“Πιστεύω ότι όλοι ήρθαμε εδώ για να πάρουμε κάποια μαθήματα!” https://padisy.gr/web/wp-content/uploads/2018/10/stamos_stinis134.jpg 900 600 ΠΑΔΙΣΥ https://padisy.gr/web/wp-content/uploads/2018/10/stamos_stinis134.jpg
Συνέντευξη στην Κυριακή Ματζάνα
για την Όμορφη Ζωή
Τον συνάντησα στον χώρο του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ και για μένα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μια και δεν γνωριζόμασταν. Είναι ένας άνθρωπος χαρούμενος, ζωντανός και βαθιά μορφωμένος. Με μεγάλη ευγένεια με υποδέχτηκε και στην συνέντευξη που ακολουθεί προσπαθήσαμε να ξεδιπλώσουμε την πορεία και τα πιστεύω του. Ο Στάμος Στίνης είναι ένας άνθρωπος του εδώ και τώρα, πιστεύει ότι εμείς φτιάχνουμε την πραγματικότητά μας μέσα από τις επιλογές μας. Μας στέλνει το αισιόδοξο μήνυμα ότι ο καθένας μπορεί να κάνει την διαφορά και να επηρεάσει το σύνολο. Δεν είναι απλώς μια φιλοσοφία είναι ‘απλά μαθηματικά’.
Κε Στίνη, είστε επικεφαλής του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ, φυσικός, ομοιοπαθητικός, ολιστικός θεραπευτής και εκδότης , αναφέρω τα περιοδικά Τρίτο Μάτι & Hellenic Nexus και τις εκδόσεις Ιβίσκος. Πόσα χρόνια ασχολείστε με την πνευματική αναζήτηση; Μπορείτε να μας περιγράψετε πώς ξεκίνησε και πώς εξελίχθηκε αυτή η διαδρομή;
Ουσιαστικά είναι μια διαδρομή που ξεκίνησε από τα δεκαεννιά μου χρόνια. Ήδη από το σχολείο είχα διάφορες μεταφυσικές ανησυχίες. Διάβαζα όπως όλοι εκείνη την εποχή, δεκαετία του ’70, τα βιβλία του Λόμπσανγκ Ράμπα, την Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι του Γιοκανάντα, τα περί UFO του Εριχ Φον Τένινγκεν και του Γ. Μπαλάνου.
Αλλά στα 19 μου συνέβη μια πολύ σοβαρή αλλαγή στην ζωή μου που με έβαλε σε αυτό που λέμε πνευματικό μονοπάτι. Ήμουν δευτεροετής φοιτητής στο Φυσικό του πανεπιστημίου Αθηνών όταν με αφορμή μια μυθιστορηματική ιστορία, ένα θαύμα που μου συνέβη, γνώρισα έναν άνθρωπο στον οποίο χρωστάω πάρα πολλά.
Ήταν ένας Έλληνας αιγυπτιώτης από την Αλεξάνδρεια, ο οποίος με μύησε σε μια αρχαία ελληνική πνευματική παράδοση η οποία κρατάει από το 10 μΧ. και μεταδίδεται προφορικά μέχρι τις μέρες μας μέσα σε επιλεγμένους κύκλους ανθρώπων. Σ’ αυτόν χρωστάω όλη μου την πορεία.
Μπήκα σε ένα κόσμο στον οποίο προσπαθούσα πάντα να συνδυάσω την επιστημονική γνώση σαν φυσικός και την μεταφυσική, πνευματική γνώση, τις ενεργειακές θεραπείες, τον διαλογισμό, την φιλοσοφία, τις πρακτικές. Βέβαια την καρδιά μου θα έλεγα, ότι την κέρδισε το δεύτερο μέρος, την κέρδισε η πνευματικότητα.
Πέρα από 2-3 χρόνια που δούλεψα σαν φυσικός, η σταδιοδρομία μου ήταν στον εκδοτικό χώρο και στην πνευματική διδασκαλία. Μέσα από αυτή προέκυψε και το περιοδικό Τρίτο Μάτι που σημάδεψε για δύο δεκαετίες την πνευματική πραγματικότητα της Ελλάδας.
Επίσης το Hellenic Nexus αργότερα, οι εκδόσεις Έσοπτρο και τώρα οι εκδόσεις Ιβίσκος. Από όλη αυτή την ιστορία προέκυψε και το ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ, το Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας. Ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1996 από μια παρέα στην οποία συμμετείχα εγώ και διάφοροι μαθητές μου. Από το 1993 άρχισα να μεταδίδω την γνώση καθ’ υπαγόρευση του ανθρώπου που μου την μετέδωσε και ο οποίος πέθανε το 1989.
Θέλετε να πείτε το όνομά του;
Αργύρης Θεοδοσίου, λεγόταν, αλλά δεν ήταν κάποιος επώνυμος. Επομένως δεν έχει σημασία η αναφορά του ονόματος, παρά μόνο ηθική για μένα. Με την βοήθεια αυτού του ανθρώπου που είχε φύγει πια, αλλά μου είχε δώσει μια οδηγία να συνεχίσω να αναπαράγω αυτή τη γνώση σε ένα κύκλο ανθρώπων, το 1993 ξεκίνησα μια πρώτη ομάδα εδώ στην Αθήνα.
Η ιδέα του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ ήταν να φτιάξουμε μια μεγάλη παρέα, η οποία να φτάσει σε όλη την Ελλάδα και να λειτουργήσει προς όφελος των αρχών, των ιδεών και των αξιών του Ελληνισμού με την ευρύτερη έννοια.
Επειδή πολλοί παρεξηγούν την αγάπη για τον Ελληνισμό και τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό, θέλω οπωσδήποτε να διευκρινίσω, ότι την εποχή που ιδρύθηκε αυτή η παράδοση στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, επικρατούσε πολυ-πολιτισμικότητα και ήταν σεβαστές όλες οι απόψεις και όλα τα πνευματικά ρεύματα.
Έτσι και το Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας, δεν έχει καμία σχέση με τον εθνικισμό, το ξεκαθαρίζω αυτό! Εκείνο που έχει είναι η αγάπη του απέναντι στην ελληνική πνευματική παράδοση, η οποία είναι πλουσιότατη. Δεν έχει καμία κοσμοθεωρία ότι το μόνο που αξίζει σε όλο τον κόσμο είναι ο ελληνισμός και όλα τα άλλα είναι καταδικαστέα.
Όσο για τις εναλλακτικές θεραπείες, αυτό που με παρακίνησε να εμπλακώ ήταν το 1993 όταν γεννήθηκε ο γιός μου και μετά από λίγους μήνες εμφάνισε αλλεργική βρογχίτιδα. Είχαμε μπλέξει με διάφορα φάρμακα βρογχοδιασταλτικά και κορτιζονούχα, όταν κάποια στιγμή μας μίλησαν για την ομοιοπαθητική.
Πηγαίνοντας σε ομοιοπαθητικό εντυπωσιάστηκα πολύ, ουσιαστικά κάτι άλλαξε μέσα μου, βλέποντας πόσο γρήγορα απαλλάχτηκε το παιδί μου από το πρόβλημα. Έτσι άρχισα να ενδιαφέρομαι για την ομοιοπαθητική, να διαβάζω, μέχρι που έγινα και ο ίδιος ομοιοπαθητικός. Στην πορεία είδα πραγματικά θαύματα σε αλλεργίες, σε αυτοάνοσα, σε καταθλίψεις, πράγματα που δεν περίμενα ούτε ο ίδιος ότι μπορούσαν να γίνουν.
Άρα, κάθε φορά τα κίνητρά σας ήταν συναισθηματικά.
Σωστά, έτσι είναι!
Τι σημαίνει για σας πνευματική αναζήτηση και με ποιό τρόπο μπορεί να έχει άμεση εφαρμογή στην καθημερινή ζωή και στην κοινωνία;
Αυτή είναι καταπληκτική ερώτηση, γιατί καλώς ή κακώς όλα αυτά τα χρόνια έχω παρατηρήσει και το τονίζω αυτό πάντα, ότι υπάρχει μια παρεξήγηση… Πολύς κόσμος που είναι στον χώρο της πνευματικής αναζήτησης θεωρεί ότι η πνευματική αναζήτηση είναι αντίθετη με την συμμετοχή μας στην κοινωνία και την καθημερινότητα.
Το βλέπουν σαν φυγή, θεωρούν ότι θα βρουν ένα κόλπο ή κάποιες πρακτικές, να κάνουν διαλογισμό για να φύγουν επιτέλους, να γλυτώσουν από αυτό που λέμε καθημερινότητα. Αυτό δεν γίνεται.
Ο σκοπός της πνευματικής αναζήτησης δεν είναι πώς θα κάνω κοπάνα, πώς θα φύγω από το παρόν. Πιστεύω ότι όλοι ήρθαμε εδώ για να πάρουμε κάποια μαθήματα, είναι ένας κόσμος εδώ. Ο γήινος κόσμος είναι ένα σχολείο, από αυτά τα μαθήματα δεν μπορείς να κάνεις κοπάνα.
Θεωρώ ότι η υγιής πνευματικότητα συμβαδίζει με την αυτογνωσία και με τον μετασχηματισμό όλων των αρνητικών χαρακτηριστικών του εαυτού μας, προκειμένου να μπορούμε να είμαστε λειτουργικοί στα καθημερινά μας καθήκοντα. Να είμαστε παρόντες έτσι ώστε τα καθημερινά, να μην απορροφούν το μέγιστο της ενέργειάς μας. Να μας μένουν αποθέματα για να μπορούμε να στραφούμε άνωθεν που είναι ο αντικειμενικός σκοπός της πνευματικότητας.
Η έννοια της παγκοσμιοποίησης είναι καθολική και καθοριστική στις μέρες μας. Πιστεύετε ότι υπάρχει θετικό κομμάτι και αν ναι πώς μπορούμε να το αξιοποιήσουμε;
Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ οικουμενισμού, παγκοσμιότητας και παγκοσμιοποίησης ή νέας παγκόσμιας τάξης. Ο οικουμενισμός από πνευματική σκοπιά είναι κάτι πολύ καλό. Αυτό που λέει είναι ότι όλοι είμαστε αδέρφια, όλοι είμαστε ένα. Αυτό σημαίνει ότι η γνώση πρέπει να διαχέεται. Οι προκαταλήψεις και ο διαχωρισμός που δημιουργούν τα κράτη, ο εθνικισμός, οι επιμέρους θρησκείες, τα επιμέρους ήθη και έθιμα, οι πολιτισμικές διαφορές, όλα αυτά δεν πρέπει να εμποδίζουν τους ανθρώπους να νιώθουν αδέρφια, να επικοινωνούν και να τείνουμε όλοι μαζί σε μια ενότητα.
Συνεπώς ο οικουμενισμός και η παγκοσμιότητα είναι κάτι υγιές.
Να κάνουμε μια παρένθεση εδώ και να πούμε δύο λόγια για το internet το οποίο δεν είναι κάτι άλλο από το παγκόσμιο νοητικό. Όλη η γνώση έχει κατέβει εδώ μπροστά μας και μπορούμε να μοιραζόμαστε κοινές εμπειρίες κοινές πληροφορίες. Αυτό όμως είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που «σέρνει» μαζί της η παγκοσμιοποίηση και η νέα παγκόσμια τάξη. Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με όλα τα παραπάνω, με την ενότητα και την αδελφοσύνη.
Είναι μια τάση που προσπαθεί να κυριαρχήσει, η οποία θέλει να επιβάλει ένα ενιαίο οικονομικό σύστημα και ένα ενιαίο σύστημα επιτήρησης και ελέγχου της συνείδησης των ανθρώπων. Προς αυτό είμαι τελείως αντίθετος, όπως τελείως αντίθετος είναι και ο αρχαίος ελληνικός λόγος περί ελευθερίας, δημοκρατίας, ορθότητας, μέτρου και αρμονίας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος καθορίζεται από τις αξίες του υλισμού και της κατανάλωσης. Πιστεύετε ότι μπορούμε να καλλιεργήσουμε διαφορετικές αξίες όταν ζούμε μέσα σε τόσο ισχυρά δομημένα πλαίσια;
Σαφέστατα και δεν είναι μόνο ότι το πιστεύω αλλά το βλέπω να υλοποιείται και καθημερινά. Έχουμε στατιστικά στοιχεία στα οποία μπορεί να ανατρέξει κανείς στο διαδίκτυο. Την τελευταία δεκαετία έχουν αυξηθεί κατά 50% παγκοσμίως, οι άνθρωποι που έχουν μπει σε ένα διαφορετικό δρόμο, ασπάζονται άλλες αξίες και θεωρούν ότι πρωτεύουσα αρχή δεν είναι το χρήμα και τα υλικά αποκτήματα αλλά η ποιότητα ζωής. Η επικοινωνία, η υγεία και η πνευματικότητα.
Νομίζω πώς σχεδόν έχετε απαντήσει στην επόμενή μου ερώτηση που είναι, τί είναι αυτό που δίνει χαρά στον άνθρωπο;
Υπάρχει μια απάντηση στερεότυπη με την οποία ταυτίζομαι και προέρχεται από την Αρχαία Αλεξανδρινή παράδοση των Αγγελιοφόρων του Φωτός. Αυτό που λέμε ευτυχία δεν είναι τόσο αόριστο αλλά έχει και συγκεκριμένους άξονες.
- Το πρώτο συστατικό είναι το να έχεις όραμα στην ζωή σου, να έχεις κάποιο σκοπό. Να έχεις καταλάβει για ποιόν λόγο βρίσκεσαι εδώ και τι έχεις να πραγματοποιήσεις. Το νόημα ζωής λείπει από πολύ κόσμο αλλά όσοι είναι τυχεροί και το βρίσκουν έχουν και την πρώτη προϋπόθεση της ευτυχίας.
- Το δεύτερο συστατικό της ευτυχίας έχει να κάνει με την καρδιά. Για να είναι κανείς ευτυχισμένος πρέπει να έχει μια καλή και χαρούμενη σχέση με τον εαυτό του και με τους άλλους. Καλή και χαρούμενη σχέση σημαίνει μια σχέση στην οποία δεν είσαι ούτε θύτης ούτε θύμα. Να έχεις μια σχέση που και να αγαπάς, να εκτιμάς και να προσφέρεις, να μην είσαι το κορόιδο να υπερασπίζεσαι τον ζωτικό σου χώρο, να ξέρεις να θέτεις τα όριά σου. Αυτό είναι θέμα ορθών σχέσεων.
- Το τρίτο συστατικό της ευτυχίας είναι να διαθέτουμε αυτό που λέμε το απαραίτητο πάθος για ζωή, να είμαστε δημιουργικοί και να μπορούμε να αρπάζουμε τις χαρές όπου μας προσφέρονται. Αυτή είναι η συνεισφορά της αρχαιοελληνικής παράδοσης. Διάφορες άλλες ανατολικές παραδόσεις ή άλλου είδους πνευματικές παραδόσεις, κατά την ταπεινή μου άποψη, χωλαίνουν σε αυτό το κομμάτι.
- Υπερτονίζουν το διανοητικό και δεν βοηθάνε, δεν ενθαρρύνουν τον κόσμο στην χαρά της ζωής που βρίσκεται στην καθημερινότητα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, να είμαστε δημιουργικοί, να είμαστε δυναμικοί, αισιόδοξοι και να γειώνουμε την πνευματικότητα μας, αλλάζοντας την ζωή μας προς το καλύτερο στο εδώ και στο τώρα, στην ύλη.
Είμαστε όλοι πολυδιάστατοι και ζούμε ζωές γεμάτες από ανοιχτά ενδεχόμενα ευτυχίας ή δυστυχίας. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε με τέτοιο τρόπο το δυναμικό μας, ώστε η ζωή μας να έχει θετικό ισοζύγιο;
Εκατό τις Εκατό! Να παροτρύνω αυτούς που μας διαβάζουν να ρίξουν μια ματιά σε βιβλία όχι μόνο όπως Το Μυστικό ή ο Νόμος της Έλξης, αλλά και σε κάτι πιο επιστημονικό, όπως την θεωρία των μορφογενετικών πεδίων του Βρετανού βιολόγου Ρούπερτ Σέλντρεικ, ο οποίος έχει θέσει το θέμα σε πολύ επιστημονική βάση.
Με δύο λόγια ξέρουμε, ότι η καθημερινότητά μας είναι προϊόν των σκέψεων και των συναισθημάτων που εκπέμπουμε, άρα δεν είμαστε άμοιροι της πραγματικότητας που βιώνουμε. Μπορεί ο καθένας από μας να χρησιμοποιήσει το δυναμικό του, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι αν έχουμε την απαραίτητη μαγική ιδιότητα που αναφέραμε πριν, να είμαστε παρόντες, ώστε να μπορούμε να έχουμε την αυτοπαρατήρηση και να ελέγχουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά τα οποία εκπέμπουμε, γινόμαστε συν-δημιουργοί. Μπορούμε να κατασκευάζουμε την δική μας πραγματικότητα.
Άρα επαφίεται σε μας να διαλέξουμε τι θέλουμε – την απαισιοδοξία και τα αρνητικά συναισθήματα και να εγκλωβιζόμαστε σε οποιαδήποτε δυστυχία και αρνητικό υπάρχει στον κόσμο, ή το θετικό; Εάν το κάνουμε αυτό, αν επιλέγουμε την απαισιοδοξία, θα έχουμε τον νόμο του Μέρφι, να μας φέρνει το ένα μετά το άλλο δυσάρεστα γεγονότα στην ζωή μας.
Από την άλλη εάν συνειδητά εστιάσουμε στο να σκεφτόμαστε θετικά μπορούμε να σχεδιάζουμε, να προγραμματίζουμε το μέλλον μας, να εκπέμπουμε θετικά συναισθήματα χαράς, αισιοδοξίας, ευγνωμοσύνης, δημιουργικότητας. Τότε μ’ ένα μαγικό τρόπο, – γιατί μαγεία τι είναι; η γνώση που δεν έχει περάσει ακόμη στην σφαίρα της επιστήμης – η ζωή μας αρχίζει να μεταμορφώνεται και να γεννάει μόνο θετικά περιστατικά και θετικές συνθήκες.
Άρα είναι στο χέρι μας.
Με την ιδιότητά σας του ολιστικού θεραπευτή, τι θα συμβουλεύατε έναν άνθρωπο μέσης ηλικίας που καλείται να αντιμετωπίσει μια απαιτητική καθημερινότητα, προκειμένου να διατηρήσει αυτό που όλοι αναγνωρίζουμε ως υπέρτατο αγαθό, την υγεία;
Πιο βασικό απ’ όλα θεωρώ την καθημερινότητά μας, δηλαδή αυτό που λέμε επαναπροσανατολισμό ζωής. Αν οι συνθήκες της ζωής μας, η δουλειά μας, η οικογενειακή μας κατάσταση, η συντροφική μας σχέση, οι φιλικές μας σχέσεις «χάνουν», ότι άλλο και να κάνει κανείς θα είναι μπάλωμα. Ακόμη και αν κάνει εκατό διαλογισμούς την μέρα, αν προστρέχει σε βελονιστές, σε ρέικι, σε ομοιοπαθητικούς και ρεφλεξιολόγους, τα αποτελέσματα θα είναι ισχνά. Δηλαδή θα έχει προσωρινή ανακούφιση από τα προβλήματα που ο ίδιος δημιουργεί στον εαυτό του. Εάν εξακολουθεί να ζει με τον ίδιο τρόπο, το πρόβλημα θα το δημιουργεί ξανά και ξανά.
Χρειάζεται υγιής διατροφή, υγιείς ανθρώπινες σχέσεις και το να γνωρίζει κανείς ποιές είναι οι τοξικές συνθήκες στην ζωή του, οι οποίες υποσκάπτουν την υγεία του και να τις αποφεύγει συνειδητά. Επαναπροσανατολισμός ζωής λοιπόν. Αν τηρείς όλα αυτά τότε πιάνουν και τα υπόλοιπα. Διαφορετικά είναι παρηγοριές, είναι σαν να παίρνεις μια ασπιρίνη για να σου περάσει ένας πόνος ενώ το πρόβλημα είναι πιο βαθύ.
Η ευημερία για μας στην Όμορφη Ζωή έχει μια έννοια ολιστική, πέρα από την υλική ευημερία συμπεριλαμβάνει και το κομμάτι της πνευματικής ανάπτυξης. Ποιά είναι τα εργαλεία που οι ενεργειακές πρακτικές μπορούν να προσφέρουν στην ευημερία του ανθρώπου;
Με την λέξη ευημερία εννοούμε την ευτυχία και σ’ αυτή δεν παίζουν μόνο ρόλο οι υλικές συνθήκες. Παίζουν ρόλο και αυτές, μην το παρεξηγήσουμε. Eίναι μια παράμετρος, πέρα όμως από τις υλικές συνθήκες, παίζει μεγάλο ρόλο το τρίπτυχο που ανέφερα προηγουμένως. Όραμα ζωής, ορθές σχέσης με τον εαυτό μας και τους άλλους, δημιουργικότητα και χαρά.
Θέλω να προσθέσω ότι η πνευματικότητα είναι μια κατεύθυνση που οδηγεί στην ευημερία, χωρίς αυτή αληθινή ευημερία δεν υπάρχει. Επιγραμματικά θα αναφέρω τους τέσσερις πυλώνες της πνευματικότητας.
- Προσευχή, η πίστη σε κάτι ανώτερο και το να απευθύνεσαι εκεί από καρδιάς
- Πνευματική εργασία, δηλαδή όλα αυτά που λέμε πρακτικές διαλογισμού, οραματισμός, ενεργειακές ασκήσεις
- Αυτογνωσία, δηλαδή εντοπισμός των αρνητικών μας στοιχείων, των ελαττωμάτων μας και αλλαγή – μετουσίωσή τους σε θετικά.
- Ανιδιοτελής προσφορά.
Αυτά τα τέσσερα προωθούν την πνευματικότητα και κατ’ επέκταση την ευημερία στον άνθρωπο.
Αν ο άνθρωπος είναι ένα ολιστικό σύστημα κάτι ανάλογο δεν ισχύει και για τον πλανήτη; Μπορεί το δικό μας μικρο-σύστημα και ό,τι ο καθένας από εμάς κάνει σε προσωπικό επίπεδο να επηρεάσουν την ισορροπία του πλανήτη;
Όλοι είμαστε συν-δημιουργοί, κάθε μονάδα του συνόλου συμβάλλει είτε στην εξέλιξη είτε στην οπισθοδρόμηση του συνόλου. Με την σειρά του το σύνολο επηρεάζει την κάθε μονάδα, υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση.
Άρα σαφέστατα, όσο και αν μοιάζει λίγο υπερβολικό σε κάποιον που είναι υλιστής, η μαθηματική θεωρία του χάους όσο και η κβαντική φυσική έχουν αποδείξει, ότι είναι η λεπτομέρεια, η μονάδαπου κάνει την διαφορά και μπορεί να επηρεάσει ένα ολόκληρο σύνολο.
Η θεωρία της κρίσιμης μάζας, έχει αποδειχθεί από τον Ρούπερτ Σερντρέικ στην θεωρία των μορφογενετικών πεδίων και λέει ότι αν σε ένα σύνολο πληθυσμού, μια μικρή ομάδα -το ένα δέκατο της τετραγωνικής ρίζας του πληθυσμού- υιοθετήσει δια παντός μια τελείως διαφορετική στάση ζωής και νοοτροπία μπορεί να συμπαρασύρει το σύνολο. Άρα η μονάδα δεν είναι μια σταγόνα στον ωκεανό, ένας κόκκος άμμου. Ο καθένας από μας μπορεί να κάνει την διαφορά, μπορεί πολλαπλασιαστικά να επηρεάσει το σύνολο.
Εγώ θα έλεγα ότι αυτό είναι ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα. Συμφωνείτε ;
Είναι ένα μήνυμα, όχι απλώς αισιόδοξο αλλά και ρεαλιστικό γιατί έτσι είναι ο κόσμος!
Κε Στίνη, σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Και ‘γω, να είστε καλά!
ΠΗΓΗ: Όμορφη Ζωή, Κανάλι ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ (Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας)