινος καρμικός κόσμος, στον οποίο βρισκόμαστε όλοι, αποφασίζουν για λόγους προώθησης του Θείου Σχεδίου και προκειμένου η πνευματική εξέλιξη του συγκεκριμένου καρμικού κόσμου, να μπορέσει να επιτευχθεί με πιο ασφαλείς και πιο ταχύτερους ρυθμούς, να εξωτερικευθούν, δηλαδή από τα εσωτερικά πεδία, όπου διαμένουν, να εξωτερικευτούν και να προβάλλουν την ύπαρξή τους, σ’ ένα κατώτερο καρμικό περιβάλλον, όπως αυτό του γήινου πεδίου, προκειμένου να προσφέρουν συγκεκριμένη αποστολή.

Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια περίοδο, όπου αρχίζει και υλοποιείται αυτό το συγκεκριμένο σχέδιο της εξωτερίκευσης.

Τι είναι οι υπέρμαχοι του φωτός;

Νομίζω ότι συνάγεται ήδη από την ερμηνεία που έδωσα στην έννοια της εξωτερίκευσης, είναι λοιπόν προηγμένες ψυχές, οι οποίες επειδή ωστόσο καρμικά είναι δεμένες με το γήινο περιβάλλον, με το γήινο σχολείο, ενσαρκώθηκαν και ενσαρκώνονται μαζικά στο γήινο σχολείο, προκειμένου να οργανώσουν, να δικτυώσουν, αυτή την ομαδική αποστολή διάσωσης και πνευματικής αφύπνισης της ανθρωπότητας και του πλανήτη μας.

Άρα, αναφερόμαστε σ’ ένα φαινόμενο μαζικής ενσάρκωσης κάποιων προηγμένων, κάποιων εξελιγμένων ψυχών στον πλανήτη γη, προκειμένου, μέσα στα επόμενα χρόνια με ορίζοντα, όπως έχουμε ξαναναφέρει δεκαπενταετίας έως τριακονταετίας, μάξιμουμ, να επιβληθούν συγκεκριμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής, στην συνείδηση της ανθρωπότητας, στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τα καθημερινά προβλήματα, το περιβάλλον, όλους τους τομείς του ανθρώπινου πολιτισμού, έτσι ώστε να μπορέσει να αποφύγει το γήινο σχολείο, την υποβάθμιση που αυτή τη στιγμή επιχειρείται από τις αντίπαλες δυνάμεις και αντιθέτως να μπορέσουν να συμβάλλουν στην πνευματική αναβάθμιση του σχολείου.

Πρέπει να περιγράψουμε εν συντομία, ποια είναι η κατάσταση σήμερα. Έχουμε ένα πλεονέκτημα, το οποίο μπορεί να μην το έχετε συνειδητοποιήσει, ωστόσο είναι πάρα πολύ σημαντικό και οφείλω να σας το θίξω.

Μέχρι πρότινος, είχαμε διάφορες σκόρπιες πληροφορίες από ανεξάρτητους ερευνητές, από πνευματικούς δασκάλους, από διάφορες πηγές, για το τι συμβαίνει στη γη και για ποιο λόγο κάποιοι επιχειρούν να φτιάξουν τα μεταλλαγμένα, ν’ αλλάξουν την ανθρώπινη φύση, από την άλλη μεριά βλέπαμε αυτές τις οικονομικές κρίσεις, οι οποίες εκδηλώνονται, βλέπαμε ότι, πώς μέσα από το φαινόμενο της τρομοκρατίας, προσπαθούσε να επιβληθεί μια στέρηση ελευθεριών κι ένας έλεγχος συνείδησης. Βλέπαμε ότι υπάρχει μια αδιαφορία για το φυσικό περιβάλλον και αναρωτιόμασταν γιατί, προς τι αυτή η τρέλα. Είχαμε δηλαδή διάφορα κομμάτια ενός παζλ, τα οποία δεν είχαμε ακόμα κατανοήσει, πού οδηγούσαν και για ποιο λόγο γίνονταν όλα αυτά.

Τώρα συμβαίνει κάτι πάρα πολύ σημαντικό, ότι, έχουμε την εξήγηση στα χέρια μας, ξέρουμε ποιοι και για ποιο λόγο οδηγούν τα πράγματα εκεί που τα οδηγούν κι αυτό είναι ένα ανεκτίμητης αξίας γεγονός, διότι αν δεν γνωρίζεις τι ακριβώς συμβαίνει, δεν μπορείς ν’ αρχίσεις ν’ αναρωτιέσαι και ποιος θα πρέπει να είναι ο αντίλογος απέναντι σ’ αυτό το πράγμα και μέσα από ποιες μορφές οργάνωσης θα μπορέσει ο κόσμος, όχι μόνο ν’ αντισταθεί, αλλά και ν’ αναστρέψει τα πράγματα προς μια θετική πορεία.

Θα προσπαθήσω με δυο λόγια να σας εξηγήσω, να σας περιγράψω πού έχουμε καταλήξει αυτή τη στιγμή και πώς παίζεται το παιχνίδι. (Υπάρχει και ένα πολύ σημαντικό άρθρο που θα δημοσιευθεί τον Ιανουάριο στο τεύχος του Hellenic Nexus, αλλά επειδή το πιάνει από μια σκοπιά, θα προσπαθήσω να σας το δώσω σφαιρικά.)

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, βαίνουμε προς μια κατάσταση την οποία, ο καλύτερος όρος με τον οποίο ορισμένοι την έχουν περιγράψει, είναι τεχνοφεουδαρχία, δηλαδή, ξεκινάω απ’ το τέλος, απ’ την τελική κατάληξη δηλαδή.

Υπάρχουν κάποιες δυνάμεις ανθρώπινες, αλλά όχι μόνο, οι οποίες οδηγούν τα πράγματα προς την επιβολή ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος με τη βοήθεια της τεχνολογίας, εξ ου και ο όρος τεχνοφεουδαρχία.

Τι περιλαμβάνει αυτή η κατάσταση;

Αυτοί οι άνθρωποι, που πολλοί τους ονομάζουν παγκόσμια ελίτ, ή παγκόσμια κυβέρνηση κλπ, η ουσία είναι ότι είναι κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι από το απώτατο παρελθόν κατόρθωσαν να συσσωρεύσουν ένα μεγάλο πλούτο και δύναμη εις βάρος των υπόλοιπων συνανθρώπων μας και από τότε ζουν με τη μεγάλη αγωνία του πώς θα διαφυλάξουν αυτή την κυριαρχία που έχουν από την αυξανόμενη ανθρωπόμαζα, κατά την γνώμη τους.

Είναι κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι ολόκληρη την ανθρωπότητα την βλέπουν ούτε λίγο, ούτε πολύ-υπάρχουν πολλές δηλώσεις τους, που μπορείτε να βρείτε που χαρακτηρίζουν ακριβώς αυτή την νοοτροπία τους την ελιτίστικη- θεωρούν όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα ένα απέραντο κοτέτσι, ή μια κατσαριδόμαζα, μπορείτε να το φανταστείτε, όπως θέλετε και αισθάνονται μια διαρκή απειλή ότι καθώς αυξάνεται συνεχώς ο πληθυσμός, αυξάνονται οι κατσαρίδες κλπ, κάποια στιγμή θα απειληθούν τα συμφέροντά τους, η κυριαρχία τους κλπ, αυτός είναι ο ένας παράγοντας.

Ο δεύτερος παράγοντας είναι ότι επειδή έχουν συσσωρεύσει γνώση και τεχνολογία, οι οποίες οδηγούν σε μια μεταλλαγή του ανθρώπινου είδους, δηλαδή προσφέρουν τη δυνατότητα της μακροζωίας, αν όχι της αθανασίας, αλλά και της κατοχής των τρόπων χειρισμού της ενέργειας, έτσι ώστε ανοίγουν τεράστιες προοπτικές, αυτές τις γνώσεις κι αυτές τις δυνάμεις ξέρουν ότι, εάν αποκαλυφθούν, διαρρεύσουν και τις μοιραστούν με το υπόλοιπο της ανθρωπότητας, ότι η κυριαρχία τους πάει περίπατο.

Υπάρχει λοιπόν ένα πολύ μεθοδευμένο σχέδιο, το οποίο ουσιαστικά έχει ξεκινήσει από τις αρχές του εικοστού αιώνα, αλλά το βλέπουμε να εντείνεται πάρα πολύ από τα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, να σπρώξουν έτσι τα πράγματα, ώστε να καταλήξουν σ’ αυτή τη λύση της τεχνοφεουδαρχίας.

Τι περιλαμβάνει αυτή η λύση, τώρα που έχουμε όλα τα κομμάτια του παζλ;

Το πρώτο που περιλαμβάνει είναι η εξαφάνιση των εργαζόμενων στρωμάτων, η συμπίεση και εξαφάνιση των εργαζόμενων στρωμάτων, διότι, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, δεν έχουν ανάγκη πια αυτοί οι άνθρωποι απ’ τη λεγόμενη εργατική τάξη, ή τη μικρομεσαία τάξη κλπ. Τους φτάνει ένα στελεχιακό δυναμικό με τη βοήθεια της τεχνολογίας, για να παράγουν και να ελέγχουν τα πράγματα.

Συνεπώς, τους υπόλοιπους τους θεωρούν αναλώσιμους και είδος προς εκκαθάριση. Αυτό το βλέπουμε να εντείνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό ήδη στις μέρες μας, αλλά αυτό είναι σίγουρο και έχετέ το πολύ καλά στο μυαλό σας, ότι είναι κάτι, το οποίο θα το βλέπετε να εντείνεται ολοένα και περισσότερο μέσα στα επόμενα χρόνια. Μπορεί να είναι με τη μορφή της πανδημίας, με τη μορφή των μεταλλαγμένων, των οικολογικών καταστροφών, με τη μορφή πολέμου, πείνας, οικονομικής ανέχειας, η ουσία είναι ότι έχει δρομολογηθεί ένα σχέδιο εξαφάνισης ενός μεγάλου ποσοστού του ανθρώπινου πληθυσμού.

Αυτό είναι λοιπόν το ένα μέρος του παζλ, το οποίο βλέπουμε πως συνδέεται με τα υπόλοιπα και αυτό το σχέδιο της εξαφάνισης που λέμε και της συρρίκνωσης ενός μεγάλου μέρους της ανθρωπότητας και ιδίως των εργαζόμενων, είναι κάτω από την ταμπέλα αποπληθυσμός.

Προσέξτε τι άλλο είναι, κάτι το οποίο ήταν πολύ ύπουλο για να το καταλάβει κανείς, όταν άρχισε να εφαρμόζεται και πώς τώρα δένει και με πληροφορίες που υπήρχαν, δηλαδή, μιλάω για το φεμινιστικό κίνημα.

Το φεμινιστικό κίνημα έτσι όπως ξεκίνησε κυρίως μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που εντάθηκε, όπου πλέον έχουν υπάρξει ένα σωρό διαρροές για γυναίκες, οι οποίες πρωτοστάτησαν, κυρίως στο χώρο της δύσης, οι οποίες ήταν στη μισθοδοσία της CIA, κι αναρωτιόμαστε και λέγαμε τι συμφέρον μπορεί να είχε η CIA να ενισχύει το φεμινιστικό κίνημα και αποδεικνύεται, μέσα από ομολογίες του ίδιου του Ροκφέλερ, ότι πρώτον, το να βάλλουν τις γυναίκες στον εργασιακό χώρο ήταν ένα ανεκτίμητο πλεονέκτημα, διότι άρχισαν να πληρώνουν φόρους, ενώ μέχρι τότε οι γυναίκες δεν φορολογούνταν και δεύτερον και σημαντικότερο, είναι ότι έσπασαν τη δομή της οικογένειας, έτσι ώστε τα παιδιά αποξενωμένα όσο το δυνατόν περισσότερο απ’ τη μητέρα τους και τον πατέρα τους να εξαρτούν τη διαμόρφωση της συνείδησής τους αποκλειστικά από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους και της εξουσίας, από την εκπαίδευση τη σχολική και κυρίως από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τον κινηματογράφο κλπ.

Στο ίδιο πλάνο είναι και όλα τα κινήματα που οδηγούν στο άφυλο, υπάρχουν μια σειρά τάσεις, από το πού οδηγούν τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, μέχρι πού οδηγούν τα ομοφυλοφιλικά ζεύγη χωρίς τεκνοποίηση και πάει λέγοντας, όπου προσπαθούν μ’ αυτό τον τρόπο να τα ενισχύσουν και να τα χρηματοδοτήσουν με κάθε τρόπο, ώστε να συμβάλλουν στον αποπληθυσμό.

Στο ίδιο μοτίβο της τεχνοφεουδαρχίας εντάσσεται και το ότι συμβαίνει στον τομέα της υγείας και της διατροφής. Στο ίδιο μοτίβο εντάσσεται η καταστροφή του περιβάλλοντος. Προσέξτε κι εδώ το ύπουλο του πράγματος που επίσης μέχρι να το αντιληφθούμε πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα αλλά τώρα είδαμε πώς ταιριάζουν όλα.

Προσέξτε τι γίνεται, δεν ξέρω αν σας έχει περάσει ποτέ απ’ το μυαλό, αλλά ο παγκόσμιος πληθυσμός, όσο είχε τη δυνατότητα να αυτοτροφοδοτείται, να μπορεί να καλλιεργεί τις ντομάτες του, τα λαχανικά του, το ένα, το άλλο στο χωριό, ή στην επαρχία, ότι και να γινότανε μπορούσε να πει ο καθένας, δεν τρέχει τίποτα εγώ θα τη βγάλω.

Πότε τον έχει στο χέρι;

Όταν το φυσικό περιβάλλον ελέγχεται τεχνολογικά, αυτό είναι ένα απ’ τα μεγάλα κλειδιά του ελέγχου του παγκόσμιου πληθυσμού, διότι, όταν η σοδειά σου εξαρτάται από σπόρους, τους οποίους δεν τους έχεις εσύ, όταν ο αέρας είναι μολυσμένος, ή το νερό είναι μολυσμένο, τότε είσαι εκατό τοις εκατό σκλάβος της τεχνοφεουδαρχίας, διότι ακόμα και για να αναπνεύσεις, όπως βλέπουμε σε κάποιες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, ή για να πιείς νερό, θα πρέπει να έχεις τον πάροχο, ο οποίος είναι μια μεγάλη πολυεθνική εταιρία.

Έτσι λοιπόν η καταστροφή του περιβάλλοντος δεν είναι αποτέλεσμα απλώς δήθεν αλόγιστης χρήσης των πόρων, είναι σχέδιο να πάμε σ’ ένα περιβάλλον όπου η επιβίωση θα εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την πολυεθνική τεχνολογία κι έτσι μ’ αυτό τον τρόπο δεν θα μπορεί κανένας να προβάλλει την παραμικρή αντίσταση.

Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και στους άλλους δυο τομείς, οι οποίοι συμπληρώνουν το παζλ, που είναι το θέμα της παγκόσμιας ασφάλειας, όπου αποδεικνύεται πλέον ότι όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις είναι δημιουργήματα της παγκόσμιας ελίτ, όλες ανεξαιρέτως, έχουμε τα στοιχεία στα χέρια μας και ο λόγος για τον οποίο ενισχύονται, χρηματοδοτούνται και εξαπολύονται είναι ακριβώς για ν’ αποτελέσουν αφορμή για παρεμβάσεις και ακόμα περισσότερες δεσμεύσεις των ανθρώπινων ελευθεριών.

Τέλος, υπάρχει ο τομέας της ενέργειας και της τεχνολογίας, όπου και εκεί βλέπουμε ότι υπάρχει μια μεγάλη απόκρυψη από τη μια μεριά όλων εκείνων των τεχνολογιών της ελεύθερης ενέργειας, ακριβώς επειδή, όπως σας είπα αυτή η παγκόσμια ελίτ φοβάται, τρέμει ότι εάν διαρρεύσουν, μέσα στο σύνολο του ανθρώπινου πληθυσμού θα χάσει ακριβώς την πρωτοκαθεδρία και τον τρόπο του να ελέγχει τα πράγματα και αφ’ ετέρου του πώς αυτούς τους λίγους ενεργειακούς πόρους, τους οποίους αφήνουν για να τροφοδοτείται η ανθρωπότητα, πώς τους ελέγχουν πέντε άνθρωποι ουσιαστικά σε όλο τον πλανήτη.

Όλες αυτές οι παράμετροι που σας ανέφερα, είναι πλέον και συμπληρώνουν το παζλ της τεχνοφεουδαρχίας, η οποία αποσκοπεί σε μια εξαθλιωμένη τεχνολογικά ελεγχόμενη μάζα δραματικά μειωμένου παγκόσμιου πληθυσμού και όσο για τον εαυτό τους, σας παραπέμπω να ψέξετε στο λίμα μετανθρωπισμός, είναι ένα ρεύμα που κυριαρχεί στους κόλπους της παγκόσμιας ελίτ, το οποίο έχει τα εξής χαρακτηριστικά, του να μπορέσουμε να υπερβούμε την ανθρώπινη φύση, όχι πνευματικά και μέσω δικής μας ατομικής συνειδησιακής εξέλιξης, αλλά μέσω τεχνολογίας.

Είναι ένα ρεύμα, το οποίο κυριαρχεί στους κόλπους αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι οραματίζονται την αντικατάσταση του εγκεφάλου τους από τσιπάκια, των μελών τους από βιονικά μέλη και τη χρήση προηγμένης νανοτεχνολογίας και βιοτεχνολογίας, προκειμένου να περάσουν σ’ ένα στάδιο αθανασίας, που οραματίζονται, συγχωνευμένοι με μηχανές. Είναι δηλαδή μια κατάσταση, που δεν είναι εικασίες, υπάρχουν πάρα πολύ συγκεκριμένα στοιχεία και δηλώσεις αυτών των ανθρώπων ότι θέλουν να πάνε προς τα κει.

Εκείνο λοιπόν που είναι το μέλλον, έτσι όπως το οραματίζεται η τεχνοφεουδαρχία, είναι κάποιες ουσιαστικά αθάνατες ανθρωπομηχανές, οι οποίες μέσω της τεχνολογίας θα ελέγχουν αυτή τη μειωμένη εξαθλιωμένη ανθρωπομάζα, για την οποία προορίζουν την πλειοψηφία των ανθρώπων του πλανήτη.

Το μόνο για το οποίο ακόμα δεν υπάρχουν αποδείξεις, δεν είναι ούτε ως προς το ποιοι είναι αυτοί, ή ως προς το τι επιδιώκουν, γιατί αυτά που σας είπα μπορείτε να τα πάρετε κατά γράμμα, ότι έτσι είναι κι έτσι θα επιδιώξουν, το μόνο για το οποίο δεν υπάρχουν ακόμα αποδείξεις είναι για το αν αυτοί οι άνθρωποι ενεργούν μόνοι τους, ή αν από πίσω τους βρίσκονται κάποιες εξωανθρώπινες δυνάμεις.

Η προσωπική μου άποψη για την οποία έχω αρκετές ενδείξεις, αν όχι αποδείξεις, είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ξενιστές εξωδιαστατικών οντοτήτων, οι οποίες ουσιαστικά είναι ενεργορουφήκτρες και με ορισμένες απ’ αυτούς και με άλλους όχι, έχουν συνάψει συνειδητά, ή ασυνείδητα συμφωνίες.

Όταν ένα ολόκληρο καρμικό περιβάλλον υποβαθμίζεται και τα όντα τα οποία το κατοικούν, πέφτουν σε μια κατάσταση εξαθλιωμένου λήθαργου, η ενέργειά τους διαρρέει, λειτουργούν σ’ ένα πολύ χαμηλά ενεργειακό καθεστώς. Αυτή η ενέργεια η οποία χάνεται, κάποιους τροφοδοτεί, κάποιοι ρουφάνε.

Εκείνη λοιπόν η εικόνα, την οποία έχω, αλλά και άλλοι, είναι ότι ουσιαστικά πρόκειται για μια τέτοια επίθεση.

Πρακτικά όμως, για να μην το απλώνουμε το πράγμα και το θεωρητικοποιούμε, εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ότι, είτε ισχύει, είτε δεν ισχύει αυτό που σας είπα, τα πράγματα ξέρουμε πλέον πού οδηγούν.

Αυτό ακούγεται μεν ζοφερό, αλλά όμως πρέπει να πάρετε υπ’ όψιν σας, ότι είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό γιατί πλέον ξέρουμε με τι ακριβώς έχουμε να κάνουμε και σε λίγο θα ξέρουμε και πώς ακριβώς να το αντιμετωπίσουμε, μέσα από ποιες κινήσεις μπορεί η πλειοψηφία της ανθρωπότητας, αυτή την κατάσταση να την αναστρέψει.

Έρχομαι στο δεύτερο σκέλος πλέον της ομιλίας, που είναι τι γίνεται από την άλλη πλευρά του φωτός, γιατί μιλήσαμε για εξωτερίκευση των υπέρμαχων του φωτός.

Είπαμε λοιπόν ότι μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, η οποία είχε δείξει και είχε κινήσει ήδη πριν απ’ το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά ουσιαστικά άρχισε να οργανώνεται με τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και να εκτείνεται από τα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, κατ’ αντιστοιχία, οι δυνάμεις του φωτός πέρασαν σ’ ένα προσκλητήριο στα εσωτερικά πεδία απέναντι σε ψυχές, οι οποίες ήταν καρμικά δεμένες, προέρχονταν, αν θέλετε, είχαν περάσει και από το γήινο σχολείο, το γήινο καρμικό περιβάλλον, να συμβάλλουν με την επιστράτευσή τους και με την ενσάρκωσή τους εδώ, για να αποφευχθεί το σχέδιο της τεχνοφεουδαρχίας και αντίθετα να μπορέσει να γίνει μια πνευματική αναβάθμιση του γήινου σχολείου, με την έννοια ότι να επιβληθούν σε παγκόσμιο περιβάλλον πολύ καλύτερες, πολύ ευνοϊκότερες συνθήκες καθημερινότητας, μέσα από τις οποίες τα ανθρώπινα όντα θα μπορέσουν να προχωρήσουν πολύ ταχύτερα στην πνευματική τους εξέλιξη.

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με συγκεκριμένες ψυχές σε αποστολή και σας θυμίζω ότι, όταν ακούτε για τα παιδιά ίντιγκο, ή για τα κρυστάλλινα παιδιά, είναι ακριβώς τέτοιες ομάδες ψυχών, στα πλαίσια της εξωτερίκευσης των υπέρμαχων του φωτός.

Είναι ομάδες ψυχών, που κατ’ αντιστοιχία, προσέξτε τις χρονιές γιατί έχει σημασία, άρχισαν να ενσαρκώνονται από τα τέλη της δεκαετίας του σαράντα, από το σαράντα κάτι δηλαδή και ο κύκλος της ενσάρκωσής τους κλείνει μέσα στα επόμενα δυο χρόνια, δηλαδή αυτός ο κύκλος της εξωτερίκευσης κλείνει μέσα στο έντεκα, δώδεκα, δεκατρία, κάπου εκεί, μέσα στην επόμενη διετία. Μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές, οι οποίες ήρθαν όλο αυτό το διάστημα και θα συνεχίσουν να έρχονται όπου η εμπροσθοφυλακή βρίσκεται ιδίως σ’ εκείνα τα άτομα που γεννήθηκαν από το ενενήντα και μετά. Η εμπροσθοφυλακή εννοώ μάλλον, με συγχωρείτε για την έκφραση, από τα τέλη της δεκαετίας του σαράντα, αλλά ήθελα να πω οι δυνάμεις κρούσης, είναι αυτοί δηλαδή που ήρθαν απ’ το ενενήντα και μετά και γι αυτό ακριβώς θα αρχίσουν να μπαίνουν δυναμικά μέσα στα ανθρώπινα πράγματα στην ανθρώπινη κοινωνία, μέσα στην επόμενη πενταετία και πέρα.

Αυτός είναι κι ο λόγος που, είδατε που πολλοί αναρωτιούνται από μας που είμαστε παλιότεροι και λέμε εντάξει έχουμε γνωρίσει πολλούς ομοικραδασμικούς ανθρώπους και στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, αλλά ακόμα δεν έχουμε δει να εξελίσσεται κάποιο σχέδιο που να παίρνει δυναμική μορφή, εμείς στρώνουμε το χαλί, κάναμε όλη την προετοιμασία και αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι ώριμα, γιατί αν θα δείτε κυρίως από το διαδίκτυο, αλλά και από δικές σας επαφές ενδεχομένως, θα δείτε ότι σ’ όλο τον κόσμο αυτά που σας λέω σήμερα, αρχίζουν ν’ αποτελούν ώριμη συνειδητοποίηση σε εκατομμύρια ανθρώπους, εκεί που αν τα έλεγες αυτά ακόμα και πριν από πέντε χρόνια μόλις, θα σε κοίταγαν σαν να είσαι τρελός. Το έχω και σαν βίωμα από επαφές που έχω από ξένες χώρες που βλέπω ότι, οι άνθρωποι τα συζητούν αυτά τα πράγματα και έχουν ωριμάσει συνειδησιακά.

Εμείς λοιπόν έχουμε κάνει ένα τεράστιο αγώνα όλες αυτές τις δεκαετίες για να στρώσουμε το χαλί σε κάποιες πανανθρώπινες αξίες και στο να μπορέσει να συνειδητοποιήσει ο κόσμος τι ακριβώς γίνεται και πού παίζεται το παιχνίδι, ενδεχομένως να μην προλάβουμε να δούμε την κατάληξη, όμως εκείνοι οι οποίοι ήρθαν απ’ το ενενήντα και μετά που θα είναι οι εισιπεντάρηδες της επόμενης πενταετίας και πέρα, είναι αυτές οι ομάδες κρούσης, οι υπέρμαχοι του φωτός οι οποίοι θα μπουν στο παιχνίδι δυναμικά, γιατί θα έχουν από πίσω τους στρωμένη τη γραμμή και την ιδεολογία και αυτό είναι το έργο, το οποίο υπηρετούμε εμείς αυτή τη στιγμή.

Έτσι λοιπόν, εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές θα αποτελέσουν κόμβους σ’ ‘ένα παιχνίδι που ξεκινάει τώρα ενός τεράστιου πλανητικού δικτύου του φωτός και μέσω αυτών των κόμβων θα μαζευτούν και θα ενεργοποιηθούν τα εκατομμύρια των ανθρώπων καλής θέλησης, των καλοπροαίρετων ανθρώπων, πάνω σ’ αυτό το παιχνίδι συστράτευσης.

Σας λέω ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτών των ανθρώπων.

Το πρώτο είναι ότι έχουν ένα ισχυρό αίσθημα δικαίου, το δεύτερο είναι ότι είναι ανυπότακτα άτομα, ανεξάρτητα με πάθος για την ελευθερία. Το τρίτο είναι ότι είναι άτομα δημιουργικά, με πρωτότυπες καινοφανείς ιδέες, αλλά όχι μόνο στο μυαλό, αλλά και με τη δημιουργική δύναμη να τα βάλουν μπροστά και να τα πραγματοποιήσουν.

Το πέμπτο είναι ότι πιστεύουν στην παγκόσμια αφθονία, πιστεύουν δηλαδή ότι αυτή η πίστη στην έλλειψη, η οποία είναι κύριο χαρακτηριστικό του σημερινού καρμικού κόσμου, είναι κάτι το ανύπαρκτο, είναι κάτι που υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μας και ότι το σύμπαν διαθέτει πράγματι όλη την απαραίτητη ενέργεια για αφθονία και ευημερία σε όλους.

Το έβδομο είναι ότι είναι άτομα, τα οποία θεωρούν ότι η μοναδικότητα του καθενός μας και άρα και του εαυτού τους, είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να τιμάται και να υπερασπίζεται, αλλά παράλληλα μέσα σε πλήρη αρμονία και σεβασμό με το όλον, με το περιβάλλον, με το συνάνθρωπο, με τους πάντες. Είναι άτομα τα οποία διακατέχονται από πάθος για γνώση και είναι άτομα τα οποία διακατέχονται από πνευματική ανησυχία και έχουν αρχίσει και θα αρχίσουν μέσα στο άμεσο χρονικό διάστημα να εκδηλώνουν ψυχικές δυνάμεις και χαρίσματα, είναι άτομα ελεήμονα, θεραπευτές, αγωνιστές, ευφυείς με μεγάλη εσωτερική σοφία και ισχυρές ψυχικές δυνάμεις.

Αυτά τα στοιχεία διαθέτει σε μεγάλο βαθμό η δύναμη κρούσης του ενενήντα και εντεύθεν, τα νούμερα τα οποία λέω είναι έτσι όπως μας έχουν δοθεί άνωθεν, δεν μπορώ ούτε να τα αποδείξω, ούτε να τα αμφισβητήσω, εκείνο που εγώ λέω είναι ότι                η ένταση στην ενσάρκωση ψυχών ως δύναμη κρούσης είναι από το ενενήντα μέχρι το δυο χιλιάδες δεκατρία, αυτά τα εικοσιτρία χρόνια.

Αυτά τα άτομα λοιπόν, τα οποία χαρακτηρίζονται από αυτά τα στοιχεία είναι εκείνα, γύρω από τα οποία θα συμπυκνωθεί και θα υλοποιηθεί το σχέδιο του φωτός.

Είναι εκείνοι οι υπέρμαχοι του φωτός που με την εξωτερίκευσή τους θα μπορέσουν να συσπειρώσουν γύρω τους εκατομμύρια ανθρώπων, οι οποίοι θα μπορέσουν να αναστρέψουν την πορεία της τεχνοφεουδαρχίας και να μπορέσουν να προωθήσουν την πνευματική αναβάθμιση του ανθρώπινου σχολείου.

Τώρα, σ’ αυτά τα γεγονότα, οι πληροφορίες μας, οι οποίες διασταυρώνονται κι από ανθρώπους, οι οποίοι διαμένουν στο εξωτερικό, είναι ότι σ’ αυτές τις εξελίξεις υπάρχει ένας ιδιαίτερος ρόλος τον οποίο θα παίξει η Ελλάδα.

Θέλουμε να πιστεύουμε, ότι δεν είναι μια αυταπάτη για να ευλογήσουμε τα γένια μας, γιατί είναι κάτι το οποίο δηλώνεται κι από χώρες του εξωτερικού. Χαρακτηρίζεται ότι ως ατμομηχανή της εφαρμογής του θείου σχεδίου θα είναι η Ελλάδα και η Ινδία, με μεγάλο ρόλο και σοβαρό ρόλο αυτό της Ελλάδας, γιατί, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία, η ελληνική παράδοση θα είναι ένας από τους κεντρικούς άξονες της εξωτερίκευσης επειδή ακριβώς η ελληνική παράδοση βρίσκεται στον αντίποδα της τεχνοφεουδαρχίας, της αντίληψης αυτής, που έχει η τεχνοφεουδαρχία, εννοώ με την έννοια των αξιών της ανεξαρτησίας, της ελευθερίας, της αναζήτησης της γνώσης και όλης αυτής της ενεργειακής δόνησης η οποία χαρακτηρίζει την ελληνική παράδοση.

Υπάρχει όμως κι ένας άλλος λόγος, ότι εξ’ αιτίας αυτής της τονικής, που έχει η ελληνική παράδοση, αυτό είναι μια πληροφορία απ’ τα εσωτερικά πεδία, ότι από κείνα τα μέλη της πνευματικής ιεραρχίας των εξελιγμένων υπάρξεων που είναι υπεύθυνα για την εφαρμογή του θείου σχεδίου στον πλανήτη γη, ότι αρκετά από τα μέλη της ιεραρχίας είναι ψυχές, οι οποίες καρμικά είναι συνδεδεμένες με τον ελλαδικό χώρο και την ελληνική παράδοση.

Επίσης βλέπουμε ότι πολλές ψυχές υπέρμαχων του φωτός ενσαρκώνονται μαζικά στην Ελλάδα και επίσης η Ελλάδα είναι ένας απ’ τους λόγους που απ’ ότι μαθαίνουμε βάλλεται σήμερα, γιατί ακριβώς κάποιοι γνωρίζουν ότι θα πρωτοστατήσει στην εφαρμογή του Θείου Σχεδίου για την αναβάθμιση της γης.

Εκείνο λοιπόν που μας ενδιαφέρει εμάς και πρέπει να κρατήσουμε, είναι ότι η Ελλάδα θα παίξει κεντρικό ρόλο στην οργάνωση ενός διεθνούς πλανητικού δικτύου του φωτός, μέσα σ’ αυτό το σχέδιο των υπέρμαχων του φωτός και πως σε διεθνές επίπεδο θα αποτελέσουν αυτούς τους κόμβους που λέμε, ενός τεράστιου δικτύου, γύρω από τους οποίους θα ενεργοποιηθούν όλες οι εξελιγμένες ψυχές.

Θα ολοκληρώσω αυτή τη σύντομη τοποθέτηση με δυο-τρία σχόλια.

Πρώτον, έχει κριθεί το παιχνίδι;

Όχι, υπάρχει ένα κείμενο το οποίο έχει δοθεί άνωθεν και έχει κυκλοφορήσει και στο site http://morphogenesis-system.com, που είναι διεθνές, που είναι με τίτλο μετά το 2012, εκεί αναφέρεται ότι υπάρχει ένας εξελικτικός νόμος τον οποίο η ιεραρχία του φωτός τον σέβεται και οφείλουν όλοι να τον σεβαστούν, ότι απ’ την πλευρά του στρατοπέδου του φωτός, δεν μπορεί ποτέ να γίνει μια εξωτερική επέμβαση σ’ έναν συγκεκριμένο καρμικό κόσμο, η οποία θ’ αναβαθμίσει έξωθεν, όπως είπαμε πνευματικά τις συνθήκες του, χωρίς σ’ αυτή την αναβάθμιση και για αυτή την αναβάθμιση να είναι συνειδησιακά ώριμος και έτοιμος ο ίδιος ο καρμικός πληθυσμός, του συγκεκριμένου κόσμου. Ενώ δυστυχώς, μας λέει το κείμενο, αντίθετα, για τις δυνάμεις του σκότους είναι ένα πλεονέκτημα το να είναι συνειδησιακά χαμηλά ένας οποιοσδήποτε καρμικός πληθυσμός, γιατί ακριβώς για να υποβαθμίσεις έναν καρμικό κόσμο, ποντάρεις στο χαμηλό συνειδησιακό του επίπεδο και ποντάρεις σε πολιτικές εξαπάτησης και κοροϊδίας. Καλώς, ή κακώς, πνευματική αναβάθμιση μέσω εξαπάτησης κοροϊδίας, ή έξωθεν επιβολής, δεν γίνεται, διότι, ότι και να τάξεις και ότι θετικό κι αν επιβάλεις  έξωθεν και δια της βίας, εάν δεν είναι συνειδησιακά ώριμος ο καθένας από μας   , πόσο μάλλον το σύνολο της ανθρωπότητας, δεν μπορεί ν’ ακολουθήσει. Ακόμα κι αν επιβληθεί κάτι τεχνικά απ’ έξω θετικό, μέσα σε ελάχιστα χρόνια, θα φυλλορροήσει και ενεργειακά θα ξανακαθίσει πάλι στην πρότερη κατάσταση.

Έτσι λοιπόν, μας λένε από τα εσωτερικά πεδία, ότι προφανώς κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ποιά θα είναι η κατάληξη και ποιό θα είναι το αποτέλεσμα. Εκείνο που γίνεται από την πλευρά των φωτεινών δυνάμεων, είναι πρώτον, αυτή η μαζική αποστολή εξελιγμένων ψυχών, οι οποίες ακριβώς επειδή είναι εξελιγμένες θα ανεβάσουν τη συνολική συνειδησιακή δόνηση της ανθρωπότητας, έτσι ώστε να μπορούν να φτουρήσουν που λένε, να μπορούν να ριζώσουν οποιεσδήποτε θετικές ενέργειες, που θα γίνουν άνωθεν και το δεύτερο είναι ότι προσφέρεται πλέον αφειδώς από τα εσωτερικά πεδία, χαρίσματα, συνειδητοποιήσεις, γνώσεις και ψυχικές δυνάμεις, οι οποίες είναι στο χέρι μας, στο κατά πόσον θα μπορούμε να συντονιζόμαστε, όσο το δυνατόν περισσότερο και συχνότερα μαζί τους, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τις γειώσουμε.

Αυτή λοιπόν είναι η στρατηγική και αυτός είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο θα αρχίσουμε σε λίγο να έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις οργάνωσης και προώθησης του Θείου Σχεδίου για τα γήινα πράγματα.

Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προσπαθούμε να είμαστε θετικοί και ανοιχτοί ψυχικά προς τα άνω, όσο περισσότερο μπορούμε, να προσφέρουμε υπηρεσία στο χώρο μας, όπου ζούμε και υπάρχουμε καθημερινά, να μυούμε και να αφυπνίζουμε όσο δυνατόν περισσότερους γνωστούς μας, στην καθημερινότητα, αποκαλύπτοντάς τους το τι συμβαίνει και προς τα πού πρέπει εμείς να επηρεάσουμε και να σπρώξουμε τα πράγματα, να είμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση και εγρήγορση, έχοντας τις κεραίες μας συνέχεια τεταμένες, για να συλλάβουμε το σχέδιο του φωτός, έτσι όπως επιμερίζεται για τον καθένα μας, ατομικά, αλλά και για τη συμμετοχή μας σε ευρύτερες λύσεις και προτάσεις που θα κληθούμε να υπηρετήσουμε και να είμαστε ομοικραδασμικοί με το σχέδιο και μεταξύ μας, έτσι όπως τώρα καλή ώρα. Γιατί πολλαπλασιαστικά, εκθετικά λειτουργεί η ομοικραδασμικότητα, προκειμένου να προσελκύσεις πνευματικά όπλα και λύσεις, προκειμένου να μπορέσεις να συμμετάσχεις στο σχέδιο συνειδητά και με αποτέλεσμα.

Θα κλείσω λέγοντάς σας, ότι μας έχει δοθεί η βεβαιότητα, ότι πάρα πολύ σύντομα, μέσα στους επόμενους μήνες κιόλας, θα πρόκειται να υπάρχει υπαγόρευση συγκεκριμένα, πάνω σε δυο πράγματα, για το ποιοί είναι εκείνοι οι άξονες πρακτικά , κοινωνικά, μέσα στην καθημερινότητα, πάνω στους οποίους θα πρέπει να εφαρμοστεί το σχέδιο του φωτός και άρα, πάνω σε ποιούς άξονες θα πρέπει να συγκροτηθούν συγκεκριμένα ομάδες κοινωνικής υπηρεσίας και δράσης και δεύτερον, ότι θα μας δοθεί ένα λυσάρι, το λέω απλοϊκά, με βάση το οποίο θα μπορούμε να αναγνωρίζουμε στην καθημερινότητα ποιές πολιτικές, συμπεριφορές, νοοτροπίες, πεποιθήσεις, συναισθήματα, ιδεολογίες κλπ, ενισχύουν το ένα στρατόπεδο και ποιές το άλλο. Θα δοθεί δηλαδή ένας κώδικας, μια αποκωδικοποίηση, μέσω των οποίων να μπορεί να κρίνει ο καθένας και στην προσωπική του ζωή, αλλά και στην ευρύτερη κοινωνική και πλανητική ζωή, τι ανήκει πού.

Έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει απαραίτητη εγρήγορση και να μπορούμε να γνωρίζουμε πώς πρέπει να τοποθετούμαστε μέσα στην καθημερινότητα, όχι απλά θεωρητικά, αλλά καθαρά πρακτικά, κάτι το οποίο θα περάσει και σε διεθνές επίπεδο κι έτσι θ’ αρχίσουν να συγκροτούνται πλέον εκεί πάνω συγκεκριμένοι τρόποι υπηρεσίας, γιατί αυτό είναι που λείπει μόνο μέχρι τώρα. Το να περάσουμε σε συγκρότηση συγκεκριμένων μορφών υπηρεσίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μια πρώτη γεύση δίνεται στο κείμενο που έχει κυκλοφορήσει για την πνευματικοποίηση του χρήματος, πάλι σας παραπέμπω στο www.morphogenesis-system.com γιατί είναι ένα  site, το οποίο προορίζεται για κρούση στο διεθνή χώρο.

Αυτό το κείμενο για την πνευματικοποίηση του χρήματος θέτει κάποια πολύ συγκεκριμένα κριτήρια, με βάση να μπορεί ο καθένας να επιλέγει πότε μια ενέργειά του στρέφει την ενέργεια του χρήματος προς τις δυνάμεις του σκότους και πότε προς τις δυνάμεις του φωτός. Πρόκειται λοιπόν να επακολουθήσουν αυτά τα δυο κείμενα, τα οποία θα είναι πολύ μεγάλης σημασίας και τα οποία θα γίνει προσπάθεια να δικτυωθούν απ’ όλους μας προς πάσα κατεύθυνση.

Μπαίνουμε λοιπόν όπως βλέπετε σε μια περίοδο πολύ σημαντικών εξελίξεων, μην έχετε στο μυαλό σας τους ρυθμούς της καθημερινότητας, γιατί όταν λέμε γρήγορη ρυθμοί, πολύ γρήγορων εξελίξεων, μιλάμε με χρόνια και όχι με πεντάλεπτα, δηλαδή το ξέρω ότι του καθενός η προσωπικότητα ανυπομονεί και λέει ότι να, έπρεπε να είχε γίνει ήδη τώρα, θέλω να γίνει αύριο, πώς και τι, αλλά βλέπετε ότι οι ρυθμοί της ανθρωπότητας είναι διαφορετικοί και παρ’ όλα αυτά είναι τρομερά γρήγοροι, γιατί αν δείτε τις εξελίξεις που έχουν γίνει, μόνο τεχνολογικά, κοινωνικά να πούμε, μέσα στην τελευταία εικοσαετία, δεν έχουν γίνει σ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας πίσω. Μ’ αυτή την έννοια λοιπόν οι εξελίξεις επιταχύνονται τρομερά κι έτσι θα τις δούμε μέσα στα επόμενα χρόνια.

Θεωρώ ότι θα είμαστε έτοιμοι και από τη στιγμή που θα είμαστε έτοιμοι, θα ξέρουμε και τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε και πώς ακριβώς πρέπει να οργανωθούμε.

Γι αυτό περνάμε στον οραματισμό θα στηρίξουμε την Ελλάδα, γιατί όπως σας είπα ένας απ’ τους λόγους που βάλλεται είναι αυτός.

Επαφή με Άυλες Οντότητες

Επαφή με Άυλες Οντότητες 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Για σήμερα, έχουμε επιλέξει ένα θέμα το οποίο σηκώνει πάρα πολύ συζήτηση, θα έχετε δει από τις ανακοινώσεις, ότι σχετίζεται με τις άυλες οντότητες και είναι ένα θέμα το οποίο, δε γίνεται να εξαντληθεί έτσι σε μια ομιλία σύντομη σε διάρκεια, όπως είναι αυτή των οραματισμών. Θα δώσουμε και θα επισημάνουμε απλώς κάποια στοιχεία που κατά κοινή ομολογία, είναι πάντα χρήσιμα και αποτελούν αντικείμενο για περαιτέρω σκέψη και προβληματισμό.Έτσι λοιπόν, μιας κι αναφερόμαστε σε άυλες οντότητες, καλό θα είναι να πούμε δυο λόγια πρώτα περί τίνος πρόκειται, τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε οντότητες. Ξέρετε ότι αυτός ο όρος περιλαμβάνει ένα πολύ ευρύ φάσμα φαινομένων, δηλαδή οντότητες αποκαλούν από τα λεγόμενα πνεύματα των πεθαμένων ανθρώπων, μέχρι τα φαντάσματα, τα διάφορα φαινόμενα, τους αγγέλους, τα στοιχειακά, τους ντέβας, δηλαδή μια τεράστια κατηγορία φαινομένων και υπάρξεων.

Και πράγματι έτσι είναι, διότι ολόκληρη η Δημιουργία βρίθει υπάρξεων, βρίθει οντοτήτων.

Πώς προήρθαν όμως όλες αυτές οι οντότητες, ανάμεσα στις οποίες κι εμείς, οι ανθρώπινες οντότητες;

Εδώ η επικρατέστερη άποψη, την οποία θα την συναντήσουμε και κοινή κατά κάποιο τρόπο σ’ όλες τις παραδόσεις και τις θρησκείες, είναι ότι στην αρχή της Δημιουργίας, στο πρωταρχικό δηλαδή στάδιο της εκδήλωσης, περιελάμβανε ένα πεδίο, το οποίο χαρακτηριζόταν από μια πρωταρχική καθαρότητα. Δηλαδή, ήταν ένα πεδίο άπειρων δυνατοτήτων, μέσα από το οποίο μπορούσαν να γεννηθούν άπειρα φαινόμενα, ή αλλιώς αν το θέλετε, μέσα απ’ αυτό το πεδίο, μπορούσε να υπάρχει μια έκλυτη ενέργεια, όπως το Μπιγκ-Μπαγκ που λέει η θεωρία της φυσικής ή ο Λόγος στον οποίο αναφέρεται η χριστιανική θρησκεία, όπου αυτός εκπορεύτηκε από τον Θεό.

Όπως και να το δείτε, σ’ όλες τις παραδόσεις, επαναλαμβάνω, ο κοινός στόχος είναι ότι υπήρχε ένα ενιαίο πεδίο, το οποίο αγκάλιαζε τα πάντα, το οποίο αρχικά ήταν σε αδράνεια, αυτό το πεδίο όμως έκρυβε άπειρες δυνατότητες εκροής ενέργειας ή σχηματισμού φαινομένων.

Μέσα απ’ αυτό το πεδίο λοιπόν, για κάποιο λόγο, γιατί ήταν ακριβώς στη φύση αυτού του πεδίου, να μπορεί να γεννά φαινόμενα, άρχισαν κάποιες πρωταρχικές εκδηλώσεις, κάποιες πρωταρχικές εκπορεύσεις, αυτό που λέμε «εν αρχή ην ο λόγος» δηλαδή μ’ αυτή την έννοια του λόγου ακριβώς υπονοείται αυτή η εκροή ενέργειας και η δημιουργία φαινομένων, που έδωσε και την έναρξη ολόκληρου αυτού του οικοδομήματος, που ονομάζουμε Δημιουργία.

Εδώ λοιπόν βρίσκεται ένα σημείο κλειδί, το οποίο αν και τονίζεται, σας επαναλαμβάνω και μπορεί κανείς να το διακρίνει σε όλες τις θρησκείες και τις παραδόσεις, ωστόσο δεν ομολογείται ευθέως, είναι λίγο δυσδιάκριτο, γι αυτό πιστεύω ότι θα πρέπει να τύχει της προσοχής σας.

Ποιο είναι αυτό το σημείο;

Μας λένε ότι αυτό το άσπιλο και παρθένο πεδίο, όπως σας είπα είναι επιδεκτικό να γεννά ενέργειες. Κάτι άλλο που είναι μέσα στη φύση του, είναι αυτές οι ενέργειες που ρέουν μέσα του, ή αυτά τα φαινόμενα που σχηματίζονται, να αποτυπώνονται, να αφήνουν το ίχνος επάνω τους, όπως σ’ ένα χαρτί ας το πούμε, απ’ τη στιγμή που θα χαράξεις ένα σχήμα με το μολύβι σου, αυτό το σχήμα παραμένει εκεί και μπορεί κανείς να το δει, ή αλλιώς αν το θέλετε, όπως το είχε εκφράσει ο Σελντρέικ στη θεωρία του για τα μορφογεννητικά πεδία, μας λεει ότι το Σύμπαν έχει μνήμη, λόγω αδράνειας δηλαδή, αυτά που συμβαίνουν μέσα του, έχει την τάση να τα θυμάται, να τα κρατά κι έτσι μ’ αυτό τον τρόπο να βαδίζει με βάση το παρελθόν.

Αν το θέλετε αυτό ερμηνεύει καθοριστικά και την έννοια του κάρμα. Ότι το κάρμα δεν είναι τίποτε άλλο παρά κεκτημένη συνήθεια, η εξ αδρανείας κεκτημένη φόρα που έχει το Σύμπαν, να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο, μ’ εκείνον που έτυχε να συμπεριφερθεί σε κάποια πρώτα του βήματα.

Μάλιστα πολλοί επιστήμονες κι όχι μόνο ο Σελντρέικ και οι άλλοι λένε ότι, και οι Κοσμικοί Νόμοι, δηλαδή της βαρύτητας, του ηλεκτρισμού κλπ. δεν είναι νόμοι αυτόβουλοι, αλλά βασίζονται στη συνήθεια, δεν είναι τίποτε άλλο παρά συνήθειες του Σύμπαντος.

Κάποτε δηλαδή ξεκίνησε το Σύμπαν να λειτουργεί μ’ αυτόν τον τρόπο κι επειδή το έκανε μια, δυο, τρεις φορές, καθιερώθηκε να συμπεριφέρεται πάντα μ’ αυτό τον τρόπο, χωρίς να σημαίνει ότι αυτό, δεν μπορεί στο μέλλον να αλλάξει.

Γιατί τα λέω τώρα όλα αυτά;

Διότι ακριβώς, το ότι συνηθίζει αυτό το ενιαίο τεράστιο πεδίο συνείδησης που αγκαλιάζει τα πάντα και μπορούμε να το αποκαλούμε και Θεό, αυτά ακριβώς τα φαινόμενα τα οποία τα συγκρατεί στη μνήμη του, τα εξελίσσει σε μονάδες συνείδησης.

Προσέξτε όμως, κάθε άνθρωπος που δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα των διαφόρων εμπειριών, που έχει βιώσει μέχρι σήμερα, είτε αυτής της ζωής, είτε άλλων, δεν έχει σημασία.

Σημασία έχει ότι ο καθένας μας έχει μια προσωπικότητα, η οποία συγκροτείται από ένα σύνολο εμπειριών, άρα από ένα σύνολο μνήμης, άρα από ένα σύνολο ταυτίσεων.

Δηλαδή, ο καθένας μας έχει ταυτιστεί με διάφορους τρόπους με τους οποίους λειτουργεί στη συμπεριφορά του, έχει ταυτιστεί με διάφορους τρόπους που αντιδρά συναισθηματικά, έχει ταυτιστεί μ’ ένα σύνολο προγραμματισμών και πεποιθήσεων στη ζωή. Το σύνολο αυτών των ταυτίσεων είναι αυτό που λέμε, ξέρεις είναι ο χαρακτήρας μου, ή η προσωπικότητά μου, ή έτσι είμαι εγώ.

Αυτό όμως το εγώ που λέμε, δεν έχει κάποια αντικειμενική υπόσταση, ότι υπήρχε δηλαδή ανέκαθεν, ως τέτοιο, αλλά σας επαναλαμβάνω, δεν είναι παρά αποτέλεσμα διαδοχικών ταυτίσεων.

Αν λοιπόν, αυτή την ανθρωπομορφική μεταφορά που σας έκανα τώρα, την προβάλλετε σε επίπεδο συμπαντικό, θα δούμε ότι και όλα αυτά τα φαινόμενα τα οποία εκπορεύθηκαν και λειτούργησαν μέσα σ’ αυτό το ενιαίο πεδίο συνείδησης που αποκαλούμε εκδηλωμένο όλον, ή εκδηλωμένο Θεό, αν θέλετε, δημιούργησαν με τη σειρά τους ένα ολόκληρο σύνολο από ταυτίσεις, από τις οποίες προέβησαν, τι άλλο παρά άπειρες οντότητες, άπειρες μονάδες συνείδησης.

Όσο λοιπόν πιο κοντά βρισκόμαστε σ’ αυτό το πρωταρχικό επίπεδο εκδήλωσης αυτής της ύψιστης καθαρότητας, προτού αρχίσουν να γεννιούνται μέσα τους τα διάφορα φαινόμενα, για τόσο πιο υψηλού επιπέδου και καθαρότητας οντότητες μιλάμε.

Όσο πιο πολύ «κατεβαίνουμε» σε φαινόμενα τα οποία σχετίζονται με υψηλότερες ταυτίσεις, άρα εκπίπτουμε, υπάρχει μια πτώση δηλαδή από την υψηλή αρχική καθαρότητα του εκδηλωμένου Θεού και φτάνουμε μέχρι το υλικό επίπεδο και ίσως ακόμα πιο κάτω και για ορισμένες παραδόσεις που θεωρούν τις κολάσεις, εν πάση περιπτώσει υποδεέστερες του υλικού πεδίου, για τόσο πιο βαριές ταυτίσεις μιλάμε και άρα, για τόσο πιο χαμηλού επιπέδου όντα και οντότητες.

Η ουσία είναι ότι αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε, είναι πως κάθε οντότητα, είτε μιλάμε για άνθρωπο, είτε για οποιουδήποτε βασιλείου, δεν είναι παρά ένα σύνολο ταυτίσεων, δηλαδή για να το πω πιο εύκολα ένα πακέτο πεποιθήσεων, συναισθημάτων, ενεργειών, ιδιοτήτων, προγραμματισμών αντίδρασης απέναντι στο περιβάλλον κ.λπ, που αποκτά την ψευδαίσθηση, κοροϊδεύει τον εαυτό της, αποκτά την ψευδαίσθηση ότι αυτό το σύνολο των ταυτίσεών της είναι κάτι μοναδικό και το οποίο υπήρχε ανέκαθεν και άρα ότι, αυτό το σύνολο τη διαχωρίζει από την ενότητα, τη διαχωρίζει από το όλον.

Γιατί τόσο πολύ επιμένουμε στο θέμα των ταυτίσεων που σ’ ορισμένους φαίνεται κατά κάποιο τρόπο και πολύ επίπονο και προσβλητικό ενδεχομένως για τον εαυτό τους, να ακούν ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μηχανικότητα, ένα ρομπότ, κατά κάποιο τρόπο;

Επιμένουμε γιατί, ο μόνος τρόπος να είναι κανείς ελεύθερος και να μπορεί να λειτουργήσει σε πολύ πιο υψηλά επίπεδα ενέργειας απ’ αυτά προς τα οποία είναι καθηλωμένος αυτή τη στιγμή, είναι να μπορέσει ν’ απαλλαγεί απ’ τις ταυτίσεις, οι οποίες τον καθορίζουν και τον δεσμεύουν σε συγκεκριμένα μοντέλα συμπεριφοράς και αντίδρασης.

Αυτά ακριβώς τα μοντέλα είναι που μας δεσμεύουν, ώστε να μην μπορούμε σε πρώτη φάση ν’ αναγνωρίσουμε, ότι είμαστε μέρος του όλου και σε δεύτερη φάση να μπορούμε να επικοινωνούμε με το όλον, άρα, να μπορούμε να διαχειριζόμαστε πολύ πιο υψηλά επίπεδα ενέργειας, απ’ ότι αυτά που διαχειρίζεται η προσωπικότητα, η οποία είναι κλεισμένη μέσα στο κάστρο της, μέσα στο καβούκι της, μέσα σ’ ένα ανελαστικό οικοδόμημα συμπεριφορών και ιδιοτήτων, από τις οποίες δεν μπορεί με τίποτε να απαλλαγεί.

Θα λέγαμε λοιπόν, ότι γενικεύοντας αυτό το συλλογισμό, αυτό το δράμα, εντός και εκτός εισαγωγικών, αν θέλετε που βιώνει η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου, το βιώνει και κάθε οντότητα, είτε είναι χαμηλής μορφής, χαμηλού επιπέδου, είτε είναι ακόμα και υψηλή. Γιατί μονάχα το επίπεδο των ταυτίσεων διαφέρει.

Ας πούμε στο υλικό επίπεδο, χαρακτηριστικό των όντων είναι ότι είναι ταυτισμένα με το σώμα τους. Πιστεύουν δηλαδή, ότι η ύπαρξή τους είναι το σώμα τους κατά κύριο λόγο και ότι αν χάσουν το σώμα τους, θα περάσουν σε μια κατάσταση ανυπαρξίας, θα καταστραφούν.

Εκεί οφείλεται κι ο φόβος του θανάτου.

Αυτή λοιπόν, είναι μια πάρα πολύ ισχυρή ταύτιση η οποία βασανίζει τα ανθρώπινα όντα, βασανίζει τα ζώα, τα φυτά, δηλαδή όλα τα βασίλεια του υλικού επιπέδου.

Αυτό δεν σημαίνει ότι και σε υψηλότερα αόρατα επίπεδα, οι οντότητες, δεν έχουν παρόμοιες ταυτίσεις ή ανάλογα βάσανα, δηλαδή, ας πούμε οι οντότητες που είναι εγκλωβισμένες στο λεγόμενο αστρικό πεδίο, θα έχετε ακούσει πιστεύω οι περισσότεροι τον όρο, ή αν θέλετε το πεδίο των συναισθημάτων, μπορεί να μην είναι ταυτισμένες με κάποιο σώμα, αλλά είναι τόσο ισχυρά ταυτισμένες μ’ εκείνα ακριβώς τα συναισθήματα και τις ενέργειες τις οποίες βιώνουν.

Άλλες οντότητες οι οποίες μπορεί να βρίσκονται σ’ ένα επίπεδο δημιουργίας, σ’ ένα επίπεδο απ’ όπου εκπορεύονται οι νόμοι, μπορεί να έχουν απαλλαγεί απ’ αυτού του είδους τις ταυτίσεις, αλλά είναι κι αυτές ταυτισμένες με το συγκεκριμένο ρόλο, τον οποίο καλούνται να παίξουν στη δημιουργία και πέρα απ’ αυτόν δεν έχουν την ευελιξία να μπορούν να βιώνουν την ενότητα. Στο μόνο επίπεδο, στο οποίο βιώνει κανείς την ενότητα είναι πλέον να φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο το θεϊκό που λέγαμε πριν, που σημαίνει ότι έχει απαλλαγεί απ’ όλων των ειδών τις ταυτίσεις και άρα είναι ελεύθερος να έρθει σ’ επαφή με το όλον και άρα με κάθε μορφή ενέργειας.

Με βάση όλα αυτά που είπαμε, καταλαβαίνετε ότι είναι στην ίδια τη φύση του εκδηλωμένου σύμπαντος να γεννά φαινόμενα και ταυτίσεις και άρα κατ’ επέκταση να γεννάει μονάδες συνείδησης, δηλαδή κατ’ επέκταση να γεννά οντότητες.

Βρισκόμαστε λοιπόν σ’ ένα σύστημα, το οποίο εξ’ ορισμού και από τη φύση του γεννά άπειρες οντότητες, μέσα σ’ ένα ολόκληρο παιχνίδι εξέλιξης και ανέλιξης, στο οποίο η κάθε οντότητα, στο επίπεδο που βρίσκεται μέσα από το νόμο της ελεύθερης επιλογής, αλλά και με βάση το παρελθόν της, με βάση δηλαδή το κάρμα της, βρίσκεται σε μια αιώνια πάλη, για το αν θα μπορέσει να λειτουργήσει ως προς τον εαυτό της απελευθερωτικά, δηλαδή ν’ απαλλαγεί από ταυτίσεις και ν’ ανέβει κλίμακα στην επίγνωσή της και στην ενέργεια που χειρίζεται, ή αν θα κατέβει πιο κάτω και θα παρασυρθεί από βαρύτερες ταυτίσεις, από τις οποίες είναι και πολύ δυσκολότερο κανείς πλέον ν’ αποταυτιστεί.

Όσο πιο βαριά είναι η ταύτιση, τόση περισσότερη ενέργεια απαιτείται για να μπορέσει κανείς ν’ απεγκλωβιστεί. Όσο πιο ελαφριά είναι η ταύτιση, τόσο πιο εύκολα απαλλάσσεται κανείς.

Άρα, από δω προκύπτει ένας ορισμός, ότι, εάν θέλουμε να λειτουργούμε ως προς κάτι απελευθερωτικά, ή να μιλάμε ότι κάτι μας εξελίσσει, μας κάνει να προοδεύουμε, είναι αλάνθαστο κριτήριο αυτό, θα πρέπει να είναι κάτι το οποίο θα μας προσφέρει την επίγνωση και την ενέργεια, για να μπορούμε να απαλλασσόμαστε από τη σκλαβιά των ταυτίσεων, να μπορούμε να γινόμαστε πιο ελεύθεροι.

Αυτός είναι ένας τρόπος λοιπόν, έτσι πολύ επιγραμματικά, μια περιγραφή για το τι ερμηνείες έχουμε από τις κυρίαρχες παραδόσεις και σαν κοινό τόπο για το πώς προήλθαν όλες αυτές οι οντότητες, που όπως προηγουμένως σας είπα, μεταξύ των οποίων και εμείς.

Από κει και πέρα, θα συναντήσει κανείς πάρα πολλές καταστάσεις. Θα συναντήσει καταστάσεις ανάλογα με τη βαρύτητα των ταυτίσεων, όπως σας έλεγα πριν, όπου θ’ ακούσετε για κάποια πνεύματα, που είναι αυτά που είναι προσκολλημένα στο πεδίο της γης και συγκινούνται ακόμα με τα ανθρώπινα, θα ακούσετε για αγγέλους διαφόρων κατηγοριών και τάξεων και διαφόρων ρόλων, δηλαδή ότι άλλα πνεύματα παίζουν ρόλο περισσότερο θεραπευτή, άλλα προστάτη, άλλα καθοδηγητή, άλλα μεταφέρουν διδασκαλίες.

Όμως, όλα αυτά, όπως επίσης κι ο βασικός διαχωρισμός που λέγεται ότι υπάρχει ανάμεσα στο ανθρώπινο και στο στοιχειακό βασίλειο, ή το ντεβαϊκό αν θέλετε, στο οποίο υπάγονται κι οι άγγελοι, όλα αυτά βρίσκω ότι, δεν θα είχε και πολύ νόημα να τα συζητήσουμε και να επεκταθούμε σήμερα, διότι, είμαι σχεδόν απόλυτα κατασταλαγμένος, πως όλες αυτές οι κατηγοριοποιήσεις, δεν οφείλονται παρά στην ανθρώπινη αγωνία, να μπορέσει να βάλει μια τάξη, μια γνωσιακή τάξη σ’ αυτό το χάος ολόκληρο, το οποίο αντιμετωπίζουμε μες το σύμπαν.

Αν δείτε, πλέον όλες οι περιγραφές των παραδόσεων και των θρησκειών, καταντάνε σε μια γραφειοκρατία, απ’ την άποψη ότι, προσπαθούν να κλείσουν και να ερμηνεύσουν το σύμπαν σε κουτάκια, ότι αυτό είναι έτσι, αυτό είναι αλλιώς, εκεί υπάρχει η τάδε συνομοταξία οντοτήτων, εκεί υπάρχουν οι άλλοι, αυτοί είναι έτσι, οι άλλοι είναι αλλιώς.

Εγώ σας λέω και είμαι σχεδόν σίγουρος και γι αυτό δεν θέλω να δώσω μεγάλη βαρύτητα πάνω σ’ αυτό, ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο φόβος, που έχει η ανθρωπότητα απέναντι στο άγνωστο και που αισθάνεται καλύτερα, όταν νομίζει ότι μπορεί να περιγράψει τα πάντα και άρα, σου λέει μπορεί να μην τα ξέρω, αλλά αφού τα έχουν περιγράψει, τα έχουν χωρίσει σε κατηγορίες, σε κουτάκια, τους έχουν δώσει ονόματα κ.λπ. νιώθει μια μεγαλύτερη ασφάλεια, ότι δεν είναι τα πάντα άγνωστα, αλλά ότι κάτι καταλαβαίνω κι εγώ, κάτι ξέρω κι εγώ.

Στην ουσία νομίζω ότι, κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα απ’ όλα αυτά παρά μόνο αν έχει κάποια δικά του βιώματα, συγκεκριμένα βιώματα, γιατί, διαβάζοντας απλώς από βιβλία, ή ακούγοντας θεωρίες άλλων δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να πιστέψει κανείς σε τίποτα.

Το μόνο πράγμα που έχει νόημα να πιστέψει κανείς, είναι σε δικά του βιώματα και πάλι, όπως θα δείτε παρακάτω, μ’ ένα τεράστιο ερωτηματικό, γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορεί να αξιολογήσει κανείς, αν ένα βίωμα το οποίο έχει είναι αυθεντικό, με την έννοια ότι βασίζεται σε επαφή με κάποια οντότητα, ή αν είναι καθαρά υποκειμενικό και το γεννάει το ίδιο το κεφάλι του.

Εδώ λοιπόν, υπάρχει ένα άλλο ολόκληρο πρόβλημα το οποίο θα πρέπει να συζητήσουμε.

Ωστόσο, προτού πάμε εκεί, θέλω να βάλουμε κάτω ένα γενικό κριτήριο, μιας και μιλάμε για οντότητες, το οποίο ήδη βάλαμε ως θέμα προηγουμένως, για το πώς θα μπορούσαμε να κρίνουμε εάν, μια οποιαδήποτε οντότητα, έτσι τουλάχιστον όπως παρουσιάζεται, είναι καλή ή κακή, έτσι απλά με δυο λόγια.

Καταλαβαίνετε ότι η έννοια του καλού και του κακού εδώ πέρα, πρέπει να φύγει από τα επίπεδα του υποκειμενισμού μας, διότι για έναν οποιονδήποτε, μπορεί να θεωρείται καλή μια οντότητα, μπορεί να έρθει και να του πει, ξέρεις, θα κανονίσω εγώ ώστε να κερδίσεις 10.000.000 e. Η προσωπικότητά μας θα πει ότι είναι καλή, αφού θα μου δώσει κάτι που με βολεύει, είναι καλό, ή μπορεί να έρθει να μου πει, θες να σου φέρω για γκόμενα σαν την Κλώντια Σίφερ;

H προσωπικότητα λέει γιατί όχι, άρα, μ’ αγαπάει, είναι καλή.

Έτσι λοιπόν, δεν μπορείς να έχεις ένα κριτήριο για το τι είναι θετικό και τι είναι αρνητικό, ανάλογα με το τι σε βολεύει, σε κάποια φάση, ή σου κάνει τη ζωή πιο «εύκολη», χρειάζεται κάτι πιο γενικό για να μπορείς να ξεφεύγεις από αυτές τις παγίδες των ταυτίσεων.

Έτσι λοιπόν, γιατί να μην πούμε, γιατί να μη βάλουμε έναν κανόνα, ότι, οτιδήποτε μέσα από μια τέτοια επαφή, με εξελίσσει, δηλαδή με απελευθερώνει, από ταυτίσεις τις οποίες έχω, μπορώ να το θεωρήσω ότι είναι εποικοδομητικό, ότι είναι θετικό, οποιαδήποτε επαφή βλέπω ότι μ’ εγκλωβίζει στις ταυτίσεις μου, ή τις χρησιμοποιεί σαν αφορμή για να με κατεβάσει ακόμα πιο χαμηλά, ότι παίζει ρόλο αρνητικό.

Αν το δει κανείς έτσι, που είναι ένα πολύ πιο απόλυτο κριτήριο και δεν παίζει με τα παιχνίδια της προσωπικότητας, θα λέγαμε ότι δύο είναι τα στοιχεία που προκύπτουν απ’ αυτή την αξιολόγηση. Δηλαδή ότι, το κριτήριο της θετικότητας ή μη, μιας τέτοιας επαφής, μια οντότητα είναι διπλό.

Το πρώτο είναι, παίρνω γνώσεις, ενέργειες, πληροφορίες, συναισθήματα, όπως κι αν θέλει να το αποκαλέσει κανείς, τα οποία με βοηθούν να απελευθερώσω τη μοναδικότητα της ύπαρξής μου κι έτσι να έχω υψηλότερη επίγνωση, μεγαλύτερη ελευθερία, περισσότερη δημιουργικότητα σαν άνθρωπος;

Το δεύτερο κριτήριο, αυτή όλη η επαφή, οι γνώσεις, οι πληροφορίες, οι ενέργειες, οι αλλαγές που ωθούμαι να κάνω στη ζωή μου, εκτός απ’ τη δική μου απελευθέρωση, δημιουργούν με τη δράση μου, τα λόγια μου και τις σκέψεις μου, καλύτερες συνθήκες απελευθέρωσης και για τα υπόλοιπα όντα γύρω μου, ή ωθούν στο να εκμεταλλεύομαι τους άλλους, επειδή έχω συσσωρεύσει περισσότερη ενέργεια, επειδή είμαι πιο δυνατός, ή επειδή έχω περισσότερη επίγνωση, την οποία χρησιμοποιώ μόνο για να βολεύομαι εγώ;

Κατά τη γνώμη μου αν δεν πληρούνται και τα δύο αυτά κριτήρια, τότε μια επαφή με οντότητα είναι ύποπτη και θα πρέπει κανείς να αδιαφορεί πλήρως με όποιο τρόπο κι αν αυτή η επαφή εκδηλώνεται. Επαναλαμβάνω, τα τεκμήρια είναι δύο, σαν αποτέλεσμα αυτής της επαφής, απελευθερώνομαι από τις ταυτίσεις που έχω, αυξάνεται η επίγνωσή μου, αυξάνεται η ελευθερία μου, αναδύεται από μέσα μου η μοναδικότητα της ύπαρξής μου κι όλο μου το δυναμικό για να μπορώ να είμαι δημιουργικός και να τιμώ τη δημιουργία;

Αν ναι, έχει καλώς, εάν βλέπω ότι στόχος αυτής της επαφής ή αποτέλεσμα ακούσια, είναι το να αγχώνομαι ακόμα πιο βαθιά μέσα σε ταυτίσεις και πάθη και σε άγνοια και να παρασύρομαι, ότι νιώθω πιο κουρασμένος, ότι συσκοτίζεται ο νους μου, ότι καθηλώνεται η δημιουργικότητά μου, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.

Το δεύτερο κριτήριο, όλη αυτή η επικοινωνία και η επαφή θα με κάνει έτσι ώστε στη ζωή μου με τον τρόπο που συμπεριφέρομαι, να δημιουργώ καλύτερες συνθήκες αφύπνισης για τους άλλους;

Εάν ναι, έχει καλώς, εάν όχι, σημαίνει πάλι ότι κινδυνεύω να εγκλωβιστώ σε κάτι πολύ πιο επικίνδυνο από αυτό του πρώτου κριτηρίου, σημαίνει ότι έχω έρθει σ’ επαφή με κάτι το οποίο μου δίνει εμένα δύναμη, απελευθέρωση και επίγνωση, αλλά χωρίς να με ωθεί να τα μοιράζομαι και άρα, ότι, με ωθεί σ’ ένα δρόμο δύναμης και ιδιοποίησης της ενέργειας, το οποίο είναι μακροπρόθεσμα, ότι πιο καταστροφικό μπορεί ν’ αντιμετωπίσει κανείς.

Ας έχουμε λοιπόν υπόψη μας αυτά τα δύο στοιχεία, του ενός απόλυτου και καθολικού κριτηρίου, για το εάν μια οποιαδήποτε επαφή είναι θετική και εξελικτική, ή διαφορετικά, αρνητική και αντεξελικτική.

Πρέπει να πούμε και δυο λόγια για την έννοια της σκεπτομορφής εδώ, η οποία δε νομίζω να είναι οικεία στους περισσότερους από σας, μιλάμε δηλαδή, για μια μορφή της οποίας το υλικό δεν είναι παρά ενέργεια αποτελούμενη από συγκεκριμένες σκέψεις και συναισθήματα, δηλαδή π.χ. μια σκεπτομορφή είναι αυτή που παράγουμε κάθε τρίμηνο με τον οραματισμό για την Ελλάδα, η οποία σκεπτομορφή, βλέποντας με βάση την ενέργεια την οποία ακριβώς την οποία έχει αντλήσει από τα όντα που τη δημιούργησαν, αποσκοπεί σε κάτι.

Σκεπτομορφές λοιπόν, μ’ αυτή την έννοια παράγονται απ’ όλους και απ’ όλα. Δηλαδή ο κάθε άνθρωπος έχει μια σκεπτομορφή κυρίαρχη η οποία τον περιβάλλει ας το πούμε κι η οποία αποτελείται όπως είπαμε, από το σύνολο των ιδεών, των συναισθημάτων κ.λπ. κάθε οντότητα περιβάλλεται από μια σκεπτομορφή, ομάδες ανθρώπων, ομάδες οντοτήτων, κράτη, πολιτείες, συμπαντικές ομάδες, παράγουν επίσης αντίστοιχες σκεπτομορφές και πολλές φορές μ’ αυτή την έννοια είναι κανένας δύσκολο ν’ αντιληφθεί, εάν αυτό με το οποίο έρχεται σ’ επαφή, γι αυτό το λόγο το αναφέρω, είναι οντότητα, ή τελικά είναι σκεπτομορφή, γιατί και η σκεπτομορφή εν τέλει, είναι κι αυτή μια οντότητα, απλώς μπορεί να μην είναι αυθύπαρκτη και αυτόβουλη κατά κάποιο τρόπο, να είναι δηλαδή, πιο κατευθυνόμενη και ρομποτοειδής, αλλά η ουσία είναι στη συμπεριφορά της και στο αποτέλεσμά της, προσομοιάζει πάρα πολύ σε μια συγκεκριμένη οντότητα.

Έτσι λοιπόν, σ’ αυτού του είδους τη διάκριση, το μόνο πράγμα που μπορεί κανείς και πρέπει να τον ενδιαφέρει, δεν είναι με τι ακριβώς έρχεται σ’ επαφή, διότι πολλές φορές μπορεί να νομίζεις ότι έρχεσαι σ’ επαφή με μια θετική οντότητα και να έρχεσαι σ’ επαφή με μια σκεπτομορφή, η οποία να έχει εκπορευτεί από θετικές οντότητες, που και σ’ αυτή την περίπτωση δε θα πρέπει να σνομπάρει κανείς και να πει ότι δεν είναι γνήσια η επαφή, διότι εγώ δεν έρχομαι σ’ επαφή με την ίδια την οντότητα.

Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ακριβώς αυτό που λαμβάνει κι όπως είπαμε να λειτουργεί εξελικτικά, άρα, δεν έχει τόσο νόημα ν’ ασχολείται κανείς μ’ αυτού του είδους τη διάκριση, το θεωρώ δηλαδή ένα ψευτοδίλημμα και με μια άλλη έννοια, ότι, ούτως ή άλλως όπως είδατε απ’ τον ορισμό της οντότητας, η κάθε οντότητα είναι απ’ τη φύση της μηχανική και στηρίζεται σε ταυτίσεις και άρα στη συνήθεια, άρα, ούτε το αυτόβουλο μιας μονάδας συνείδησης, η οποία είναι ένα πακέτο όπως είπαμε ταυτίσεων, που εν τέλει προσομοιάζει με τη δημιουργία της σκεπτομορφής, με τη μοναδική διαφορά όπως σας είπα, της ευελιξίας, η σκεπτομορφή είναι λιγότερο ευέλικτη, έχει πολύ λιγότερους βαθμούς ελευθερίας ως προς την έκφρασή της και τ’ αποτελέσματά της, απ’ ότι μια οντότητα, η οποία την εκπορεύει.

Ας πάμε λοιπόν για ν’ αρχίσουμε να ολοκληρώνουμε το θέμα αυτό στα διάφορα είδη της επαφής της οντότητας.

Φαντάζομαι οι περισσότεροι από σας, για να μην πω όλοι, θα έχετε ακούσει για διάφορα πράγματα δηλαδή, έχετε ακούσει για τον πνευματισμό, ότι υπάρχουν κάποιες δυνατότητες ανθρώπων, που μπορούν και παραμερίζουν την προσωπικότητά τους και δίνουν χώρο να εκφραστεί μέσα απ’ αυτούς κάποια συγκεκριμένη οντότητα, είτε είναι κάποιος πεθαμένος, είτε είναι κάποιου δασκάλου, είτε κάποιου αγγέλου, ή οτιδήποτε, όπως ασφαλώς θα έχετε ακούσει και για το channeling, το οποίο είναι κάτι παρόμοιο, εν πάση περιπτώσει, που σημαίνει ότι και μέσα από τη διαδικασία του channeling, κάποιος μέσα από μια τεχνική χαλάρωσης μπορεί και περνά σ’ ένα επίπεδο δεκτικότητας τέτοιο που λαμβάνει υπαγορεύσεις, είτε αυτές είναι προφορικές, δηλαδή ν’ αρχίσεις να μιλάς και να μαγνητοφωνείς, ή δια της αυτόματης γραφής, είτε μ’ οποιοδήποτε άλλο τρόπο.

Επίσης παρόμοιες τακτικές έχουν ακολουθήσει οι πνευματιστές, ή οι μάγοι κατά καιρούς με διάφορους πίνακες που έχουν τα γράμματα του αλφαβήτου κ. λπ. υποτίθεται καλούν κάποιο πνεύμα και μετακινείται ο δείκτης και σχηματίζονται λέξεις και αριθμοί και φράσεις και βέβαια υπάρχει κι εκείνο το υψηλότερο επίπεδο πιο επικίνδυνο, πιο καταστροφικό και θα σας πω για πιο λόγο στη συνέχεια, αυτό της λεγόμενης επικλητικής μαγείας, δηλαδή διάφορες παραδόσεις οι οποίες έχουν ένα ολόκληρο τυπικό που βασίζεται σε επικλήσεις πνευμάτων, κλπ. με σκοπό είτε την εμφάνισή τους, είτε την υλοποίησή τους, είτε τον εξαναγκασμό τους, εν πάση περιπτώσει σε παροχή υπηρεσιών, αν έχει δελτίο παροχής υπηρεσιών και αφορολόγητο…

Με βλέπετε κι είμαι λίγο ειρωνικός για το συγκεκριμένο, για ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο λόγο και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και νομίζω ότι όλο το ζουμί από τη σημερινή ομιλία, που θα πρέπει να μείνει θα πρέπει να είναι εδώ στο συγκεκριμένο.

Πρέπει να μπείτε μέσα σας βαθιά και να παραδεχτείτε, δεν ξέρω αν κάποιοι από σας εδώ μέσα έχουν υπάρξει μάρτυρες τέτοιων επαφών, όχι απαραίτητα οι ίδιοι αλλά αν έχετε βρεθεί κάποια φορά σε κύκλο, που κάποιος κάνει μετάδοσηchanneling, ή σε κάποιο πνευματιστικό κύκλο, ή σε κάποια τελετή τέτοια επίκλησης, ή οτιδήποτε. Αλλά εγώ πραγματικά από τη δική μου πείρα θα ήμουνα, θα ήθελα να είμαι λίγο ισοπεδωτικός και θα σας έλεγα ότι, όλη αυτή τη διαδικασία τη θεωρώ ξεκάθαρα άχρηστη κι επικίνδυνη.

Γι αυτό και έβαλα και σαν τίτλο στην ομιλία επαφή με άυλες οντότητες, μόνο και μόνο για το μάρκετινγκ της υπόθεσης, για να σας ερεθίσω λίγο, ειδάλλως θα έπρεπε να βάλω τίτλο κανονικά, γιατί δεν πρέπει να υπάρχει επαφή με άυλες οντότητες.

Επαναλαμβάνω και δεν ξέρω πόσοι από σας μπορεί να έχετε εντρυφήσει σε τέτοιου είδους επικοινωνίες, είτε οι ίδιοι, είτε παρακολουθώντας άλλους, αλλά, αν κοιτάξετε βαθιά μέσα στα τρίσβαθα της ψυχής σας, θα δείτε, να ψάξετε να δείτε το κίνητρο για μια τέτοια πράξη, θα δείτε ξεκάθαρα ότι πίσω από ένα τέτοιο κίνητρο δεν βρίσκεται ο ανώτερος εαυτός μας, ή εν πάση περιπτώσει το καλοπροαίρετο κομμάτι μας, βρίσκεται ξεκάθαρα η προσωπικότητα.

Διότι, ποιος ο λόγος, ένας λόγος είναι η περιέργεια, πάρα πολλοί ξεκινάνε και μπαίνουν σ’ αυτή τη διαδικασία να παραστούν σε μια τέτοια τελετή επαφής, ή να επιχειρήσουν οι ίδιοι, μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν τι άλλο να κάνουν και λένε για διασκέδαση, ή για περιέργεια ας σκοτώσουμε το βράδυ μας, αντί να πάμε στα μπουζούκια, ή αντί να κάνουμε κάτι άλλο, δεν καλούμε κανένα πνεύμα να δούμε τι γίνεται;

Η περιέργεια λοιπόν, αυτού του είδους η περιέργεια για να σπάσει η ρουτίνα, δεν μπορεί να συγκαταλέγεται στα ορθά κίνητρα που έχει κάποιος ν’ απελευθερωθεί από τις ταυτίσεις του και να εξελιχθεί.

Δεύτερον και πιο συνηθισμένο, η άντληση δύναμης, το ωφελιμιστικό, η προσωπικότητα νομίζει και φιλοδοξεί ότι και καλά θα έρθει σ’ επαφή με κάποιο πνεύμα το οποίο θα τον βοηθήσει να κερδίσει το λόττο, ή να αποκτήσει δύναμη, ή θα του αποκαλύψει τις σούπερ πληροφορίες, οπότε μ’ αυτό τον τρόπο θα πάψει να είναι ένας κοινός θνητός και θα νιώσει ανωτερότητα και τέλος όλη αυτή η μιζέρια που έχει καλλιεργήσει στη ζωή του ο καθένας μας είναι αβάσταχτη και νομίζει ότι επικοινωνώντας μ’ ένα πνεύμα θ’ απαλλαγεί απ’ αυτή τη μιζέρια την τρομερή και θ’ ανέλθει με τη μία σε μια ανώτερη σφαίρα ύπαρξης, στην οποία θα είναι ευτυχισμένος.

Φοβερό λάθος, γιατί απ’ τη μιζέρια σου δεν μπορεί να σ’ απαλλάξει κανένας, παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός. Και αν σου πει και κανένας ότι πρόκειται να σε απαλλάξει, σίγουρα είναι απατεώνας.

Δεν υπάρχει τέτοιου είδους διαδικασία να γίνει ένα κλικ και ξαφνικά να γίνεις φωτισμένος κι ευτυχισμένος και ν’ απαλλαγείς από τα πάθη σου και τις ταυτίσεις σου.

Άρα είναι μια ξεκάθαρη κοροϊδία.

Ένας τρίτος παράγοντας είναι η ηθική, ότι για τον καθένα είναι πάρα πολύ αβάσταχτη η ζωή τους, την έχουν καταντήσει τόσο αβάσταχτη που δεν μπορούν να αντέξουν την πραγματικότητα και ακριβώς επειδή δεν μπορούν ν’ αντέξουν την πραγματικότητα, θέλουν να ξεφύγουν, θέλουν να παραμυθιάσουν τον εαυτό τους, ψάχνουν για μια άλλου είδους πρέζα, μπορεί να μην τρυπιούνται με ηρωίνη, τρυπιούνται με μεταφυσική.

Λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να αναζητούν επικοινωνίες με πνεύματα, γιατί πιστεύουν ότι θα ξεφύγουν, ότι θα μπουν σε έναν άλλο κόσμο, με άλλου είδους περιπέτειες, στυλ Χάρι Πότερ κλπ. κι έτσι μ’ αυτό τον τρόπο θ’ απαλλαγούν από το σύντροφό τους με τον οποίο είναι η σχέση τους χάλια, με τα προβλήματα που έχουν με τα παιδιά τους, από τη βλακεία τους, από τη φτώχεια τους, απ’ οτιδήποτε μπορεί να τους βασανίζει.

Αν λοιπόν, τα αναλύσετε σε βάθος, θα δείτε ότι ακόμα και στο πιο «αγνό» κριτήριο που λένε μερικοί, ότι ρε παιδί μου μ’ ενδιαφέρει η γνώση, θέλω να μάθω, αν μπορώ να έρθω σ’ επαφή με έναν άγγελο, ο οποίος ξέρει πολύ περισσότερα πράγματα από μένα, μ’ ενδιαφέρει να μάθω, να μου πούνε πως είναι στην πραγματικότητα το σύμπαν, να μου πουν αυτά τα πεδία, που μου λένε ότι υπάρχουνε, και όλα αυτά ισχύουν; Πού ξέρω, θέλω κάποιον να μου τα πει από πρώτο χέρι.

Ακόμα και αυτό, σας πληροφορώ, σας το λεω σχεδόν με βεβαιότητα, κανένας δεν ξέρει να σας το πει, αν θέλετε και μπορείτε να το συνειδητοποιήσετε αυτό που σας λεω έχει καλώς, δηλαδή, δεν υπάρχει καμία οντότητα που να μπορεί να μας πληροφορήσει πως είναι το σύμπαν, και να σας δώσει τέτοιου είδους αξιόλογες γνώσεις, το πολύ-πολύ να σας πει, ανάλογες κατατάξεις με αυτές που κάνουμε εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι και μάλιστα σε συγκεντρώσεις, όπως αυτές που κάνουμε τώρα και σ’ οποιαδήποτε συγκέντρωση που μεταδίδεται ανθρώπινη διδασκαλία, ίσα-ίσα συμβαίνει το ανάποδο.

Ο χώρος είναι γεμάτος από οντότητες οι οποίες ακούνε και περιμένουν από μας να μάθουν τι συμβαίνει, σας το λέω τελείως υπεύθυνα και αυτά τα πράγματα που λέμε εμείς το πολύ-πολύ να τα μεταδώσουν με σπασμένο τηλέφωνο και αλλοιωμένα σε κάποιον, με τον οποίο θα κάνουν την επαφή.

Αν θέλετε να το πιστέψετε αυτό, έχει καλώς.

Εκείνο που λέω κι είμαι σίγουρος, είναι ότι, πίσω από το κίνητρο της επαφής με οντότητες, δεν βρίσκεται εκείνη η διάσταση η ανθρώπινη, η οποία μπορεί να μας οδηγήσει στην απελευθέρωση και στην εξέλιξή μας, παρά βρίσκεται μονάχα η αγωνία μ’ οποιοδήποτε τρόπο εκφράζεται αυτή, η αγωνία της προσωπικότητας να ξεφύγει, ν’ αποκτήσει δύναμη, να καλοπεράσει με τον εύκολο τρόπο, ότι θα έρθει το τζίνι και θα μας πει, τι θέλεις φώτιση, πάρτη, τι θέλεις λεφτά, πάρτα, τι θέλεις, ν’ απαλλαγώ απ’ την πεθερά μου, πάρτο, ε, αυτός ο τρόπος όχι μόνο στην πράξη δεν γίνεται, αλλά και αν θα γίνει, θα το πληρώσεις πάρα πολύ ακριβά, διότι ακριβώς εδώ που είμαστε στο τελευταίο θέμα και την κατακλείδα του όλου πράγματος, είναι ότι, οι οντότητες με τις οποίες έρχεσαι σ’ επαφή είναι ακριβώς και ευθέως ανάλογες με τις ποιότητες που εκπέμπεις ως ύπαρξη.

Εάν λοιπόν, η ποιότητα που εκπέμπεις η ενεργειακή είναι απληστία, δεν πάει να επικαλείσαι εσύ το Χριστό τον ίδιο, ή τους Αρχάγγελους, όχι μόνο από τέτοιες οντότητες θα φας φτύσιμο, γιατί δεν υπάρχει καμία περίπτωση απέναντι σε μια ύπαρξη που εκπέμπει απληστία να συγκινηθούν κάποιες υψηλού επιπέδου οντότητες για να συνεπικουρήσουν, δεν σε βλέπουν αυτές καν, γιατί είναι συντονισμένες σε ποιότητες τις οποίες εσύ δεν υπάρχεις γι αυτούς, δεν εκπέμπεις, μην ακούτε μπούρδες που σας λένε ότι μπορούν απ’ το σπίτι σου και να σου κάνω συνεδρία να επικοινωνήσεις με τον τάδε Αρχάγγελο, ή να ρίξω τα χαρτιά και να σε φέρω σ’ επαφή με τον τάδε.

Σας λέω για σας, για μας εδώ υπάρχει το μικρόβιο, το βλέπουμε αυτή τη στιγμή πού είναι, ή αν μας φωνάζει ένα μικρόβιο θα καταλάβουμε ότι θα μας φωνάζει για ν’ ανταποκριθούμε και γιατί να το κάνουμε;

Το πολύ- πολύ να του δώσουμε μια φάπα.

Η κάθε οντότητα αναγνωρίζει και μπορεί να έρχεται σ’ επαφή, αναγνωρίζει ανάλογες ενέργειες με το επίπεδο στο οποίο εκφράζεται, αυτό να το έχετε σαν κανόνα και μην πιστεύετε κανέναν και τίποτα, άμα σας λεει μπούρδες.

Έτσι λοιπόν σας ξαναλέω, αν εκπέμπεις απληστία, με τέτοιου είδους οντότητες θα έρθεις σ’ επαφή, άσχετα σε ποιόν προσεύχεσαι και ποιόν επικαλείσαι κι οτιδήποτε. Εκεί την έχουν πατήσει και πάρα πολλοί, που νομίζουν ότι, επειδή προσεύχονται σε μια θετική οντότητα, να νομίζουν ότι την έχουν κλεισμένη σε ραντεβού ας πούμε να τους έρθει, ενώ η δική τους η ύπαρξη εκπέμπει αρνητικά πράγματα.

Εάν πάλι σε μερικά πράγματα μπορεί να είσαι αγνός, εκεί είσαι σίγουρος ότι έρχεσαι σ’ επαφή με θετικές οντότητες και δεν σ’ ενδιαφέρει αν θα εμφανιστούν μπροστά σου φάντης μπαστούνι, ή αν θα συμβούν κάποια φαντεζί φαινόμενα από κείνα που ευελπιστεί ο καθένας να δει, απλώς μόνο και μόνο για να περάσει καλά.

Οι θετικές οντότητες καταρχήν δεν εμφανίζονται και δεν δρουν με τρόπους Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, οι θετικές οντότητες λειτουργούν κατεξοχήν στο νοητικό και καθαρά ενεργειακά, χωρίς να παράγουν φαινόμενα περίεργα, του στυλ χρώματα, αρώματα, εμφανίσεις το ένα, το άλλο. Ο εντυπωσιασμός είναι χαρακτηριστικό των οντοτήτων που θέλουν να σε παρασύρουν.

Άρα, να έχετε υπόψη σας ότι, με οντότητες υπάρχει διαρκής επαφή του καθενός μας, εδώ και τώρα, είτε το καταλαβαίνουμε, είτε όχι.

Το μόνο που διαφέρει για το τι οντότητες έρχεσαι σ’ επαφή είναι το πώς είσαι κάθε στιγμή. Όταν θα είσαι θυμωμένος και θες να φας το λαρύγγι του άλλου, να ξέρεις ότι εκείνη τη στιγμή δίπλα σου, έχεις αντίστοιχες οντότητες. Όταν έχεις συναισθήματα αγάπης και θες να βοηθήσεις κάποιον, έχεις δίπλα σου τέτοιου είδους οντότητες.

Άρα, το μόνο κριτήριο για επαφή με θετικές οντότητες, η οποία μπορεί να υπάρχει ανά πάσα στιγμή, είναι το τι εκπέμπεις. Δηλαδή το να προσπαθείς πάντα όσο καλύτερα μπορείς και να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς, ώστε να λειτουργείς όπως είπαμε απελευθερωτικά ως προς τον εαυτό σου και απελευθερωτικά απέναντι στους άλλους.

Εάν μπορέσεις και το κάνεις αυτό το πράγμα, να είσαι σίγουρος ότι η επαφή σου είναι θετική και δεν παίζει κανένα ρόλο, εάν βλέπεις εκείνη τη στιγμή κάτι, αν νιώθεις οτιδήποτε, θα δεις όμως ότι και μπορείς να το δεις αυτό στην πράξη, ότι, λαβαίνεις άλλου είδους εμπνεύσεις, ότι αποκτάς σιγά-σιγά καινούργια κίνητρα, ότι συμβαίνουν στη ζωή σου συγχρονικότητες, δηλαδή τυχαία και καλά περιστατικά, τα οποία λειτουργούν αναβαθμιστικά, απελευθερωτικά στη ζωή σου, σπάζουν τα όρια και μόνο αυτά είναι τα κριτήρια, το ξαναλέω στην πράξη, στην πράξη.

Έχω γράψει ένα ανάλογο μικρό κομματάκι στο Τρίτο Μάτι παλιότερα, όπου περιγράφω μια συζήτηση που είχα κάνει κάποτε με το δάσκαλό μου, όταν ήμουνα πιτσιρικάς, πάνω στο ποιος πρέπει να θεωρείται μυημένος και τι σημαίνει να είναι κάποιος μυημένος.

Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο καταλήγω φυσικά κι εκεί, ότι, μυημένος δεν σημαίνει και δεν έχει καμία σημασία αν είναι κάποιος σε μια οργάνωση και του έχουν απονεμηθεί βαθμοί, δηλαδή όλα αυτά είναι τρίχες κατσαρές.

Όταν λέμε μύηση πρέπει να μιλάμε για αλλαγές, για ουσιαστικές αλλαγές, τις οποίες να βλέπεις επάνω σου και στη ζωή σου.

Άρα, ο μόνος τρόπος για να μη μας παραμυθιάζει κανείς είναι ο οποιοσδήποτε, είτε είναι άυλη οντότητα, είτε είναι τέτοια οντότητα σαν κι αυτές που είμαστε εμείς εδώ μέσα, ο μόνος τρόπος για να μη μας παραμυθιάζει δεν είναι τι λεει, αλλά τι κάνει. Τι κάνει ως προς τον εαυτό του και όλα αυτά που εκπέμπει και λεει σε μας, εάν λειτουργούν απελευθερωτικά, σύμφωνα με τα κριτήρια που σας προανέφερα, ή μας εγκλωβίζουν σε κάποιο παραμύθι, που στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι το παραμύθι αυτού που μας το σερβίρει.

Αλλά και πάλι το να ασπάζεσαι το παραμύθι του αλλουνού και να ασπάζεσαι την ταύτιση του αλλουνού, δεν νομίζω ότι είναι και τόσο απελευθερωτικό απέναντι στον καθένα μας.

Δηλαδή, εκείνο που σας σερβίρει ο άλλος, θα πρέπει να λειτουργεί όπως είπαμε και απέναντί σας απελευθερωτικά και όχι μόνο προς τον ίδιο. Δηλαδή, να βλέπετε ότι το αποτέλεσμα της επαφής σας μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο σας βοηθάει ν’ ανεβαίνει η επίγνωσή σας, ν’ απελευθερώνεστε από ταυτίσεις και πάθη, να απαλλάσσεστε από προγραμματισμούς οι οποίοι σας έχουν επιβληθεί από μικρά παιδιά κι άρα να βλέπετε, ότι, νιώθετε πιο χαρούμενοι, πιο ελεύθεροι, πιο ευτυχισμένοι, πιο ανοιχτοί προς το όλον και όχι πιο μίζεροι και μαζοχιστές, πιο δυστυχισμένοι, πιο μαζεμένοι, πιο δεσμευμένοι.

Αυτά με δυο λόγια ελπίζω και εύχομαι όπως πάντα κάποια μηνύματα απ’ αυτά να εγγραφούν επάνω σας ώστε να μπορούν να λειτουργούν και την κατάλληλη στιγμή που τα χρειάζεστε όλοι.

 Πνευματική Κοινωνική Δράση

 Πνευματική Κοινωνική Δράση 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Ομιλία του Στάμου Στίνη στον Οραματισμό του Σεπτεμβρίου 2010

 

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το φθινόπωρο μπαίνει με αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον και έχουμε να διαπραγματευτούμε ένα θέμα, το οποίο απαιτεί την κινητοποίηση όλων μας.

Επειδή οι ομιλίες, κατά κάποιον τρόπο έχουν μια συνέχεια, επειδή μπορεί να υπάρχουν έννοιες, που μπορεί να έχουν εξηγηθεί παλαιότερα, τουλάχιστον να μην τις ακούτε για πρώτη φορά.

Όπως και να έχει, έχουμε ανακοινώσει ότι από τις 12 Μαΐου, έχει πραγματοποιηθεί μια πολύ ισχυρή ενεργειακή κρούση από τις ανώτερες πνευματικές δυνάμεις.

Ο σκοπός αυτής της κρούσης ήταν, μέσα στα επόμενα χρόνια να δημιουργηθούν δυο βασικές προϋποθέσεις,προκειμένου να προωθηθεί ο πνευματικός μετασχηματισμός της ανθρωπότητας. Αυτές οι δυο προϋποθέσεις είναι οι εξής.

Πρώτον, μια σειρά από άνθρωποι, οι οποίοι έχουν αναπτύξει την λεγόμενη πνευματική δεκτικότητα, δηλαδή μέσα από την προσωπική τους πορεία, της αυτογνωσίας, μέσα από πνευματική άσκηση, ο καθένας με τον τρόπο του, οτιδήποτε, είναι έτοιμοι, είναι πνευματικά δεκτικοί, προκειμένου να εμφυτευτούν μέσα τους, κάποια πνευματικά χαρίσματα.

Έτσι λοιπόν, η μια προϋπόθεση, ο πρώτος στόχος αυτής της μεγάλης ενεργειακής κρούσης που έγινε το Μάιο, ήτανε σιγά-σιγά, μέσα στην επόμενη διετία, έως πενταετία, να ενεργοποιηθούν συγκεκριμένα πνευματικά χαρίσματα και δώρα σε πνευματικά δεκτικούς ανθρώπους, ανά τον κόσμο.

Ο δεύτερος στόχος, είναι να οργανωθούν δικτυακά, μέσα από οργανώσεις δικτύου δηλαδή, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι λεγόμενοι καλής πρόθεσης, ή πνευματικής έφεσης, να συντονιστούν δηλαδή μεταξύ τους, έτσι ώστε μέσα από συγκεκριμένους τρόπους δράσης, να συμβάλλουν στην προώθηση του Θείου Σχεδίου, για τον πνευματικό μετασχηματισμό της ανθρωπότητας. Ως δίκτυο συνειδητότητας στην Ελλάδα, η δικιά μας η παρέα, το ΠΑΔΙΣΥ, έχει σαν στόχο στις επάλξεις να προωθήσει αυτούς τους δυο συγκεκριμένους στόχους, με όποιο τρόπο μπορεί καλύτερα. Και πάνω σ’ αυτό πρόκειται να βαδίσει και η δράση του ΠΑΔΙΣΥ, μέσα στα επόμενα χρόνια, αλλά και σε συνεργασία, όπως θα δείτε και με άλλα διεθνή κέντρα, έτσι ώστε η δράση μας, να μην αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά και την παγκόσμια κατάσταση. Και για ένα λόγο παραπάνω, όπως θα έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι μας, γιατί βλέπετε ότι πλέον το παιχνίδι δεν μπορεί να παιχτεί και ξερά τοπικά, βλέπετε ότι και η κατάσταση στην Ελλάδα, καλώς ή κακώς, επηρεάζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό απ’ τις διεθνείς εξελίξεις.

Συνεπώς, η πορεία διεθνώς της ανθρωπότητας, επηρεάζει καταλυτικά και τη δική μας τη ζωή.

Έτσι λοιπόν, σαν συνέχεια των προηγούμενων ομιλιών μας, θέλω να επικεντρωθούμε σ’ ορισμένα στοιχεία που αφορούν, όπως λέει και ο τίτλος της ομιλίας, που αφορούν την εσωτερική κοινωνική δράση.

Θα πρέπει να παραθέσουμε ορισμένα στοιχεία, ώστε να είμαστε ενήμεροι γιατί ακριβώς μιλάμε.

Προτού φτάσουμε όμως ακριβώς στον πυρήνα, δηλαδή του τι περιλαμβάνει η εσωτερική κοινωνική δράση, πρέπει να σας πω ένα πολύ συγκεκριμένο γεγονός, ένα πολύ συγκεκριμένο εξελικτικό νόμο, που έχει καθιερωθεί, από τα πνευματικά πεδία και μέσω του οποίου μπορείτε να καταλάβετε πάρα πολλά πράγματα, τόσο σε σχέση με την κατάσταση στην Ελλάδα, όσο και σε σχέση με την παγκόσμια κατάσταση.

Προσέξτε λοιπόν, υπάρχει ένας ανώτατος εξελικτικός νόμος, ο οποίος για όλες τις δυνάεις του καλού, για όλες τις δυνάμεις του φωτός είναι απαράβατος, σε όλα τα πεδία της ύπαρξης, όχι μόνο στο δικό μας, ο οποίος με δυο λόγια θα προσπαθήσω να τον περιγράψω, λέει τα εξής, ότι καμία αλλαγή και καμία πνευματική αναβάθμιση ενός είδους, όπως είναι το ανθρώπινο, ή ενός οποιουδήποτε καρμικού κόσμου, δεν είναι εφικτή εάν δεν στηρίζεται στη συνειδεισιακή αλλαγή των όντων που τον κατοικούν. Δηλαδή, ότι έχει αποδειχτεί, πάρτε το και σε προσωπικό επίπεδο, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί ν’ αλλάξει με έξωθεν παρέμβαση, εάν ο ίδιος δεν έχει σημειώσει μια συνειδητή αναβάθμιση ποιοτική του εαυτού του, δεν μπορεί ποτέ κανένας απ’ έξω να έρθει και να του χαρίσει κάτι, και να τον κάνει ξαφνικά καλύτερο και να τον κάνει πιο σοφό και να τον κάνει να έχει περισσότερο αισθήματα αγάπης για τους άλλους. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Και αυτό θα το έχετε δει κι απ’ τη διαδικασία των θεραπειών, τα λέω όλα αυτά, για να μπείτε στο νόημα, στο πνεύμα.

Ας πούμε, θα έχετε δει, όσοι έχετε ασχοληθεί με θεραπεία, ότι αν ο ίδιος ο θεραπευόμενος δεν έχει πάρει συνειδητή απόφαση να ξεπεράσει εκείνα τα προβλήματα, τα οποία τον οδηγούν στην ασθένεια και να κάνει και τον απαραίτητο επαναπροσανατολισμό ζωής, όπως λέμε, προκειμένου οι εξωτερικές συνθήκες να μην του ξαναφέρουν το ίδιο πρόβλημα, ξανά και ξανά, θα το έχετε παρατηρήσει ότι εσύ μπορείς να επέμβεις επάνω του, να τον κάνεις καλά και μετά από λίγο, πάλι το γεγονός ότι δεν έχει ο ίδιος αναβαθμιστεί ποιοτικά, να ξαναδημιουργεί ο ίδιος το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Αυτό ισχύει και σε ατομικό επίπεδο και σε επίπεδο ομάδας, σε επίπεδο είδους, όπως είναι ολόκληρη η ανθρωπότητα, ισχύει και στο επίπεδο των καρμικών κόσμων.

Αν λοιπόν θεωρήσουμε, που έτσι είναι, ότι ο πλανήτης γη, ή αυτό που λέμε εμείς το γήινο σχολείο είναι ένας καρμικός κόσμος, του οποίου η τύχη κρίνεται κυρίως από το ανθρώπινο είδος, πρέπει να το χωνέψουμε, να το καταλάβουμε πολύ καλά αυτό μέσα μας, όπως ισχύει και για το κράτος Ελλάδα, για τον καρμικό κόσμο που λέγεται Ελλάδα και εμάς τους Έλληνες, ότι δεν μπορεί κάποια ανώτερη πνευμτική δύναμη, κάποια ανώτερη πνευματική ιεραρχία, να επέμβει και έξωθεν, ξαφνικά να μας κάνει με το ζόρι σοφότερους, ή πιο πνευματικούς, ή πιο συνειδητούς στη δράση μας. Το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο ανθρωπότητας.

Άρα, πρέπει να καταλάβουμε πολύ καλά, ότι σε σχέση και με τις διάφορες θεωρίες που κυκλοφορούν για το 2012, πρέπει να φύγουμε απ’ τα άκρα και να καταλάβουμε ότι το παιχνίδι στο ενενήντα τοις εκατό κρίνεται από τη δική μας τη στάση.

Άλλοι μπορεί να λένε ότι ο κόσμος με μαθηματική ακρίβεια το 2012 θα καταστραφεί και άρα προετοιμαστείτε, όσοι είναι να επιβιώσουν.

Άλλοι πάλι παίρνουν το άλλο άκρο και λένε ότι δεν χρειάζετε ν’ ανησυχείτε για τίποτα, διότι έχει κανονιστεί κι έρχεται η γαλαξιακή ακτίνα, οι εξωγήινοι, οι έψιλον, έρχονται οι διάφοροι, οι οποίοι το 2012 θα κάνουν ένα έτσι και ξαφνικά θα γίνουμε όλοι ένας πνευματικός κόσμος αγγελικά πλασμένος. Και οι δυο αυτές οι ακρότητες, πρέπει να το συνειδητοποιήσετε ότι οδηγούν στο ίδιο καταστροφικό αποτέλεσμα, το οποίο είναι, μην κάνεις τίποτα εσύ, για ν’ αναβθμίσεις τον εαυτό σου και τον κόσμο γιατί, ή έτσι κι αλλιώς είμαστε χαμένοι, οπότε ότι και να κάνουμε εμείς για να βελτιωθούμε, δεν γίνεται τίποτα, ή μην κάνεις τίποτα, δεν χρειάζεται, θα έρθουν οι άλλοι, θα κουνήσουν το μαγικό ραβδί και ξαφνικά η ανθρωπότητα θα μετατραπεί σε παράδεισο. Και τα δυο λοιπόν είναι καταστροφικά, αυτού του είδους τα σενάρια και πρέπει να καταλάβουμε πολύ καλά, ότι, τόσο η ενεργειακή κρούση που λέμε της 12ης Μαίου, όσο και όλα τα άλλα που θα ακολουθήσουν από πλευράς των ανώτερων πνευματικών δυνάμεων, σημαίνουν απλά το εξής, ότι είναι σαν να μας λένε, άνθρωποι, εμείς βρισκόμαστε εδώ, έχουμε εκπέμψει αφειδώς πνευματικές ενέργειες, τα κατάλληλα πνευματικά όπλα, την κατάλληλη σκεπτομορφή για την αναβάθμιση της ανθρωπότητας είναι εδώ, στο χέρι σας είναι ν’ αναπτύξετε την απαραίτητη δεκτικότητα, στο χέρι σας είναι αν θα μπορέσετε να συντονιστείτε μαζί μ’ αυτή τη σκεπτομορφή του πνευματικού μετασχηματισμού, στο χέρι σας είναι αν θα μπορέσετε να βελτιώσετε τις εξωτερικές συνθήκες, να δημιουργήσετε δηλαδή καλές συνθήκες, μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες, ώστε αυτές οι πνευματικές ενέργειες να μπορέσουν να γειωθούν και να πάρουν σάρκα και οστά.

Προσέξτε όμως ποιό είναι το κακό νέο, γιατί προφανώς το παιχνίδι δεν έχει κριθεί, γιατί αν είχε κριθεί από πριν, καταλαβαίνετε ότι δεν θα είχε και κανένα νόημα, σας εξήγησα ότι ο ίδιος ο εξελικτικός νόμος προϋποθέτει, ότι οποιαδήποτε αλλαγή θα πρέπει να είναι προϊόν συνειδητής ποιοτικής αναβάθμισης των ίδιων των ανθρώπων.

Προσέξτε όμως, ποιό είναι το πρόβλημα, ότι από το αντίπαλο ας το πούμε στρατόπεδο, δηλαδή από κείνες τις δυνάμεις, οι οποίες είναι στη φύση τους να πιέζουν προς την εξελικτική υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους, ισχύει δυστυχώς ο αντίθετος ακριβώς νόμος κι αυτό το βλέπετε πάλι πώς εφαρμόζεται στις ανθρώπινες κοινωνίες, δηλαδή ο νόμος που λέει ότι όσο πιο ασυνείδητος είναι κάποιος, όσο πιο συσκοτισμένος συνειδησιακά είναι, όσο πιο πλανημένος είναι, όσο πιο παθητικός είναι, τόσο πιο εύκολα και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα πρέπει να τον υποβαθμίζουμε εξελικτικά. Και το βλέπετε ότι αυτό γίνεται συνεχώς. Δηλαδή οι πολιτικές που ασκούνται από το αντίπαλο στρατόπεδο μέσα στην ανθρωπινη κοινωνία είναι ακριβώς αυτές, οι οποίες καλλιεργούν την άγνοια, τον πόνο, την ανασφάλεια, τις κακές ανθρωπινες σχέσεις, τα εξουσιαστικά, την ασυνειδησία, γιατί ακριβώς όταν η ανθρώπινη συνείδηση συσκοτίζεται, τόσο πιο εύκολα μπορεί να σου δώσει ο άλλος ένα σπρώξιμο και να σε υποβιβάσει εξελικτικά.

Αυτό το βλέπετε ακόμα και μέσα στις ανθρωπινες παρέες.

Πόσες φορές σας έχει τύχει, ότι τη στιγμή που πάτε εσείς να κάνετε ένα ποιοτικό άλμα προς τα πάνω, αν περιτριγυρίζεστε από πρόσωπα τα οποία είναι χαμηλότερου επιπέδου, ότι θα κάνουν τα πάντα για να σας μπερδέψουν, να σας συσκοτίσουν, να σας μπουρδουκλώσουν, να σας τραβήξουν στο επίπεδό τους.

Συνεπώς, το παιχνίδι, αυτό είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιηθεί απ’ όλους, όπως σας είπα, δεν είναι προδιαγεγραμμάνο, το τι θα συμβεί μέσα στα επόμενα χρόνια, τα οποία θα συμπληρώσουν κύκλο τριακονταετίας, απλά όπως σας είπα, μέσα στην πρώτη διετία ως πενταετία, θ’ αρχίσουν να εκδηλώνονται τα ιδιαίτερα χαρίσματα, που θα έχουν οι πνευματικά δεκτικοί άνθρωποι και θ’ αρχίσουν να οργανώνονται μέσα στην πενταετία, οι διάφορες εναλλακτικές πνευματικές μορφές εσωτερικής παρέμβασης, κοινωνικής και σε επίπεδο ψυχισμού, όπως θα δούμε.

Έτσι λοιπόν επειδή δεν είναι τίποτε προδιαγεγραμμένο, όλο το παιχνίδι κρίνεται από την ωριμότητα, την οποία θα επιδείξει η ανθρωπότητα και ο καθένας από μας.

Είναι δηλαδή καθαρά δική μας η ευθύνη, γιατί η βοήθεια είναι εδώ, αλλά επίσης είναι εδώ και η παγίδα από το αντίπαλο στρατόπεδο.

Καλώς, ή κακώς, ο ανθρώπινος καρμικός κόσμος έχει αυτό το στοιχείο, ότι είναι επιδεκτικός γι αυτό ακριβώς και είναι ένα πολύ δυνατό σχολείο για τα διάφορα όντα, έχει το χαρακτηριστικό ότι είναι επιδεκτικός και στων δυο ειδών τις παρεμβάσεις και των δυνάμεων του φωτός και των δυνάμεων του σκότους κι αυτή ακριβώς είναι και η εκπαίδευσή μας, όσων είμαστε εδώ.

Αν με την ελεύθερη βούλησή μας θα περάσουμε τις εξετάσεις, ή όχι. Και έτσι μέσα στα επόμενα χρόνια παίζεται πραγματικά η εξελικτική τύχη του ανθρώπινου είδους.

Αν μας ξεφύγει θα πάμε προς τα κάτω. Αν μπορέσουμε κι εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που προσφέρονται απ’ τις πνευματικές δυνάμεις, τότε πράγματι θα έχουμε πνευματική αναβάθμιση του γήινου σχολείου και της ανθρωπότητας συνολικά.

Έτσι λοιπόν, υπάρχει ένα πλάνο, το οποίο εξελίσσεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε, καθόδου των πνευματικών ενεργειών με μια συγκεκριμένη σειρά, μια συγκεκριμένη ιεραρχία, γι αυτό το θέμα μιλήσαμε και στην προηγούμενη ομιλία, πολύ αδρά σας λέω ότι υπάρχει μια σειρά, όπου από το ανώτερο πνευματικό επίπεδο που εκφράζεται η Θεία Θέληση, ο Σκοπός, ο Θεϊκός Λόγος, όπου από κει παράγεται το εξελικτικό σχέδιο για όλους τους καρμικούς κόσμους, απ’ αυτό το επίπεδο η θέληση μεταβιβάζεται στην ανώτερη πνευματική ιεραρχία, ας την ονομάσουμε έτσι, μια ομάδα δηλαδή πολύ υπερεξελιγμένων όντων, τα οποία βρίσκονται πολύ κοντά στη Θεία Θέληση, τα οποία με τη σειρά τους εκπέμπουν το Θείο Σχέδιο για κάθε καρμικό κόσμο, μέσω συγκεκριμένης σκεπτομορφής, αυτή συλλαμβάνεται με τη σειρά της από τα διάφορα πνευματικά όντα των αόρατων κόσμων και επανεκπέμπεται και στους διάφορους καρμικούς κόσμους και συγκεκριμένα και στο γήινο δηλαδή, με σκοπό να πραγματοποιηθεί μια εντύπωση, δηλαδή να τυπωθούν εντός του νου και του ψυχισμού των πνευματικά δεκτικών ανθρώπων.

Αυτή είναι δηλαδή μια πνευματική αλυσίδα, μέσω της οποίας κατέρχονται οι πνευματικές οδηγίες που περιλαμβάνουν τη συμμετοχή στο Θείο Σχέδιο.

Αναφερθήκαμε την προηγούμενη φορά για τις προϋποθέσεις πνευματικής δεκτικότητας, που καλό θα είναι ν’ αναπτύξει ο καθένας από μας, προκειμένου να είναι πιο εύκολα εντυπώσιμος, ή εν πάση περιπτώσει να μπορεί να συλλαμβάνει πιο εύκολα, το μέρος εκείνο του Θείου Σχεδίου που τον αφορά προσωπικά, αλλά και εν γένει, τη δικιά του την αποστολή, τον δικό του ανώτερο δρόμο, για το πώς θα συμμετέχει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ως υπηρεσία, ως προσφορά υπηρεσίας στο Θείο Σχέδιο, για τον πνευματικό μετασχηματισμό της ανθρωπότητας.

Μέσα απ’ αυτή την αλυσίδα της μεταβίβασης, δηλαδή από την Θεία Θέληση και τον Θείο Σκοπό στην ανώτερη πνευματική ιεραρχία των όντων αυτών που συμμετέχουν απ’ όλους τους καρμικούς κόσμους και απ’ το δικό μας το γήινο κόσμο υπάρχουν διάφοροι χαρακτηρισμοί, του τύπου φωτισμένα όντα, Αρχάγγελοι, Άγιοι, Μύστες, ο καθένας ανάλογα με την ορολογία του, μιλάμε όμως για πολύ εξελιγμένα πνευματικά όντα, τα οποία έχουν ξεπεράσει τα κατώτερα πεδία και βρίσκονται ακριβώς κάτω από το Θεϊκό Πεδίο της Θείας Θέλησης.

Μέσα λοιπόν απ’ αυτή την αλυσίδα Θείος Σκοπός, Ανώτερη Πνευματική Ιεραρχία, Ανώτερα Όντα των αστρικών κόσμων και κάτω πλέον σ’ εμάς, στο συγκεκριμένο γήινο κόσμο, η μορφή που παίρνει αυτή η εντύπωση του Θείου Σχεδίου, είναι διπλή και πάνω σ’ αυτό ήθελα να επικεντρωθούμε κυρίως σήμερα. Δηλαδή, από τη μία καταλήγοντας στο θέμα της πνευματικής δράσης , που είναι ακριβώς πού καταλήγει αυτή η εντύπωση, δηλαδή τι πρέπει να κάνει ένας πνευματικός άνθρωπος, προκειμένου να συμμετέχει με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο στην υλοποίηση του Θείου Σχεδίου, καταλήγοντας στην πνευματική δράση, τη χωρίζουμε σε δυο σκέλη, στην εσωτερική πνευματική δράση και την κοινωνική πνευματική δράση.

Το σκέλος της εσωτερικής πνευματικής δράσης περιλαμβάνει πάλι με τη σειρά του τρία πράγματα.

Το πρώτο είναι τι κάνουμε σε εσωτερικό επίπεδο, ο καθένας από μας για την αναβάθμιση του εαυτού του, περιλαμβάνει όλη αυτή την προσπάθεια της αυτογνωσίας και της πνευματικής άσκησης, έτσι ώστε να κάνει ο καθένας από μας τις συγκεκριμένες πνευματικές υπερβάσεις, που θα τον κάνουν να αποποιηθεί την προσκόλλησή του στα γήινα πράγματα και στη μορφή που έχει η σημερινή γήινη κοινωνία, να μπορεί ν’ αναπτύξει τα κατάλληλα πνευματικά χαρίσματα και έτσι ο ίδιος να εξελιχθεί πνευματικά.

Το δεύτερο είναι οι θετικές αλλαγές, που ο καθένας από μας, οφείλει να προκαλέσει στη ζωή του, εκτός απ’ τον εαυτό του, στις σχέσεις του με τους άλλους, στην εργασία του, στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται και κάνει παρέα, στην οικογένειά του, στα πάντα.

Το τρίτο είναι, το πώς συμβάλλει στην αλλαγή της ανθρώπινης κοινωνίας,ο καθένας από μας, συμμετέχοντας ομαδικά σε συντονισμένη εκπομπή σκεπτομορφών, όπως είναι ο οραματισμός για την Ελλάδα, για τον οποίο μαζευόμαστε εμείς εδώ κάθε τρίμηνο.

Άρα, για ν’ ανακεφαλαιώσω, η εσωτερική πνευματική δράση περιλαμβάνει, πρώτον ότι κάνει ο καθένας για την προσωπική του πνευματική ανάπτυξη, δεύτερον, ότι κάνει ο καθένας για εκπομπή θετικής ενέργειας στον περίγυρό του και τρίτον, ότι κάνει ο καθένας συμμετέχοντας σε ομαδικά συντονισμένες εκπομπές σκεπτομορφών για την αλλαγή ολόκληρης της γης.

Αυτό σημαίνει ότι για ολοκληρώσουμε το θέμα του πρώτου σκέλους, της εσωτερικής πνευματικής δράσης, σημαίνει ότι πέρα από το τι κάνει ο καθένας μας μόνος του, αν ανήκει σε κάποια σχολή, αν διαβάζει μόνος του, ή ανήκει σε κάποια πνευματική παρέα, ο καθένας έχει χρέος πάντως για τον εαυτό του, να κάνει τη συγκεκριμένη πνευματική άσκηση, η οποία θα τον αναβαθμίσει πνευματικά.

Πέρα απ’ αυτό όμως, σημαίνει ότι πρέπει όλοι να οργανωθούμε, μέσα από θεσμούς όπως ο οραματισμός για την Ελλάδα που κάνουμε, έτσι ώστε συντονισμένα να μπορέσουμε να παράγουμε ισχυρές θετικές σκεπτομορφές, οι οποίες θα αγκαλιάσουν όλη τη σκεπτόσφαιρα της γης. Γι αυτό κι ένα πολύ σημαντικό βήμα θα είναι, κάτι που αφήνω να σας πω στο τέλος, είναι το να προχωρήσουμε και σ’ ένα παγκόσμιο οραματισμό, σ’ έναν οραματισμό για τη γη και την ανθρωπότητα, με συμμετοχή προφανώς ανθρώπων, απ’ όλον τον πλανήτη.

Αυτά για την εσωτερική πνευματική δράση.

Η πνευματική κοινωνική δράση αφορά το σκέλος της δημιουργίας καλών εξωτερικών συνθηκών αφύπνισης, τόσο για τον εαυτό μας, όσο και για ολόκληρη την ανθρώπινη κοινωνία.

Αν θυμάστε, είχαμε αναφερθεί και σε παλαιότερες ομιλίες γι αυτές τις περίφημες καλές συνθήκες αφύπνισης και είχαμε πει ότι η πνευματική πρόοδος του καθενός μας, καλώς, ή κακώς, κρίνεται σ΄έναν ικανό βαθμό από τις εξωτερικές συνθήκες, για το πώς είναι δομημένη η ζωή μας και μέσα σε τι είδους κοινωνία, σε τι είδους περιβάλλον ζούμε. Και είχαμε αναφέρει ότι,όταν οι εξωτερικές συνθήκες είναι κακές, είναι αρνητικές, μειώνονται κατά πολύ τα περιθώρια των ατομικών μας προσπαθειών για πνευματική πρόοδο. Και είχαμε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι, αν για παράδειγμα κάποιος ζει σ’ ένα επιβαρυμένο περιβάλλον για την υγεία και αρρωσταίνει συχνά, ή πονάει, ή αν βρίσκεται σ’ ένα περιβάλλον όπου βιώνει συνεχώς ανασφάλεια, διότι τριγύρω υπάρχει εγκληματικότητα, υπάρχει πόλεμος, υπάρχει απειλή κατά της ζωής του, ή εάν ζει σ’ ένα περιβάλλον στέρησης των προσωπικών του ελευθεριών και δεν μπορεί να κινηθεί ελεύθερα, να εκφραστεί ελεύθερα, ή αν ζει σ’ ένα περιβάλλον αμάθειας και άγνοιας, όπου του στερούν τα περιθώρια και τις δυνατότητες να μορφωθεί και ν’ αναπτύξει περαιτέρω τη συνείδησή του, ή αν βρίσκεται σ’ ένα περιβάλλον με πολύ κακές ανθρώπινες σχέσεις, όπου οι γύρω του και γενικά ο τρόπος που λειτουργεί η κοινωνία βασίζεται στον εξουσιασμό, στην απληστία, στην ταπείνωση κλπ.

Τότε πάλι έχει πάρα πολύ κακές εξωτερικές συνθήκες για να μπορέσει να κάνει κάτι.

Όταν είναι πάρα πολύ φτωχός, δεν έχε στέγη, του λείπει η βασική διατροφή. Αν είναι σ’ ένα περιβάλλον, το οποίο δεν ευνοεί καθόλου την ψυχική του αρμονία και βιώνει συνεχώς ταραχή, φόβο, αγωνία κλπ, πράγματα που βλέπετε ότι συμβαίνουν κατά κόρον μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Όταν λοιπόν οι εξωτερικές συνθήκες είναι αρνητικές, στενεύουν πολύ τα περιθώρια για προσωπική πνευματική ανάπτυξη και μπορεί μια φορά κι έναν καιρό, τότε που ο κόσμος δεν ήταν ενωμένος , όπως τώρα με την παγκοσμιοποίηση, να υπήρχαν νησίδες απομόνωσης και σωτηρίας όπου μπορούσε κάποιος να εξαφανιστεί και να πάει κάπου και να μην τον βλέπει κανένας, τώρα σε λίγο θα είναι σίγουρο ότι θα σε βρίσκουν με το τζι πι ες, ή από το δορυφόρο και όπου και να πας να κρυφτείς, δεν υπάρχει περίπτωση να τη γλυτώσεις.

Έτσι λοιπον, η κοινωνική πνευματική δράση περιλαμβάνει στράτευση στην ουσία, που σημαίνει ότι ο καθένας και μόνος του, αλλά και ομαδικά, πρέπει να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για αλλάξει τις εξωτερικές συνθήκες, μέσα στις οποίες ζει κι αυτός, αλλά και η ανθρωπότητα συνολικά, έτσι ώστε να δημιουργήσει καλές θετικές συνθήκες για την πνευματική αφύπνιση της κοινωνίας. Και είπαμε ποιές είναι αυτές οι καλές συνθήκες, δεν είναι αοριστίες είναι συγκεκριμένα πράγματα και είπαμε ότι είναι η μόρφωση και η γνώση, σε αντίθεση με την άγνοια, είναι η ελευθερία, είναι η ειρήνη, είναι το καθαρό περιβάλλον, είναι η υγεία, είναι η ευημερία, είναι οι σωστές ανθρώπινες σχέσεις, είναι η κοινωνική αλληλεγγύη, είναι η ψυχική αρμονία, είναι συγκεκριμένα πράγματα. Και είναι και το συγκεκριμένο κριτήριο για το ποιός δουλεύει, για το ποιός εργάζεται στην υπηρεσία του καλού και ποιός εργάζεται στην υπηρεσία του κακού. Χωρίς δικαιολογίες, εκείνος ο οποίος θα ευνοήσει την άγνοια και την εξαπάτηση είναι σίγουρα με το στρατόπεδο του κακού. Εκείνος ο οποίος καταστέλλει τις ελευθερίες, το ίδιο, εκείνος που προκαλεί τον πόλεμο, το ίδιο, εκείνος ο οποίος καταστρέφει το περιβάλλον, το ίδιο. Εκείνος που εκμεταλλεύεται την υγεία, ή καλλιεργεί συνθήκες ασθένειας, το ίδιο, εκείνος, ο οποίος καλλιεργεί τη φτώχια, το ίδιο.

Καταλαβάινετε ότι είναι πολύ συγκεκριμένα τα πράγματα.

Όταν λοιπόν μιλάμε για κοινωνική πνευματική δράση, εννοούμε ότι ο καθένας από μας, πέρα από το σκέλος της εσωτερικής κοινωνικής δράσης, ο καθένας από μας θα πρέπει συνειδητά να στρατεύεται, ώστε και στην προσωπική του ζωή να κάνει τα πάντα, ώστε να χαρακτηρίζεται η ζωή του από αυτές τις καλές συνθήκες, που σας προανέφερα, αλλά επειδή η προσωπική μας ζωή εξαρτάται απ’ το κοινωνικό και βγαίνει απ’ το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, θα πρέπει οκαθένας από μας να κάνει τα πάντα, ν’ αλλάξει τις συνθήκες με τις οποίες λειτουργεί η ανθρώπινη κοινωνία και να επιβάλλει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες αφύπνισης.

Εκεί λοιπόν θα παιχτεί όλο το παιχνίδι, μέσα στα επόμενα χρόνια.

Μην περιμένετε να εμφανιστούν τα ούφο, ή ν’ αρχίσουμε να βλέπουμε οράματα στον ουρανό και να μας λένε, άνθρωποι ήρθε επιτέλους η ώρα που θα σωθείτε όλοι και να κάνουν ένα έτσι, όπως σας είπα και ξαφνικά να γίνουμε εδώ παράδεισος.

Το παιχνίδι θα παιχτεί σε όλα αυτά τα αδιέξοδα προς τα οποία θα οδηγούν την ανθρωπότητα , οι δυνάμεις του σκότους, με στόχο την εξελικτική της υποβάθμιση. Όλο το παιχνίδι θα παιχτεί εάν και πόσο γρήγορα θα μπορέσουν αυτά τα αδιέξοδα να αναστραφούν και αντίθετα να μετεξελιχθούν στις απαραίτητες καλές συνθήκες πνευματικού μετασχηματισμού.

Πάνω λοιπόν σ’ αυτούς τους δυο άξονες, στην εσωτερική πνευματική δράση και στην κοινωνική πνευματική δράση, είναι εκεί που θα προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε κι εμείς, όλοι μαζί η παρέα μας και σε συνεργασία και με όσους άλλους βρούμε να συντονιστούμε μαζί τους σε όλο τον κόσμο, μέσα στα επόμενα χρόνια.

Αυτό σημαίνει ότι, από τη μια πλευρά θα επιχειρήσουμε να οργανώσουμε παγκοσμίως ένα δίκτυο φωτός, το οποίο θα εκπέμπει συντονισμένα έναν οραματισμό συνολικά για την ανθρωπότητα, συνολικά για τον πνευματικό μετασχηματισμό της ανθρωπότητας και αφ’ ετέρου θα προσπαθήσουμε εκείνο που στο οποίο θα πάμε, θα είναι να δημιουργήσουμε κι ένα δίκτυο συνειδητών πολιτών, ξεκινώντας εμείς από την Ελλάδα, εδώ που μπορούμε και οι υπόλοιποι όπου υπάρχει αντίστοιχη πρόθεση, πάλι ανά τον κόσμο, μέσα από το οποίο να μπορέσουμε ν’ αναπτύξουμε συγκεκριμένες τακτικές συνειδητής κοινωνικής δράσης, με στόχο αυτή την περίφημη βελτίωση που προανέφερα των εξωτερικών συνθηκών, έτσι ώστε να τις κάνουμε όσο το δυνατόν καλύτερες γίνεται, για τη πνευματική μας αφύπνιση.

Έτσι λοιπόν, εκείνο που προσπαθούμε και το κάνουμε, τουλάχιστον μέχρι τώρα, πιστεύω αρκετά καλά, είναι να μπορέσουμε ν’ αναπτύξουμε ένα ιδεολογικό πλάισιο, μέσα απ’ όλες αυτές τις ομιλίες διάκρισης μεταξύ θετικού κι αρνητικού, μεταξύ καλού και κακού, χρειάζεται δηλαδή ένας σαφής οδηγός, μέσω του οποίου να μπορούμε να διακρίνουμε και ως πολίτες, αλλά και ως άνθρωποι, ποιές στάσεις ζωής, ποιών ειδών στοχασμοί, ποιών ειδών συναισθήματα και ποιών ειδών κοινωνικές δράσεις, είναι εκείνες οι οποίες οδηγούν προς την πνευματικότητα και ποιές είναι εκείνες , οι οποίες μας υποβιβάζουν. Και έχοντας την επίγνωση αυτή, κατέχοντας τη δυνατότητα αυτής της διάκρισης, αυτά που οφείλουμε να κάνουμε, να μπορέσουμε να τα προωθήσουμε διττά, αφ’ ενός με το ένα σκέλος της εσωτερικής δράσης, όπως ο οραματισμός για την Ελλάδα, που κάνουμε, αφ΄ετέρου το άλλο σκέλος μέσω της κοινωνικής δράσης.

Αυτό είναι το πλάνο, μέσα από το οποίο θα κινηθούμε μέσα στα επόμενα χρόνια και μόνοι μας, όπως σας είπα, αλλά και διεθνώς.

Φτάνουμε λοιπόν στο δια ταύτα, προτού περάσουμε στον οραματισμό.

Όσον αφορά το δίκτυο των συνειδητών πολιτών, που σας προανέφερα, καλό θα ήτανε να είχαμε και τις δικές σας ιδέες, δηλαδή εννοώ ότι σ’ εμάς περισσεύουν,αλλά καλό θα ήταν να είχαμε και τις δικές σας.

Σκεφτόμαστε στο άμεσο μέλλον, όπως σας είπα, να οργανώσουμε ένα τέτοιο δίκτυο, έναν τρόπο δηλαδή ελεύθερης κοινωνικής οργάνωσης με βάση τη συνειδητή επιλογή, με το οποίο να μπορούν να ξεκινήσουν διάφορου τύπου κοινωνικές παρεμβάσεις.

Θέλουμε και τις δικές σας ιδέες και προτεραιότητες πάνω σε ποιούς τομείς θεωρείτε οι ίδιοι πιο απαραίτητο να κινηθούμε.

Άλλος μπορεί να μας πει βρείτε τρόπους παρέμβασης σε διάφορους τομείς, όπως ο τομέας της υγείας , ο οποίος μέσα στα επόμενα χρόνια προβλέπεται να γίνει πολύ δύσκολος και ζόρικος, γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία κινδυνεύουν κλπ, βρείτε έναν τρόπο να μαζευτούμε δέκα χιλιάδες άτομα απ’ όλη την Ελλάδα και να πάμε και να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ένα πάρα πολύ φθηνό πακέτο νοσοκομειακής περίθαλψης, γιατί αν πάμε δέκα χιλιάδες άτομα, όπως καταλαβαίνετε θα είναι πολύ καλύτερη διαπραγμάτευση.

Κάποιος άλλος μπορεί να μας πει ότι ξέρεις, με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να πάμε σε μια αλυσίδα σούπερ μάρκετ και να εξασφαλίσουμε πολύ φθηνά διατροφικά είδη, αν πάμε οργανωμένα.

Άλλος μπορεί να μας πει, ότι εγώ πιστεύω ότι κινδυνεύει η ελληνική γλώσσα και πιστεύω ότι πρέπει να κινηθούμε όλοι μαζί, να κάνουμε μια οργανωμένη εκστρατεία. Όταν είμαστε πολλοί μαζί έχουμε πολύ καλύτερη πρόσβαση σε μέσα ενημέρωσης, μπορεί να διαθέσουμε χρήματα να γίνουν παρόμοιες εκστρατείες, λέω ορισμένα παραδείγματα.

Άλλος μπορεί να μας πει να εξασφαλίσουμε βιολογικά προϊόντα για ένα μεγάλο αριθμό ατόμων. Αυτά για τα ελληνικά πλαίσια, υπάρχουν πάρα πολλές ιδέες μέχρι κι εκείνη η περίφημη, η πολυσυζητημένη ιδέα, της ίδρυσης μιας τράπεζας συνειδητών πολιτών.

Νομίζω ότι μπήκατε στο πνεύμα, θα ήθελα να σκεφτείτε κι εσείς, υπάρχει ένα χρονικό περιθώριο και ανάλογα με το τι ιδέες έχετε, μπορείτε να τις στείλετε στο e-mail του ΠΑΔΙΣΥ. Η παράκληση είναι όμως να είναι τηλεγραφικές, γιατί δεν θα διαβαστούν, δηλαδή νομίζω ότι ο καθένας μας μπορεί την ιδέα του να την προβάλλει μέσα σε πέντε γραμμές, μην μας γράψετε την ιστορία της ζωής σας, γιατί δεν θα μπορούμε να την διαβάσουμε.

Αυτό λοιπόν για το ένα σκέλος, όσον αφορά τώρα το θέμα του παγκόσμιου οραματισμού που λέγαμε, και της διεθνούς παρέμβασης, υπάρχει κι εδώ πέρα ένα νέο, αλλά για λόγους και δικής σας προστασίας δεν θέλω να με ρωτήσετε λεπτομέρειες.

Εκείνο που θα σας πω είναι το εξής, ότι έχει ξεκινήσει πειραματικά ένα διεθνές site, το οποίο θα σας το δώσω, να το δείτε και είναι και στα αγγλικά, αλλά είναι και στα ελληνικά, στο οποίο έχω βάλει κι εγώ το χεράκι μου, έχει ξεκινήσει γενικά όμως από κάποιες δυνάμεις, το οποίο έχει σαν στόχο να έλξει άτομα, απ’ όλο τον κόσμο, να τους δώσει τη δυνατότητα εσωτερικής εκπαίδευσης στη συντονισμένη εκπομπή σκεπτομορφών και να ιδρύσει ένα πλανητικό δίκτυο του φωτός, το οποίο θα μπορεί να οργανώνει σε παγκόσμιο επίπεδο τέτοια εκπομπή σκεπτομορφών, όπως έναν παγκόσμιο οραματισμό και διάφορες άλλες πολλές ιδέες.

Εκεί λοιπόν, είναι ένα θέμα, το οποίο σίγουρα θα πρέπει να το κοιτάξετε και να το επισκεφτείετε και να εγγραφείτε στο πλανητικό δίκτυο και προφανώς, αν έχετε και κάποιους γνωστούς στο εξωτερικό, να πέσει σύρμα, γιατί όσο το δυνατόν γρηγορότερα μαθευτεί και προωθηθεί μια τέτοια προσπάθεια, τόσο καλύτερα θα είναι.

Η διεύθυνση είναι, http://www.morphogenesis-system.com, ήταν μια έκπληξη αυτή, αλλά έπρεπε να κινηθεί με απόλυτη μυστικότητα και όπως σας είπα, μην την ψάχνετε για λεπτομέρειες, περισσότερο για λόγους δικής σας μη στοχοποίησης ενεργειακής.

Είναι αυτή η απόπειρα που έχει ξεκινήσει πειραματικά, με σκοπό να περιλάβει πολύ περισσότερα.

Θα βρείτε όμως εκεί πέρα και κείμενα, τα οποία σχετίζονται με το Θείο Σχέδιο και τα θέματα εσωτερικής πνευματικής δράσης κλπ.

Θα μπείτε και θα δείτε μόνοι σας και εάν έχετε γνωστούς στο εξωτερικό ρίξτε σύρμα. Υπάρχουν κι άλλοι απ’ το εξωτερικό που είναι ενήμεροι, αλλά όσο πιο γρήγορα μαθευτεί, τόσο καλύτερα.

Ο στόχος είναι όπως σας είπα, να δημιουργηθεί ένα πολύ μεγάλο πλανητικό δίκτυο του φωτός, για να μπορέσει να κάνει ουσιαστική παγκόσμια παρέμβαση.

Μην ξεχνάτε ότι με βάση το νόμο του ενός δεκάτου της τετραγωνικής ρίζας του πληθυσμού, που έχουμε ξανααναφέρει, ο αριθμός που απαιτείται για παγκόσμια αλλαγή είναι απόλυτα εφικτός, μιλάμε για έναν αριθμό οκτώ χιλιάδων ατόμων παγκοσμίως.

Άμα βάλετε τον τύπο στα εξήμιση, εφτά δισεκατομμύρια που έχει φτάσει ο πληθυσμός της ανθρωπότητας, θα δείτε ότι θα σας βγάλει λίγο κάτω από οκτώ χιλιάδες. Ο στόχος είναι να μαζευτούν αυτές οι οχτώ χιλιάδες άνθρωποι.

Ας τηρήσουμε όμως το νόμο της αποταύτισης, για να περάσουμε στον οραματισμό.

Σεπτέμβριος 2010 – Μια Νέα Αρχή

Σεπτέμβριος 2010 – Μια Νέα Αρχή 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Ομιλία του Στάμου Στίνη στον Οραματισμό του Ιουνίου 2010

 

Σήμερα έχουμε ν’ αναφέρουμε ορισμένες σημαντικές πληροφορίες, κυρίως γιατί αφορούν και τον καθένα μας ατομικά, πέρα από το συλλογικό παιχνίδι, το οποίο παίζεται.

Η ανακοίνωση της ομιλίας ως «Σεπτέμβριος του 2010 μια νέα αρχή», σχετίζεται απόλυτα με την όλη ιστορία που διεξήχθη, με την ενεργειακή κρούση της 12ης Μαίου.

Πιστεύω οι περισσότεροι από σας έχετε πληροφορηθεί, είτε όντας παρόντες εδώ, όταν έγινε η συγκεκριμένη ανακοίνωση, στον προηγούμενο οραματισμό για την Ελλάδα, είτε έπεσε στα χέρια σας εκ των υστέρων, το κείμενο που απομαγνητοφωνήθηκε από την ομιλία.

Είχαμε πει λοιπόν, απλώς συνοψίζω, ότι την 12η Μαίου έγινε σε παγκόσμιο επίπεδο μια πολύ μεγάλη ενεργειακή κρούση, με σκοπό την προοδευτική εντύπωση, χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη, με την έννοια ότι, μια πληροφορία έτσι κάποια στιγμή  κατασταλάζει και εντυπώνεται στο νοητικό μας.

Ο στόχος λοιπόν της ενεργειακής κρούσης ήταν η εντύπωση σε όλους τους ανθρώπους παγκόσμια, οι οποίοι για λόγους της πνευματικής τους εξέλιξης, διακατέχονται απ’ αυτό που λέμε καλή θέληση, ή αλλιώς έφεση για προσφορά, για υπηρεσία, διότι μέσω όλων αυτών των ανθρώπων, όπως θα δούμε, πρόκειται να ξεκινήσει ένα πολύ σημαντικό έργο, αυτό όπως εξηγήσαμε αφορά στον μετασχηματισμό της ανθρωπότητας, την πνευματοποίηση, αν θέλετε να χρησιμοποιήσουμε μια τέτοια λέξη, της ανθρωπότητας και του πλανήτη, δεδομένου ότι, όπως διαγνώστηκε, περνάμε μια πολύ κρίσιμη φάση στην πνευματική μας εξέλιξη, ως ανθρωπότητα και ως πλανήτης συνολικά.

Αυτό είναι ένα θέμα, το οποίο το εξαντλήσαμε, οπότε δεν θα ήθελα να επανέλθω, εκείνο όμως που θα ήθελα να διευκρινίσω είναι ότι, τα αποτελέσματα της ενεργειακής κρούσης της 12ης Μαίου, είχαν σαν ημερομηνία εκκίνησης την 6η Ιουνίου, πράγμα το οποίο αναφέραμε, αλλά η διάρκειά τους, μέχρι να κατασταλλάξουν, μέχρι να πραγματοποιηθεί δηλαδή αυτή η εντύπωση, που προανέφερα, με τη μορφή συγκεκριμένων ιδεών και σχεδίων, του καθενός μας, για το πώς θα μπορέσει πρακτικά να συμμετέχει σ’ αυτή τη διαδικασία του μετασχηματισμού της ανθρωπότητας, θα διαρκέσει μια ολόκληρη διετία, δηλαδή μέχρι το Μάρτιο του 2012 ουσιαστικά.

Είναι ένα διάστημα μέσα στο οποίο θα κατασταλλάξουν όλα αυτά τα κύματα της ενεργειακής κρούσης της 12ης Μαίου.

Εκείνο λοιπόν, το οποίο ενδιαφέρει εμάς, άμεσα κι επάνω σ’ αυτό είναι αφιερωμένη η σημερινή ομιλία, είναι να γνωρίζουμε κάπως καλύτερα το μηχανισμό με τον οποίο γίνεται η επαφή του καθενός μας με το Θείο Σχέδιο, γιατί στην πραγματικότητα, όπως καταλαβαίνετε, όταν μιλάμε για ενεργειακή κρούση, αναρωτιόμαστε από ποιόν προέρχεται;

Μιλάμε για μια τεράστια δέσμη ενεργειών, η οποία προέρχεται από κάποια ανώτερα πεδία, άρα, στην ουσία μιλάμε για το πώς ένα Θείο Σχέδιο, το οποίο έχει εκπονηθεί σε κάποιους υψηλούς πνευματικούς κόσμους, προωθείται μ’ ένα συγκεκριμένο τρόπο, προς υλοποίηση και στον δικό μας τον μικρό γήινο κόσμο.

Εκείνο που είναι σημαντικό λοιπόν και γι αυτό κάνουμε και την σημερινή εισήγηση, είναι να ξέρουμε από δω και πέρα, τι να αναμένουμε και τι κινήσεις μπορεί να κάνει ο καθένας από μας, έτσι ώστε να μπορέσει να λάβει με τον πιο δυνατό συγκεκριμένο τρόπο το δικό του μερίδιο από την ενεργειακή κρούση, έτσι ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει, όσο το δυνατόν πιο συνειδητά σ’ αυτή τη διαδικασία μετασχηματισμού, που θα ξεκινήσει.

Εν γένει, σε παγκόσμιο επίπεδο, σε πλανητική κλίμακα, θα πρέπει ν’ αναμένουμε από τον Σεπτέμβριο την έναρξη ενός καινούργιου κύκλου, θα πρέπει ν’ αναμένουμε επιτάχυνση διεθνών γεγονότων, καινούργιες συνειδητοποιήσεις σε πλανητική κλίμακα, θα πρέπει να περιμένουμε να προκύψουν νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, να προκύψουν νέες τεχνολογίες άντλησης ενέργειας κ.ο.κ.

Θα δούμε δηλαδή, να μπαίνουμε σε μια διετία επαναστατικών αλλαγών, που θα αφορούν τόσο τα καθημερινά και τους τομείς της κοινωνίας, της οικονομίας,του πολιτισμού, της ενέργειας κοκ, αλλά και τον τομέα των ιδεολογιών, όπου θα προκύψουν πολλά καινούργια σχήματα, μέσα από τα οποία θ’ αρχίσει ν’ ανοίγει ο νους των ανθρώπων και ν’ αρχίσουν να προσανατολίζονται σε πιο πνευματικά πράγματα.

Ασφαλώς αυτή η πρόοδος που συζητούμε, δεν πρόκειται να γίνει με ήπιο τρόπο, αυτό είναι προφανές, η πρόοδος αυτή πρόκειται να συντελεστεί μέσω μιας γενικευμένης διαμάχης, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει και η οποία από το Σεπτέμβριο και μετά θ’ αρχίσει να κορυφώνεται.

Έχουμε αναφερθεί κι άλλη φορά στο συγκεκριμένο θέμα, εκείνο το οποίο θέλω να σας υπενθυμίσω είναι ότι, π.χ. όπως βλέπουμε ότι για την περίπτωση της Ελλάδας πλέον ένα μνημόνιο, το οποίο καλούμαστε να τηρήσουμε, καλώς ή κακώς, δεν εξερτάται μόνο από μας, αλλά εν τέλει οι αποφάσεις παίζονται σε κέντρα, τα οποία είναι εξωεθνικά, αυτό θ’ αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο φανερό και σε παγκόσμιο επίπεδο, οπότε εκείνο το οποίο καταλαβαίνουμε κι εκείνο που συνειδητοποιούμε είναι ότι εν τέλει, μέσα απ’ αυτή την αναπτυσσόμενη διαμάχη, ας το πούμε απλοϊκά, μεταξύ καλού και κακού, κανένας δεν θα έχει το περιθώριο να παραμείνει ουδέτερος, είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, το οποίο θέλω να το κρατήσετε, δηλαδή ο καθένας εκ των πραγμάτων θα κληθεί να πάρει θέση. Θα είναι τόσο καταιγιστικά και δεσμευτικά τα γεγονότα, τα οποία θα έρθουν, όπου η ουδετερότητα θα σημαίνει βέβαιη καταστροφή.

Δηλαδή, εκείνος ο οποίος δεν θα πάρει θέση, θα είναι ο πρώτος που θα είναι αναλλώσιμος, σ’ αυτό το παιχνίδι, το οποίο πρόκειται ν’ ακολουθήσει.

Η όλη ανάπτυξη των δυνάμεων του καλού προβλέπεται κι αυτό το έχουμε ξαναανακοινώσει επίσης, να γίνει μέσω διαδικτυακής μορφής, μέσω δικτύου. Το έχουμε εξηγήσει, αλλά νομίζω ότι ειδικά αυτό το χαρακτηριστικό θα πρέπει να το επαναλάβουμε, ότι είναι τέτοια η δομή πλέον, μέσω της οποίας διαδίδεται η πληροφορία στην σημερινή εποχή, ώστε αμφισβητούνται πλέον όλες οι μορφές εκείνες παροχής πληροφορίας, οι οποίες προέρχονται από μια κεντρική εξουσία, ή αν θέλετε, από ένα συγκεκριμένο κέντρο λήψης αποφάσεων.

Αυτό το βλέπετε κι απ’ τη μορφή που έχει προσλάβει το διαδίκτυο, όπου προς το παρόν είναι ένα φρούριο ελεύθερης πληροφόρησης, όπου η πληροφορία κυκλοφορεί καθαρά δικτυακά.

Εκείνο το οποίο κρίνεται ασφαλές για την προώθηση του Θείου Σχεδίου στη γη, είναι ακριβώς να μην προέλθει από μια κεντρική εξουσία, από μια κεντρική μορφή οργάνωσης, επειδή ακριβώς αυτή η μορφή από τη φύση της ενέχει εκείνους τους κινδύνους, που χαρακτηρίζουν όλες αυτές τις αρνητικές κεντρικές εξουσίες, που έχουμε δει μέχρι τώρα να έχουν την κύρια ευθύνη, για την καταστροφική πορεία που έχει πάρει ο πλανήτης μας.

Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, θέλω να πω, δεν προβλέπεται να προκύψει ένας ας το πούμε παγκόσμιος ηγέτης, εν είδει Μεσσία, ή ένα παγκόσμιο κόμμα, το οποίο θα αναλάβει την υλοποίηση του Θείου Σχεδίου, διότι μέσα απ’ αυτές τις προσωποπαγείς εξουσιαστικές μορφές οργάνωσης, υπάρχει ο κίνδυνος να ελεγχθούν πάρα πολύ εύκολα από τις αρνητικές δυνάμεις.

Εκείνο το οποίο προβλέπεται αντιθέτως, είναι το Θείο Σχέδιο να προωθηθεί μέσω ανεξάρτητων, πλην όμως συντονισμένων από άνωθεν φορέων, οι οποίοι θ’ αποτελούν τους κόμβους ενός παγκόσμιου δικτύου.

Έτσι λοιπόν, μέσα από μια τέτοια οργάνωση, η οποία δεν μπορεί να επιδέχεται διάβρωση, λόγω του ότι θα λειτουργεί μέσω ανεξάρτητων εσωτερικών πυρήνων, οι οποίοι θα συντονίζονται όπως σας είπα άνωθεν, θεωρείται ότι η όλη διαδικασία θα γίνει πολύ πιο αποτελεσματικά, πιο σύντομα και για έναν επιπλέον λόγο, εκείνο που έχει παρατηρηθεί είναι ότι καμία απολύτως απόπειρα αλλαγής είτε σε τοπικό, είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν έχει τελικά επιτύχει, όταν έχει επιχειρηθεί να γίνει εν αγνοία και εξ ονόματος των πολιτών.

Για να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα οποιαδήποτε απόπειρα αλλαγής, είτε μιλάμε για την παιδεία, είτε μιλάμε για την οικονομία, είτε για τη σύνθεση ενός κράτους, είτε για την παραγωγή, είτε για οτιδήποτε, δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα, άμα δεν αποτελεί συνειδητή πράξη των ίδιων των πολιτών που τους αφορά.

Έτσι λοιπόν, το να γίνεται μια απόπειρα ελέγχου της ανθρωπότητας, ακόμα και με θετικά κίνητρα, αν έχει κάποιος, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη ωριμότητα στον ανθρώπινο πληθυσμό, ώστε ν’ ακολουθήσει αυτή την απόπειρα αλλαγής συνειδητά, δεν πρόκειται να έχουμε κανένα αποτέλεσμα κι αυτό το έχουμε δει σε πάρα πολλές ιστορικές περιόδους, όπου υπήρξαν καλοπροαίρετες απόπειρες κι επειδή ακριβώς έγιναν εξ ονόματος και εν αγνοία των πολιτών, είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα.

Εκείνο λοιπόν, το οποίο θεωρείται σήμερα ότι έχει αλλάξει κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν είναι εύκολο να το διαπιστώσετε, είναι ότι, σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια, το επίπεδο της ανθρωπότητας συνολικά έχει ανέβει κι έχει πιάσει ένα μίνιμουμ, το οποίο επιτρέπει ν’ αρχίσουν να λειτουργούν αυτές οι αλλαγές, όπως είπαμε σε επίπεδο δικτύου.

Παλιά ήταν τόσο μεγάλος ο αναλφαβητισμός, τόσο μεγάλη η άγνοια, τόσο σοβαρές οι προκαταλήψεις, ώστε και να ήθελε κάποιος δεν μπορούσε να βρει σε παγκόσμιο επίπεδο, εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι θα μπορούσαν να στηρίξουν πρακτικά μια προσπάθεια παγκόσμιας αλλαγής, μας έλειπαν.

Τώρα, μετά από μια διαδικασία, η οποία ξεκίνησε από τις πνευματικές δυνάμεις την δεκαετία του 60, τώρα έχει αποδόσει ήδη καρπούς κι έτσι σ’ ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν πλέον αρκετά άτομα, τα οποία μπορούν ν’ αποτελέσουν την κρίσιμη μάζα κάποιων συνειδητών πολιτών, που έχουν κατακτήσει δηλαδή ένα μίνιμουμ επίπεδο συνειδητότητας, πάνω στους οποίους μπορούν να στηριχτούν οι προσπάθειες γι αυτήν την διαδικτυακής μορφής οργάνωση-παρέμβαση.

Έτσι λοιπόν, από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, πρόκειται ν’ αρχίσουμε να βλέπουμε, πράγμα που θα κορυφωθεί μέσα στην επόμενη διετία, να βλέπουμε να προκύπτουν τέτοιες μορφές διαδικτυακής οργάνωσης, όπου θα βλέπεις ξαφνικά να ξεφυτρώνει ένας άνθρωπος κάπου, όπου θα έχει συλλάβει μια συγκεκριμένη ιδέα υπηρεσίας, όχι αφηρημένα πράγματα, αμέσως επειδή θα φαίνεται ότι έχει κατακτήσει ένα μίνιμουμ επίπεδο γύρω από τον οποίο, να μπορούν να συσπειρωθούν άλλα άτομα, τα οποία χαρακτηρίζονται από έφεση για προσφορά κι έτσι να προκύπτει ένας σημαντικός κόμβος, αυτού του παγκόσμιου δικτύου με συγκεκριμένη δράση.

Σ΄ ένα άλλο μέρος θα βλέπεις να προκύπτει κάτι αντίστοιχο, αλλού κάτι αντίστοιχο, αλλού κάτι αντίστοιχο και όλα αυτά μαζί τα σημεία που απαρτίζουν το παγκόσμιο δίκτυο θ’ αρχίζουν να συντονίζονται μεταξύ τους, προς μια ενιαία κατεύθυνση.

Αυτή η ενιαία κατεύθυνση μπορεί αρχικά, από κάθε κόμβο του δικτύου που συζητάμε, να μην είναι αντιληπτή, δηλαδή κανένας μπορεί να μην γνωρίζει στην αρχή το σύνολο του σχεδίου, το σύνολο του παζλ, η ενορχήστρωση γίνεται από πάνω κι αυτός είναι επίσης ένας λόγος, που θα υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια στην υλοποίηση, διότι την όλη κατεύθυνση και τον όλο συντονισμό θα τον έχουν κάποιοι εκ του ασφαλούς, οι οποίοι εργάζονται στα ανώτερα πνευματικά πεδία.

Πάμε τώρα σε μας, γιατί εδώ είναι όλη η ιστορία, επειδή μιλάμε γενικώς για πνευματικά πεδία, για όλα αυτά, πρέπει εκ των πραγμάτων και εν συντομία να πούμε έστω και χονδρικά κάποια απλά πράγματα, με βάση τα οποία να ξέρουμε πώς μπορούμε να κινηθούμε.

Ας δούμε απ’ την αρχή μια περιγραφή, για την οποία δεν έχουμε δυστυχώς δυνατότητα ανάλυσης σήμερα.

Πάρτε απλά ότι, σ’ ένα πιο ανώτερο επίπεδο πνευματικότητας υπάρχει αυτό που λέμε Θεία Ουσία, το Θείο Ον, η Θεία Συνείδηση, αυτό το Υπέρτατο Ον δεν είναι άβουλο, χαρακτηρίζεται από την ιδιότητα της Θείας Θέλησης κι αν θέλετε της Θείας Βούλησης, αυτό σημαίνει ότι, ήδη μέσα τη Θεϊκή Συνείδηση εκπονείται ένα Σχέδιο, απόρροια της Θείας Βούλησης, το οποίο αποσκοπεί στην τελική πνευματοποίηση όλων των εκδηλωμένων κόσμων. Λέμε όλων των εκδηλωμένων κόσμων διότι εκτός από αυτό το Υπέρτατο Πεδίο, όπου ενοικεί η Θεϊκή Συνείδηση υπάρχουν και μια σειρά από άλλα κατώτερα, τα οποία πάρα πολύ χονδρικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι τα εξής:

Κάτω από τη Θεία Συνείδηση υπάρχει ένα πεδίο, που ονομάζουμε πεδίο της Δημιουργίας, όπου είναι εκεί όπου ακριβώς η Θεία Θέληση λαμβάνει τη μορφή αναλλοίωτων κοσμικών νόμων, νόμοι οι οποίοι διέπουν όλους τους εκδηλωμένους κόσμους και όπου ακριβώς η Θεία Βούληση παίρνει τη μορφή ενός Θείου Σχεδίου, το οποίο εξειδικεύεται στη συνέχεια για κάθε συγκεκριμένο εκδηλωμένο κόσμο.

Μιλάμε για ένα πολύ υψηλό πεδίο, που είναι αυτό που οι περισσότεροι το γνωρίζουμε ως εκείνο το πνευματικό πεδίο, στο οποίο υπάρχουν οι Αρχάγγελοι, οι διάφοροι άγιοι, οι διάφορες θεότητες, οι άβαταρ, οι διδάσκαλοι σοφίας, δηλαδή πολύ υψηλά εξελιγμένες οντότητες, οι οποίες ουσιαστικά βρίσκονται ακριβώς σε συντονισμό με τις θεϊκές εκπορεύσεις.

Εκεί λοιπόν το Θείο Σχέδιο εξειδικεύεται, γιατί τόσο το πεδίο αυτό της Δημιουργίας που λέμε, όσο και τα κατώτερα πεδία, τα οποία είναι το λεγόμενο πεδίο της Μορφής, όπου είναι όλο αυτό που πολλοί το θεωρούν ότι είναι οι αστρικοί κόσμοι, σύμφωνα με διάφορες περιγραφές, που λένε, αστρικό, κατώτερο νοητικό, ανώτερο νοητικό, όλοι αυτοί οι κόσμοι, οι οποίοι αφορούν τη διάνοια, το θυμικό και τη ζωϊκή ενέργεια, υπάγονται σ΄ένα πεδίο, το οποίο το λέμε πεδίο της μορφής.

Ακριβώς κάτω απ’ αυτό, είναι το πεδίο της υλοενέργειας, που είναι οι διάφοροι κόσμοι, όπως είναι κι ο δικός μας ο γήινος.

Αν πάρουμε λοιπόν αυτή την τετραδική, για λόγους ευκολίας ανάπτυξη, από το Θεϊκό Πεδίο εκπονείται ένα Θείο Σχέδιο, το οποίο δημιουργεί τους κοσμικούς νόμους στο πεδίο της Δημιουργίας και γίνεται η επεξεργασία του κι από κει, διάφορες υπερεξελιγμένες οντότητες, οι οποίες το κατοικούν, το διανέμουν στους υπόλοιπους εκδηλωμένους κόσμους, ανάλογα με την ιδιαιτερότητα που έχει κάθε ένας απ’ αυτούς. Όταν λέω ιδιαιτερότητα εννοώ ανάλογα με το καρμικό του περιβάλλον, με το καρμικό του παρελθόν και ανάλογα με τις αναγκαιότητες, εφ’ όσον ο στόχος είναι πάντα η πνευματική αφύπνιση όλων των εκδηλωμένων κόσμων.

Εν συνεχεία, από το πεδίο της μορφής, το τρίτο κατά σειρά, που λέγαμε από πάνω, το Θείο Σχέδιο λαμβάνει την μορφή σκεπτομορφών, δηλαδή ενεργειακών πακέτων, οι οποίες χαρακτηρίζονται από νόηση, στην οποία είναι εμφυτευμένη ο σκοπός του Σχεδίου για το συγκεκριμένο κόσμο, είναι δημιουργημένη από συναίσθημα, που είναι το έλεος, η αγάπη και η συμπόνοια για την υλοποίηση του Σχεδίου για το σγκεκριμένο κόσμο, αλλά κουβαλάνε μέσα τους και δύναμη οι σκεπτομορφές, ενέργεια, η οποία είναι ακριβώς το καύσιμο της υλοποίησης, προκειμένου να γίνουν γνωστές και να εκδηλωθούν στον κατώτερο κόσμο, στον κόσμο το δικό μας, της υλοενέργειας.

Αυτή είναι η διαδικασία μετασχηματισμού του Θείου Σχεδίου μέχρι να πάρει σάρκα και οστά σε κάθε εκδηλωμένο κόσμο.

Πώς όμως γίνεται συγκεκριμένα η γνωστοποίηση της συγκεκριμένης αποστολής, που έχει ο καθένας από μας, στα πλαίσια του Θείου Σχεδίου, που αφορά τον κόσμο του;

Άρα, συγκεκριμένα για την ανθρωπότητα, αυτό το Θείο Σχέδιο, το οποίο εκπονείται και εκπέμπεται προς εμάς, πώς και με ποιούς τρόπους μπορεί να γίνει πιο συνειδητό στον καθένα μας, έτσι ώστε να ξέρουμε το δικό μας μέρος που μας αφορά, τη δική μας αποστολή;

Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, είναι και το πιο σημαντικό που μπορεί να αφορά τον καθένα από μας, γιατί αν θυμόσαστε, το νόημα ύπαρξης του καθενός μας, ή αλλιώς ο ανώτερος δρόμος μας, όπως λέμε, περιλαμβάνει δυο πράγματα, το πρώτο είναι εσωτερική εργασία, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην πνευματική μας αφύπνιση και το δεύτερο είναι προσφορά υπηρεσίας, γιατί έτσι μόνο μπορούμε να δημιουργήσουμε ευνοϊκές εξωτερικές συνθήκες για το προχώρημα συνολικά της ανθρωπότητας, άρα και ημών των ίδιων.

Το θέμα λοιπόν της υπηρεσίας, στα πλαίσια του Θείου Σχεδίου, αφορά άμεσα τον καθένα μας, διότι εάν αυτό το σκέλος λείπει, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ακόμα κι αν κάποιος έχει, για διάφορους λόγους καρμικούς, είναι τόσο τυχερός ώστε να έχει για τον εαυτό του τις πιο ιδανικές εξωτερικές συνθήκες, μπορεί να κάνει κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες κάποια δικιά του πνευματική πρόοδο, αλλά μέχρι σ’ ένα σημείο, εάν δεν μπορέσει να ενεργοποιηθεί στον τομέα της υπηρεσίας, δεν πρόκειται ποτέ ν’ απαλλαγεί από το στενό του εγώ κι από την χωριστικότητα, την οποία αυτό το εγώ επιβάλλει.

Ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις απ’ το εγώ σου και να προχωρήσεις πραγματικά στην πνευματική σου εξέλιξη, είναι να μπορέσεις να λάβεις την προσωπική σου αποστολή και ν’ αναλάβεις το προσωπικό σου έργο, ως υπηρεσία.

Βλέπετε λοιπόν ότι, η ιστορία της υπηρεσίας δεν είναι μονάχα για τους άλλους, αλλά αφορά και την ίδια τη δικιά μας την προσωπική εξέλιξη, χώρια που μόνο στον τομέα της υπηρεσίας μπορεί κανείς να δοκιμάσει και να επιβεβαιώσει την όποια πνευματική εξέλιξη θεωρεί ότι έχει επιτύχει. Διότι στα λόγια ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι είναι Θεός, μόνο στην πράξη, όταν αυτά που νομίζεις ότι έχεις κατανοήσει και ότι έχεις κατακτήσει, ως πνευματικότητα, μόνο στην πράξη μπορείς να επιβεβαιώσεις αν πράγματι τα έχεις κατανοήσει σωστά κι αν πράγματι έχεις προχωρήσει.

Γιατί αν δεν μπορείς στην πράξη να κάνεις το παραμικρό, σημαίνει ότι όλα είναι στο μυαλό σου και είσαι τρελός. Κι υπάρχουν δυστυχώς και τέτοιες περιπτώσεις και πιθανόν να έχετε γνωρίσει κι εσείς τέτοιους ανθρώπους, που να νομίζουν στο νου τους μέσα ότι έχουν επιτύχει μέχρι και τη φώτιση και στην πράξη να μην μπορούν να δέσουν ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών τους.

Αυτό πάρτε το υπ’ όψιν σας, ότι το μόνο δοκιμαστήριο της πνευματικής επίτευξης είναι η υπηρεσία. Μερικοί μπορεί να το θεωρούν βουνό αυτό και να νομίζουν ότι ο μόνος τρόπος να προσφέρουν υπηρεσία είναι με το γίνουν ο Γκάντι, δεν εννοούμε υπηρεσία το να φτιάξεις ντε και καλά μια παγκόσμια οργάνωση, ή με τις απόψεις σου να επηρεάσεις όλο τον κόσμο, υπηρεσία είναι πολύ απλά πράγματα, από την απλή ελεημοσύνη σε ορισμένους ανθρώπους που ξέρεις ότι πράγματι το χρειάζονται, μέχρι στο περιβάλλον σου το κοντινό, να βοηθάς με τη συμβουλή σου, ή με τη συνδρομή σου πρακτικά, όσους το έχουν ανάγκη, μέχρι συμμετοχή σε όλους αυτούς τους τομείς που η ανθρωπότητα χρειάζεται, τον τομέα του περιβάλλοντος, τον τομέα της υγείας, τον τομέα της ελευθερίας, της μάθησης, της εκπαίδευσης, υπάρχουν δεκάδες τομείς, μέσω των οποίων μπορούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες αφύπνισης για τον εαυτό μας και για τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας.

Επειδή ο εγωισμός πολλές φορές μας λέει, ξέρεις αφού δεν μπορείς να είσαι ο παγκόσμιος ηγέτης, τι υπηρεσία να κάνεις τώρα με το να πεις δυο κουβέντες σ’ ένα άλλον, ή με το να δώσεις ένα ευρώ;

Δεν είναι έτσι, γιατί μόνο ξεκινώντας με μικρά βήματα μπαίνεις στη ροή της υπηρεσίας και βλέπεις και τις αλλαγές εκείνες, οι οποίες συμβαίνουν γύρω σου για να μπορείς να έχεις την πίστη και τη βεβαιότητα, ότι είναι κάτι που αξίζει τον κόπο και το οποίο παράγει αποτέλεσμα.

Σκεφτείτε τα αυτά τα πράγματα και σκεφτείτε το πόστο μέσα από το οποίο ο καθένας από σας μπορεί να υπηρετήσει, απλά πράγματα, μπορεί να αρκούν και πέντε λεπτά την εβδομάδα, αλλά σκεφτείτε ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να το βρει κανείς, γιατί μπορεί να ξέρει πού χτυπάει η καρδιά του καλύτερα όταν προσφέρει.

Βάλε κάτω πώς είναι η ζωή σου και σκέψου τι είναι εκείνο που νιώθεις από μέσα σου, ότι σου προσφέρει τη μεγαλύτερη χαρά.

Την στιγμή που δίνεις ένα ευρώ σ’ ένα ζητιάνο, ο οποίος καταλαβαίνεις, νιώθεις μέσα σου ότι έχει πραγματική ανάγκη κι ότι δεν κοροίδεύει;

Τη στιγμή που αντιμετωπίζει ένας φίλος σου, μια φίλη σου κάποιο πρόβλημα κι εσύ μπορείς και προσφέρεις την κατάλληλη συμβουλή και βλέπεις ότι τον ξεμπλοκάρεις τον άλλον και μπορεί και βαδίζει καλύτερα στη ζωή του;

Τη στιγμή που πας να κάνεις μια δενδροφύτευση;

Τη στιγμή που πας να διδάξεις κάποια παιδάκια τα οποία είναι αγράμματα, να τους πεις κάποια πράγματα και βλέπεις το βλέμμα τους, την ώρα που δείχνουν ότι καταλαβαίνουν και σε κάνει αυτό να χαίρεσαι;

Την στιγμή που αγωνίζεσαι για τα δίκαια κάποιας κοινωνικής ομάδας και νιώθεις εκείνη τη στιγμή τη χαρά, ότι νιώθεις ο Ρομπέν των δασών που υπεραπίζεσαι τους αδικημένους;

Ο καθένας θεωρώ ότι αν κάτσει και διαλογιστεί λιγάκι, μέσα από ποιές μορφές προσφοράς είναι εκείνες που τον κάνουν να χτυπά η καρδιά του και να νιώθει ότι αξίζει τον κόπο αυτό που προσφέρει, νομίζω ότι είναι εύκολο να βρει το πόστο του και μέσα από ποιό τομέα υπηρεσίας μπορεί να συνεχίσει.

Όμως, για να ολοκληρώσω λίγο αυτή την διαδικασία μεταβίβασης του σχεδίου, στην οποία αναφέρθηκα, καλό θα είναι να ξέρουμε κιόλας μέσα από ποιά διαδικασία συλλαμβάνει ο καθένας από μας την αποστολή του.

Θα ξεκινήσω με την πιο σπάνια περίπτωση, η οποία αφορά λίγους ανθρώπους, μπορεί να είναι κάποιες εκατοντάδες, ανά τον πλανήτη, όπου η ανακοίνωση του Θείου Σχεδίου και της επιστράτευσής τους γίνεται μέσω απ’ ευθείας επαφής, με κάποιες υπερεξελιγμένες υψηλόβαθμες οντότητες, υπάρχουν όμως τέτοιοι άνθρωποι, όπου η επαφή γίνεται με δυο τρόπους, ή κατά τη διάρκεια του ύπνου, προκαλείται άνωθεν από τις ανώτερες πνευματικές οντότητες μια κατάσταση διαυγούς ονείρου, μέσω του οποίου μεταφέρονται συνειδητά σε κάποιο ανώτερο πεδίο και εκεί διεξάγεται μια συνέντευξη, μια συζήτηση κατά κάποιο τρόπο, η οποία τις περισσότερες φορές γίνεται συνειδητά για τον υποψήφιο, υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις που μπορεί ο υποψήφιος να θυμάται απλώς το περιστατικό, ότι έγινε η συγκεκριμένη συζήτηση, μέσα από ένα διαυγές όνειρο, αλλά να μην θυμάται συγκεκριμένα τι ήταν αυτά που συζητήθηκαν, τι περιλάμβανε η συγκεκριμένη συνέντευξη.

Αυτό όμως δεν είναι πρόβλημα, γιατί ακόμα κι αν δεν θυμάσαι, ή αν θυμάσαι ελάχιστα απ’ αυτά που διαμηνύθηκαν, αυτά είναι εμφυτευμένα και σε λίγο, σε κάποιο διάστημα κατεβαίνουν σαν να είναι δικές σου ιδέες, νομίζεις ότι είναι δικές σου ιδέες, αλλά είναι αποτέλεσμα αυτής της επαφής που έγινε.

Η άλλη περίπτωση, η οποία είναι ακόμα πιο σπάνια, της απ’ ευθείας επαφής με κάποια υπερεξελιγμένη οντότητα, είναι να μην γίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου, αλλά να γίνει μέσω μιας τεχνητά προκαλούμενης έκστασης, δηλαδή εκεί που βρίσκεται ο άλλος και διαβάζει, ή πίνει τον καφέ του, ή κάθεται σε μια πολύθρόνα και σκέφτεται, του έρχεται ο ουρανός σφοντίλι, για να το πω λαϊκά, πέφτει ξερός και νομίζει ότι πέθανε, τον πιάνει λιποψυχία και νομίζει ότι πεθαίνει, λιποθυμάει, αλλά δεν πεθαίνει, γιατί διαπιστώνει ότι μετά απ’ αυτή την κρούση, μετά απ’ αυτό το περιστατικό ταξιδεύει σε κάποια ανώτερα πεδία και βρίσκεται μπροστά σε κάποια τέτοια υπερεξελιγμένη οντότητα, με την οποία αρχίζει συζήτηση. Αν υπάρχουν κάποιοι δίπλα του, που συνήθως σχεδόν ποτέ δεν υπάρχουν, όταν γίνεται αυτή η επαφή, αν υπάρχουν όμως νομίζουν ότι το άτομο έχει πέσει σε κώμα, ωστόσο αυτή η φάση δεν κρατάει πολύ, δηλαδή το πολύ να κρατήσει πέντε λεπτά. Νομίζουν ότι έχει πέσει σε κώμα, άμα του κάνουν έτσι τα μάτια μοιάζουν σαν να έχουν γυρίσει προς τα πάνω, αλλά αυτά τα πέντε λεπτά που μπορεί να είναι για τους απ’ έξω, για τον ίδιο που έχει ταξιδέψει και έχει συζητήσει, μπορεί να έχει την αντίληψη ότι έχει προηγηθεί συζήτηση μιας ώρας.

Αυτές όμως είναι σπάνιες περιπτώσεις, το λέω όμως διότι κανένας δεν ξέρει ποτέ τι μπορεί να του συμβεί και υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι έχουν τέτοιες εμπειρίες, αλλά όπως σας είπα είναι ελάχιστοι.

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος κρούσης στους διάφορους υποψηφίους συνανθρώπους μας και χρησιμοποιώ τη λέξη υποψηφίους εννοώντας υποψήφιοι για υπηρεσία, υποψήφια για μέλη ενός παγκόσμιου δικτύου υπηρεσίας.

Αυτός είναι κι ο λόγος που τη δικιά μας την παρέα την βαφτίσαμε Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας, διότι φιλοδοξούμε να αποτελέσει έναν από τους κόμβους του πλανητικού δικτύου συνειδητότητας, που πρόκειται να φτιαχτεί.

Ποιός είναι λοιπόν ο πιο συνηθισμένος τρόπος κρούσης στους διάφορους υποψηφίους ανά τον πλανήτη;

Είναι αυτός με τις σκεπτομορφές που λέγαμε πριν και είναι και ο πιο ενδεδειγμένος διότι αυτός ο πρώτος τρόπος κρούσης που σας έλεγα, μέσω απ’ ευθείας επαφής, όπως και να το κάνουμε αναστατώνει λιγάκι τον υποψήφιο και γι αυτό είναι ένας σπάνιος τρόπος, γιατί προηγουμένως πρέπει να έχει γίνει ένας έλεγχος, ότι ο συγκεκριμένος υποψήφιος έχει τέτοιους ενεργειακούς φορείς που αντέχουν μια τέτοια κρούση για απ’ ευθείας επαφή και δεν θα του δημιουργήσουν στην πορεία κάποια ανισορροπία.

Ο πιο ενδεδειγμένος κι ο πιο συνήθης τρόπος είναι μέσω σκεπτομορφής, όπου σας εξήγησα λίγο πως πάει η διαδικασία, δηλαδή ξεκινάει μια ευρύτερη σκεπτομορφή στο πεδίο της δημιουργίας και στην πορεία εξειδικεύεται σε επιμέρους σκεπτομορφές για κάθε συγκεκριμένο εκδηλωμένο κόσμο.

Για τον δικό μας εν προκειμένω, η σκεπτομορφή που λέγεται, ας πούμε Θείο Σχέδιο για την ανθρωπότητα, ή Θείο Σχέδιο για τον πλανήτη γη, είναι ένα συγκεκριμένο ενεργειακό πακέτο, το οποίο εμφυτεύεται στο τρίτο κατά σειρά πεδίο, δηλαδή στο πεδίο της μορφής και εκεί πέρα επαενισχύεται και επανεκπέμπεται από διάφορες ανώτερες θετικές οντότητες, οι οποίες υπάρχουν στον κόσμο της μορφής, οντότητες όπως λέμε αγγέλους, τα διάφορα φωτεινά πνεύματα, διάφορες θεότητες, έτσι όπως τα γνωρίζει ο καθένας.

Αυτή λοιπόν η σκεπτομορφή, έτσι όπως ενισχύεται και επανεκπέμπεται, είναι σαν να λέμε ότι έχει πλέον κάτσει σαν σύννεφο ακριβώς πάνω από το δικό μας πεδίο και περιμένει του πώς ο καθένας από μας, όσον αφορά το κομμάτι που τον αφορά, θα συντονιστεί μαζί της, ν’ ανοίξει δηλαδή ένα κανάλι επικοινωνίας, ώστε ν’ αρχίσει να λαβαίνει το δικό του κομμάτι.

Είναι σαν να έχουμε, θα το πω αλλιώς πηγαίνοντας στα ανθρωπομορφικά μας πλαίσια, για να το καταλάβουμε καλύτερα, είναι σαν να λέμε ότι όπως όταν έχεις έναν σέρβερ, ή μια πύλη στο διαδίκτυο, μπορεί να περιέχει μια μεγάλη ποσότητα πληροφορίας, απ’ την οποία μπορεί ταυτοχρόνως ν’ αντλήσει ο καθένας και μάλιστα ν’ αντλήσει και ένα κομμάτι που τον αφορά προσωπικά, μ’ έναν παρόμοιο τρόπο λειτουργεί και η σκεπτομορφή.

Πώς γίνεται όμως η επαφή μας μ’ αυτή τη σκεπτομορφή, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, που ονομάζεται όπως σας είπα Θείο Σχέδιο για την ανθρωπότητα;

Εδώ πάλι έχουμε μια σειρά από τρόπους, οι οποίοι καλό θα ήταν να τους έχουμε υπ’ όψιν.

Αν κάποιος από μας τυχαίνει να είναι υποψήφιος, υπάρχουν πολλές διεργασίες μέσω των οποίων έρχεται σ’ επαφή με τη συγκεκριμένη σκεπτομορφή. Απ’ την προηγούμενη φορά, όταν αναφερθήκαμε στην κρούση του Μαίου, είχαμε δώσει ορισμένες οδηγίες, είχαμε πει ότι ένα σημαντικό πράγμα είναι να προσπαθείς να είσαι σε μια σχετική πνευματική διαύγεια, που σημαίνει να μην είσαι πολύ κουρασμένος, να μην είσαι πολύ μπουχτισμένος από τις διάφορες έγνοιες της καθημερινότητας, να μην είσαι ξεζουμισμένος από συναισθηματικές αντιπαραθέσεις κι από άγχη και αντιπαλότητες, γενικά να είσαι σε μια κατάσταση στοχασμού.

Το ξέρουμε ότι δεν είναι δυνατόν για όλη τη διάρκεια της ημέρας και διαρκώς να είναι κάποιος σε μια τέτοια κατάσταση, όμως μπορεί κάποιος να επιδιώξει και να διαθέτει στον εαυτό του μισή ωρίτσα, μια ώρα την βδομάδα κατά τη διάρκεια της οποίας να μπαίνει σε μια τέτοια κατάσταση στοχασμού.

Όταν ηρεμούν τα καθημερινά, όταν δεν τριβελίζεται το μυαλό σου από άγχη κι από έγνοιες κι όταν δίνεις το περιθώριο στον εαυτό σου να καθίσει κάτω, να χαλαρώσει, να μπορέσει να σκεφτεί, να προσανατολίσει το νου του προς κάποιες υψηλότερες ιδέες κι ερωτήματα υπαρξιακά, όταν μπορείς να δημιουργήσεις ένα κατάλληλο κλίμα έχοντας διαβάσει προηγουμένως κάποιο βιβλίο, το οποίο ξέρεις ότι σου δημιουργεί αυτή την πνευματική ανάταση, τότε μπαίνεις σε μια κατάσταση δεκτικότητας και συντονισμού, γιατί είναι απλό το θέμα, όπως λέμε για να συντονιστείς μ’ ένα κανάλι, μ’ ένα ραδιοφωνικό σταθμό, θα πρέπει να πας στην αντίστοιχη συχνότητα, για να μπορέσεις να συντονιστείς με τη συγκεκριμένη σκεπτομορφή, θα πρέπει κι εσύ να μπεις στην ανάλογη συχνότητα, που σημαίνει ακριβώς αυτό που σας περιέγραψα, να μπεις δηλαδή σε μια κατάσταση ηρεμίας, όπου ο στοχασμός σου θα προσανατολιστεί προς ερωτήματα πανανθρώπινα.

Ποιό έιναι το νόημα ύπαρξης της ανθρωπότητας, ποιό είναι το νόημα ύπαρξης του καθενός μας, ποιά να είναι η αποστολή, ο δρόμος ζωής του καθενός μας, πού θα μπορούσα να προσφέρω, σε ποιό τομέα και πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό;

Στρέφεις το νου σου προς εκείνα τα ανώτερα όντα, τα οποία ενδιαφέρονται για την ανθρωπότητα και προσπαθείς να συντονιστείς μαζί τους, ν’ ανοίξεις ένα δίαυλο, ένα κανάλι επικοινωνίας.

Μπαίνοντας λοιπόν σε μια τέτοια κατάσταση στοχασμού ανοίγεις ένα κανάλι.

Ένας δεύτερος τρόπος μέσα απ’ τον οποίο λειτουργεί η σκεπτομορφή του Θείου Σχεδίου είναι πάλι ο ύπνος, μπορεί να  μην γίνεται,όπως λέγαμε προηγουμένως μέσω μιας προκαλούμενης κατάστασης συνειδητού ονειρέματος, ωστόσο μπορείς να έχεις συγκεκριμένα όνειρα, μέσα από τα οποία να λάβεις αποστολή.

Είτε πάλι όντας τόσο ανάγλυφα τα όνειρα ώστε η αποστολή να σου γίνεται φανερή αμέσως, μέσω του ονείρου, είτε μέσω συγκεκριμένων συμβολισμών που το όνειρο αυτό θα εμπεριέχει.

Δύσκολο;

Όχι εύκολο.

Όλα είναι θέμα προγραμματισμού, πάρτε ένα μπλοκάκι, έχετέ το δίπλα στο κρεβάτι σας κι ένα μολύβι και πείτε ότι, για ένα μήνα θα κάνω το πολύ απλούστατο πράγμα, όταν ξαπλώνω να κοιμηθώ, προτού με πάρει ο ύπνος θα λέω στον εαυτό μου, θέλω να μου αποκαλυφθεί το μέρος του Θείου Σχεδίου που αφορά τη δική μου προσωπική αποστολή και γι αυτό θέλω να ονειρευτώ το συγκεκριμένο τρόπο, μέσω ενός ονείρου, που θα το θυμάμαι αμέσως μόλις ανοίξω τα μάτια μου και θα το σημειώσω.

Το κάνεις την πρώτη μέρα, το κάνεις τη δεύτερη μέρα, το κάνεις την τρίτη μέρα, ήδη βλέπεις ότι έχεις εγκαθιδρύσει έναν προγραμματισμό κι αρχίζεις κι έχεις όνειρα. Αν έχεις το μπλοκάκι δίπλα με το που ανοίξεις τα μάτια σου το σημειώνεις αμέσως, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μην το ξεχάσεις, γιατί πολλές φορές το θυμάσαι εκείνη την στιγμή που επανέχεσαι από τον ύπνο, μετά ακόμα κι αν πεις μια κουβέντα, ή ανακαθίσεις στο κρεβάτι έχει χαθεί, το έχεις ξεχάσει το όνειρο.

Εκμεταλλευτείτε λοιπόν τον ύπνο, είναι ένας τζάμπα τρόπος, ούετ κοστίζει, ούτε χρόνο τρώει και μέσα από τον οποίο μπορούν να βγαίνουν πολύ σημαντικές αποκαλύψεις και να επιτύχεις μια πολύ σημαντική σύνδεση με τη σκεπτομορφή.

Ένας τρίτος τρόπος είναι παρόμοια να προκαλέσεις, να προγραμματίσεις συγχρονικότητες, δηλαδή τυχαία γεγονότα μέσα στην καθημερινότητα, που μοιάζουν τυχαία αλλά δεν είναι καθόλου. Που πάλι σημαίνει ότι μπορεί να έχεις κατά νου και να λες, να βάλεις ένα πλάνο πάλι ότι μέσα στον επόμενο μήνα εγώ θα έλξω τέτοιου είδους συγχρονικότητες, που θα μου αποκαλυφθεί η αποστολή μου κι έτσι ν’ αρχίσουν να «τυχαίνουν» δήθεν «τυχαία γεγονότα», μέσα απ’ τα οποία θα σου πέσει το συγκεκριμένο βιβλίο στα χέρια και μέσα από κει διαβάζοντάς το θα καταλάβεις τι πραγματικά πρέπει να κάνεις, θα τύχει να πας σε μια συζήτηση, μια ομιλία, ή ακόμα και ν’ ακούσεις από ένα διπλανό τραπέζι εκεί που κάθεσαι μια συζήτηση που θα κάνουν κάποιοι άλλοι κι από κει να πάρεις το μήνυμα.

Είναι εκατοντάδες οι τρόποι μέσα από τους οποίους μπορεί να σου αποκαλυφθούν πληροφορίες, μέσα από συγχρονικότητες.

Τέλος, το να μπεις στο δρόμο και προσέξτε το αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, είναι να θεμελιώσεις έναν όσο πιο δυνατό γίνεται πνευματικό δεσμό, με κάποιες πνευματικές οντότητες.

Θέλω να πω ότι, ο καθένας από μας, ακόμα κι αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει καλά, ο καθένας μας από γεννησιμιού του αλλά και για οικογενειακούς λόγους, έχει κάποιους προστάτες, ή κάποιες οντότητες υψηλές, οι οποίες έχουν κάποιο δεσμό μαζί του, καρμικό δεσμό, πείτε το όπως θέλετε, ή θα τυχαίνει σε κάποιες δύσκολες στιγμές που κινδυνέψαμε, να έχουμε απευθυνθεί στην Παναγία, στον άγιο τάδε, στο δάσκαλο τάδε, δεν ξέρω, οπουδήποτε ο καθένας και να έτυχε να είχαμε ανταπόκριση και να είχαν πάει όλα καλά, ή το ίδιο η μητέρα μας, ο πατέρας μας, ο παπούς μας, η γιαγιά μας, όλες οι οικογένειες έχουν μέσα από περιστατικά της ζωής, έχουν κάποιες επαφές, που δεν είναι καθόλου τυχαίες και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν υπάρχει κανένας από σας που να μην έχει κάποια τέτοια επαφή, που να μην του έχει τύχει ποτέ στη ζωή του, ούτε στον ίδιο, ούτε στα μέλη της οικογένειάς του, να έχουν ταυτιστεί μέσα από κάποιο περιστατικό ευχάριστο, ή δυσάρεστο με κάποιον άγιο, με κάποιο πνευματικό ον, με κάποιο πνευματικό δάσκαλο, με κάτι.

Αυτές τις επαφές, οι οποίες είναι πραγματικοί πνευματικοί δεσμοί, πρέπει πλέον ο καθένας από σας να τις ενισχύσει όσο το δυνατόν περισσότερο μπορεί, εννοείται μέσω παρακλητικής προσευχής, δηλαδή απευθυνόμαστε σ’ αυτούς, ευχαριστούμε που έχουν ταυτίσει τη ζωή μας με την δική τους την ύπαρξη, ευχαριστούμε για όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα στη ζωή μας και παρακαλούμε παρακάτω για συνεχόμενη προστασία, για καθοδήγηση στον πνευματικό μας δρόμο και για διαμεσολάβηση, προκειμένου να μας αποκαλυφθεί η δική μας αποστολή υπηρεσίας, ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να συμμετέχουμε ο καθένας στην υλοποίηση του Θείου Σχεδίου επί της γης.

Αυτό για να μην σας πω ότι το θεωρώ το πιο σημαντικό απ’ όλα, το τελευταίο, διότι μπορεί η περίπτωση της απ’ ευθείας επαφής, που σας ανέφερα πριν να είναι πάρα πολύ σπάνια, όμως η ενδυνάμωση των πνευματικών μας δεσμών με κάποιες άγιες οντότητες μπορεί να δημιουργήσει ροή γεγονότων στη ζωή μας που μπορεί να μην είναι η συγκεκριμένη επαφή, όπως σας είπα μέσω συνέντευξης, που είναι η πιο άμεση και η πιο εντυπωσιακή, αλλά μπορεί να δημιουργήσει ροή ισχυρών γεγονότων στη ζωή μας, οι οποίες να μας αποκαλύψουν μέσα σε στιγμές, ποιά είναι η αποστολή που έχουμε να επιτελέσουμε. Δηλαδή να έρθουν έτσι οι συνθήκες, ώστε να βρεθούμε στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη ώρα, που θέλουμε, δεν θέλουμε να είναι σαν να μας αρπάζει η ζωή από το λαιμό και να μας λέει κοίταξε να δεις, να κοίταξε γι αυτό είσαι ταγμένος, προχώρα. Και πάλι υπάρχουν στιγμές, δεν μπορεί να μην έχετε νιώσει τέτοια πράγματα στη ζωή σας, υπάρχουν στιγμές που το νιώθεις ότι δεν έχεις κανένα περιθώριο, σε αρπάζει η ζωή και σε ταρακουνάει και σου λέει, ε, εδώ είσαι, αυτό έχεις να κάνεις, προχώρα. Αν κι αυτό το πράγμα το απορρίψεις, από κει και πέρα είσαι άξιος της μοίρας σου που λένε, αλλά εδώ θεωρώ ότι απευθύνομαι σε ανθρώπους, οι οποίοι για να βρίσκονται αυτή τη στιγμή εδώ, όπως ο καθένας από σας, θεωρώ ότι έχει αυτή την έφεση κι αυτό το ενδιαφέρον για υπηρεσία.

Έτσι λοιπόν, για να ολοκληρώσω, μέσα από την αποστολή που λαβαίνει ο καθένας μας, θ’ αρχίσει να αναπτύσσεται σε πλανητικό επίπεδο, ανά την ανθρωπότητα η ανάπτυξη ενός πλανητικού δικτύου υπηρεσίας, το οποίο θα εργάζεται με δυο τρόπους. Και οι δυο τρόποι αφορούν βέβαια πνευματική δράση, υπάρχουν όμως δυο είδη πνευματικής δράσης, η εσωτερική πνευματική δράση και η κοινωνική πνευματική δράση.

Η εσωτερική πνευματική δράση είναι κάτι, όπως ο οραματισμός για την Ελλάδα που κάνουμε, δηλαδή ο καθένας μπορεί να υπηρετήσει με δυο τρόπους.

Ο ένας τρόπος είναι μέσω εσωτερικών μεθόδων και μέσω χρήσης εσωτερικών πνευματικών τεχνικών, όπως είναι η τέχνη του οραματισμού και της κατασκευής σκεπτομορφών και ο άλλος τρόπος είναι η κοινωνική πνευματική δράση, που σημαίνει ότι συμμετέχω, οργανώνομαι, ή ξεκινώ ο ίδιος πρωτοβουλίες και καινούργιους θεσμούς κοινωνικής οργάνωσης, οι οποίοι στόχο έχουν την βελτίωση των εξωτερικών συνθηκών, μέσα στις οποίες κινούνται οι κοινωνίες και μέσα στις οποίες καλούμαστε ο καθένας από μας ν’ αναπτυχθεί πνευματικά.

Αυτό λοιπόν το πλανητικό δίκτυο, το οποίο εντός της επόμενης διετίας πρόκειται ν’ αρχίσει ν’ αναπτύσσεται και να ανδρώνεται διεθνώς, θα στηριχτεί σ’ αυτού του είδους τη διπλή δράση. Θα επανδρώνεται από ανθρώπους οι οποίοι θα γνωρίζουν από πνευματική άσκηση κι από πνευματικές τεχνικές και άρα θα επιστρατεύουν εργαλεία, όπως ο διαλογισμός, η προσευχή, ο οραματισμός, οι διάφορες ενεργειακές εκπομπές κλπ, αλλά παράλληλα θα ασκούν και κοινωνική πνευματική δράση και καινούργιους θεσμούς κοινωνικής οργάνωσης, που θα προκύψουν, που θα βασίζονται ακριβώς στην έφεση των ανθρώπων καλής θέλησης, ανά τον κόσμο, να στρατευτούν για την επίτευξη καλών εξωτερικών συνθηκών για όλους τους ανθρώπους.

Ετοιμαζόμαστε λοιπόν και ετοιμάζεται κι ο καθένας από σας για το πώς θα μπορέσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να προσφέρει ακριβώς σ’ αυτό το διπλό έργο, μέσω της εσωτερικής πνευματικής δράσης και μέσω της κοινωνικής πνευματικής δράσης.

Αυτά αναμένουμε να ξεκινήσουν από το Σεπτέμβριο και θεωρώ ότι το διάστημα του καλοκαιριού είναι πάρα πολύ πρόσφορο, ώστε ο καθένας από σας να προσανατολιστεί απέναντι στις οδηγίες που δώσαμε αναφορικά με την προσωπική του αποστολή.

Αυτά για τώρα, να έχουμε ένα καλό καλοκαίρι.

Η μεγάλη κρούση του Μαΐου 2010

Η μεγάλη κρούση του Μαΐου 2010 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Ομιλία του Στάμου Στίνη στον Οραματισμό του Μαρτίου 2010

 

Προτού μπω στην κυρίως ομιλία μου που έχει σχέση με την 12η Μαΐου, να αναφερθώ πάρα πολύ παρενθετικά στην Ελληνική κατάσταση λέγοντας απλά όσοι συμμετέχετε συνήθως θα παρατηρήσατε ότι, από τότε που τροποποιήθηκε ο οραματισμός για την Ελλάδα και αποφασίσαμε να τον κάνουμε πιο δραστικό με την προσθήκη χρωμάτων και άλλων, όπως θα δείτε πιο κάτω στην πορεία που θα τον κάνουμε, στα πράγματα ήλθαν τα πάνω κάτω.

Να είστε αισιόδοξοι διότι το σίγουρο είναι ότι μέσα από αυτήν την κατάσταση κάθαρσης που περνάει η χώρα μας οπωσδήποτε θα βγει ενισχυμένη και  αφυπνισμένη και οπωσδήποτε πολύ πιο δυνατή από πριν. Δεν πρέπει να παρασύρεσθε από την τρομολαγνεία των ΜΜΕ ούτε από την κακοήθεια των οποιωνδήποτε κερδοσκόπων, είτε είναι Έλληνες, είτε είναι ξένοι, αλλά να είστε σίγουροι ότι όλα αυτά θα είναι μια πολύ καλή αφορμή ασχέτως κυβερνήσεων και πολιτικού κόσμου, που όλοι γνωρίζουμε την πολιτική κρίση που περνάει ο Πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα, αλλά να είστε σίγουροι ότι θα βγούμε ενισχυμένοι.

Εκείνο που πρέπει να επιβάλλουμε είναι, εκείνοι που προσπαθούνε να  κάμψουν την ενέργεια και τον ψυχισμό των Ελλήνων, να μην τα καταφέρουν, γιατί εκείνο που είναι σημαντικότερο για τους εχθρούς, ας πούμε, της Ελλάδας είναι να καμφθεί το φρόνημα. Και το γνωρίζετε πολύ καλά ότι η απαισιοδοξία φέρνει και παρεπόμενα πάρα πολλές αρνητικές καταστάσεις, που μας επηρεάζουν και στην καθημερινότητά μας. Δεν πρέπει λοιπόν να παρασυρόμαστε από το κλίμα που καλλιεργείται, αλλά να έχουμε σαν γνώμονα το θετικό που πρόκειται να προκύψει και να αντιδρούμε με τα ανάλογα θετικά συναισθήματα. Αυτά λοιπόν για την Ελληνική κατάσταση.

Τώρα στο θέμα μας: δεν ξέρω πώς το πληροφορηθήκατε, όσοι είστε εδώ για πρώτη φορά, προφανώς έπεσε σύρμα ότι κάτι πολύ σημαντικό θα ανακοινωθεί κτλ. Όσοι μας παρακολουθείτε από το ‘ 96 που ουσιαστικά έχουν ξεκινήσει αυτές οι συναντήσεις, θα ξέρετε ότι είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί στα λόγια μας, είμαστε πάρα πολύ γειωμένοι, και ο ενθουσιασμός όχι μόνο είναι κάτι που δεν μας χαρακτηρίζει αλλά που γενικά απεχθανόμαστε.

Έτσι λοιπόν θα ξεκινήσω ανάποδα, ότι αναφορικά με την 12η Μαΐου που έχουμε μιλήσει, μη περιμένετε ότι θα συμβούν κάποια συνταρακτικά γεγονότα, σεισμοί, λιμοί καταποντισμοί, κομήτες, εξωγήινοι, εμφάνιση του Μεσσία κλπ, κλπ.

Μιλάμε για μια καθαρά ενεργειακή κρούση, η οποία θα συμβεί σε επίπεδο, ας πούμε, του Ανώτερου Νοητικού της ανθρωπότητας, με συγκεκριμένους στόχους, οι οποίοι θα φανούν σιγά – σιγά στην πορεία, μέσα σε ορίζοντα ετών. Και θα φανούν όχι σε φανταιζί εξωτερικά γεγονότα, αλλά μέσα σε μια αλυσίδα καταιονισμού ιδεών, η οποία θα οδηγήσει  την ανθρωπότητα, σιγά-σιγά σε συγκεκριμένες δράσεις, δηλαδή αλλαγή κοινωνικής συμπεριφοράς και νοοτροπίας, η οποία με τη σειρά της θα επιφέρει και τις απαραίτητες αλλαγές που χρειάζονται για την αφύπνιση της ανθρωπότητας και του πλανήτη.

Έχοντας λοιπόν κάνει αυτό το ξεκαθάρισμα από την αρχή για να μη παρεξηγούμαστε, θέλω να κάνω και ένα δεύτερο ξεκαθάρισμα, για το από πού μας ήλθε η συγκεκριμένη ημερομηνία.

Ασφαλώς δεν μπορεί κανείς σε αυτά τα ζητήματα  να αποδεικνύει πράγματα , με την έννοια ότι δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε ούτε ένα βίντεο, ούτε μια φωτογραφία, όπου μπορεί να συναντηθήκαμε με κάποιες πνευματικές οντότητες, κάποιες υπάρξεις και να τους πήραμε συνέντευξη.

Ωστόσο, αυτές οι Πνευματικές επαφές υπάρχουνε, δεν είμαστε οι μόνοι στον κόσμο, έχουμε διαπιστώσει ότι αυτό το μήνυμα έχει μεταδοθεί κι από άλλους στην Ανατολή και Δύση, κι αυτό μας έχει καθησυχάσει κιόλας, έχοντας πιστοποιήσει το αληθές της συγκεκριμένης ημερομηνίας και της υπαγόρευσης.

Μη σας φαίνεται περίεργο, υπάρχουν άνθρωποι που σε κατάσταση ενορατική μπορούν και έχουν κάποια επαφή με τα λεγόμενα ανώτερα εσωτερικά πεδία, μέσω των οποίων, όταν η κατάσταση είναι σημαντική παίρνουν κάποιες πληροφορίες. Πέραν τούτου δεν μπορούμε κάτι άλλο να δηλώσουμε, τουλάχιστον επί  του παρόντος

Ας πάμε λοιπόν στο αντικείμενο της σημερινής συνάντησης και ας πάρουμε με τη σειρά τα πράγματα. Εκείνο το πρόβλημα που έχουν οι πνευματικές υπάρξεις οι οποίες έχουν την ευθύνη της εξέλιξης της ανθρωπότητας, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση παγκόσμια, στην οποία διακυβεύεται το μέλλον του μεγάλου σχολείου που λέγεται Πλανήτης Γη.

Όπως κάθε περιβάλλον όπου υπάρχει ζωή και αναπτύσσεται, έτσι και ο πλανήτης μας είναι ένα σχολείο, με την έννοια ότι οι ψυχές οι οποίες έρχονται εδώ, και ενσαρκώνονται όπως καλή ώρα όλοι εμείς εδώ μέσα, καλούνται να περάσουν κάποιες συγκεκριμένες εξετάσεις, προκειμένου να μπορέσουν να συνεχίσουν την εξέλιξή τους κάπου καλύτερα. Όσο λοιπόν πιο ποιοτικό είναι κάποιο σχολείο, κάποιο σχολείο ζωής και ύπαρξης, τόσο καλύτερες συνθήκες πνευματικής αφύπνισης δημιουργεί για κείνα τα όντα που το κατοικούν που φοιτούν σε αυτό. Όσο χειρότερο είναι, δηλαδή όσο χειρότερες συνθήκες πνευματικής αφύπνισης διαθέτει, τόσο χειρότερα είναι τα πράγματα για κείνα τα όντα που το κατοικούν αναφορικά με την πνευματική τους εξέλιξη.

 Έτσι με αυτήν την απλή διαπίστωση θέλω απλώς να σας θυμίσω και να τονίσω ότι, κάθε όν που βρίσκεται εδώ μέσα έχει ένα αντικειμενικό στόχο και αυτός δεν είναι απλά μια παρέλαση από τη ζωή χωρίς να εξελιχθεί πνευματικά και να μη βιώσει τίποτε περισσότερο από μια ζωώδη κατάσταση, ούτε να συσσωρεύσει πλούτο ούτε να κυριαρχήσει επάνω στους συνανθρώπους του,  αλλά ο αντικειμενικός σκοπός μιας παρουσίας μας εδώ, είναι μέσα από αυτό που στην εσωτερική παράδοση πολλοί ονομάζουν ανώτερο δρόμο, να αφυπνισθεί σε όσο περισσότερο από αυτά τα πράγματα από αυτό το όνειρο, που αποκαλούμε εξωτερική πραγματικότητα. Όταν λέμε να μπορέσει να αφυπνισθεί, εννοούμε να μπορέσει να αποταυτισθεί από όλε αυτές τις ψευδαισθήσεις της ύλης, που τον κάνουν να νομίζει ότι είναι η μοναδική πραγματικότητα.

Αποκλείεται να επεκταθώ σήμερα περισσότερο γιατί το έχουμε κάνει σε εκείνο το επιστημονικό υπόβαθρο που διαθέτουμε από την κβαντική φυσική και από αλλού που αποδεικνύει ότι η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που βιώνουμε μέσα από τις αισθήσεις μας ως κοινά ανθρώπινα όντα.

Για να επανέλθω λοιπόν σε αυτό που λέγαμε στο θέμα του ανώτερου δρόμου, το αντικείμενο του καθενός ή αν θέλετε το νόημα της ζωής ή ο σκοπός της ενσάρκωσης, χρησιμοποιείστε όποιους όρους θέλετε, είναι να μπορέσει να αφυπνισθεί από τη γήινη πραγματικότητα, από αυτό το όνειρο που βιώνουμε ως γήινη πραγματικότητα. Όσο λοιπόν καλύτερες συνθήκες διαθέτει αυτός ο κόσμος που ζούμε, αυτός ο καρμικός κόσμος, ή αν θέλετε το γήινο σχολείο, τόσο περισσότερες ευκαιρίες δίδονται για περισσότερη αφύπνιση. Όσο χειρότερες συνθήκες διαθέτει τόσο χειρότερα είναι και τα πράγματα για την πνευματική μας εξέλιξη. Εδώ λοιπόν παράγονται και δύο έννοιες εντελώς αντικειμενικές, περί καλού και περί κακού, όχι με φιλοσοφικές έννοιες αλλά καθαρά έτσι όπως ακριβώς εκφράζονται στον γήινο κόσμο.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε με σιγουριά ότι, οτιδήποτε δημιουργεί συνθήκες αφύπνισης για τους ανθρώπους και όλα τα όντα ανήκει στο στρατόπεδο του καλού ενώ αντίθετα οτιδήποτε δημιουργεί χειρότερες συνθήκες ασχέτως με οτιδήποτε ισχυρίζεται εκφράζει τις δυνάμεις της αντεξέλιξης.

Τι σημαίνει όμως καλές και κακές  συνθήκες;

Φαντάζομαι ότι το γνωρίζετε όλοι σας ότι οποιοδήποτε όν όταν βρίσκεται κάτω από καταστάσεις πόνου, αρρώστιας κλπ, αδυνατεί να στοχαστεί, να αφυπνισθεί, ταυτίζεται όλο και πιο βαθειά με την πραγματικότητα, ή όταν βρίσκεται κάτω απο συνθήκες απειλής της ζωής του, ή πολέμου, βασανισμού, φυλάκισης, γενικά στέρησης της ελευθερίας του, όταν βρίσκεται κάτω από συνθήκες όπου οι ανθρώπινες σχέσεις γύρω του είναι εξουσιαστικές και ανελεύθερες, καταπιέζοντας την προσωπικότητά του, προκαλώντας του συνεχώς τριβές και πόνο, όταν βρίσκεται υπό καθεστώς στοιχειώδους άγνοιας και δεν έχει γνώσεις να διαβάσει ένα βιβλίο, να ανοίξει λίγο παραπάνω το μυαλό του, όταν ζει σε ένα περιβάλλον το οποίο είναι επιβαρυμένο με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις στην υγεία του και τον ψυχισμό του να είναι καθηλωτικές.

Έτσι λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι είναι πολύ απλά τα πράγματα και μιλώντας για καλές συνθήκες συνεπώς, οτιδήποτε προάγει την υγεία το περιβάλλον, την ελευθερία τη γνώση, την αυτοδιάθεση, τις σωστές ανθρώπινες σχέσεις, επίσης την ειρήνη, είναι εκ των πραγμάτων θετικό και ανάγεται στο στρατόπεδο του καλού, διότι απελευθερώνει τον άνθρωπο, του παίρνει τα βάρη τα κοινωνικά και του αφήνει εκείνες τις καλές συνθήκες που του χρειάζονται για να μπορέσει απερίσπαστος να στοχαστεί, να διεισδύσει βαθύτερα μέσα σε αυτό που είναι η αλήθεια για την πραγματικότητα που βιώνουμε, να κάνει πνευματική άσκηση και όλα αυτά που χρειάζεται για την πνευματική του αφύπνιση.

Αντίθετα οτιδήποτε σου στερεί τις ελευθερίες, στην κίνηση στην έκφραση στην διάθεσή σου, σε καθηλώνει πολιτισμικά, σε υποχρεώνει να σκέφτεσαι μονοδιάστατα να είσαι αλλοτριωμένος, εμποδίζει το μυαλό σου να σκέφτεσαι παρά μόνο τον καταναλωτισμό, οτιδήποτε ενισχύει τον πόλεμο, την δουλεία, οτιδήποτε βλάπτει το περιβάλλον, οτιδήποτε προωθεί την αμάθεια, είναι εκ των πραγμάτων γήινη έκφραση του κακού, διότι όπως είπαμε μας καθηλώνει.

Λοιπόν, σήμερα, αυτά τα όντα τα οποία για λόγους καρμικούς, παρελθόντος τους δηλαδή, έχουν συνδεθεί με την ιστορία του πλανήτη, και άρα κατά κάποιο τρόπο πονάνε και είναι υπεύθυνα για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, διαπιστώνουν ότι στη σημερινή κατάσταση υπάρχει ένας πολύ μεγάλος κίνδυνος, βιώνουμε ένα αδιέξοδο. Έχουν διογκωθεί σε τέτοιο βαθμό τα παγκόσμια προβλήματα, ώστε το γήινο σχολείο να απειλείται με μια σοβαρή υποβάθμιση. Ζούμε κάτω από τέτοιες συνθήκες, όπου με κυρίαρχη την απληστία και την άγνοια είμαστε στα πρόθυρα για την επιβολή μιας παγκόσμιας τυραννίας, με την παγκόσμια φτώχια να αυξάνεται συνεχώς. Διάβασα προχθές ότι το 80% του παγκοσμίου πλούτου βρίσκεται στα χέρια του 1% του πληθυσμού της γης. Ασθένειες βλέπουμε καινούριες να δημιουργούνται, άγνοια και αγραμματοσύνη ενισχύεται από παντού, πόλεμοι, τρομοκρατία, ριζική υποβάθμιση του περιβάλλοντος σε σημείο που να κινδυνεύει ο πλανήτης να μη μπορεί πια να επανέλθει ποτέ, ψυχική αλλοτρίωση, πολιτισμική και κοινωνική υποβάθμιση, φανατισμός, είναι όλα τα χαρακτηριστικά που σήμερα έχουν φτάσει στο απροχώρητο.

Αυτό λοιπόν φέρνει το μεγάλο διακύβευμα του να γίνουν τόσο άσχημες, κακές οι συνθήκες αφύπνισης στο γήινο σχολείο, ώστε η κατάσταση να μην είναι αναστρέψιμη. Και όταν λέμε μη αναστρέψιμη εννοούμε ότι μέσα από αυτές τις κακές συνθήκες που δημιουργούνται, είμαστε στα πρόθυρα μιας εξελικτικής οπισθοδρόμησης και εξελικτικής παρέκκλισης της ανθρωπότητας.

Κοινώς, έτσι για να το πω με μία λέξη, γιατί αυτό είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα, κινδυνεύει η φυλή να εκτραπεί προς μια φυλή υποαθρώπων, ανθρωπομηχανών. Αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα δεν νομίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.

Έχει γίνει μια αυτοκριτική, από ό,τι μαθαίνουμε, στα Ανώτερα σχολεία, όπου το συμπέρασμα που βγήκε ήταν ότι παρά την πνευματική έκχυση που πραγματοποιήθηκε γύρω στα ’60, ναι μεν υπήρξαν θετικά, αλλά προέκυψαν και αδυναμίες. Τα θετικά, τα ξέρουμε όλοι μας, ήταν ότι σε όλη την ανθρωπότητα διαδόθηκαν με ταχύτητα αστραπής και συνεχίζουν μέχρι τις μέρες μας πάρα πολλές διδασκαλίες που παλαιότερα ήσαν στα χέρια κάποιων ελάχιστων μυημένων, με αποτέλεσμα να σχηματισθεί μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, εκατομμυρίων ανθρώπων διεθνώς, οι οποίοι έχουν κατακτήσει ένα μίνιμουμ επίπεδο εσωτερικότητας. Πράγματι, αν πάτε μερικά χρόνια πίσω, πριν από τον πόλεμο, θα δείτε ότι αυτοί οι οποίοι μπορούσαν να καταλάβουν, όχι να καταλάβουν, να κατακτήσουν αυτά τα οποία εμείς συζητάμε σήμερα εδώ με την ησυχία μας, ήταν μετρημένοι στα δάκτυλα σε κάθε χώρα, κάποιοι ελάχιστοι μυημένοι μόνο, ενώ ο πολύς κόσμος ήταν σε πλήρη άγνοια.

Εκείνο λοιπόν που επετεύχθη μετά τη μεγάλη διάχυση γύρω στα ’60 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ήταν ότι δημιουργήθηκε ένα υπόστρωμα σε πολλά εκατομμύρια ανθρώπων, προσέγγισης της εσωτερικής γνώσης απελευθέρωσης. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι πέρα από την κατάκτηση αυτή σε επίπεδο νοητικό και συναισθηματικό άντε και σε επίπεδο προσωπικής συμπεριφοράς μέσα στην καθημερινότητα, το αντίπαλο στρατόπεδο, ας το πούμε κάπως έτσι, κατόρθωσε να κυριαρχήσει μέσα σε όλες τις κοινωνικές δομές.

Έτσι λοιπόν, για να το πούμε με δυό λόγια, βλέπουμε σήμερα να έχει διαμορφωθεί μία κατάσταση, που ενώ παγκόσμια υπάρχει καλή κοινή πρόθεση εκατομμυρίων για να μη πούμε δισεκατομμυρίων ανθρώπων για ανύψωση, όλα τα κέντρα εξουσίας τα κατέχουν άνθρωποι που κινούνται μόνο με βάση την απληστία και τον εγωισμό, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με το κοινό αίσθημα.

Κοινώς, το στρατόπεδο του καλού έχει μείνει στην απέξω από όλους τους κοινωνικούς δεσμούς, διότι όλοι οι άνθρωποι οι καλοπροαίρετοι δεν άντεξαν να μπουν στην κόντρα όσον αφορά τα κοινωνικά ζητήματα, μας τρόμαζε η κακία, μας τρόμαζε η απληστία, μας τρόμαζε το αίσθημα της εξουσιαστικότητας που εκπέμπουν αυτοί οι άνθρωποι, (και εσείς μπορεί να το έχετε νοιώσει στο πετσί σας) ότι η τεράστια πλειοψηφία επιλέξαμε να μείνουμε εκτός, γιατί θεωρήσαμε ότι οποιαδήποτε προσπάθειά μας να αλλάξουμε τα πράγματα μέσα στους κοινωνικούς θεσμούς, ήταν τόσο φθοροποιά, που θα κινδυνεύαμε να χάσουμε την όποια ισορροπία κατέχουμε ως ανθρώπινα όντα.

Βέβαια με αυτό δεν κερδίσαμε τίποτα, διότι, και αυτό εστράφη μπούμερανγκ δηλαδή νομίζαμε ότι θα βρούμε την ησυχία μας όμως αντιλαμβάνεσθε όλοι, και αυτό ήταν στοιχείο αυτοκριτικής, όπως σας είπα στα εσωτερικά πεδία, γιατί πλέον ούτε ασκητής δεν μπορεί να γίνει κάποιος. Διότι σε λίγο με το GPS θα σε βλέπουν όπου κι αν είσαι και θα έρχονται μέσα στη σπηλιά να σου ζητάνε ΦΠΑ, δηλ και δεν το λέω για να γελάσουμε, αλλά θα δείτε ότι αυτές οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας που θα υπάρχει έλεγχος της σκέψης θα είναι γεγονός. Αυτά θα τα δούμε και να είστε σίγουροι ότι πνευματική και εσωτερική άσκηση κανένας δεν θα σε αφήνει να κάνεις, με διάφορες δικαιολογίες, δηλ δεν υπάρχει ατομικός δρόμος. Εάν λοιπόν δεν αλλάξουν και δεν μετασχηματισθούν οι κοινωνικοί θεσμοί, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε ομαλές συνθήκες αφύπνισης, το παιχνίδι το έχουμε χάσει.

Έτσι λοιπόν αποφασίσθηκε να ξεκινήσει μία νέα εξωτερίκευση των πνευματικών δυνάμεων στο γήινο επίπεδο. Και αυτό μέσω μιάς πνευματικής συμμαχίας στα ανώτερα εσωτερικά πεδία, στην οποία συμμετέχουν όντα από διάφορες εσωτερικές γνώσεις, με κοινό άξονα όπως σας είπα, την μάχη για τη εξασφάλιση καλών συνθηκών αφύπνισης και την αποφυγή αυτής της υποβάθμισης που γίνεται του γήινου σχολείου.

Έτσι λοιπόν αυτή η κρούση ξεκινά στις 12 Μαΐου. Πρόκειται για μια διάχυση ενεργειών η οποία, όπως μας ειπώθηκε  θα είναι ώρα Ελλάδος στις 2,16 το μεσημέρι, χωρίς να σημαίνει κάτι το απόλυτο αυτό, αλλά είναι μία λεπτομέρεια η οποία ίσως σας βολέψει, σας χρησιμεύσει σε περίπτωση που θέλετε να κάνετε κάποια εργασία υποδοχής εκείνη τη στιγμή και ένα δεύτερο στοιχείο που πρόσφατα μας δόθηκε είναι ότι την 6η Ιουνίου πλέον, ημέρα Κυριακή θα υπάρξει μια πρώτη συγκεκριμενοποίηση στις κρούσεις, μέσα από συγκεκριμένες ιδέες που θα δοθούν σε κάποιους ανθρώπους.

Τι μορφή θα έχει αυτή η συγκεκριμενοποίηση σε κάποιους ανθρώπους;

Όπως σας είπα, δεν περιμένουμε να συμβεί κάποιο σημαντικό εξωτερικό γεγονός. Εκείνο το οποίο γνωρίζουμε είναι ότι το αντικείμενο αυτής της εξωτερίκευσης θα είναι η εντύπωση του Σχεδίου στο μυαλό των ώριμων και δεκτικά ικανών ανθρώπων. Αυτό προϋποθέτει συνεπώς ότι έχει εκπονηθεί κάποιο σχέδιο, το οποίο θα αποτυπωθεί, όπως σας είπα και στην εισαγωγή μου στο Ανώτερο Νοητικό από το οποίο θα μπορούν να αντλήσουν όσοι μπορέσουν να βρεθούν σε επίπεδο εσωτερικής καλλιέργειας τέτοιο ώστε να έχουν την απαραίτητη ωριμότητα και δεκτικότητα.

Ένα δεύτερο στοιχείο που ειπώθηκε είναι ότι μέσα από αυτήν την διαδικασία σε ορισμένους ανθρώπους θα δοθούν εσωτερικά χαρίσματα. Αυτό μπορεί να είναι διόραση, μπορεί θεραπευτικές ιδιότητες, ή οτιδήποτε άλλο. Με δυό λόγια δηλαδή αυτή η κρούση θα παίξει και ρόλο ενεργοποίησης κάποιων λανθανουσών εσωτερικών ικανοτήτων, τις οποίες διαθέτουν πολλοί από μας και ήλθε ο καιρός να ενεργοποιηθούν, να αναδειχθούν, να φανερωθούν.

Αυτά τα δύο στοιχεία, θα αναδειχθούν προοδευτικά, δηλαδή τόσο η καθίζηση και η συνειδητοποίηση μερών, όψεων του σχεδίου για την αναβάθμιση του γήινου σχολείου, όσο και η εμπέδωση αυτών των εσωτερικών χαρισμάτων, θα γίνουν μέσα σε διάρκεια ενός χρόνου.

Εκείνο το σημαντικό είναι το περί οργάνωσης πλέον, δηλαδή του πώς προβλέπεται μέσα από αυτό το σχέδιο, να οργανωθούν οι δυνάμεις του καλού για την αναβάθμιση του γήινου σχολείου.

Εκείνο λοιπόν που βλέπουμε είναι ότι υπάρχει μια κριτική σε σχέση με τη φθορά που επέρχεται και την αλλοτρίωση, όταν κάτι επιχειρηθεί να γίνει μέσω μιας κεντρικής εξουσίας, ή μέσω μιας κεντρικής διοίκησης, ας το πούμε έτσι. Κάτι το οποίο ξεκινά με έναν ηγέτη και μια κεντρικού τύπου δομή, είναι καταδικασμένο σε αποτυχία και γιατί μπορεί να διαβρωθεί από τις αντίπαλες δυνάμεις αλλά και γιατί ο ίδιος αυτός ο τρόπος της κεντρικής εξουσίας, από μόνος του αποφέρει αλλοτρίωση.

Εκείνο λοιπόν που σχεδιάζεται είναι η όλη ιστορία να βαδίσει μέσω ενός πλανητικού δικτύου. Λέγοντας πλανητικό δίκτυο εννοούμε τα εξής, υπάρχουν σε όλες τις χώρες ήδη κάποιοι ώριμοι πυρήνες, δηλαδή κάποιες ομάδες ατόμων οι οποίοι είναι συνειδητοποιημένοι σε ικανοποιητικό βαθμό ώστε να συλλάβουν κάποια απο  τα μέρη του σχεδίου, ο καθένας το δικό του, και γύρω τους να μπορέσουν να έλξουν ένα αριθμό ατόμων, ένα αριθμό πολιτών, οι οποίοι θα στηρίξουν εκείνο το μέρος του σχεδίου που έχει συλλάβει ο κάθε πυρήνας  ξεχωριστά.

Σαν σύνολο λοιπόν, κάτω από την καθοδήγηση των Ανώτερων Πνευματικών Δυνάμεων, οι οποίοι είναι οι μόνοι που διαθέτουν την όλη εικόνα του παζλ, το κάθε μέρος χωριστά θα συντονίζεται με όλα τα υπόλοιπα, αλλά άνωθεν και μέσω αυτής της διαδικασίας της ομοκραδασμικότητας, που συνδέει αναπόφευκτα όλους όσους εκπέμπουν ή συντονίζονται, εν πάσει περιπτώσει, με το ίδιο επίπεδο πνευματικής καθαρότητας, ασχέτως εάν γνωρίζονται μεταξύ τους σε επίπεδο καθημερινότητας ή όχι.

Έτσι λοιπόν ξεκινάει μια παγκόσμια δράση η οποία θα δούμε, σιγά-σιγά και με τα χρόνια να αποφέρει συγκεκριμένους καρπούς, όπου ανεξάρτητες ομάδες σε όλο τον κόσμο θα συγκεντρώσουν γύρω τους πλήθος ανθρώπων και όλοι μαζί θα συγκροτήσουν μια κρίσιμη μάζα, η οποία θα επιφέρει πολύ σημαντικές πνευματικές και κοινωνικές αλλαγές.

Η δράση συνεπώς αυτού του μεγάλου αριθμού ανθρώπων, που θα λάβουν μέρος σε αυτήν την υλοποίηση του σχεδίου θα είναι διπλή, από τη μια μεριά θα είναι δράση καθαρά εσωτερική, όπως ο Οραματισμός, ας πούμε, αυτό που κάνουμε εδώ, αυτό εννοώ εσωτερική δράση μέσω διαλογιστικών, οραματικών μεθόδων, προσευχής κλπ, και η άλλη όψη θα είναι καθαρά πρακτική παίρνοντας τη μορφή κοινωνικής παρέμβασης. Οι τομείς είναι γνωστοί. Αυτή η παρέμβαση τόσο η εσωτερική όπως σας είπα, μέσω εσωτερικών μεθόδων όσο και καθημερινής δράσης, θα είναι στην οικονομία, στην πολιτική, στο περιβάλλον, στην υγεία, στην παιδεία, στην ενέργεια στον πολιτισμό στις ανθρώπινες σχέσεις και στην πνευματικότητα και ο στόχος θα είναι σε όλους αυτούς τους τομείς να δημιουργηθούν όσο το δυνατό πιο απελευθερωτικές και ιδανικές συνθήκες για πνευματική εργασία και αφύπνιση.

Ο στόχος δηλαδή θα είναι όσο το δυνατόν αφθονία για όλους, όσο το δυνατόν περισσότερη ασφάλεια, όσο το δυνατό περισσότερη γνώση, όσο το δυνατόν περισσότερη αγάπη, περισσότερη ειρήνη, περισσότερη πνευματικότητα.

Απλά πράγματα στο να το λέμε, έχουμε όμως βιώσει όλοι πόσο δύσκολο είναι να πραγματοποιήσεις, να πραγματώσεις τέτοιου είδους κοινωνικές συνθήκες, που να αφήνουν τα όρια για να μπορέσουν να αναδυθούν αυτές οι όμορφες και ανώτερες ιδιότητες που θα επιτρέψουν στον καθένα από μας να εργασθεί απερίσπαστος για την πνευματική του αφύπνιση.

Σ’ αυτό το σημείο προτού περάσουμε στα αποτελέσματα που αναμένουμε να έχει συγκεκριμένα η κρούση της 12ης Μαΐου, θα δώσω το λόγο στην κυρία Βαλιανάτου για μια μικρή τοποθέτηση με βάση την εσωτερική αστρολογία γιατί εκ των υστέρων αφού δόθηκε η ημερομηνία, παρατηρήσαμε ορισμένα πράγματα τα οποία καλό είναι να τα μοιραστούμε.

«Μου δόθηκε από τον κ. Στίνη συγκεκριμένα μέρα και ώρα και μου ζητήθηκε να κάνω το ένα ωροσκόπιο και να κάνω την εσωτερική ερμηνεία. Χωρίς να γνωρίζω το περιεχόμενο της ομιλίας που θα έκανε, διαπίστωσα τώρα ότι αυτά που έχω να πω κάνοντας αυτήν την ερμηνεία τελικά έχουμε μια σύμπτωση. Θα σας κάνω μια παρένθεση εξηγώντας ότι η εσωτερική αστρολογία αναλύει και ερμηνεύει 12 πλανήτες, δηλαδή προσθέτει στην παραδοσιακή με τους 10 πλανήτες την επίδραση της γης, γιατί κι αυτή έχει την δική της ενέργεια, και τον Ήφαιστο που ίσως ακούτε για πρώτη φορά τώρα, και αυτό  μόνο στην εσωτερική ερμηνεία, ερμηνεύεται. Έκανα αυτήν την εισαγωγή για να καταλάβετε την ανάμιξη πάνω στο ωροσκόπιο. Έχουμε ένα ωροσκόπιο με την σελήνη να είναι σε σύνοδο με τον Ταύρο και ωροσκόπο στην Παρθένο κ.λπ. 

Όλα αυτά αν τα συνδέσουμε βλέπουμε ότι κάτι έρχεται. Κάποιο όν; Ομάδα; Κίνημα; Οτιδήποτε, πάντως θα είναι φωτισμένο, πλημμυρισμένο στο φως.

Ομαδική συνειδητότητα.

Ως αποτέλεσμα αυτής της εξωτερίκευσης που είπαμε μαθαίνουμε και ήδη αρχίζει και φαίνεται δηλαδή, ότι μάλλον δεν θα μπορέσει κανείς να κρατήσει ουδετερότητα. Αυτό σας το λέω και να το έχετε όλοι υπ’ όψιν σας και να πληροφορήσετε και τους υπόλοιπους είναι τέτοιες οι συνθήκες, που όπως σας είπα κανένας δεν μπορεί να μείνει απέξω ή να δημιουργήσει τέτοιες συνθήκες ώστε απερίσπαστος να μπορεί να κάνει την ατομική του προσπάθεια, χωρίς να τον ενδιαφέρει που πηγαίνει το ομαδικό παιχνίδι.

Έτσι εκ των πραγμάτων θα δημιουργηθούν στρατόπεδα, και ήδη η 12η Μαΐου κάνει το πρώτο προσκλητήριο. Ουσιαστικά δηλαδή αυτή η διάλυση του σχεδίου που είπαμε συν το δεύτερο στοιχείο ενεργοποίησης χαρισμάτων στην ουσία είναι και ένα προσκλητήριο για στράτευση. Και ξέρετε ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις όσοι κρατούν ουδετερότητα  πληρώνουν και χειρότερα , για ποιο λόγο, διότι δεν προστατεύονται κάτω από κάποια ομπρέλα πνευματική.

Γνωρίζετε πολύ καλά όλοι σας ότι διάφορες πνευματικές παραδόσεις προστατεύονται. Αν δεν ανήκεις πουθενά και δεν λέω να ανήκεις σε μια θεσμοθετημένη πνευματική οργάνωση, αλλά αν πεις δεν μ’ ενδιαφέρουν όλα αυτά ειμαι άπειρος, δεν συμμετέχω εγώ σε τέτοια παιχνίδια είναι βλακείες κλπ, θα είσαι από τους πρώτους που θα την πληρώσουν, γιατί θα τις φας και από τις δύο μεριές. Δηλαδή θα παιχθεί παιχνίδι και σε πνευματικό και σε υλικό επίπεδο.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν θα διαμορφωθούν στρατόπεδα και σας είπα ποιο θα είναι το διαχωριστικό κριτήριο, ποιος με τη δράση του δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την αφύπνιση και ποιος επιβαρύνει. Με βάση αυτά τα δύο κριτήρια θα διαμορφωθούν τα στρατόπεδα. Και το προσκλητήριο ξεκινάει τώρα.

Θα κλείσω με το θέμα της προετοιμασίας μας για τη συγκεκριμένη κρούση. Γιατί πολλοί θα θελήσουν να βρεθούν μόνοι τους, ή με κάποιους φίλους, ή μια ομάδα την συγκεκριμένη ημέρα και ώρα.

Η δική μας συμβουλή είναι η κάθε σας προσπάθεια να αποσκοπεί στην εξασφάλιση συνθηκών αστρικής μόνωσης και πνευματικής ενατένισης.

Εξηγώ, όταν λέμε Αστρική μόνωση κατ’ αρχή εννοούμε του να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τέτοιες συνθήκες απομόνωσης και αποκοπής από το περιβάλλον της φθοροποιούς καθημερινότητας. Αστρική μόνωση σημαίνει να μην επηρεάζομαι από γεγονότα, συναισθήματα και σκέψεις της καθημερινότητας οι οποίες είναι άσχετες από τον σκοπό μου. Αν λοιπόν ο δικός μου στόχος είναι να βρίσκομαι σε μια κατάσταση πνευματικής δεκτικότητας τη συγκεκριμένη μέρα, σημαίνει ότι θα προσπαθήσω σιγά, σιγά , ξεκινώντας λίγες μέρες πιο πριν, ή αν αυτό δεν είναι δυνατό με τίποτε, τουλάχιστον την ίδια τη μέρα, την Τετάρτη 12η Μαΐου, να μη μπλέξω σε καταστάσεις αγχογόνες, έντασης, αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων, αλλά, αντιθέτως να καλλιεργήσω ένα κλίμα στον εαυτό μου πνευματικής ανύψωσης. Αυτό ονομάζεται αστρική μόνωση με την έννοια του πώς μπορώ καλύτερα να είμαι συντονισμένος, προκειμένου να μπορώ να δεχθώ μια πληροφορία.

Έτσι λοιπόν εκείνο που καλόν θα είναι να έχετε υπ΄ όψιν σας για να είστε δεκτικοί σε τέτοιες εκλυόμενες ενέργειες,  ξεκινώντας από λίγες μέρες πριν σιγά – σιγά ή αυθημερόν στη χειρότερη περίπτωση, να υπάρξει σχετική αποκοπή από έγνοιες της καθημερινότητας από ανθρώπους οι οποίοι είναι αρνητικοί προς αυτό που εμείς έχουμε στο νου μας να κάνουμε, από αγχογόνες καταστάσεις κλπ, δηλαδή να μην απασχολούμε το νου μας και τον ψυχισμό μας με αρνητικά πράγματα.

Δεύτερο, να φροντίσουμε εμείς, αντιθέτως, να ερχόμαστε σε επαφή με θετικές νοητικές και συναισθηματικές παραστάσεις. Να επιδιώκουμε να είμαστε σε μέρη τα οποία να δίνουν θετική ενέργεια, με ανθρώπους που εκπέμπουν θετική ενέργεια, με ακούσματα, αναγνώσματα τα οποία αναδύουν θετικότητα.

Τρίτο στοιχείο είναι η πνευματική άσκηση και η προσευχή. Αυτές τις λίγες μέρες πριν, καλό είναι να τις περάσεις με ασκήσεις πνευματικής ενατένισης, με όποιον τρόπο γνωρίζει ο καθένας και θεωρεί ότι διαπιστωμένα του κάνει καλό.

Ένα τέταρτο στοιχείο είναι της σωματικής κατάστασης που βρισκόμαστε, δηλαδή της σωματικής κάθαρσης και το σώμα μας να είναι ξεκούραστο. Άρα εκείνη την περίοδο κοντά να φροντίσουμε να μη κουραζόμαστε πολύ, να μη ξενυχτάμε και να προσέχουμε τη διατροφή μας. να πίνουμε πολλά νερά, τα ξέρετε όλα αυτά, να μην πλακώνουμε τα κρέατα και τα τηγανίδια κλπ. Έτσι ώστε ο ενεργειακός μας φορέας να είναι σε πολύ καλή κατάσταση.

Ένα πέμπτο στοιχείο που έχει διαπιστωθεί ότι ωφελεί, είναι μια ευκαιρία αυτήν την περίοδο να κάνουμε και έναν απολογισμό – αξιολόγηση της μέχρι τώρα πορείας μας στη ζωή, της εσωτερικής μας πορείας εννοώ. Από πού έχουμε περάσει μέχρι τώρα, τι έχουμε διαβάσει, πόσα έχουμε ξεπεράσει, τι αδυναμίες πιστεύουμε έχουμε αφήσει ακόμα προς κατάκτηση, τι θα πρέπει να ακολουθήσει από δω και πέρα, ένας στοχασμός πάνω στη δική μας πορεία.

Και ένα έκτο και τελευταίο, πάρα πολύ σημαντικό στοιχείο που χρησιμεύει πάρα πολύ στο να μας φέρει σε κατάσταση δεκτικότητας απέναντι σε Ανώτερες πνευματικές ενέργειες είναι να προσπαθήσουμε να καλλιεργούμε την ονειρική φύση της πραγματικότητας. Δηλαδή όσο μπορούμε περισσότερο, κατά τη διάρκεια της ημέρας, να μπούμε σε κατάσταση, όπου να βιώνουμε τα πράγματα σαν σε όνειρο. Δηλαδή να μπαίνουμε σε μια κατάσταση όπου βαδίζοντας, βλέποντας τα πρόσωπα μπροστά μας, τα γεγονότα που εξελίσσονται κλπ, να έχουμε την αίσθηση ότι όλα αυτά τα βλέπουμε στον ύπνο μας, ότι είναι μια ονειρική κατάσταση από την οποία κάποια στιγμή εμείς μαζεύουμε ενέργεια για να ξυπνήσουμε, να αφυπνισθούμε μέσα σε ένα ανώτερο όνειρο. Αυτή η καλλιέργεια του να βιώνεις την ονειρική φύση της πραγματικότητας σε καθιστά πάρα πολύ δεκτικό απέναντι σε τέτοιου είδους ενέργειες σαν αυτές που θέλουμε να προσεγγίσουμε τώρα.

Και τέλος αφού περάσει η συγκεκριμένη φάση της εξωτερίκευσης που λέμε της 12ης Μαΐου, θα πρέπει να προσπαθήσουμε για όσο μπορούμε να προστατεύσουμε πλέον αυτήν την κυοφορία που θα συντελείται μέσα μας, πράγμα που σημαίνει πάλι ότι όσο μπορούμε να μην κουραζόμαστε πάρα πολύ, να μη μπλέκουμε σε αρνητικές καταστάσεις, να είμαστε σε ένα περιβάλλον ειρηνικό και ήρεμο και να τροφοδοτούμαστε με όσο το δυνατό περισσότερη πνευματική τροφή.

Όλα αυτά πάλι θα προστατεύσουν την ενέργεια, που ο καθένας έχει πάρει από μας να μην την αποβάλει, αλλά η κυοφορία να μπορέσει να συνεχισθεί κανονικά μέχρις ότου όλος αυτός ο καταιονισμός ιδεών να μπορέσει στον καθένα μας να αποκρυσταλλωθεί και να παγιωθεί σε συγκεκριμένες ιδέες, αλλαγές συμπεριφοράς και χαρίσματα.

Νομίζω ότι θίξαμε το θέμα αρκετά και από πολλές πλευρές. Είναι ένα έθιμο ήδη από το ’96 την πρώτη φορά, σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις να μην ακολουθούν ερωτήσεις, γι αυτό, όσοι έρχεσθε για πρώτη φορά σας παρακαλώ να μη στραβομουτσουνιάσετε, γιατί δεν θέλουμε να διασπάμε την ενέργεια μέσα από ένα πήγαινε – έλα διάλογο, οπότε και σύμφωνα με το σύστημά μας επειδή θα περάσουμε στον οραματισμό για την Ελλάδα, που είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία δυναμικής εκπομπής θετικών παραστάσεων συναισθημάτων κ.λπ, προσπαθήστε να ξεχάσετε το αντικείμενο της ομιλία και να αποταυτισθείτε.

Πνευματικοί Νόμοι στην Πολιτική

Πνευματικοί Νόμοι στην Πολιτική 900 600 ΠΑΔΙΣΥ
Ας περάσουμε στο θέμα μας, το οποίο έχουμε ονομάσει πνευματικούς νόμους πάνω στην πολιτική, άλλά  όμως θα πρέπει να λάβετε υπ’ όψη σας ότι με την έννοια πολιτική δεν εννοούμε ακριβώς αυτό το πράγμα το οποίο γίνεται σήμερα, δηλαδή τη νομή της εξουσίας έτσι όπως έχει επικρατήσει παγκόσμια, μέσω των κομμάτων και των οικονομικών συμφερόντων, μα περισσότερο με την ετυμολογία της λέξης. Καταλαβαίνετε όλοι, ότι προέρχεται από τη λέξη πόλη, ελληνική λέξη, τα κοινά δηλαδή, εννοώντας την ενασχόληση με τα κοινά που κατά κάποιο τρόπο είναι μέσα στο πρόγραμμα όλων μας, για να μην πω υποχρέωση όλων μας, από τη στιγμή που στον χώρο που εργαζόμαστε, στον περίγυρό μας, στην καθημερινότητά μας, στην οικογένειά μας, οπουδήποτε, ερχόμαστε σ’ επαφή με άλλους ανθρώπους και άρα η στάση μας και η νοοτροπία που καλλιεργούμε, οι πεποιθήσεις, οι αξίες, η συμπεριφορά μας κ.λπ. επηρεάζουν συνολικά την κοινωνία. Πρέπει όμως από κάπου να ξεκινήσουμε για να μπουν κάποια συγκεκριμένα κριτήρια, γιατί χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια, κάθε συζήτηση και κάθε σύστημα αξιών είναι άσκοπο, για να μην πω παροδικό, ή τυχοδιωχτικό.Πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου και μιας και είμαστε όλοι εδώ άνθρωποι, οι οποίοι προερχόμαστε από το χώρο της αναζήτησης, πρέπει να βασιστούμε σε κάποιες πνευματικές αξίες, να δικαιολογήσουμε βέβαια, για ποιο λόγο, με βάση ποιες πνευματικές αξίες θα πρέπει η συμπεριφορά ως προς τα κοινά να βασίζεται σε συγκεκριμένους άξονες, σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις και αρετές.Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από μια παραδοχή, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, με την παραδοχή ότι ο καθένας από μας έχει μια ψυχή, έναν Ανώτερο Εαυτό, πείτε το όπως θέλετε, ο οποίος δεν είναι παροδικός, δεν εξαρτά την ύπαρξή του μόνο από τη συγκεκριμένη ενσάρκωση, μόνο από τη συγκεκριμένη παρούσα ζωή, αλλά έχει μια γενικότερη αποστολή, αυτή η γενικότερη αποστολή, αποτυπώνεται μέσα από τις εμπειρίες που έχει συλλέξει, όλες τις προηγούμενές του εμπειρίες και ερχόμαστε ασφαλώς, λόγω των εμπειριών και λόγω της δράσης του παρελθόντος εκ των πραγμάτων στην έννοια του κάρμα ή επί του ελληνικού, αδράνεια λόγω δράσης, ή συνήθεια λόγω δράσης, αν θέλετε, που σημαίνει ότι όλες οι στάσεις μας και οι εμπειρίες του παρελθόντος, δημιουργούν κάποια κεκτημένη ταχύτητα εξ αδρανείας, που μας παρασύρει προς ορισμένες συγκεκριμένες καταστάσεις στη ζωή μας.

Αυτό στο χώρο του εσωτερισμού έχει μια πολύ επιτυχή έκφραση που ονομάζεται καρμικός άνεμος, δηλαδή εκεί που μας ωθεί, εκεί που μας μετακινεί, ας πούμε το κάρμα μας, λόγω των περασμένων εμπειριών, από κεκτημένη ταχύτητα, εξ αδρανείας, που λέμε.

Έτσι λοιπόν, με βάση το κάρμα που έχει συσσωρεύσει η ψυχή μας, επιλέγει μέσω του καρμικού ανέμου, παρασύρεται και στη συγκεκριμένη ενσάρκωση, στην οποία βρίσκεται ο καθένας μας και έχει μια συγκεκριμένη αποστολή, ποια είναι αυτή;

Αυτή η συγκεκριμένη αποστολή, που είναι εύστοχο και χαρακτηρίζεται ως Ανώτερος Δρόμος, είναι το νόημα της ζωής μας. Δηλαδή στην ερώτηση κι αυτό έχετέ το υπ’ όψιν σας και για τους γνωστούς σας, γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό, στην ερώτηση ποιο είναι το νόημα της ζωής, στην ερώτηση, γιατί υπάρχω, τι ήρθα να κάνω εγώ εδώ πέρα, η απάντηση είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη και λέμε στον άλλον και ξέρουμε και για τον εαυτό μας, ότι, φίλε μου, είτε είσαι ο εαυτός μου, είτε είσαι ο οποιοσδήποτε άλλος, εδώ ήρθες για να κάνεις τρία πράγματα.

Το πρώτο πράγμα είναι να κάνεις όσο το δυνατόν περισσότερες υπερβάσεις, από την ταύτισή σου με τον υλικό κόσμο, με τούτο τον υλικό κόσμο, δηλαδή να μπορέσεις να απελευθερωθείς από όσο το δυνατόν περισσότερες προσκολλήσεις σου, σ’ αυτό το όνειρο που ονομάζεται υλική πραγματικότητα, άρα να επιτύχεις υπερβάσεις, ν’ απελευθερωθείς απ’ αυτό τον κόσμο, να έρθεις σ’ επαφή με ανώτερους κόσμους, πιο πνευματικούς, το δεύτερο που ήρθες να κάνεις, είναι, τιμώντας τη μοναδικότητα της ύπαρξής σου, να αποδώσεις έργο, δηλαδή να είσαι δημιουργικός, αυτό το δυναμικό το οποίο κουβαλάς, με βάση το παρελθόν σου, ως ψυχή, να το δώσεις προκειμένου να γεννήσεις αξιόλογα πράγματα, χρήσιμα πράγματα, στον εαυτό σου και στην ανθρωπότητα, να αποδώσεις δηλαδή για την εξέλιξη όσο το δυνατόν καλύτερα και το τρίτο που ήρθες να κάνεις, είναι να προσφέρεις στο σύνολο, να προσφέρεις στους υπόλοιπους, δημιουργώντας με την παρουσία σου, με τη δράση σου, όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες αφύπνισης, για τους άλλους.

Τα επαναλαμβάνω τα τρία πάλι, ο πρώτος στόχος στο ερώτημα τι ήρθα να κάνω εδώ, είναι να μπορέσω ν’ απελευθερωθώ από όσο το δυνατόν περισσότερες προσκολλήσεις με το υλικό περιβάλλον στο οποίο βρέθηκα, είναι ένα σχολείο, στο οποίο πρέπει να περάσω τις εξετάσεις και να πάω παραπάνω, για να περάσω τις εξετάσεις, πρέπει να ξυπνήσω, δηλαδή να καταλάβω ότι η συνείδησή μου είναι εγκλωβισμένη μέσα σ’ ένα όνειρο, που είναι ο συγκεκριμένος υλικός κόσμος κι όσο περισσότερο ξυπνήσω, όσο περισσότερες δηλαδή προσκολλήσεις, σ’ αυτόν τον υλικό κόσμο, πετάξω από πάνω μου και όσες περισσότερες συνδέσεις και επαφές και προϋποθέσεις δημιουργήσω, για να είμαι σε επαφή με ανώτερους πνευματικά κόσμους, τόσο το καλύτερο, ο δεύτερος παράγοντας είναι, με βάση το παρελθόν μου και το δυναμικό μου, ως ψυχή, να μπορέσω να αποδώσω δημιουργικότητα, όφελος με την παρουσία μου κι ο τρίτος, καλύτερες συνθήκες αφύπνισης για τους υπόλοιπους, μέσω της προσφοράς, που λέμε και της υπηρεσίας.

Αυτοί οι τρεις στόχοι είναι εκείνοι ακριβώς που λέμε ότι, σε απαλλάσσουν απ’ το αρνητικό σου κάρμα, γιατί, τι σημαίνει αρνητικό κάρμα;

Σημαίνει βαθιές προσκολλήσεις, βαριές ταυτίσεις, όσο πιο βαριές είναι οι ταυτίσεις με τους κατώτερους κόσμους, τόσο πιο αρνητικό είναι το κάρμα που έχουμε συσσωρεύσει, γιατί μας ωθεί σε όλο και περισσότερο βαριές ταυτίσεις.

Αντιθέτως, αν αφιερώσουμε την ύπαρξή μας, την ενσάρκωσή μας αυτή, στους τρεις στόχους που προανέφερα, όχι μόνο καίμε, απαλλασσόμαστε που λέμε, απ’ το αρνητικό μας κάρμα, αλλά χτίζουμε θετικό κάρμα, δηλαδή, παίρνουμε μια θετική ώθηση, προς ακόμα πιο απελευθερωτικές καταστάσεις, τόσο σ’ αυτή την ενσάρκωση, όσο και στις επόμενες.

Αν λοιπόν, το νόημα της ζωής μας, ή ο Ανώτερος Δρόμος μας είναι αυτά τα τρία, τα δυο πρώτα μεν, δηλαδή η υπέρβαση και η δημιουργικότητα, είναι προσωπική μας υπόθεση, ατομική μας υπόθεση, το τρίτο, επειδή ακριβώς αφορά τα κοινά, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, πάνω στον οποίο κανονικά, θα έπρεπε να βασίζεται η πολιτική δράση. Από δω και πέρα λοιπόν, θ’ αρχίσετε να καταλαβαίνετε, πώς ιδωμένα από πνευματική σκοπιά, θα έπρεπε να είναι αυτό που λέμε πολιτική και με ήτα και με όμικρον γιώτα και πώς είναι στην πράξη και μ’ αυτό τον τρόπο μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε πόσο βαρύ, πόσο αρνητικό κάρμα αυτή τη στιγμή κουβαλάει πάνω της η πολιτική δράση, αλλά και όσα άτομα ασχολούνται με την πολιτική, μέσα από τον τρόπο που ασχολούνται και μέσα από τις επιπτώσεις που έχει η ενασχόλησή τους, για το κοινωνικό σύνολο.

Πολιτική λοιπόν, κανονικά ίσον προσφορά, ίσον υπηρεσία, ίσον αφιέρωση του εαυτού μας, για να δημιουργήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες αφύπνισης για τους συνανθρώπους μας.

Πάμε λοιπόν, να δούμε τώρα, τι σημαίνει καλύτερες συνθήκες αφύπνισης για τους συνανθρώπους μας, γιατί κι αυτό θα πρέπει να είναι λίγο συγκεκριμένο. Τι σημαίνει καλύτερες συνθήκες αφύπνισης, ο διορισμός στο δημόσιο, ας πούμε;

Σημαίνει το να παίρνουμε το φακελάκι, τι ακριβώς;

Εδώ λοιπόν πρέπει να τα βάλλουμε κάτω τα πράγματα, γιατί πάλι είναι πάρα πολύ συγκεκριμένα. Αν λοιπόν θέλουμε να δούμε στην πραγματικότητα, τι σημαίνει καλές συνθήκες αφύπνισης, θα δούμε ότι υπάρχουν εφτά τομείς υπηρεσίας, συγκεκριμένοι. Δηλαδή κάποιος που θέλει να εργαστεί με την σωστή έννοια της πολιτικής, θα πρέπει να προσφέρει, να διαλέξει ποιος του ταιριάζει, ανάλογα με τη μοναδικότητά του όπως είπαμε, εφτά τομείς υπηρεσίας, απλά πράγματα.

Ο πρώτος, η υγεία, διότι κανένας ο οποίος πονάει, ή είναι άρρωστος, ή ανεπαρκής σωματικά, δεν μπορεί εύκολα να κάνει πνευματική εργασία, συνεπώς, ο υπ’ αριθμόν ένα παράγοντας, η υπ’ αριθμόν ένα καλή συνθήκη αφύπνισης, είναι να μη μας ταλαιπωρεί το σώμα μας. Εδώ λοιπόν, πέρα από την ατομική ευθύνη που έχει ο καθένας να φροντίζει το σώμα του, στον τομέα της υπηρεσίας, δηλαδή στον τομέα της υπηρεσίας, όταν μιλάμε για πολιτική, θα έπρεπε το υπ’ αριθμόν ένα μέλημα όλων των πολιτικών κι όλων των κυβερνήσεων του κόσμου, είναι να έχουν εξασφαλίσει καλές συνθήκες υγείας και περίθαλψης και πρόληψης, για τους πολίτες. Και όταν λέμε καλές συνθήκες περίθαλψης και πρόληψης, προφανώς μιλάμε ότι θα έπρεπε να είναι δωρεάν, γιατί η υγεία είναι το υπ’ αριθμόν ένα κοινωνικό αγαθό. Αν κάποιος λοιπόν θα ήθελε να προσφέρει πραγματικά υπηρεσία, θα έπρεπε να προσφέρει όλη την ενέργειά του πάνω σ’ αυτό τον τομέα.

Δεύτερος πολύ σημαντικός παράγοντας, το περιβάλλον, εάν το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, είναι δηλητηριώδες, είναι ρυπογόνο, είναι ανυπόφορο, έχει τρομερά υψηλές ή τρομερά χαμηλές θερμοκρασίες, έχει άμεσο αντίκτυπο στη συνείδησή μας, έχει άμεσο αντίκτυπο εν τέλει και στην υγεία μας. Άρα, εάν το περιβάλλον δεν είναι τέτοιο που να ευνοεί το στοχασμό, να ευνοεί την ηρεμία της συνείδησης, να ευνοεί την πνευματική άσκηση, αλλά αντίθετα μας δημιουργεί πόνο, μας δημιουργεί ανησυχία, μας φθείρει την υγεία, δημιουργεί άγχος, στρες, πρέπει να θεωρείται μια κάκιστη συνθήκη για αφύπνιση, συνεπώς σαν ένα δεύτερο τομέα προσφοράς και υπηρεσίας, δεν νοείται πολιτική δράση, πολιτική ενασχόληση με τα κοινά, αν δεν έχει πρώτο-πρώτο παράγοντα, τη διαμόρφωση ενός σωστού περιβάλλοντος και δεν λέω μόνο με την έννοια της μόλυνσης, σωστό περιβάλλον θεωρείται και το πράσινο, σωστό περιβάλλον θεωρείται και το να είναι πολεοδομικά άριστο, να είναι αισθησιακά, όσον αφορά τις αισθήσεις μας σωστό, να μην υπάρχει ηχορύπανση, υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που προσδιορίζουν ένα περιβάλλον να είναι ευνοϊκό για τη συνείδησή μας.

Τρίτον και πολύ σημαντικό, να υπάρχουν κάποιες μίνιμουμ ικανές συνθήκες διαβίωσης, δηλαδή, πέρα από το να έχουμε την υγεία μας και το περιβάλλον να είναι τέτοιο που να μας επιτρέπει να έχουμε μια στοιχειώδη δυνατότητα να στοχαστούμε, ν’ ασχοληθούμε με τα πνευματικά, ουσιαστικά, δεν μπορούμε να κάνουμε άσκηση και ν’ απελευθερωθούμε, όταν η συνείδησή μας είναι εγκλωβισμένη στην αγωνία του φαγητού, της έλλειψης στέγης, της φτώχειας, άρα, θα πρέπει να έχουμε εξασφαλισμένα κάποια μίνιμουμ αγαθά, να έχουμε μια στέγη να βάλλουμε το κεφάλι μας από κάτω, να έχουμε εξασφαλίσει μια στοιχειώδη διατροφή, να έχουμε εξασφαλίσει τα προς το ζείν.

Άρα και εδώ μιλάμε για κοινωνική μέριμνα. Αν θα δείτε στο τέλος αυτών των εφτά τομέων, θα διαπιστώσετε το εξής οξύμωρο, ότι είναι οι εφτά τομείς οι οποίοι είναι πιο παραμελημένοι απ’ όλους από το χώρο της πολιτικής κι αυτό το πράγμα δεν είναι καθόλου τυχαίο, δυστυχώς, γιατί ζούμε σε μια σκοτεινή εποχή, όπου τις συνειδήσεις μας τις βομβαρδίζουν αρνητικές δυνάμεις και οντότητες και ο χώρος της πολιτικής είναι ένας χώρος που κατ’ εξοχήν βάλλεται από τέτοιου είδους αρνητικές ενέργειες.

Πάμε στον τέταρτο παράγοντα, ο οποίος επίσης είναι ο πιο παραμελημένος και είναι ο παράγοντας της ασφάλειας, φίλοι και φίλες. Είναι αδύνατον ν’ ασχοληθεί κάποιος με τα πνευματικά και να μπορέσει να ξεφορτωθεί κάποιες προσκολλήσεις του, όταν βρίσκεται συνέχεια κάτω από το καθεστώς φόβου. Και όταν μιλάω για φόβο, είναι συγκεκριμένοι φόβοι, όχι φοβίες, φόβοι, δηλαδή υπαρκτοί κίνδυνοι. Όταν είμαστε υπό απειλή, ή υπό καθεστώς πολέμου, όταν δηλαδή δεν υπάρχει ειρήνη, κάτω από ποιες και τι συνθήκες θα μπορέσει η ψυχή μας να κάνει την προσπάθεια της απελευθέρωσης, όταν κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή το σώμα της, όταν η βία και η εγκληματικότητα μέσα στις κοινωνίες, ενισχύονται και υποθάλπονται και ακόμα περισσότερο, όπου δεν υπάρχει βία ή εγκληματικότητα, υπάρχει ψυχολογική βία, υπάρχει αυτή η ψυχολογική βία, ο τρόμος, που καλλιεργείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, από τους ίδιους τους πολιτικούς, αυτή η αβεβαιότητα για το αύριο κι αυτή η τρομερή κινδυνολογία, η οποία βομβαρδίζει τη συνείδησή μας και την παθητικοποιεί, την κάνει να παραλύει, να ανησυχεί διαρκώς για το τι θα μας ξημερώσει αύριο, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να βρούμε την ενέργεια και να μπορέσουμε να προσανατολίσουμε την προσοχή μας, προς ένα σωστό πνευματικό έργο.

Πέμπτος παράγοντας, η έννοια της ελευθερίας, είναι πάρα πολύ σημαντική, ως καλή συνθήκη για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε τον Ανώτερο Δρόμο μας και όταν λέμε για ελευθερία, δεν εννοούμε μόνο το πρόβλημα του να μας έχουν φυλακή, μιλάμε για κοινωνικές ελευθερίες και δικαιώματα, οι οποίες σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου, αλλά και μέσα στην καθημερινότητα από διάφορους παράγοντες και θεσμούς κρατικούς, οικονομικούς, στρατιωτικούς κ.λ.π. παραβιάζονται διαρκώς.

Βλέπετε ότι όλοι είναι κλασικά παραμελημένοι από την πολιτική.

Ο έκτος παράγοντας είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, διότι, όταν στο περιβάλλον που βρίσκεσαι, μέσα στην οικογένειά σου, στο εργασιακό σου περιβάλλον, οι φίλοι σου, οι πάντες, είναι τέτοιες οι ανθρώπινες σχέσεις, που συνεχώς προσπαθούν να σ’ αρπάξουν, να σε κατεβάσουν, σ’ όσο το δυνατόν βαρύτερες προσκολλήσεις, καταλαβαίνουμε εδώ, πόσο τρομερό ρόλο παίζουν οι κοινωνικές αξίες, τις οποίες θέτουν οι ηγέτες της κοινωνίας, γιατί όταν οι κοινωνικές αξίες είναι, ο καθένας ότι προλάβει, δεν μας ενδιαφέρει ο διπλανός μας, αλλά κοιτάμε άνευ όρων να του τη φέρουμε, μην έχεις εμπιστοσύνη σε κανέναν, πιο μάγκας είναι αυτός που πατάει επί πτωμάτων, καταλαβαίνουμε ποια είναι φθορά η τεράστια που μας ασκούν οι ανθρώπινες σχέσεις, γιατί και από μόνος σου, να θέλεις να προσανατολίσεις την ενέργειά σου κατάλληλα, όταν έρχεσαι συνέχεια σε επαφή με ανθρώπους απ’ τους οποίους αισθάνεσαι απειλή, ότι θέλουν συνεχώς να σε κατεβάσουν, να σε φθείρουν, να σε κοροϊδέψουν, να παραβιάσουν την υπόστασή σου, την αξιοπρέπειά σου, την ελευθερία σου, οτιδήποτε, είσαι υποχρεωμένος πολύ συχνά και αναγκάζεσαι να μετέχεσαι ιδίων μέσων κι όταν αναγκάζεσαι να μετέχεσαι ιδίων μέσων, για να μπορέσεις να επιβιώσεις, σου ανακόπτουν την πορεία προς τον Ανώτερο Δρόμο σου.

Έτσι λοιπόν, ερχόμαστε στην έβδομη και τελευταία συνθήκη για τον Ανώτερο Δρόμο μας, που είναι η όλη σκεπτόσφαιρα, δηλαδή, αυτός ο μηχανισμός του κράτους που κυρίως βασίζεται πάνω στην εκπαίδευση, αλλά και όλων των άλλων μηχανισμών που επηρεάζουν τη συνείδηση, όπως είναι τα ΜΜΕ, όπως είναι οι κοινωνικοί θεσμοί μέσα στους οποίους λειτουργούμε καθημερινά, που είναι εκείνοι οι οποίοι ευθύνονται για τις πεποιθήσεις, τις αξίες, τα πρότυπα συμπεριφοράς κι αυτό που λέμε κοσμοαντίληψη. Εάν λοιπόν, η πολιτική δεν μπορεί ή δεν θέλει, που μάλλον έτσι φαίνεται, δεν θέλει να επηρεάσει, όπως είναι κατεξοχήν ο ρόλος της και το καθήκον της, τους διάφορους μηχανισμούς επιβολής σκεπτομορφών, για να μπορέσει να καλλιεργήσει την αρετή κι όλες αυτές τις πνευματικές αξίες και πεποιθήσεις που θα αναφέρουμε στη συνέχεια, ποιες μπορεί να είναι αυτές, ως άξονες, τότε καταλαβαίνετε ότι όσο και να είναι πεισματική και ισχυρή, η προσπάθεια του καθενός, δεν παύει να έχει ένα πολύ ισχυρό χειρόφρενο τραβηγμένο επάνω, όταν έχεις ολόκληρο τον περίγυρο και τους θεσμούς μέσα στους οποίους κινείσαι, να εκπέμπουν εντελώς διαφορετικές καθοδικές, αρνητικές, ας το πούμε, αξίες και πεποιθήσεις.

Όλα αυτά προφανώς ξέρουμε που οφείλονται, δεν βλάπτει να τ’ αναφέρουμε, ότι δηλαδή αν δείτε, πίσω απ’ τα αρνητικά τα οποία επικρατούν, στον τομέα του περιβάλλοντος, που λέμε, της υγείας, της διαβίωσης, της ασφάλειας, των ανθρωπίνων σχέσεων, των κοινωνικών ελευθεριών, γενικά στη σκεπτόσφαιρα, οφείλονται σ’ αυτή τη νοσταλγία της ψυχής, που έχει να ενωθεί με τα πάντα, αυτό είναι μια ανάμνησή της. Στον κόσμο αυτό όμως, αυτή η νοσταλγία, παρερμηνεύεται και αντί να οδηγηθεί η ψυχή προς μια πορεία διάχυσης και ένωσης με τα πάντα απ’ όπου προήλθε, προσπαθεί αυτή την ενότητα να την επιτύχει, δημιουργώντας μια κεντρομόλο δίνη, γύρω από τον εαυτό της, γύρω απ’ το εγώ μας, αισθανόμενη ότι όσο πιο πολλά συσσωρεύσει, να μπορούν να μπουν σ’ αυτή την κεντρομόλο δίνη, γύρω από τον εαυτό της, με τόσο περισσότερα πράγματα θα ενωθεί, μια αυταπάτη δηλαδή, μια ουτοπία, η οποία εκ των προτέρων οδηγεί σε βαρύτερες ταυτίσεις, έτσι όμως δυστυχώς λειτουργεί η ψυχή κι αυτό ονομάζεται με μια λέξη, απληστία, αυτή η ανάμνηση της ενότητας με τα πάντα, σ’ αυτόν τον κόσμο της χωριστικότητας, δυστυχώς λειτουργεί για την ψυχή μας, ως απληστία και βλέπουμε ότι, είτε αυτή η απληστία εκφράζεται με δίψα για αγαθά, είτε εκφράζεται με δίψα για εμπειρίες, είτε εκφράζεται με δίψα για έλεγχο, για εξουσία πάνω στους άλλους, είναι η γενεσιουργός αιτία, όλων των αρνητικών καρμικά καταστάσεων που αναφέραμε, οι οποίες δημιουργούν κακές συνθήκες για την αφύπνισή μας. Καταλαβαίνω ότι το σημερινό θέμα είναι λίγο βαρύ κι ότι ενδεχομένως σας έχω ήδη λίγο κουράσει, πρέπει όμως πριν το ολοκληρώσουμε, αφού αναφέραμε τους εφτά τομείς άσκησης υπηρεσίας, ότι θα πρέπει να αναφέρουμε και κάποιες αξίες, πάνω στις οποίες κανένας θα πρέπει να βασιστεί, προκειμένου να επιβιώσει κι όχι μόνο, προκειμένου να μπορέσει πραγματικά να προσφέρει στο χτίσιμο θετικών συνθηκών αφύπνισης για τους άλλους, μιλάω για κάποιες αξίες, οι οποίες έχουν πολύ μεγάλη σημασία, είναι πάρα πολύ σημαντικές και στην καθημερινή, τη δική μας δράση, στον τρόπο δηλαδή με τον οποίο αντιμετωπίζουμε και εμείς σε ατομικό επίπεδο την καθημερινότητά μας και τους άλλους, βρίσκουν όμως κάλλιστα εφαρμογή και στο πεδίο της πολιτικής, θα έλεγα ότι είναι κάποιοι αφορισμοί, εν πάσει περιπτώσει, δηλαδή, κάποια σύντομα αξιώματα, πάνω στα οποία θα μπορούσε να βασιστεί η πολιτική ενασχόληση και όχι μόνο με την αυστηρή έννοια, αλλά και με την έννοια της υπηρεσίας, γιατί πιστεύω ότι ο καθένας από μας μπορεί κάλλιστα να προσφέρει, υπάρχουν τόσες οργανώσεις, σύλλογοι και μη κυβερνητικές, προσφοράς, που αν διαλέξεις σε ποιον από τους εφτά τομείς που προαναφέραμε, έχεις περισσότερη έφεση ως ψυχή για να προσφέρεις, είναι εύκολο και είναι και πρέπον να κάνεις κάτι.

Πάμε λοιπόν, σ’ αυτούς τους βασικούς αφορισμούς, οι οποίοι ξεκινάνε απ’ τον εξής πρώτο, ότι εφόσον ο στόχος μας είναι η απελευθέρωση από τις υλικές ταυτίσεις και εφόσον αναγνωρίζουμε τη φθαρτότητα και την προσωρινότητα της ύπαρξής μας εδώ πάνω, όπως και τη φθαρτότητα και την προσωρινότητα όλων των φαινομένων, γιατί αυτό είναι κάτι το οποίο, όλοι μας δημιουργούν την τάση να το ξεχνάμε, ότι είμαστε προσωρινοί εδώ, μας κάνουν να νομίζουμε ότι θα βρισκόμαστε εδώ για πάντα, οπότε όλες οι αγωνίες μας, νομίζουμε ότι, ότι έχουμε αποκτήσει ότι οτιδήποτε αγαθά έχουμε, ότι θα τα έχουμε πάντα παρέα, ότι θα τα έχουμε πάντα μαζί μας, μας το αποκρύπτουν στην ουσία ότι είμαστε προσωρινοί και χτίζουμε πάνω στην άμμο.

Όταν λοιπόν, το χωνέψουμε αυτό ως πρώτο αξίωμα και καταλάβουμε την προσωρινότητα των φαινομένων, τότε, αμέσως καταλαβαίνουμε ότι οι αξίες, τις οποίες θα πρέπει να καλλιεργούμε στην κοινωνία, θα πρέπει να είναι αξίες πνευματικές και διαχρονικές και όχι προσωρινές και υλικές.

Γνήσια λοιπόν προσφορά για τα κοινά, είτε είναι στο χώρο της πολιτικής, είτε σ’ οποιοδήποτε χώρο υπηρεσίας, δεν είναι να καθόμαστε ν’ αναλωνόμαστε, εάν το κατά κεφαλήν εισόδημα θα πρέπει να αυξηθεί κατά τόσο τα εκατό, ή τόσο τοις εκατό, σας τα λέω αυτά για να καταλάβετε τον παραλογισμό του πράγματος, ή για το αν η ανάπτυξη αυξήθηκε τόσο τα εκατό, άμα κάτσετε και τα σκεφτείτε όλα αυτά, αποστασιοποιημένοι, τι θα πει ανάπτυξη, ότι δηλαδή στην τάδε χώρα έγιναν περισσότερες επιχειρήσεις και τζιραρίστηκαν περισσότερα χρήματα στην οικονομία και λοιπόν;

Αυτό τι όφελος έχει και τι καλές συνθήκες δημιουργεί για τις ψυχές μας και λοιπόν;

Έχει καθίσει κανείς να το σκεφτεί αυτό;

Για να μην πω ότι μπορεί να σημαίνει και βλάβη για τις ψυχές μας, όταν ένας αριθμός επιχειρήσεων δημιουργεί κακές συνθήκες, μολύνοντας το περιβάλλον, δημιουργώντας ανασφάλεια στους ανθρώπους, εκμεταλλευόμενες τους ανθρώπους, φθείροντας την υγεία τους, γιατί να μας απασχολούν τέτοια πράγματα, κανονικά θα έπρεπε να μας απασχολεί πως θα υπάρχουν, θα εγκαθιδρύονται μέσ’ την κοινωνία, δεδομένων των καλών συνθηκών που αναφέραμε, τους εφτά τομείς, θα έπρεπε να μας απασχολούν διαχρονικές πνευματικές αξίες, ποιες είναι αυτές;

Θ’ αναφέρουμε μερικές ως άξονες, απλώς παραδειγματικά, ένας μεγάλος αριθμός από μεθόδους των ανθρώπων, βασίζεται πάνω στην καλλιέργεια της ανασφάλειας και στο φόβο της απόρριψης, είτε πάρουμε τον τρόπο που λειτουργούν οι διαφημίσεις, είτε τους τρόπους με τους οποίους εργάζεσαι, μην τυχόν και κάνεις το λάθος και απολυθείς και απορριφθείς, μήπως δεν είσαι μέσ’ τη μόδα, μήπως δεν είσαι ο πρώτος, μήπως δεν είσαι τρέντυ και δεν σε κάνουν παρέα οι άλλοι, στη θέση όλων αυτών υπάρχει μια απάντηση, η αυτοεκτίμηση, μπορεί κάποιος να διαμορφώσει τέτοιου είδους μηχανισμούς από την οικογένεια, το σχολείο, τους χώρους εργασίας, μέσα στους κοινωνικούς χώρους, όπου επιτέλους θα μπορείς να νιώσεις ότι πραγματικά είσαι μοναδικός, ότι ο καθένας είναι μοναδικός και ν’ αγαπάς τον εαυτό σου όπως είναι;

Αυτό είναι πραγματικά μια διαχρονική αξία, την οποία αν μπορεί κάποιος να την καλλιεργήσει στην ψυχή του, τη φορτίζει με πολλή θετική ενέργεια, με πολύ θετικό κάρμα για το μέλλον της, το ν’ αγαπήσει τον εαυτό του, τη μοναδικότητά του έτσι όπως είναι, ακριβώς επειδή είναι μοναδικός και να μην αναζητάς μοντέλα μίμησης, να μη φοβάσαι μην απορριφθείς, να μη νιώθεις αυτή την ανασφάλεια, άλλο πράγμα, μας έχουν συνηθίσει και όλη η πολιτική δράση κι όλη η κοινωνία βασίζεται σε μοντέλα σύγκρουσης, η σύγκρουση των πολιτισμών και η εργασιακή σύγκρουση, τα οικονομικά συμφέροντα, ποιος θα φάει ο ένας τον άλλον, στην επιβολή, στη χωριστικότητα, γιατί να μη μιλήσουμε για συνέργεια, γιατί να μη μιλήσουμε για υγιή διαπραγμάτευση, αυτό το βλέπουμε και στις καθημερινές μας σχέσεις, πότε βγαίνεις πιο ωφελημένος όταν έχεις κάποιο πρόβλημα με κάποιον, όταν βρίσκεις το θάρρος και την ευφυία να διαπραγματευτείς και να μπορέσεις να συνεργαστείς, ή όταν με το παραμικρό βγάζεις το ζωνάρι κι αρχίζεις να τσακώνεσαι κι ν’ απομονώνεσαι απ’ τους πάντες;

Άλλο θέμα, γιατί να λειτουργούμε με κριτήρια απληστίας, σκληρότητας κι εκμετάλλευσης και να μη λειτουργούμε με κριτήρια γενναιοδωρίας, εγκράτειας και ελέους;

Δηλαδή, και δεν είναι ιδεατά αυτά τα πράγματα; είναι πολύ πρακτικά, δηλαδή αν σκεφτείτε ας πούμε, ποιο είναι το κόλλημα κάποιου ζάμπλουτου, όπως είναι ένας οποιοσδήποτε Ροκφέλερ, ας πούμε και για να μην πάμε σε υπαρκτά πρόσωπα, το Σκρούτζ, ποιο το κόλλημα δηλαδή γιατί σ’ αυτό δεν οφείλονται κι οι ίδιοι, ευθύνεται η οικογένειά τους και το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσαν, ποιος είναι ο λόγος να αντλείς νόημα για την ύπαρξή σου, το να κάνεις βουτιά μέσα στο χρυσάφι;

Ενώ θα μπορούσες, γιατί σου φτάνει και σου που περισσεύει για χίλιες ζωές, ενώ θα μπορούσες τη δύναμη που διαθέτεις και τα χρήματά σου να τα διαθέσεις ν’ ανακουφίσεις τόσο κόσμο, να τα διαθέσεις, γι αυτό λέμε για γανναιοδωρία, τι να τις κάνεις τις εκατό Ρολς Ροις και τις Μερσεντές, εγκράτεια, εγώ δεν σου λεω αφού έτυχε και το κάρμα σου να είναι θετικό και με τη δημιουργικότητά σου έβγαλες κάποια χρήματα, να είσαι και λίγο εγκρατής, δηλαδή από κει και πέρα για ποιο λόγο η απληστία, πού σε βγάζει;

Και εσένα δεν βγάζει πουθενά και δεν σου επιτρέπει να λειτουργήσεις σωστά και για τους άλλους, βοηθητικά και για τους άλλους, το έλεος απέναντι στην εκμετάλλευση είναι πάρα πολύ σημαντικό, δεν σου λεω να μην βγάλεις, αλλά, έχεις σκεφτεί ποτέ με τη δουλειά που κάνεις, είτε είναι δική σου επιχείρηση, είτε δουλεύεις για κάποιον άλλο, έχεις σκεφτεί ποτέ, αν βλάπτεις τους άλλους, ποιος κάθεται να το σκεφτεί αυτό το πράγμα;

Δηλαδή, θα έπρεπε το υπ’ αριθμόν ένα στη διαπαιδαγώγησή μας, απ’ το σχολείο, στην οικογένειά μας, μη διοριστείς, μη δεχτείς εργασία και μην κάνεις ο ίδιος επιχείρηση, η οποία μπορεί να βλάπτει τους άλλους κι εδώ βλέπουμε ότι οι επιχειρήσεις που κατ’ εξοχήν ανθίζουν, σ’ όλο τον κόσμο κι αφήνουν τα περισσότερα χρήματα, είναι αυτές που βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο, τι να πούμε τώρα δηλαδή, η βιομηχανία όπλων είναι, τα ναρκωτικά, η πορνεία και η φαρμακοβιομηχανία άρα βλέπουμε το οξύμωρο ότι η διαχρονική αξία που επικρατεί είναι, άνευ όρων εκμετάλλευση κι ας πεθαίνουν οι πάντες.

Πάμε παρακάτω, βλέπουμε ότι ολόκληρη η διακυβέρνηση, ολόκληρος ο τρόπος λήψης αποφάσεων βασίζεται πάνω στην επιβολή, στην εξάρτηση και στην προσκόλληση.

Πού είναι η ελευθερία της συνείδησης, η ελευθερία έκφρασης, πού είναι η ακεραιότητα του ατόμου, αξίες για τις οποίες αξίζει να πολεμήσει κανείς, να μάχεται;

Βλέπουμε, άλλος τομέας, το φόβο και την απογοήτευση, ότι είναι το κατ’ εξοχήν εργαλείο προκειμένου να υπάρχει ο έλεγχος πάνω στην κοινωνία.

Το  να προσπαθήσουμε μ’ ελπίδα κι αισιοδοξία, ως διαχρονικές αξίες, οι οποίες προάγουν τη συνείδησή μας, δεν την εγκλωβίζουνε βαθιά μέσα στην ύλη, όπως ο πόνος κι η απογοήτευση, βλέπουμε το μίσος του φανατισμού και την κατάκριση να επικρατούν, πρέπει να αντιτάξουμε την αγάπη και την αποδοχή, βλέπουμε τη διαφθορά, την αδικία, τον  ενδοτισμό πρέπει να αντιτάξεις την αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη, βλέπετε όλα αυτά πόσο παραμελημένα είναι στη σημερινή κοινωνία, επικρατεί το ρομπότ, η μηχανικότητα, ηαπραξία. Ναι, αλλά είπαμε ότι μέσα στους τρεις στόχους που έχει μια ψυχή, που ενσαρκώνεται, είναι κι η δημιουργικότητα, ν’ αποδώσει δηλαδή, το μέγιστο του δυναμικού της για άξια πράγματα, χρήσιμα στο σύνολο, τιμώντας τη μοναδικότητά της, ποιος σου το λεει αυτό το πράγμα και πού, στο σχολείο, στην εργασία σου, σ’ το λεει κανένα κόμμα, καμιά θρησκεία, οι παπάδες, κανένας.

Γιατί όλοι ποντάρουν προκειμένου μέσω της απληστίας να ελέγχουν τα πράγματα, όλοι ποντάρουν να μας έχουν ζόμπι κι η δημιουργικότητά μας να είναι ανύπαρκτη.

Και τέλος, όλα βασίζονται πάνω στην άγνοια και στον έλεγχο της συνείδησης, που είναι η κοινωνική δράση ανάμεσα στους πολίτες και στους μηχανισμούς εκπαίδευσης, που θα καλλιεργήσει τη γνώση και την ανεξαρτησία της συνείδησης.

Βλέπετε λοιπόν, ότι δεν μιλάμε για αφηρημένα πράγματα, μιλάμε για πολύ συγκεκριμένα πράγματα, τα οποία, προσέξτε, γιατί είναι κάτι που πρέπει να μας γίνει πεποίθηση, δεν είναι ούτε άπιαστα, ούτε οράματα, ούτε στόχοι αφηρημένοι, είναι πολύ εύκολα για μια κοινωνία, η οποία θα ήθελε να τα καλλιεργήσει στους πολίτες της, είναι πάρα πολύ εύκολο και έχουμε παραδείγματα από αρχαίες τοπικές κοινωνίες, που πολλές απ’ αυτές τις αξίες, τις πνευματικές, τις καλλιεργούσαν, ασχέτως αν σήμερα πλέον υπάρχει αυτή η λαίλαπα της αρνητικότητας, όμως σας το ξαναλέω, μην νομίζετε ότι αυτά είναι αφηρημένα πράγματα, μας έχουν πείσει γιατί μας μαστιγώνουν καθημερινά ότι κάποιος που μιλάει για τέτοιες αξίες είναι ιδεαλιστής, δεν είναι αλήθεια αυτό το πράμα, αντίθετα ιδεαλισμός είναι να πιστεύεις στην απληστία, στο φόβο, στη σύγκρουση, στη χωριστικότητα κι αυτό ιδεαλισμός είναι, αλλά τι ιδεαλισμός, σατανιστικός, αρνητικός. Το ίδιο εύκολο όσο είναι μέσα απ’ τους εκπαιδευτικούς μηχανισμούς και γενικά μέσα απ’ τους μηχανισμούς για διαμόρφωση συνείδησης να καλλιεργείς αρνητικές αξίες, το ίδιο εύκολο και πολύ πιο εύκολο, γιατί είναι πιο συμβατό για την ανθρώπινη φύση το να καλλιεργείς θετικές αξίες.

Αν λοιπόν θέλουμε να μιλήσουμε για μια πνευματική πολιτική, για να το ολοκληρώσουμε το θέμα, συμβαίνει ότι εργαζόμαστε στους εφτά τομείς που προαναφέραμε, καλλιεργώντας πνευματικές αξίες και αρετές διαχρονικές, όπως αυτές που αναφέραμε, αξίες που δεν επηρεάζονται απ’ την προσωρινότητα της ύπαρξής μας εδώ κι απ’ τη φθαρτότητα των αγαθών, ότι και να μαζέψει κανένας, κάποια στιγμή καταστρέφονται κι ούτε πρόκειται κανείς να τα πάρει μαζί του.

Πού μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτές τις αξίες, στη σχέση μας με τους άλλους, στην οικογένειά μας, στις καθημερινές μας συνθήκες, στην εργασία μας, μέσω δομών και θεσμών κοινωνικής παρέμβασης και κυρίως κάτι πάρα πολύ απλό, απομονώνοντας από τη ζωή μας όσους είναι δέσμιοι των αρνητικών αξιών, τι σημαίνει απομονώνοντας, δεν συνεργαζόμαστε μαζί τους, δεν αγοράζουμε τα προϊόντα τους, αποσύρουμε την ενέργειά μας, δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτε άλλο, αποσύρουμε την ενέργειά μας, απ’ την πίστωση που τους έχουμε δώσει, με τη συγκατάθεσή μας κι αντιθέτως, ενισχύοντας όλους αυτούς τους ανθρώπους που επιδεικνύουν καλή θέληση και έφεση να προσφέρουν κάτι χρήσιμο στην κοινωνία, προβάλλοντας θετικές αξίες κάθε μέρα και βέβαια, τελευταίος τρόπος, εφαρμόζοντας το όπλο του οραματισμού, που είναι μια πολύ επιστημονική μέθοδος επίδρασης πάνω στην ομαδική σκεπτόσφαιρα, που στόχο έχει ακριβώς να καλλιεργήσει θετικές αξίες, πνευματικές, διαχρονικές αξίες, μέσα σ’ αυτή τη μάχη που γίνεται για τον έλεγχο της συνείδησης, εάν θα πορευτεί ανοδικά ή καθοδικά.

Ελπίζω ότι, ο τρόπος με τον οποίο θέσαμε τα πράγματα και πιστεύω ότι είναι αρκετά ξεκάθαρος και εναπόκειται καθαρά στον καθένα μας, εάν θα μπορέσει αυτού του είδους τις καλές συνθήκες, να τις δημιουργήσει τόσο στην καθημερινότητά του, για τον ίδιο τον εαυτό του, αλλά και να προσφέρει και στους άλλους.

Σημαντική Σημείωση: Η γενικότερη ενασχόληση με τον τομέα της πνευματικότητας, καθώς και η συμμετοχή στις διαφόρων ειδών λεγόμενες «διαλογιστικές» ή «ενεργειακές» ασκήσεις, ενίοτε είναι καλύτερα να αποφεύγονται από άτομα που πάσχουν από σοβαρές ψυχικές και νευρολογικές νόσους, σοβαρές παθήσεις του κυκλοφορικού, των ενδοκρινών αδένων κ.ά.
Ως εκ τούτου, πληροφορίες, γνώσεις και ασκήσεις που παρέχονται μέσω της ιστοσελίδας μας σε οποιαδήποτε μορφή (κείμενο, εικόνα, βίντεο κ.λπ.) αποτελούν μέρος ενημερωτικού υλικού μέσω αρθρογραφίας, εργαστηρίων, εκδηλώσεων ή οποιαδήποτε άλλης δραστηριότητας του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ και πρέπει να θεωρούνται καθαρά ενημερωτικού χαρακτήρα. Οπότε εναπόκειται στην κρίση και την προσωπική ευθύνη του καθενός η απόφαση για συμμετοχή ή εφαρμογή, η οποία πάντως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι προήλθε από προτροπή ή ενθάρρυνσή μας.
Επιπλέον, τυχόν πρακτικές ασκήσεις ή οδηγίες θεραπευτικής υποστήριξης που αναφέρονται μέσω της ιστοσελίδας μας σε οποιαδήποτε μορφή, των εκδηλώσεων και κάθε άλλου τύπου δραστηριοτήτων μας, ρητά συμπεριλαμβανομένων των εργαστηρίων και κάθε τύπου εκπαιδευτικών προγραμμάτων, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποκαθιστούν την πρέπουσα ιατρική αγωγή, για την οποία αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο ανάλογης ειδικότητας ιατρός.

Privacy Preferences

When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in the form of cookies. Here you can change your Privacy preferences. It is worth noting that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we are able to offer.

Click to enable/disable Google Analytics tracking code.
Click to enable/disable Google Fonts.
Click to enable/disable Google Maps.
Click to enable/disable video embeds.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία πλοήγησης στην ιστοσελίδα μας.