Η Πνευματική Απάντηση στην Κρίση

Σήμερα συμπληρώνονται δεκαπέντε χρόνια οραματισμού για την Ελλάδα. Είναι ένας θεσμός, ο οποίος ξεκίνησε για πρώτη φορά το Μάϊο του 1996.

Έτσι λοιπόν, σήμερα έχει μια διπλή σημασία για μας η συγκεκριμένη εκδήλωση, διότι εκτός από την δεκαπενταετία, όπου ανελλιπώς ανά τρίμηνο διενεργείται ο οραματισμός, σήμερα έχουμε και ένα πάρα πολύ σημαντικό για πρώτη φορά -φαίνεται ότι έπρεπε να πάμε σε καταστάσεις έκτακτης κρίσης, όπως οι σημερινές στην Ελλάδα- αλλά για πρώτη φορά σήμερα ξεπερνάμε κατά πολύ ως αριθμό των συμμετεχόντων στον οραματισμό την κρίσιμη μάζα των τριακοσίων τριάντα ατόμων.

Για όσους είστε εξοικειωμένοι με το συγκεκριμένο θέμα, υπάρχει ένας μαθηματικός τύπος, που καθορίζει ότι, για να μπορέσει να επηρεαστεί με κρίσιμο τρόπο ένας συγκεκριμένος πληθυσμός, απαιτείται να ασκούν συνειδητή οραματική δράση το ένα δέκατο της τετραγωνικής ρίζας αυτού του πληθυσμού.

Έτσι λοιπόν, για τον πληθυσμό της Ελλάδας, από το 1996 κυνηγούσαμε για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτό το νούμερο των τριακοσίων τριάντα ατόμων, μερικές φορές το προσεγγίσαμε, αλλά καμιά φορά δεν το ξεπεράσαμε.

Σήμερα λοιπόν είναι πολύ σημαδιακή η μέρα, διότι έχει ξεπεραστεί κατά πολύ, καθώς εκτός από τη συγκέντρωσή μας εδώ και τη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, που ούτως ή άλλως γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια, σήμερα για πρώτη φορά, γίνονται παράλληλα άλλες δώδεκα συγκεντρώσεις σ’ όλη την Ελλάδα, οι οποίες είναι συνδεδεμένες μαζί μας, μέσω διαδικτύου, αλλά συμμετέχουν και αρκετοί Έλληνες από Ηνωμένες Πολιτείες, από Αγγλία, από Γερμανία, από Ελβετία, όπως επίσης κι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός από Κύπρο.

Έτσι λοιπόν, είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο, αυτό σημαίνει ότι είναι τελικά σωστό, ότι κάθε μεγάλη κρίση κρύβει πίσω της και μα μεγάλη ευκαιρία, γιατί πραγματικά, αν κανείς κάνει μια ανασκόπιση και θα πούμε μερικά στοιχεία στη συνέχεια, για τη νοοτροπία που επικράτησε στην ελληνική κοινωνία όλα τα χρόνια από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, θα καταλάβουμε ότι πράγματι, κατόπιν σχεδίου φυσικά, αυτή η αποδόμηση, που ξεκίνησε απ’ το 74 και προχωρούσε μέχρι σήμερα, κατάφερε σ’ ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων να υποβάλλει μια στάση αφασίας και αυτή τη στάση είναι που πληρώνουμε σήμερα.

Αλλά γι αυτό το λόγο ακριβώς είναι και μια πολύ μεγάλη ευκαιρία η σημερινή κρίση, διότι μέσα από τη δυσκολία έχει ξεκινήσει και μια πολύ μεγάλη αφύπνιση. Και σ’ αυτό πιστεύουμε και θα το δείτε, ότι, από σήμερα πλέον που ξεπεράσαμε και την κρίσιμη μάζα των τριακοσίων τριάντα ατόμων, μέσω του οραματισμού, θα δρομολογηθούν πολύ σημαντικές αλλαγές.

Εν πάση περιπτώσει, είμαστε σε μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση και διεθνώς και στα δικά μας πράγματα εδώ στην Ελλάδα.

Βλέπετε ότι, καλά-καλά δεν έχει περάσει ένας χρόνος από την έκρηξη αυτή των ενεργειών της 12ης Μαίου, για την οποία είχατε πολλοί την ευκαιρία να πληροφορηθείτε του τι ακριβώς συνέβη και ήδη παρατηρούμε ότι, τα πράγματα κινούνται γρήγορα, αλλά τώρα πια παρατηρούμε ότι η επιτάχυνση και η κορύφωση των εξελίξεων πηγαίνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.

Βλέπουμε ήδη τα συμβάντα στην Ιαπωνία, βλέπουμε τις εξεγέρσεις στη Μέση Ανατολή και τελικά επιβεβαιωνόμαστε, γιατί εδώ πλέον υπάρχουν ηχογραφημένα ντοκουμέντα από ομιλίες μας, όλα αυτά τα χρόνια στους οραματισμούς και όσοι είσασταν πιο τακτικοί κιόλας θα το γνωρίζετε κι από πρώτο χέρι, επιβεβαιωνόμαστε για το πώς κάποιοι έχουν στήσει αριστοτεχνικά έναν κύκλο γεγονότων, που επαναλαμβανόμενα οδηγούν στην εφαρμογή ενός συγκεκριμένου σχεδίου.

Απλά, σας θυμίζω ότι, ανά περιόδους έχουμε κρίσεις σε διεθνές επίπεδο, πάνω σε συγκεκριμένους τομείς, τους οποίους τους βλέπετε περιοδικά διαρκώς να εμφανίζονται και αυτοί οι τομείς βλέπετε ότι είναι οι περιβαλλοντικές καταστροφές, ένας τομέας, δεύτερος τομέας οι πανδημίες, τρίτος τομέας η οικονομική και ενεργειακή κρίση, τέταρτος τομέας η τρομοκρατία, πέμπτος τομέας εστίες πολέμου, το αίσθημα της ανασφάλειας που προκύπτει από ένοπλες συρράξεις και έκτος τομέας η έξωθεν απειλή, είτε αυτή είναι ένας μετεωρίτης, είτε κάποιοι κακοί εξωγήινοι, ή δεν ξέρω τι άλλο.

Η ουσία είναι ότι, ανακυκλώνοντας περιοδικές κρίσεις πάνω σ’ αυτούς τους τομείς, τα πράγματα μεθοδεύονται, έτσι ώστε να οδηγηθούν στο να φτάσει η ανθρωπότητα σ’ ένα σημείο, που να ωριμάσει μέσα της, μέσω του φόβου, του κινδύνου και της ανασφάλειας, η αναγκαιότητα να υπάρξει ένας ενιαίος έλεγχος σε πλανητικό επίπεδο.

Μιλάμε δηλαδή για εκείνους τους κύκλους εξουσίας, οι οποίοι επιδιώκουν την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας ολοκληρωτικής διακυβέρνησης και οι οποίοι έχουν συγκεκριμένα πλάνα για αποπληθυσμό, έχουν πλάνα για έλεγχο συνείδησης, έχουνε πλάνα για εξαθλίωση και προλεταριοποίηση της πλειοψηφίας των ανθρώπων και μάλιστα, πάλι γιατί τα πράγματα έχουν μια συνέχεια, πρέπει να σας θυμίσω ότι όσοι είσασταν οικείοι στις συνατήσεις μας εδώ, θα θυμάστε ότι είχαμε ασχοληθεί πολύ μ’ αυτό το θέμα και είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μέσα απ’ τα δεδομένα που διαθέτουμε, αυτοί οι κύκλοι, οι οποίοι κινούν την εφαρμογή αυτού του ολοκληρωτικού, εξαθλιωτικού καθεστώτος, για το σύνολο της ανθρωπότητας, κατ’ ουσίαν αποσκοπούν σε μια εξελικτική υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους.

Αυτά λοιπόν, μπορεί κάποτε όταν λέγονταν να φαίνονταν και λίγο απίθανα και λίγο απίστευτα, αλλά βλέπετε ότι, όσο επιταχύνονται οι εξελίξεις, τόσο περισσότερο επιβεβαιωνόμαστε.

Όμως, ακριβώς αυτή την επίθεση, που γίνεται σε διεθνές επίπεδο, από τους συγκεκριμένους κύκλους, παράλληλα, στον αντίποδα αυτών των κέντρων, ενεργοποιούνται προφανώς και οι θετικές δυνάμεις και απόδειξη είναι όχι μόνο αυτό που συμβαίνει σήμερα εδώ στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο, μια πολύ μεγάλη αφύπνιση, η οποία καλλιεργείται και η οποία αναδύεται μέσα από ένα καινούργιο φαινόμενο, αυτό των συνειδητών πολιτών, καθώς πάνω σε όλους αυτούς τους τομείς, που σας προανέφερα, τις μεθοδεύσεις δηλαδή που γίνονται πάνω στον τομέα της υγείας, στο περιβάλλον, στην πολεμοκαπηλεία και όλα τα σχετικά, ένας τεράστιος αριθμός πολιτών έχει πλέον καταλάβει πως παίζεται το παιχνίδι και με τη βοήθεια του ίντερνετ, υπάρχει μια πολύ μεγάλη ροή πληροφόρησης και αφύπνισης σε χώρες που παλιότερα θεωρούσαν ότι όλα είναι ωραία και καλά κι ότι η κεντρική εξουσία έχει πάντα τις πιο αγαθές προθέσεις και έτσι βλέπουμε ότι ιδίως τον τελευταίο χρόνο με τις ενέργειες που εκλήθηκαν τη 12η Μαίου, να παρατηρείται μια μεγάλη ενεργοποίηση των δυνάμεων του φωτός.

Στην περασμένη συνάντησή μας, αναφερθήκαμε στους υπέρμαχους του φωτός, δηλαδή σ’ εκείνες τις εξελιγμένες ψυχές, οι οποίες άρχισαν να ενσαρκώνονται από τη δεκαετία του πενήντα, όπως είχαμε πει και θα ενσαρκώνονται μέχρι και για τέσσερα- πέντε χρόνια στο γήινο πεδίο, με εντεταλμένη αποστολή ακριβώς να συμβάλλουν σ’ αυτή την προσπάθεια αναχαίτισης της εξελιχτικής υποβάθμισης του ανθρώπου και στην πνευματική αναγέννηση της ανθρωπότητας.

Είναι μια διαδικασία, η οποία θα αρχίσει να φαίνεται πολύ καθαρά μέσα στην επόμενη πενταετία, αλλά η οριστική της εδραίωση και η εκθεμελίωση αυτής της μαύρης συμμαχίας, που επιχειρεί την υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους, θα επιτελεστεί μέσα στην ερχόμενη τριακονταετία, θα είναι δηλαδή τα επόμενα τριάντα χρόνια γεμάτα συγκρούσεις και γεμάτα κρίσεις, μέχρι τελικά να καταλήξουμε με τη βοήθεια του Θεού σε μια πνευματική αναγέννηση του πλανήτη.

Βλέπετε όμως, για να έρθουμε και στα δικά μας, ότι και η Ελλάδα όχι μόνο αποτελεί μέρος του διεθνούς προβλήματος, γιατί πλέον οι εξελίξεις επηρεάζουν το καθετί, δεν υπάρχουν πλέον στεγανά, αλλά επιπλέον έχει και τα δικά της ιδιαίτερα προβλήματα, διότι ο ελληνισμός, όχι μόνο ως ιδέα, όχι μόνο ως πληθυσμός, αλλά κυρίως ως νοοτροπία και ως φιλοσοφία ήταν μια παράμετρος ριζικά αντίθετη με τη νοοτροπία αυτών των μαύρων δυνάμεων, οι οποίες επιχειρούν να ελέγξουν την ανθρωπότητα και τη γη μας.

Έτσι λοιπόν, από παλιά ήταν στο στόχαστρο και από παλιά ξεκίνησε η Ελλάδα ν’ αποτελεί στόχο μιας μεθοδευμένης προσπάθειας αλλοίωσης ότι θετικού και ότι φωτεινού υπήρχε σ’ αυτό τον τόπο.

Πράγματι, από τη μεταπολύτευση και μετά στήθηκε μια πολύ μεγάλη παγίδα, η οποία στόχευε στην αποδόμηση της έννοιας ελληνικότητα και όλων των παραδοσιακών αξιών και νοοτροπιών που χαρακτήριζαν το ελληνικό αρχέτυπο.

Μιλάμε δηλαδή ότι μεθοδευμένα δημιουργήθηκε μια εκθεμελίωση σε μια σειρά από τομείς, των οποίων το αποτέλεσμα το βλέπουμε μόλις σήμερα και πολλοί έχουν καταληφθεί και εξ απίνης, γιατί ακριβώς δεν ήταν σε θέση να παρακολουθήσουν τη συνέχεια των γεγονότων, που αποδείκνυε ακριβώς και την αρνητική πρόθεση που υπήρχε πίσω απ’ αυτούς τους κύκλους, που έσπρωξαν την Ελλάδα μέχρι εδώ.

Όμως για όσους ήταν συνειδητοί σ’ αυτή την πορεία θα είχαν παρατηρήσει πολύ συγκεκριμένα πράγματα.

Πάρτε για παράδειγμα την παιδεία και κάντε μια σύγκριση τουλάχιστον όσοι είστε πάνω από σαράντα ετών, κάντε μια σύγκριση, πώς ήταν την εποχή που είσαστε εσείς μαθητές στο σχολείο και πώς είναι σήμερα, πώς διδασκόταν η ιστορία, πολύ βασικά πράγματα.

Κάντε μια σύγκριση για το ποιές ήταν οι πολιτσμικές αξίες στην Ελλάδα, ποιά ήταν τα ρεύματα τέχνης, της φιλοσοφίας, είχαμε έναν Ελύτη κι ένα Σεφέρη και σήμερα τι υπάρχει;

Στο θέατρο, στην τέχνη, στη μουσική, ο Έλληνας ήταν από τους πιο εργατικούς και υπεύθυνος στη νοοτροπία του λαός και κατάφεραν ένα μεγάλο ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού να το μετατρέψουν σε λαμόγια και σε αφάσιους.

Χτυπήθηκε η παραγωγικότητα, αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτό που ορισμένοι το λένε με μια λέξη εθνομηδενισμός, το οποίο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, διότι μεθοδευμένα εκθεμελιώθηκε κάθε έννοια πατριωτισμού, με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός, κυρίως των κρατούντων να μη δίνουν δεκάρα και όχι μόνο να μην δίνουν δεκάρα για κάθε τι που είχε την ταυτότητα του ελληνισμού, αλλά επιπλέον να το θεωρούν και κάτι βδελυρό, το οποίο θα πρέπει να εκλείψει και θα πρέπει να εξαφανιστεί.

Η αναξιοκρατία ανέκαθεν και σε όλες τις χώρες υπήρχε και υπάρχει το μέσον, η εύνοια, αλλά η κατάσταση δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτήν που μας άφησε η μεταπολίτευση και όσον αφορά για την γενέτειρα της δημοκρατίας, την Ελλάδα, βλέπετε ότι έχουμε οδηγηθεί σε τέτοιο έλλειμμα δημοκρατικής νοοτροπίας, που κανείς δεν μας ρώτησε ποτέ, δεν μας έθεσε καν το δίλημμα για το αν όλα αυτά τα χρόνια η χώρα θα έπρεπε να δανείζεται χρήματα, ή αν επιθυμούσαμε να τη βγάζουμε εκ των εν όντων, στηριζόμενοι σε μια δική μας αυτοδύναμη ανάπτυξη, όπως και δεν μας ρώτησε φυσικά κανένας για τη σημερινή κατάσταση που ζούμε, την υπογραφή του μνημονίου και όλα τα σχετικά.

Βλέπουμε δηλαδή ότι, στη χώρα που έπρεπε η άμεση δημοκρατία κι η έννοια της δημοκρατίας ν’ αποτελεί σημαία, ότι είναι μια έννοια η οποία υπάρχει μόνο στα χαρτιά και στην πράξη είναι πλήρως υποβαθμισμένη.

Σας είπα ποιός είναι ο λόγος που φτάσαμε μέχρι εδώ, γιατί το πνεύμα του ελληνισμού, υπάρχουν δηλώσεις και ντοκουμέντα, από διεθνείς κύκλους εξουσίας, οι οποίοι από παλιότερα έθεταν το ζήτημα ότι οι Έλληνες είναι ανυπότακτοι, η φιλοσοφία του ελληνισμού είναι ανυπότακτη και καλά θα κάνει σιγά-σιγά να συρρικνωθεί και να εξαφανιστεί και τ’ αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα.

Εξαιτίας αυτής της κατάστασης που έχουμε φτάσει, διακυβεύονται πολύ σημαντικά πράγματα, διότι σας παραπέμπω σε μια παλιότερη ομιλία, για να προοδεύσει οποιοσδήποτε άνθρωπος, άρα και ένα οποιοδήποτε έθνος, όπως το ελληνικό, αλλά και η ανθρωπότητα, ως σύνολο, θα πρέπει να έχει κάποιες στοιχειώδεις καλές συνθήκες, ευνοϊκές συνθήκες αφύπνισης και αυτές οι συνθήκες, που είναι πολύ απλά πράγματα, είναι να μην υπάρχει φτώχια, διότι όταν υπάρχει φτώχια και ανέχεια ο άνθρωπος δεν μπορεί να μπει σε μια κατάσταση συνειδησιακής αφύπνισης και αναζήτησης των πραγμάτων, κοιτάει πώς θα πορευτεί με τα καθημερινά του. Όταν υπάρχει απειλή της ζωής μας, όταν υπάρχει ανασφάλεια, δεν είναι μια καλή συνθήκη για να μπορέσεις να δημιουργήσεις και να ασχοληθείς με πνευματικότητα, όταν στερείται η ελευθερία σου, όταν είναι επιβαρυμένο το περιβάλλον στο οποίο ζεις, ή η υγεία σου, όταν στερείσαι γνώσης, όταν σου απαγορεύουν δηλαδή τη μόρφωση, όταν στερείσαι ιδανικών, οράματος για τη ζωή και πνευματικότητας.

Όταν υπάρχουν τέτοιες λεγόμενες αρνητικές συνθήκες αφύπνισης, τότε είτε η ατομική προσπάθεια του καθενός μας, είτε συνολικά μιας κοινωνικής ομάδας και της ανθρωπότητας ολόκληρης, γίνονται πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα.

Εδώ λοιπόν, έχουμε αυτή τη στιγμή συνδυασμένη υποβάθμιση και στο οικονομικό επίπεδο και στο εθνικό επίπεδο, μέσω της λαθρομετανάστευσης, αλλά και στο επίπεδο της ασφάλειας, μέσω της μεγάλης έξαρσης που υπάρχει στην εγκληματικότητα. Για να μην αναφέρει κανείς και τους εθνικούς κινδύνους, οι οποίοι ελοχεύουν και που είναι πολύ σοβαροί, διότι όταν ένα έθνος αποδυναμώνεται και ως προς τη σύνθεση του πληθυσμού του, αλλά και οικονομικά, τότε αρχίζουν και ανοίγουν οι ορέξεις δεξιά-αριστερά από διάφορους άλλους και βρίσκεσαι στο στόχαστρο.

Έτσι λοιπόν, είναι μεθοδευμένη η κατάσταση και απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα, μπαίνουμε σε μια πορεία η οποία θα κρατήσει τουλάχιστον μια δωδεκαετία, μέχρι να δούμε αν θα μπορέσουμε να αντιστρέψουμε αυτό το δυσμενές κλίμα, που υπάρχει στην Ελλάδα και να οδηγηθούμε προς μια θετική κατεύθυνση.

Ευτυχώς, επανέρχομαι στο ότι κάθε μεγάλη κρίση είναι και μια μεγάλη ευκαιρία, παρατηρείται μια πολύ μεγάλη ενεργοποίηση πλέον και στην Ελλάδα, του φαινομένου των συνειδητών πολιτών, το βλέπετε ότι, τα πιο υγιή στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας, έχουν αρχίσει και δραστηριοποιούνται και παίρνουν πρωτοβουλίες, χαρακτηριστικό είναι ότι, άνθρωποι που παρέμεναν μέχρι πρότινος στο περιθώριο, γιατί κακά τα ψέμματα η ενασχόληση με τα κοινά για πολλούς τίμιους και πνευματικούς ανθρώπους ισοδυναμεί με ξεπεσμό, χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνώ με μια τέτοια άποψη, διότι τελικά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αφήσουμε τη διαχείριση των κοινών σ’ ότι χειρότερο υπάρχει και το αποτέλεσμα ακριβώς το βλέπουμε και το βιώνουμε σήμερα.

Εκείνο λοιπόν που παρατηρείται είναι ότι, πολλοί πλέον υγιείς άνθρωποι, υγιή στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας που παρέμεναν στο περιθώριο, αρχίζουν και δραστηριοποιούνται και χαρακτηριστικό είναι ότι σήμερα παρόλο που δεν είναι γνωστά και δεν προβάλλονται από τα κατεστημένα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ότι υπάρχουν πάνω από τριακόσιες ανεξάρτητες κινήσεις πολιτών σήμερα, που δραστηριοποιούνται και είναι καθαρά θέμα χρόνου, πως όλες αυτές οι κινήσεις κάποια στιγμή θα εκφραστούν και μέσα από μια νέα πολιτική άποψη, που θα έχει διαφορετική νοοτροπία. Ήδη βλέπουμε ότι σ’ αυτό το χώρο των κινημάτων των πολιτών συζητείται πολύ ευρέως και εφαρμόζεται το σύστημα της άμεσης δημοκρατίας και της ανακλητότητας, τα πράγματα δηλαδή αρχίζουν να μπαίνουν σε πιο υγιείς και καινούργιες βάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την παλιά νοοτροπία περί άσκησης πολιτικής και περί κομμάτων και σίγουρα θα βγει κάτι πολύ θετικό από εκεί.

Είναι ζήτημα χρόνου, διότι η συνειδητή αντεπίθεση που γίνεται για ν’ αναστρέψει το κλίμα στην Ελλάδα, ξεκινάει μόλις σήμερα, μόλις αυτές τις μέρες που μιλάμε.

Τι γίνεται μ’ εμάς;

Το θέμα αν είδατε, της σημερινής ομιλίας, ήταν η πνευματική απάντηση στην κρίση.

Έτσι λοιπόν τίθεται το δίλημμα και με ποιούς τρόπους ο καθένας από μας μπορεί να συμβάλλει σ’ αυτή την πορεία αναγέννησης της Ελλάδας, η οποία ξεκινά απ’ αυτή την περίοδο και πρόκειται να κορυφωθεί μέσα στα επόμενα χρόνια.

Εδώ πρέπει να δούμε αυτό που ονομάσαμε πνευματική δράση, δηλαδή ένας άνθρωπος, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του πνευματικό άνθρωπο, με την έννοια ότι, δεν τον ενδιαφέρει μόνο τι θα φάει, τι θα πιεί και τα σχετικά, αλλά έχει κάποιες ευρύτερες ανησυχίες, που σχετίζονται τόσο με τη βελτίωση του ίδιου του εαυτού του, όσο και ολόκληρης της κοινωνίας, μέσα στην οποία ζει και επιπρόσθετα, μιλάμε για έναν άνθρωπο που όταν αποκαλεί τον εαυτό του πνευματικό, προφανώς θεωρεί ότι δεν αρχίζουν και τελειώνουν όλα σ’ αυτό το υλικό περιβάλλον, στο οποίο βρισκόμαστε, αλλά υπάρχουν πολύ ανώτερες δυνάμεις και ενέργειες, κάποια πεδία ύπαρξης πολύ πιο φωτεινά, πολύ πιο συνειδητά, γεμάτα ελευθερία, γνώση και ενότητα, με τα οποία προσπαθεί να συντονιστεί και να έρθει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επαφή γίνεται.

Αυτό σημαίνει το να είναι κάποιος πνευματικός άνθρωπος, να είναι ανήσυχος άνθρωπος, να έχει ιδανικά, να είναι οραματιστής, να ενδιαφέρεται για την προσωπική του εξέλιξη και των άλλων.

Όταν λοιπόν μιλάμε για πνευματική δράση, γιατί δεν είναι ένας αφηρημένος όρος, του τι δηλαδή καλείται να κάνει στη ζωή του, πώς να δρα, πώς να ενεργεί στη ζωή του, ένας πνευματικός άνθρωπος, σημαίνει δυο πράγματα, έχουμε την εσωτερική πνευματική δράση, δηλαδή του πώς δρούμε ο καθένας από μας, μεταχειριζόμενοι μεθόδους ενεργειακές, μεθόδους εσωτερικές, όπως ο οραματισμός για την Ελλάδα, που κάνουμε και ο δεύτερος τομέας είναι η κοινωνική πνευματική δράση.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά, γιατί από κει μπορούμε να βρούμε την άκρη, τι ακριβώς καλείται να κάνει ο καθένας στον αντίποδα της κρίσης και συγκεκριμένα εδώ και τώρα, σήμερα, στην Ελλάδα.

Πάμε λοιπόν στην εσωτερική πνευματική δράση, όπου έχουμε συγκεκριμένα πράγματα που καλούμαστε να κάνουμε.

Το πρώτο που καλούμαστε να κάνουμε είναι το να σκεφτόμαστε με θετική και δημιουργική νοοτροπία.

Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα, πολύς κόσμος αντιμετωπίζει μια αντίφαση, μας λέει προσπαθώ να ενημερώνομαι για να είμαι συνειδητός γύρω απ’ τα πράγματα, αλλά αυτού του είδους η ενημέρωση μου φέρνει τρομερό ψυχοπλάκωμα, μου φέρνει απαισιοδοξία και πώς να σκέφτεσαι θετικά όταν ανοίγεις την τηλεόραση και τα ακούς όλα μαύρα, διαβάζεις μια εφημερίδα είναι όλα μαύρα, μπαίνεις στο διαδίκτυο, φέρνουν όλοι τον κατακλυσμό, πώς να σκεφτείς θετικά;

Η απάντηση είναι, δεν πρέπει να μπερδεύουμε τη συνειδητότητα, δηλαδή του να έχουμε επίγνωση τι ακριβώς συμβαίνει, με την θετική διάθεση, η οποία συνοδευόμενη με οργή δρα ανατρεπτικά απέναντι στο σκηνικό που μας περιβάλλει, με άλλα λόγια όσον αφορά την αυτεπίγνωση, είναι τελείως άτοπο για να μην πω ανόητο, προκειμένου να μην ψυχοπλακώνεται κάποιος να στερείται ενημέρωσης, να μένει απληροφόρητος και να μην θέλει να ξέρει τι του γίνεται.

Άρα, πρέπει να τα διαχωρίσουμε, άλλο πράγμα είναι να ενημερώνομαι και να έχω σαφή επίγνωση της πραγματικότητας, όσο άσχημη κι αν είναι αυτή και άλλο πράγμα τελείως είναι να βρίσκω ενεργειακά το θάρρος και το κουράγιο, παρ’ όλο που γνωρίζω πόσο άσχημη είναι μια κατάσταση, να είμαι αισιόδοξος, να σκέφτομαι θετικά, να έχω όραμα και δημιουργική νοοτροπία για να φέρω το φως και να διαλύσω το σκοτάδι, μην τα μπερδεύουμε αυτά τα πράγματα. Δεν σημαίνει ούτε ότι πρέπει αν είμαστε σε αφασία και να μην ξέρουμε τι μας γίνεται και να γελάμε σαν χαζοχαρούμενοι, γιατί θέλουμε να σκεφτόμαστε θετικά, ούτε ότι άμα γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει, σημαίνει ότι ψυχοπλακωνόμαστε.

Είναι η πιο σημαντική παράμετρος αυτή που σας λέω, γιατί αφορά στην καθημερινότητα και απ’ αυτό το πράγμα παρασύρονται, ενώ υπάρχουν πάρα πολλοί πνευματικοί άνθρωποι στην Ελλάδα, που μπερδεύουν την ενημέρωση και την επίγνωση της κατάστασης με τη συναισθηματική τους ισορροπία, γιατί μεσ’ την καθημερινότητα ακούμε συνέχεια, όποιον και να ρωτήσετε, πώς πάει, χάλια, πώς είναι η δουλειά, άστα μην τα συζητάμε, αυτό δεν έχει νόημα να το κάνεις, γιατί γνωρίζεις πολύ καλά πως είναι η κατάσταση.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να την αναπαράγεις μεσ’ το καθημερινό κουτσομπολιό και ν’ αναπαράγεις αυτή την ψυχική ατμόσφαιρα.

Έτσι λοιπόν, ναι μεν σωστή ενημέρωση και σωστή απεικόνιση της κατάστασης, αλλά αισιόδοξοι, θετική ενέργεια, θετική δόνηση, δημιουργική δράση για το ξεπέρασμα της κατάστασης.

Αυτό είναι το ένα που έχει να κάνει στα πλαίσια της πνευματικής δράσης ο κάθε πνευματικός άνθρωπος.

Το δεύτερο είναι, αλλιώς δεν θα ήταν πνευματικός άνθρωπος, επίκληση και προσευχή σε ότι ανώτερες δυνάμεις πιστεύει ο καθένας, για βοήθεια, για κάθοδο θετικών ενεργειών, ενεργειών μετασχηματισμού, κάθαρσης της κατάστασης, για αναγέννηση της ελληνικότητας και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μην ξεχνάμε λοιπόν την προσευχή.

Τρίτος παράγοντας, η εσωτερική ενεργειακή παρέμβαση, δηλαδή ο οραματισμός για την Ελλάδα, όπως τον κάνουμε σήμερα, και παρεμφερείς πρακτικές, όπου συντονισμένα τίθεται ένας συγκεκριμένος στόχος, οραματιζόμαστε την πραγματοποίησή του και εκπέμπουμε μια ισχυρή συντονισμένη σκεπτομορφή συνεδευόμενη από ισχυρό συναίσθημα και νοητική συγκέντρωση.

Τέταρτο, αυτό που λέμε ιδεολογική διασπορά, δηλαδή ο πνευματικός άνθρωπος καλείται στον περίγυρό του να διαδίδει τις πνευματικές ιδέες και να μην ντρέπεται μπροστά στον υλισμό, ή την κυνικότητα, που επικρατεί να φανερώσει τον εαυτό του, ούτε να ντρέπεται να συμβουλέψει, να βοηθήσει, να δράσει σαν ένας φωτεινός ήλιος, μέσα στο περιβάλλον κι αυτό θα το έχετε παρατηρήσει όλοι σας, ότι όσες φορές βρίσκεστε σ’ ένα χώρο, είτε είναι ο εργασιακός, είτε είναι ο φιλικός, είτε οτιδήποτε, από τη στιγμή που θα επιτρέψετε στο εσωτερικό σας φως ν’ αρχίσει να εκδηλώνεται, όλοι θα ζητήσουν τη συμβουλή σου, θα σου φερθούν όμορφα, θα έρθουν κοντά σου για να πάρουν από αυτήν την όμορφη ανώτερης ποιότητας ενέργεια που χαρακτηρίζει τον κάθε πνευματικό άνθρωπο. Και τέλος ο πέμπτος παράγων της εσωτερικής πνευματικής δράσης, είναι η διαρκής προσωπική προσπάθεια του καθενός μας, για αυτογνωσία, αυτοτελείωση, που περνά μέσα από συχνή εσωτερική εργασία.

Άρα, επειδή προσπαθούμε να τα κάνουμε όσο πιο συγκεκριμένα γίνεται, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφηρημένα λόγια είναι ωραία, αλλά καλά θα είναι τα πράγματα να γειώνονται κιόλας και πόσο μάλλον σε περιόδους κρίσης.

Έτσι λοιπόν, όσον αφορά στην εσωτερική πνευματική δράση, είναι αυτά τα πέντε πράγματα, τα οποία πρέπει να τα κάνουμε ανελλιπώς, σας τα λέω με ανάποδη σειρά, να μην ξεχνάμε την εσωτερική μας καλλιέργεια, πρώτα απ’ όλα ο καθένας μόνος του, με εσωτερική εργασία, δεύτερον, ο καθένας την όποια πνευματική του κατανόηση, να μην διαστάζει να τη μοιράζεται με τον περίγυρό του, να βοηθά και να διασπείρει το φως του προς τα έξω. Τρίτο, ο καθένας να συμμετέχει ομαδικά, ή κατά μόνας σε πρακτικές ενεργειακής παρέμβασης και εκπομπής θετικών σκεπτομορφών, οι οποίες έχουν τεράστια δύναμη. Τέταρτο, προσοχή άνωθεν και πέμπτο, αυτή την θετική δημιουργική νοοτροπία, θετικό ψυχισμό, θετικό όραμα για το καλύτερο, συνδυασμένο βέβαια πάντα με σωστή πληροφόρηση και σωστή επίγνωση της κατάστασης.

Δεν περιλαμβάνει μόνο όμως η πνευματική απάντηση στην κρίση, το τι κάνουμε από τα μέσα, περιλαμβάνει και τον άλλο άξονα, της πνευματικής κοινωνικής δράσης, που σημαίνει πολύ απλά, τι καλείται να κάνει μέσα στην κοινωνική του δραστηριότητα ένας πνευματικός άνθρωπος.

Άρα και αυτό αφορά τον καθένα μας στο βαθμό που όλοι μας θεωρούμε, ή θέλουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας πνευματικό άνθρωπο.

Κάθε πνευματικός άνθρωπος οφείλει να εργάζεται συνειδητά για την εξασφάλιση όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκών συνθηκών αφύπνισης για όλη την κοινωνία. Τις είπαμε ποιές είναι οι ιδανικές συνθήκες αφύπνισης, είναι το να καταπολεμηθεί η φτώχια, είναι το να διασφαλιστεί η υγεία, είναι το να διασφαλιστεί ένα ευνοϊκό υγιές περιβάλλον, είναι το να διασφαλιστεί η σωματική ακεραιότητα και η ασφάλεια γενικώς των ανθρώπων, είναι το να διασφαλιστούν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, είναι το να διασφαλιστεί η ελευθερία στην έκφραση, ελευθερία στην κίνηση, ελευθερία στις ιδέες.

Είναι το να διασφαλιστεί η μόρφωση και η πολιτισμική άνοδος των ανθρώπων.

Είναι το να διασφαλιστεί η δημιουργικότητα, η αξιοκρατία, η πνευματικότητα, αυτά τα δέκα πράγματα είναι.

Όσο πιο διασφαλισμένα είναι αυτά τα δέκα πραγματάκια σε μια κοινωνία, τόσο πιο ευνοϊκές είναι οι συνθήκες εξέλιξης και πνευματικής αφύπνισης της συγκεκριμένης κοινωνίας.

Συνεπώς, το κάλεσμα είναι πάρα πολύ απλό για τον καθένα από μας, ότι πέρα απ’ αυτά τα πέντε στοιχεία που είπαμε, για την εσωτερική πνευματική δράση, από μέσα μας προς τα έξω, από κει και πέρα καλείται ο καθένας από μας να δραστηριοποιηθεί κοινωνικά, μέσα από όποιες δομές εκτιμά ο ίδιος, σύμφωνα με την ωριμότητά του, ότι ταιριάζουν καλύτερα στην δική του ιδιαίτερη τονική, στην ψυχοσύνθεσή του, στην εξέλιξή του, στην ιδιοσυγκρασία του.

Κάπου όμως οπωσδήποτε καλείται ο καθένας μας να δραστηριοποιηθεί, θέλει να συμμετέχει σε δράσεις που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος;

Έχει καλώς.

Θέλει να συμμετέχει σε δράσεις που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Έχει καλώς.

Θέλει σε δράσεις που να σχετίζονται με την προστασία της υγείας;

Έχει καλώς.

Με την προστασία της ελευθερίας, της παιδείας, του πολιτισμού, της εθνικής συνείδησης;

Δεν έχει σημασία από ποιό πόστο ο καθένας θα προσφέρει, σημασία έχει όμως όλοι μας ανεξαιρέτως, την όποια κατανόηση έχουμε αποκτήσει και την όποια δυναμική, ως πνευματικοί άνθρωποι, να την επενδύσουμε και μέσα από την κοινωνική μας δράση.

Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και θα δείτε ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο, όπου στην Ελλάδα πλέον, η αναγέννηση της ελληνικότητας πρόκειται να γίνει μέσα από νέες κοινωνικές δομές, μέσα από νέους κοινωνικούς θεσμούς, ακόμα δεν τους έχουμε δει ακριβώς, έχουμε δει δειλά-δειλά αυτά τα ανεξάρτητα κινήματα πολιτών, που έχουν προβάλλει.

Όμως έχουν να προκύψουν καινούργια πράγματα κι εκεί πέρα είναι που πρέπει να συμβάλλουμε όλοι μας.

Έτσι λοιπόν, η πνευματική απάντηση στην κρίση σημαίνει δυο δρόμοι, από μέσα προς τα έξω, με ό,τι πνευματικό διαθέσιμο έχει ο καθένας και δρώντας εξωτερικά, του να δημιουργήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερο θετικό υπόστρωμα, όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκές, όπως είπαμε εξωτερικές συνθήκες για να μπορέσει το σύνολο της κοινωνίας να εξελιχθεί και να αφυπνιστεί. Και αυτό βέβαια το τελευταίο κομμάτι περί πνευματικής δράσης, εσωτερικής και κοινωνικής, είναι κάτι προφανώς που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά αφορά το τι καλείται να κάνει ένας πνευματικός άνθρωπος σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.

Ωστόσο, η Ελλάδα είναι εκείνη που σήμερα αντιμετωπίζει το τεράστιο πρόβλημα συρρίκνωσης και εξαφάνισης και η Ελλάδα είναι εκείνη που αντιμετωπίζει σήμερα μια τόσο ισχυρή υποβάθμιση των εξωτερικών συνθηκών, μέσα στις οποίες καλούμαστε να εργαστούμε κι εμείς. Και ο καθένας μας, ως άτομο και ως κοινωνία.

Είμαστε στο σημείο μηδέν, καλούμαστε να ξεκινήσουμε εδώ και τώρα την προσπάθεια αναστροφής αυτού του κλίματος, γιατί διαφορετικά το όλο μόρφωμα, που ονομάζεται ελληνισμός, κινδυνεύει να εξαφανιστεί δια παντός.

Εκείνο λοιπόν που βλέπουμε είναι ότι σήμερα, στις μέρες αυτές, ξεκινάει ουσιαστικά πλέον αυτή η προσπάθεια αναστροφής του κλίματος, με την επάνοδο της ελληνικότητας. Θα μπορούσαμε έτσι να το χαρακτηρίσουμε, ότι μπαίνουμε στις μέρες της επαναφοράς της ελληνικότητας και ως ζητούμενο και ως ιδεολογία και ως τρόπο καθημερινής δράσης και πράξης.