Κρίσιμο Τρίμηνο

Επισήμως να σας καλωσορίσουμε και σ’ αυτόν τον οραματισμό του φθινοπώρου, όπου αποδεικνύεται περίτρανα για άλλη μια φορά το χαρακτηριστικό της ελληνικής ψυχής, ότι, αν δεν αρχίσουν να πέφτουν βροχή οι έκτακτες εισφορές και τα εκκαθαριστικά, ότι ο Έλληνας δεν ενεργοποιείται.

Έστω λοιπόν και τελευταία στιγμή, επειδή ο σημερινός οραματισμός και ο ερχόμενος του Δεκεμβρίου, είναι οι πιο κρίσιμοι που έχουνε γίνει ποτέ μέχρι τώρα αυτά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, που συντελείται ο συγκεκριμένος θεσμός.

Καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι, έχουμε πλέον ένα πολύ μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα, αυτό που είχαμε και στον προηγούμενο οραματισμό και είδατε τι επακολούθησε, μόλις απ’ τον Ιούνιο μέχρι τώρα, ότι η συμμετοχή πλέον υπερκαλύπτει κατά πολύ την κρίσιμη μάζα, τον μίνιμουμ αριθμό, ο οποίος για τα ελληνικά πράγματα ήταν γύρω στα τριακόσια τριάντα, με τρικόσια πενήντα άτομα συμμετοχή, πράγμα που μας επιτρέπει να έχουμε μια πολύ καταλυτική επίδραση επάνω στη ροή των πραγμάτων.

Οφείλω να χαιρετήσω και να δώσω συγχαρητήρια και τις ευχαριστίες μας, όχι μόνο σε όσους συμμετέχουν διά ζώσης εδώ στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στα υπόλοιπα σαράντα-σαράντα δύο σημεία, με τα οποία είμαστε συνδεδεμένοι, καλύπτοντας αρκετές περιοχές της Ελλάδας, αλλά και από το εξωτερικό. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πρέπει να συμμετέχουμε πάνω από χίλια άτομα αυτή τη στιγμή, οπότε μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε μια πολύ σημαντική παρέμβαση πλέον στην ροή των πραγμάτων. Έστω και τώρα, που είναι η τελευταία στιγμή, υπάρχει αυτή η ευκαιρία και οφείλουμε να την εκμεταλλευτούμε.

Έτσι λοιπόν, επέλεξα λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης να μην έχουμε μια μεγάλη ομιλία για να δώσουμε το βάρος της ενέργειάς μας σ’ αυτή καθ’ αυτή τη διαδικασία του οραματισμού, γιατί αυτή είναι που μας χρειάζεται, αυτή τη στιγμή.

Εκείνο που θα ήθελα μόνο, είναι να σας υπενθυμίσω δυο-τρία πράγματα προκειμένου να φύγουμε απ’ αυτό το αρνητικό νέφος, το οποίο προσπαθούν να επιβάλλουν στα ελληνικά πράγματα, κυρίως μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Θα ξεκινήσω πάλι στα γρήγορα για να θυμηθείτε, τουλάχιστον όσοι συμμετείχατε έως τώρα, αλλά και όσοι είσαστε για πρώτη φορά σήμερα, τι επακολούθησε από τη μεγάλη έκχυση ενεργειών που συντελέστηκε στις 12 Μαίου του 2010.

Όσοι μας είχατε παρακολουθήσει, θα θυμάστε ότι, από τότε είχαμε προδιαγράψει, ότι μέσα απ’ αυτή τη μεγάλη έκχυση ενεργειών, τα πράγματα τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και στην Ελλάδα, θα έβαιναν σε μια κορύφωση μέσω κρίσης, γιατί ακριβώς είναι μια απαραίτητη καθαρτική διαδικασία, για να αναδιευθετηθούν ενέργειες τόσο σε παγκόσμιο, όσο και σε εθνικό επίπεδο, για να αλλάξουν συσχετισμοί, να αλλάξουν δομές, έτσι ώστε μετά από κάποια χρόνια να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα πράγματα στη νέα πνευματική πραγματικότητα, που αναμένουμε να γεννηθεί στον πλανήτη. Σ’ αυτή την προσπάθεια της αναγέννησης του πλανήτη, είχαμε τονίσει και τότε, πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, ότι, δεν υπήρχε κανένα σημάδι να το μαρτυράει, ότι η Ελλάδα θα βρεθεί στο επίκεντρο διεθνώς και ότι ο ρόλος της Ελλάδας θα είναι τέτοιος, ο οποίος θα ωθήσει την παγκόσμια κατάσταση μαζί με την Ινδία και κάποιες άλλες χώρες να οδηγηθούν σ’ αυτό το δρόμο της πνευματικής αναγέννησης. Όταν είχαν ληφθεί αυτές οι υπαγορεύσεις δεν είχαμε κανένα στοιχείο στα χέρια μας, τώρα βλέπουμε όμως, πού οδηγεί η όλη κατάσταση.

Εκείνο το οποίο ενδεχομένως δεν περιμένει κάποιος που βλέπει τα πράγματα λίγο κοντόφθαλμα, είναι το τι καλό μπορεί να προκύψει άραγε απ’ όλη αυτή την παγκόσμια κρίση, που έχει δημιουργηθεί σήμερα και κορυφώνεται όλο και περισσότερο, αλλά κι απ’ αυτή την κρίση που υφιστάμεθα κυρίως εμείς, εδώ στην Ελλάδα;

Έτσι λοιπόν, πρέπει οπωσδήποτε να δούμε λίγο πιο μακριά και να αποταυτιστούμε από εκείνες τις χρονικές στιγμές, τις οποίες βιώνουμε αυτή τη στιγμή και οι οποίες είναι καθαρτικές, είναι και επώδυνες.

Είδαμε ότι, απ’ τις 12 Μαίου του 2010, τα πράγματα διεθνώς βαδίζουν σε μια ένταση, σε μια κλιμάκωση κι αυτό το βλέπετε σε όλα τα μέτωπα, βλέπετε την οικονομική κρίση, η οποία δημιουργεί ένα τεράστιο αδιέξοδο, βλέπετε τους περιφερειακούς πολέμους και την αποσταθεροποίηση, η οποία έχει ξεκινήσει σ’ όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, βλέπετε ότι ήδη έχουμε ακύρηχτο κι αυτό το ομολογούν όλοι, έναν τρίτο παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν δυνάμεις, της λεγόμενης τεχνοφεουδαρχίας, οι οποίες προωθούν με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς εκείνη την κατάλληλη τεχνολογία, μέσω της οποίας να αποπειραθούν ένα καθολικό έλεγχο και μια υποδούλωση της ανθρωπότητας, είναι πράγματα που τα έχουμε τονίσει επανανειλημμένως, απλώς τώρα τα συνοψίζω.

Μάλιστα, καινούργιες πληροφορίες, οι οποίες είναι πάρα πολύ έγκυρες, αναφέρουν ότι, είμαστε πάρα πολύ κοντά στο να ιδρυθεί κι ένα καινούργιο παγκόσμιο νόμισμα, το οποίο θα αντικαταστήσει όλα τα προηγούμενα και το οποίο δεν θα είναι χάρτινο, όπως υπήρχαν κάποιες φήμες μέχρι τώρα, αλλά θα είναι ένα καθαρά ηλεκτρονικό νόμισμα, το νόμισμα του άνθρακα, ένα νόμισμα το οποίο θα βασίζεται στις εκπομπές ρύπων του άνθρακα και το οποίο θα πιστώνει και θα χρεώνει όλες τις δραστηριότητες ανάλογα με την ενέργεια που καταναλίσκεται. Αυτό είναι στα σκαριά και θεωρούν ότι υπάρχει σχέδιο να το επιβάλλουν μέσα στα λίγα επόμενα χρόνια, δηλαδή το πολύ μέσα σε μια δεκαετία.

Η ουσία είναι ότι, βιώνουμε μια κατάσταση, όπου οι αντίρροπες δυνάμεις που δουλεύουν στην ανθρωπότητα, αυτές που επιδιώκουν δηλαδή έναν καθολικό έλεγχο και μια εξελικτική υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους και απ’ την άλλη μεριά οι δυνάμεις του φωτός, οι οποίες εργάζονται αργά και συστηματικά και σταθερά για την αλλαγή της συνειδητότητας των ανθρώπων, που θα έχει και σαν αποτέλεσμα προφανώς τη γέννηση μιας καινούργιας κοινωνίας, ενός καινούργιου πνευματικού πλανήτη, βρίσκονται σε μια διαρκή σύγκρουση, η οποία θα εντείνεται μέσα στα επόμενα χρόνια. Και όπως είπαμε οι υπαγορεύσεις λένε, ότι η επόμενη δεκαπενταετία θα είναι καθοριστική για την εξέλιξη της όλης υπόθεσης.

Έτσι λοιπόν, βιώνουμε μια κατάσταση, όπου έχει ωριμάσει ένα κάρμα, ένα διεθνές κάρμα κι ένα εθνικό κάρμα κι όταν λέω έχει ωριμάσει ένα κάρμα εννοώ ότι οι συσσωρευμένες τάσεις του παρελθόντος μέχρι σήμερα, δείχνουν ότι, δεν μπορεί να δημιουργηθεί ένα ποιοτικό άλμα στην ανθρωπότητα και στην Ελλάδα κατ’ επέκταση, εάν δεν περάσουμε από μια περίοδο σαρωτικών αλλαγών. Αυτές οι σαρωτικές αλλαγές σπάνια γίνονται ανώδυνα, τις περισσότερες φορές γίνονται επώδυνα, γιατί κάθε αλλαγή στις δομές της ανθρώπινης κοινωνίας δημιουργεί πολύ μεγάλους κραδασμούς. Επίσης, όταν λέμε ότι έχουν συσσωρευτεί κάποιες τάσεις του παρελθόντος, αυτές οι τάσεις δεν είναι αναλλοίωτες, είναι μεν ισχυρές, αλλά εξαρτώνται και σε καθοριστικό βαθμό από τη δράση των ίδιων των ανθρώπων, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει αυτές τις τάσεις και άρα μπορούν επίσης και να τις ανατρέψουν, να τις εκτρέψουν, να τις οδηγήσουν προς άλλες καταστάσεις. Έτσι λοιπόν, μπαίνοντας τώρα το 2012, γιατί στον επόμενο οραματισμό που θα γίνει στις 11 Δεκεμβρίου, είμαστε υποχρεωμένοι ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτό το θέμα και τι αναμένουμε να γίνει διεθνώς και στην Ελλάδα, αλλά μπαίνοντας στο 2012, το σίγουρο είναι ότι ωριμάζει ένα κάρμα, το οποίο θα επιφέρει πολύ μεγάλες κρίσεις και κραδασμούς σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πώς θα το δουλέψουμε, το πώς θα εργαστούμε μ’ αυτό το κάρμα όμως, είναι καθαρά ρευστό και εξαρτάται αποκλειστικά από μας τους ίδιους. Άρα, δεν είναι μια κατάσταση στην οποία θα παραμείνουμε μοιραλατρικά ελπίζοντας να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο και να μην έχουμε καταστροφές, αλλά αντιθέτως είναι μια κατάσταση την οποία θα πρέπει να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερο.

Έτσι λοιπόν πέφτει το κύριο βάρος σ’ αυτή την ομάδα των συνειδητών ανθρώπων, η οποία αυξάνεται ολοένα και περισσότερο και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και αυτή η ομάδα καλείται να είναι η εμπροσθοφυλακή, ασχέτως του τι συμβαίνει γύρω μας, ασχέτως των κρίσεων, οι οποίες θα επακολουθήσουν, ασχέτως του πόνου, γιατί καμία αλλαγή δεν μπορεί να γίνει χωρίς πόνο, ασχέτως εξωτερικών συνθηκών, υπάρχει πλέον και είναι σχηματισμένη μια πολύ μεγάλη ομάδα συνειδητών ανθρώπων, οι οποίοι θα φέρουν επάνω τους όλο το βάρος της αλλαγής, η οποία πρόκειται να επακολουθήσει. Αυτό το βάρος είμαι απόλυτα σίγουρος, γιατί είναι εμπειρικά αυτά τα πράγματα, είναι βιωματικά διαπιστωμένα, ότι τα βιώνετε κι εσείς. Δηλαδή το ενεργειακό βάρος της πάλης με την αρνητικότητα, ο συνειδητός άνθρωπος το βιώνει κάθε μέρα, το βιώνει και διανοητικά και ψυχολογικά ακόμα και σωματικά. Ήδη, μην νομίζετε αυτές τις μέρες, που ήταν να γίνει ο οραματισμός και κυρίως από χθες, πολλοί είμασταν αυτοί, που διαπιστωμένα βιώναμε αυτή την πίεση της ενέργειας και είμαι σίγουρος ότι, και πολλοί από σας την έχετε βιώσει.

Κάθε φορά λοιπόν που μπαίνουμε σε μια κατάσταση κρίσης, οι συνειδητοί άνθρωποι δοκιμάζονται, γιατί είναι οι πρώτοι, είναι στην πρώτη γραμμή, αλλά όταν κατορθώνουμε και διατηρούμε την ψυχραιμία και τη συνειδητότητά μας και μια αταλάντευτη ενεργειακή στάση, η οποία πρέπει να εδρεύει στην πίστη επάνω, ότι, ότι γίνεται στο τέλος είναι για το καλό μας. Μ’ αυτό τον τρόπο αποτινάσσεται η αρνητικότητα, η οποία καλλιεργείται απ’ όλες τις πλευρές.

Ερχόμαστε λοιπόν στην Ελλάδα, όπου πρέπει να κάνουμε μια παραδοχή, προκειμένου να υπηρετήσει η Ελλάδα αυτό τον υψηλό εξελιχτικό στόχο, του να βγει μπροστάρης στα διεθνή δρώμενα, γιατί για εκεί προορίζεται η Ελλάδα, στο να μπορέσει ν’ αποτελέσει την ατμομηχανή των όσων θα επακολουθήσουν μέσα στην επόμενη δεκαπενταετία, είτε το θέλουμε, είτε όχι δεν μπορούσε να είναι η Ελλάδα που είχαμε κι αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε.

Έτσι λοιπόν, εάν κάποιος θέλει να βλέπει κοντόφθαλμα, ότι περνάμε αυτή τη στιγμή απλώς μια μεγάλη οικονομική κρίση, στην οποία θα τελέσουμε υπό κατοχή και όπου τα επόμενα χρόνια θα είναι απλώς χρόνια μιας πάρα πολύ σκληρής λιτότητας, βλέπει ένα ελάχιστο μέρος της εικόνας και βλέπει ακριβώς μπροστά από τη μύτη του.

Εκείνο το οποίο οφείλει να δει κανείς είναι ότι, όλη αυτή η κατάσταση κι όλη αυτή η περίοδος που βιώνουμε σήμερα είναι μια περίοδος κάθαρσης, ανακατάταξης και προετοιμασίας, προκειμένου να δημιουργηθούν αυτές οι κοινωνικές δομές στην Ελλάδα κι εκείνο το απαραίτητο ρεύμα συνειδητότητας, το οποίο απαλλαγμένο από τις παθογένειες του παρελθόντος, θα μπορέσει να σπρώξει μπροστά τα διεθνή πράγματα.

Έτσι λοιπόν να είστε σίγουροι, ότι, από επίκεντρο χλευασμού και πιέσεων που αυτή τη στιγμή αποτελεί η Ελλάδα διεθνώς, θα μετατραπεί πολύ σύντομα σε επίκεντρο θαυμασμού και διεθνούς καθοδήγησης των πραγμάτων στον πνευματικό τομέα και όχι μόνο. Στο να επικρατήσουν αυτές οι νέες νοοτροπίες και οι νέες πρωτοποριακές εναλλακτικές κοινωνικές δομές, οι οποίες θα δημιουργήσουν μέσα στην επόμενη δεκαπενταετία μια νέα πραγματικότητα.

Για να είμαστε τελείως ειλικρινείς όμως, πώς να το έκανε αυτό η Ελλάδα με τους πολιτικούς που διέθετε;

Μόνο αυτό σκεφτείτε, μην σκεφτείτε τίποτε άλλο, πώς να το έκανε με τις προσωπικότητες εκείνες, οι οποίες επέπλεαν μέχρι σήμερα σε μια τέτοια λιμνάζουσα κατάσταση σήψης, υπήρχε ποτέ μια τέτοια περίπτωση;

Καμία, αυτό μόνο αν σκεφτείτε καταλαβαίνουμε τι ανακατατάξεις χρειάζονται για να γίνουν σ’ αυτήν εδώ τη χώρα, προκειμένου να μπορέσει να παράγει εκείνον τον απαραίτητο πολιτισμό, που απαιτείται και στο πολιτικό επίπεδο και στο κοινωνικό και στο πολιτισμικό επίπεδο, για να παίξει αυτό το ρόλο που της επιφυλάσσεται.

Σας καλώ λοιπόν και όχι μόνο εμάς που βρισκόμαστε εδώ, ή που επικοινωνούμε, αυτό το μήνυμα να προσπαθήσουμε να το περάσουμε και σε έναν πολύ ευρύτερο χώρο, εκεί που κινούμαστε στη δουλειά μας, στην οικογένειά μας, οπουδήποτε, ότι το πράγμα δεν σταματάει εδώ, δεν είναι η κορύφωση εδώ, εδώ είναι απλώς η αρχή, είναι απλώς η νέα αρχή και θα το έχετε διαπιστώσει και στη ζωή σας ότι, καμία αλλαγή δεν έχουμε πετύχει ποτέ χωρίς το απαραίτητο σοκ.

Εκείνο που πρέπει να κάνουμε ενεργειακά, είναι να μην στεκόμαστε στο σοκ, αυτό αργά ή γρήγορα θα περάσει. Και να σας πω και κάτι άλλο, δηλαδή η διεθνής εμπειρία τι δείχνει, που αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σ’ εμάς και να το θυμηθείτε, αλλά ακόμα και χώρες οι οποίες πτωχεύσανε καθολικά και ο κόσμος κοιμότανε στους δρόμους, δεν ήταν μια κατάσταση η οποία κράτησε για πολύ, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ σ’ εμάς, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να πολωνώμαστε στο αρνητικό, αντίθετα πρέπει να πολωθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στο θετικό, στη θετική εξέλιξη των πραγμάτων.

Για να έρθω και στον οραματισμό, το λέω και για όσους μπορεί να συμμετέχετε για πρώτη φορά σ’ αυτή τη διαδικασία, τηρούμε μια αρχή, η οποία είναι η εξής. Όταν έχουμε ένα στόχο, δεν πρέπει να παγιδευτείς, να περιγράψεις με λεπτομέρειες τον τρόπο με τον οποίο θα υλοποιηθεί αυτός ο συγκεκριμένος στόχος, διότι αν περιγράψεις με λεπτομέρειες τη διαδικασία υλοποίησης η ενέργεια θα πρέπει ν’ ακολουθήσει υποχρεωτικά αυτή την περιγραφή στην οποία έχεις εγκλωβιστεί και ενδεχομένως ο συγκεκριμένος δρόμος να μην είναι διαθέσιμος και με την περιορισμένη κατανόηση των πραγμάτων, που έχουμε εμείς για την αλήθεια, μπορεί να κάνουμε λάθος.

Άρα, εκείνο στο οποίο πολώνεσαι είναι στις ποιότητες που θέλεις να επικρατήσουν, από κει και πέρα η ενέργεια θα βρει τον πιο σύντομο, τον πιο άμεσο και τον πιο κατάλληλο εξελικτικά τρόπο, για να μπορέσει να υλοποιηθεί.

Έτσι λοιπόν, όταν ο στόχος σου είναι να δημιουργήσεις μια καινούργια Ελλάδα, η οποία θα στηρίζεται στη συνειδητότητα, στην αφθονία, στην ειλικρίνεια, στην αξιοκρατία και σε όλες τις θετικές ποιότητες, που φορτίζουμε μέσω του οραματισμού, δεν θα πρέπει να εγκλωβιστούμε στον τρόπο, γι αυτό και βλέπετε ότι δεν αναφέρονται στόχοι του τύπου να φύγουμε απ’ το μνημόνιο, να γίνει μια καλύτερη διαπραγμάτευση με την τρόικα, να φύγει ο Παπανδρέου, να έρθει ο Σαμαράς, να γίνει το ένα, ή το άλλο, γιατί αυτά είναι πράγματα, τα οποία η ίδια η ροή της ενέργειας τα ξεπετάει αυτόματα, όταν ο στόχος είναι υγιής.

Έτσι λοιπόν δεν θα υποδείξουμε, ούτε θα εγκλωβιστούμε, αυτό το λέω γιατί έχει σημασία και στη στάση που κρατάμε στην καθημερινότητα και εκτός οραματισμού. Κάνω μια έκκληση στις σκέψεις μας που κάνουμε, να αποπαγιδευτούμε απ’ τον αυτοοικτιρμό και τη γκρίνια.

Κάθε φορά που έρχεται ο επόμενος λογαριασμός, ή κάθε φορά που έρχεται το επόμενο έκτακτο, δεν κερδίζουμε τίποτα με το να λέμε αμάν και ποιός ξέρει τι άλλο θα γίνει και ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και δεν πάει άλλο και δεν αντέχω κι ως πού θα πάμε κοκ.

Πρέπει να κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, αυτή η κατάσταση πρέπει να ξεπεραστεί το συντομότερο δυνατό, αυτή η κατάσταση πρέπει να οδηγήσει κάπου αλλού, αυτή η κατάσταση πρέπει να οδηγήσει σε μια νέα Ελλάδα, αυτή κατάσταση πρέπει να πάει σε μια νέα Ελλάδα που θα υπάρχει αφθονία, που θα υπάρχει συνεργασία, που θα υπάρχει ομοψυχία, που θα υπάρχει εθνική υπερηφάνεια, που θα παράγουμε πολιτισμό, δηλαδή την οργή μας πρέπει να τη διοχετεύουμε συνειδητά σε κείνα τα πράγματα που θέλουμε να πάμε, στους στόχους που θέλουμε να πάμε, στη νέα κατάσταση που θέλουμε να επικρατήσει κι από κει και πέρα η ενέργεια θα βρει το δρόμο, του πώς θα το πραγματοποιήσει αυτό.

Συνοψίζοντας λοιπόν, το ξέρουμε ασφαλώς ότι είμαστε σε ένα σημείο καμπής, έτσι λοιπόν αναμένουμε ένα πάρα πολύ κρίσιμο τρίμηνο, μέχρι το τέλος του χρόνου, όπου παίζεται το στοίχημα για το αν αυτές οι προσπάθειες που κάνουμε και η θετική διέξοδος που θέλουμε να δώσουμε στην Ελλάδα σε ενεργειακό επίπεδο, θα μπορέσουν να υπερβούνε, να βγουν από πάνω, από το δυσμενές κάρμα, το οποίο έχει συσσωρευτεί και το οποίο το βιώνουμε με όλα αυτά τα συμπτώματα και τα περιστατικά που το βιώνουμε στην καθημερινότητά μας.

Από τις ενεργειακές ενδείξεις που έχουμε, από τα δείγματα που έχουμε, είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι από τα Χριστούγεννα και μετά η κατάσταση θα έχει αλλάξει οριστικά προς το καλύτερο, θέλει όμως αυτό που λέμε, συν Αθηνά και χείρα κίνει, θέλει και την ενεργειακή στήριξη από όλους. Το τι μπορεί να σημαίνει προς το καλύτερο, δεν θέλω πάλι να το προσδιορίσω, γιατί δεν πρέπει να δεσμεύσουμε την ροή της ενέργειας, μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, μπορεί να σημαίνει ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα γίνουν σημεία και τέρατα, γιατί βλέπετε πόσο οξύνονται πράγματα, ακόμα και σε γεωπολιτικό επίπεδο, βλέπετε τις κινήσεις της Τουρκίας που γίνονται αυτή τη στιγμή σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες πιέσεις που δεχόμαστε στο οικονομικό πεδίο, όμως όλα αυτά είναι σίγουρο ότι πρόκειται να οδηγήσουν στο ανώτερο καλό μας και γι αυτό δεν μπορεί κανείς να προβλέψει όλα αυτά τα “κρίσιμα” που συμβαίνουν γύρω, τι διέξοδο θα βρουν. Και όπως σας λέω, είμαστε σχεδόν σίγουροι, ότι μέχρι τα Χριστούγεννα η κατάσταση θα έχει παρουσιάσει τέτοιες διακυμάνσεις και τέτοια γεγονότα, που δεν θα μπορούμε να τα υπολογίσουμε αυτή τη στιγμή, ώστε από την καινούργια χρονιά η κατάσταση θα είναι δρομολογημένη σ’ ένα πολύ καλύτερο επίπεδο για την Ελλάδα. Το τι θα περάσουμε δεν μπορούμε να το ξέρουμε, μπορούμε όμως να ξέρουμε και να οραματιστούμε δυναμικά την κατάληξη, το πού θα μας βγάλει όλη αυτή η περιπέτεια.

Έτσι λοιπόν, τώρα που θα ξεκινήσουμε με το καλό τη διαδικασία του οραματισμού, δυο πολύ σύντομες συμβουλές, ιδίως για όσους συμμετέχουν για πρώτη φορά.

Η πρώτη συμβουλή είναι ότι ο οραματισμός για την Ελλάδα είναι μια δυναμική, ενεργειακή διαδικασία, που σημαίνει ότι σας παρακαλώ να μην ξεχαστείτε και να μην χαθείτε, δεν είναι μια διαδικασία που χαλαρώνουμε και αυτοϋπνωτιζόμαστε και αφηνόμαστε, αλλά είναι μια διαδικασία όπου το σώμα μεν χαλαρώνει, αλλά το πνεύμα μας πρέπει να τα έχει τετρακόσια, να είναι απόλυτα εστιασμένο και να έχει τον έλεγχο ολόκληρης της διαδικασίας, γιατί για να μπορέσουμε να εκπέμψουμε δεν πρέπει ο νους μας να είναι πλαδαρός, πρέπει να παραμένει σε πλήρη εγρήγορση.

Έτσι σας εφιστώ την προσοχή γι αυτό το θέμα, μην χαλαρώσετε το νου σας, να είστε διαρκώς σε πλήρη εγρήγορση.

Η δεύτερη συμβουλή είναι ότι προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο συντονισμένοι επάνω στις έννοιες, οι οποίες αναφέρονται στο κείμενο που υπαγορεύεται κάθε φορά. Όταν αναφερόμαστε σε μια έννοια προσπαθούμε να είμαστε εστιασμένοι πάνω σ’ αυτήν, γιατί μόνο έτσι επέρχεται αυτός ο καλύτερος συντονισμός που όλοι μαζί εκπέμπουμε τη συγκεκριμένη έννοια. Το ίδιο προσπαθούμε να κάνουμε και με την εικονοπλασία, δηλαδή προσπαθούμε με ελεύθερη μεν τη φαντασία, αυτές τις έννοιες τις οποίες ακούμε και τις περιγραφές που ακούμε, να τις οραματιζόμαστε, όσο πιο ζωντανά και ζωηρά μπορεί ο καθένας. Και το τελευταίο και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι το καύσιμο του οραματισμού, δηλαδή εκείνου που τροφοδοτεί με ενέργεια αυτή τη σκεπτομορφή, την οποία δημιουργούμε για το καλό της Ελλάδας, είναι το ζωηρό συναίσθημα.

Έτσι λοιπόν, είναι μια διαδικασία την οποία όλοι πρέπει να την κάνουν με ενθουσιασμό και εκείνες τις έννοιες στις οποίες αναφερόμαστε και φανταζόμαστε, με την εικονοπλασία, προσπαθούμε να τις φορτίζουμε συναισθηματικά. Δηλαδή όταν λέμε π.χ. ότι περιβάλλουμε την Ελλάδα μ’ ένα αδιαπέραστο ενεργειακό τείχος προστασίας, που την κρατάει απρόσβλητη από οποιαδήποτε αρνητική ενέργεια, εκεί δίνουμε, δηλαδή από μέσα μας βάζουμε ένταση στον οραματισμό, βάζουμε θέληση, βάζουμε συναίσθημα, ότι ναι, αυτό είναι, σταθερό, δεν περνάει τίποτα, προσπαθούμε να έχουμε αυτή την αίσθηση, γιατί μόνο έτσι ενδύοντας με συναίσθημα τις απεικονίσεις, είναι που τους δίνουμε και το απαραίτητο καύσιμο υλοποίησης.

Αυτή είναι η συνταγή, που σήμερα καλούμαστε χίλια άτομα να την εφαρμόσουμε όσο πιο καλά και πιο δυνατά μπορούμε.

Ας αποταυτιστούμε από την ομιλία, ας αποφύγουμε τις παρεμβολές και ας προσπαθήσουμε να το κάνουμε όσο πιο σωστά και πιο δυναμικά μπορούμε.