Ομιλία του Στάμου Στίνη στον Οραματισμό της 20 Μαρτίου 2016
Τώρα κοντεύουμε να φτάσουμε στα τρία πρώτα χρόνια της πρώτης επταετίας, μέσα από την οποία ξεκινάει αυτό το ξεκαθάρισμα στο σχολείο, που το λέμε πλανήτη γη, ανάμεσα στις δυο αντιμαχόμενες δυνάμεις.
Αυτές που θέλουμε να ανήκουμε, όλοι εμείς που παρακολουθούμε εδώ τον οραματισμό, τις Δυνάμεις του Καλού και απέναντι σ’ εκείνες που έχουν άλλα σχέδια και είναι φανερά πλέον και τα έχουμε αναλύσει πολλές φορές σε σχέση με την υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους.
Είπαμε, ότι, η όλη ιστορία, το όλο σχέδιο άνωθεν προβλέπεται να περιλαμβάνει τρεις εφταετίες, δεν θέλω να τα επαναλαμβάνω αναλυτικά, γιατί τα έχουμε ξαναπεί, απλώς σας θυμίζω ότι η όλη ιστορία αυτού του ξεκαθαρίσματος, να μην το πω σύγκρουση, που έχει ένα πιο βαρύ φορτίο, η λέξη, έχει ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2013, συνεπώς η πρώτη εφταετία ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του 2020 και στην πρώτη εφταετία πρόκειται να ξεκαθαρίσει το πράγμα, όχι από πλευράς τελικής έκβασης, αλλά από κάτι πολύ ουσιαστικό και συγκεκριμένο, ότι μέσα στην πρώτη εφταετία η τεράστια πλειοψηφία του ανθρώπινου πληθυσμού θα έχει αρχίσει να συνειδητοποιείται, με την έννοια ότι θα έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει στον πλανήτη και ποιο ακριβώς είναι το ζητούμενο, άρα μιλάμε για μια αφύπνιση, όχι του τύπου ότι θα έχει φωτιστεί η πλειοψηφία της ανθρωπότητας, αλλά ότι θα έχει αντιληφθεί και θα είναι συνειδητή, ότι παίζεται ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, ότι κρίνεται η τύχη, από ‘δω και πέρα, το μέλλον του γήινου σχολείου, προς τα πού θα στραφεί και ότι, θ’ αρχίσει να παίρνει συνειδητά θέση απέναντι σ’ αυτό.
Επίσης είπαμε, ότι μέχρι το 2020 το σχέδιο προβλέπει, μέσω δικτύωσης όλων των πνευματικών ομάδων του πλανήτη, που σήμερα πλέον είναι κάτι εφικτό, καθώς η πληροφορία διαχέεται παντού, να μπορέσει να έχει σχηματιστεί τουλάχιστον ο βασικός κορμός αυτής της νέας ιδεολογίας των δυνάμεων του Φωτός. Ένα δηλαδή ενοποιό πλάνο, κοινές αξίες, κοινές αντιλήψεις, με βάση τις οποίες θα μπορέσουν να δουλεύουν όλες οι πνευματικές ομάδες, ανά τον κόσμο.
Δεδομένου, όταν αναφέρομαι στις πνευματικές ομάδες, εννοώ όλες αυτές που είναι ενταγμένες στην υπόθεση του Καλού.
Έτσι λοιπόν, 2016, αυτή τη στιγμή, έχουμε συμπληρώσει ήδη τα τρία πρώτα χρόνια, της πρώτης εικοσαετίας και φαντάζομαι αυτό να είναι κοινό βίωμα όλων μας και εσάς που είστε εδώ και όσοι μας βλέπετε από μακριά, ότι βλέπουμε στην καθημερινότητά μας, πράγματι ανθρώπους τους οποίους δεν υποψιαζόμαστε καν, ότι μπορεί να είχαν πνευματικές ανησυχίες και να ήταν αυτό που λέμε μέχρι τώρα ένας συμβατικός άνθρωπος, ένας κοινός άνθρωπος, η ουσία είναι βλέπουμε τέτοιους ανθρώπους ξαφνικά να μας μιλάνε χρησιμοποιώντας πνευματική ορολογία, να διαπιστώνουμε ότι έχουν αρχίσει και διαβάζουν, ότι παρακολουθούν ομάδες, ότι ασκούνται και να πέφτουμε απ’ τα σύννεφα. Και να διαπιστώνουμε ότι σιγά-σιγά αυξάνεται γεωμετρικά, θεαματικά αυτή που ονομάζουμε κρίσιμη μάζα.
Αυτός ο αριθμός δηλαδή των ανθρώπων, οι οποίοι πλέον συνειδητοποιούνται και θ’ αποτελέσουν την εμπροσθοφυλακή των όσων πρόκειται να συμβούν.
Σε μια άλλη τοποθέτησή μας εδώ, αναφερθήκαμε στους Φύλακες του Καλού και είπαμε ότι είναι μια φουρνιά ψυχών, η οποία ξεκίνησε δειλά-δειλά και με το σταγονόμετρο να ενσαρκώνεται εκεί γύρω στο μεσοπόλεμο, σημερινοί δηλαδή ογδοντάρηδες, ελάχιστοι, αλλά που στη συνέχεια άρχισε να πυκνώνει ολοένα και περισσότερο, με αποτέλεσμα τώρα να είναι στην αιχμή. Δηλαδή ψυχές που ενσαρκώνονται στις μέρες μας, να ανήκουν μαζικά σ’ αυτή την κατηγορία, που ονομάσαμε Φύλακες του Καλού, πρόκειται για ψυχές, οι οποίες δεν έρχονται μέσα απ’ αυτό το φαύλο κύκλο, ασυνείδητα, που παρασύρονται δηλαδή από το κάρμα τους και να ενσαρκωθούν στα τυφλά, αλλά είναι ψυχές οι οποίες μπορεί να μην έχουνε φτάσει σε μια υψηλή επίτευξη, ωστόσο είναι ψυχές, οι οποίες ήταν συνειδητές ως προς το έργο που έχουν να επιτελέσουν και ενσαρκώνονται εδώ ακριβώς μ’ αυτή την αποστολή, να παίξουν δηλαδή το ρόλο αυτό της εμπροσθοφυλακής, της κρίσιμης μάζας, που λέγαμε, από την οποία και θα διαμορφωθεί αυτή η νέα ιδεολογία των Δυνάμεων του Φωτός, αλλά και θα αποτελέσουν τους κόμβους, σ’ αυτό το τεράστιο πλανητικό δίκτυο, το οποίο ολοένα και περισσότερο σχηματίζεται.
Αυτό είναι το πλάνο, το οποίο ήδη υλοποιείται και το ξέρουμε.
Τέλος, υπάρχει κι ένας εξωγενής παράγων, τον οποίο δεν ξέρω πόσοι είχατε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε εκείνη τη συγκεκριμένη ομιλία που κάναμε με θέμα την Μύηση στις ενέργειες των Αστέρων του Κρίνου. Μιλάω για εξωγενή παράγοντα, διότι κανένα καρμικό περιβάλλον, όπως είναι το γήινο περιβάλλον, το γήινο σχολείο, δεν είναι ανεξάρτητο και απομονωμένο από το όλον. Οτιδήποτε συμβαίνει εδώ, επηρεάζει κι ολόκληρο το σύστημα και όχι μόνο το δικό μας ηλιακό σύστημα, αλλά όταν λέω ολόκληρο, κυριολεκτώ.
Όσοι έχετε μια στοιχειώδη ιδέα γύρω απ’ την κβαντική φυσική θα έχετε ακούσει για το φαινόμενο της κβαντικής σύζευξης, όπου πράγματι έχει αποδειχτεί πια, ότι η πληροφορία μπορεί να μεταδίδεται ακαριαία χωρίς χρονικούς περιορισμούς, ή χωρικούς. Είναι ένα φαινόμενο πλέον που έχει αποδειχτεί.
Αυτό σημαίνει ότι, το εκδηλωμένο όλον είναι πράγματι σε κατάσταση συνεκτικότητας, δηλαδή οτιδήποτε συμβεί σ’ ένα μέρος του, αυτόματα και ακαριαία επηρεάζει το όλον.
Αυτό σημαίνει ότι τα όσα διαδραματίζονται εδώ, στο δικό μας κόσμο, αυτόματα και ακαριαία επηρεάζουν και όλους τους υπόλοιπους κόσμους.
Εδώ είναι που υπεισέρχονται ήδη αυτές οι εκπορεύσεις από ανώτερα ενεργειακά κέντρα, τα οποία βρίσκονται εκτός της γης και αυτοί είναι οι Αστέρες του Κρίνου, οι οποίοι εκπορεύουν συγκεκριμένους τύπους ενέργειας, που σχετίζονται με ένα πράγμα, το πώς θα βοηθηθεί ο καθένας από μας, για να μπορέσει να γονιμοποιήσει μέσα του την Εγώ Ειμί Παρουσία.
Μάλιστα είχαμε πει ότι ένας απ’ αυτούς τους Αστέρες, γιατί οι περισσότεροι είναι άγνωστοι σ’ εμάς, είναι ο Σείριος.
Όλα αυτά λοιπόν είναι εκπορεύσεις οι οποίες συμβαδίζουν μαζί με το έργο που πραγματοποιούν οι Φύλακες του Καλού, οι οποίοι ενεργοποιούνται ολοένα και περισσότερο και άρα βρισκόμαστε κι έχουμε περιγράψει και τα συμπτώματα, δεν θα τα επαναλάβω για λόγους χρόνου, δηλαδή έχουμε περιγράψει αναλυτικά το τι αρχίζει και νιώθει ο καθένας από μας, όταν γίνεται δέκτης όλων αυτών των ενεργειών.
Ξέρω, αλλά κι εσείς ξέρετε, γιατί τα συζητάμε μεταξύ μας, όλοι μας είμαστε σε μια περίοδο που ενεργοποιούμαστε, αρχίζουμε και γινόμαστε δέκτες ενεργειών και πληροφοριών, οι οποίες και μερικές φορές μπορεί και να μας ταρακουνάνε, να μας δημιουργούν και κάποιες παρενέργειες, αλλά όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει και όλοι γινόμαστε δέκτες αυτών των πραγμάτων.
Τελευταίο στοιχείο, που αφορά στην περίοδο αυτή, γιατί καλώς ή κακώς θ’ αρχίσουν να γίνονται διάφορα ξεκαθαρίσματα, θα γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτή η παρουσία και η δράση Αγγέλων στο χώρο μας. Αυτό δεν σημαίνει πάντα ευχάριστα πράγματα, διότι αυτό μπορεί να σημαίνει και κοσμικά δράματα, σεισμούς, λοιμούς, καταποντισμούς, μιλάμε για ξεκαθαρίσματα. Η παρουσία αγγέλων θα αφορά και στο χτύπημα κέντρων αρνητικότητας και πόλων αρνητικότητας, μέσα στο παγκόσμιο δίκτυο.
Αυτό βέβαια δεν αφορά εμάς, για να φοβόμαστε, αλλά θέλω να πω ότι παρακολουθώντας το τι συμβαίνει στον πλανήτη, παρέμβαση αγγέλων δεν σημαίνει ότι όλα θα φαίνονται αγγελικά πλασμένα, αλλά πολλές φορές η παρουσία των αγγέλων είναι πλέον καταλυτική. Και ακόμα και στο επίπεδο της πλανητικής θεραπείας, στην οποία ενεργοποιούνται αυτή τη στιγμή, ξέρουμε όλοι πολύ καλά, ότι η πλανητική θεραπεία πάλι, δεν σημαίνει μόνο, ότι όλοι ξαφνικά θα πάψουμε να νοσούμε. Πλανητική θεραπεία σημαίνει κάθαρση, σημαίνει κρίση και κάθαρση, έτσι ακριβώς όπως και ο οργανισμός ενός ανθρώπου ανεβάζει έναν πυρετό, για να μπορέσει ν’ αντεπεξέρθει σε κάποιον εισβολέα.
Τέτοια φαινόμενα λοιπόν, με την εμφάνιση και των λεγόμενων κοσμικών αναταραχών και πλανητικών δραμάτων, μπορεί να έχουμε πολλά.
Τώρα, άλλο στοιχείο πολύ σημαντικό, έχει ολοκληρωθεί απ’ ότι φαίνεται η συγκρότηση άνωθεν του στρατοπέδου του Καλού. Μέχρι τώρα αυτή η ιστορία ήταν σε μια διεργασία, σε μια διαδικασία. Απ’ ότι φαίνεται αυτή η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί. Όταν λέμε άνωθεν, εννοούμε όλες εκείνες τις ανώτερες πνευματικές υπάρξεις, οι οποίες προέρχονται, η κάθε μια, από συγκεκριμένες πνευματικές παραδόσεις
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, γιατί εδώ ερχόμαστε τώρα στον πυρήνα της ομιλίας μας, όταν μιλάμε για ανοιχτή πρόσκληση για συμμαχία του Φωτός-πρέπει να καταλάβουμε το εξής πάρα πολύ βασικό. Μπορεί κάποιος ο οποίος είναι σε ενσαρκωμένη, ανθρώπινη μορφή, να έχει ολοκληρώσει τη μαθητεία του, μέσα από μια συγκεκριμένη θρησκεία, ή μέσα από μια συγκεκριμένη παράδοση. Αυτά όμως συμβαίνουν σε ανθρώπινο επίπεδο.
Έτσι, ένας μύστης που έχει την καταγωγή του από την αρχαία ελληνική παράδοση, έχει φτάσει σ’ ένα σημείο εξέλιξης μέσα απ’ αυτό το μονοπάτι. Κάποιος άλλος μπορεί να είχε βαδίσει το δρόμο της ανατολής και να ήταν πολύ προχωρημένος γκουρού, ή ένας βουδιστής μοναχός, ή ένας σαμάνος, ή ένας άγιος, ένας ασκητής μεγάλος του χριστιανισμού, ή οποιασδήποτε άλλης παράδοσης.
Αυτές όμως οι προδιαγραφές, οι οποίες αφορούν στον ανθρώπινο βίο, όταν το σαρκίο φύγει και η ψυχή μείνει γυμνή στους ανώτερους πνευματικούς κόσμους, παύουν να ισχύουν, γιατί οι διάφορες παραδόσεις και οι θρησκείες, έτσι όπως τις βιώνουμε εδώ, ως ενσαρκωμένοι άνθρωποι, έχουν επάνω τους την ταμπέλα ακριβώς της ανθρώπινης προσωπικότητας και της περιορισμένης όρασης, του φίλτρου δηλαδή, μέσα από το οποίο ο καθένας βιώνει τα πράγματα, ανάλογα με τον πολιτισμό και την κοινωνία στην οποία ανήκει. Αυτά όμως στο επέκεινα δεν ισχύουν, εκεί οι διάφορες συμμαχίες, που είναι κι αυτό μια ανθρωπομορφική έκφραση, όπως καταλαβαίνετε, γιατί εκεί υπάρχει απλώς το φαινόμενο του συντονισμού, της ομοιοκραδασμικότητας.
Όταν λοιπόν μιλάμε πλέον για συμμαχίες ψυχών, ή για συντονισμό ψυχών, στους ανώτερους πνευματικούς κόσμους, μιλάμε καθαρά για ομοιοκραδασμικότητα, με βάση – εφόσον λέμε για ομοιοκραδασμικότητα, ή συντονισμό, άρα βάζουμε μέσα τον παράγοντα της συχνότητας, δηλαδή την ανώτερη ποιότητα που εκφράζει ο καθένας και αυτές οι ανώτερες ποιότητες είναι συγκεκριμένες. Είναι του πόσο εγρήγορση και επίγνωση διαθέτει ο καθένας, πόσο συνειδητός είναι ως ψυχή, είναι του πόσο αγάπη διαθέτει και καλή πρόθεση, δηλαδή να δραστηριοποιηθεί και ν’ αφιερωθεί για το καλό, οπότε να εργαστεί για να δημιουργήσει καλές συνθήκες αφύπνισης για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους που έχουν μείνει εδώ ακόμα στο γήινο σχολείο. Είναι του κατά πόσον δημιουργικός είναι κάποιος, του κατά πόσο νιώθει συμπόνια.
Άρα, με βάση όλες αυτές τις ανώτερες ιδιότητες είναι που συντονίζονται οι ψυχές, όταν παύουν να εξαρτώνται από τις ιδιαίτερες συνθήκες, που βρισκόμαστε όλοι μας εδώ, όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση ενσάρκωσης.
Με βάση αυτά τα κριτήρια, έχουν σχηματιστεί ήδη, άνωθεν έχει ολοκληρωθεί ήδη η διαδικασία, έχουν σχηματιστεί ήδη άνωθεν, σε σχέση με τον γήινο κόσμο, δυο στρατόπεδα και αυτό είναι πλέον ξεκάθαρο, διότι, αν μπείτε στο site του ΠΑΔΙΣΥ θα καταλάβετε ποια είναι τα κριτήρια διαφοροποίησης, αρκεί να διαβάσετε ένα μόνο κείμενο, αυτό που λέει προσφορά υπηρεσίας, δημιουργώντας καλές συνθήκες αφύπνισης. Ένα κείμενο και μόνο αρκεί, για να καταλάβετε, ποια είναι η διαφορά και με βάση ποια κριτήρια συστρατεύονται τα δυο στρατόπεδα. Άνωθεν λοιπόν, έχει σχηματιστεί μια συμμαχία, με βάση την ομοιοκραδασμικότητα, η οποία περιλαμβάνει ψυχές και προχωρημένες υπάρξεις, οι οποίες σε σχέση με τ’ ανθρώπινα προέρχονται από όλους τους πνευματικούς χώρους, απ’ όλες τις παραδόσεις, απ’ όλες τις θρησκείες και με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και στόχους, διότι αφορούν στη σημερινή συγκυρία.
Η σημερινή συγκυρία, με τον τρόπο που τα διάφορα κέντρα εξουσίας προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν το ανθρώπινο είδος, εμπεριέχει συγκεκριμένες παγίδες, συγκεκριμένα σημεία αιχμής. Έχουμε αναφερθεί βέβαια πολλές φορές σ’ αυτές τις παγίδες. Η ουσία είναι όμως, ότι εκείνο που σπρώχνουν είναι προς την προσκόλληση, στο ένστικτο, προς την ακραία φτώχια, προς την απόσπαση του ανθρώπου, προς την απομάκρυνση του ανθρώπου από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, χτυπώντας τη δημοκρατία, τη συνειδητή συμμετοχή του πολίτη, που ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος, πάνω στον οποίο στηρίχτηκε ολόκληρη η ελληνική παράδοση.
Αυτός είναι κι ο λόγος και όχι για «σοβινιστικούς λόγους», γιατί τέτοια δεν υπάρχουν στα ανώτερα πεδία, αλλά αυτός είναι ο λόγος που αυτή η συμμαχία των Δυνάμεων του Φωτός, με βάση την ομοιοκραδασμικότητα, τυχαίνει στη συγκεκριμένη περίοδο να βαδίζει με πυρήνα εκείνο το κομμάτι του ελληνισμού, της φιλοσοφίας και της όλης δόνησης του ελληνισμού, που ανέκαθεν αντιστάθηκε σε όλων των ειδών τους μεσαίωνες και τους σκοταδισμούς. Ο ελληνισμός δεν ήταν ένα πράγμα μόνο.
Ποια είναι η αιχμή, όταν μιλάμε για στοίχιση, περί τον ελληνισμό;
Η αιχμή είναι συγκεκριμένα πράγματα.
Πρώτον είναι η στόχευση στο μέτρο και την αρμονία, που επηρεάζει ολόκληρο το πολιτισμικό οικοδόμημα, γιατί άμα αυτή τη στιγμή δούμε τι είδους πολιτισμικές αξίες προωθούνται παγκόσμια, καταλαβαίνουμε ότι μόνο μέτρο και αρμονία δεν εκπέμπουν. Αλλά αντίθετα βασίζονται, ή στην ακραία υπερβολή, ή στην ακραία έλλειψη. Και το ίδιο ακριβώς κυριαρχεί και σε οικονομικό επίπεδο. Μια πρόσφατη εκπομπή της Τετάρτης είπαμε ότι, κι απ’ την καινούργια στατιστική, που έχει γίνει, ότι το 2016, το 1% του ανθρώπινου πληθυσμού, θα κατέχει περισσότερο πλούτο απ’ το υπόλοιπο 99%. Μιλάμε για πλήρη εκτροπή από το μέτρο και την ισορροπία. Όταν λοιπόν μιλάμε για αξίες, γύρω απ’ τις οποίες έχει στοιχηθεί το στρατόπεδο του καλού, εννοούμε αρμονία, αυτογνωσία, στον αντίποδα της αφασίας, που καλλιεργείται από την αντίπαλη πλευρά, μιλάμε για απροκατάληπτη και μη ελεγχόμενη έρευνα, μιλάμε για ελευθερία, για ανθρώπινα δικαιώματα, για συμμετοχή, για συνέργεια, για δημιουργικότητα, για αλληλεγγύη και ανθρωπιά.
Αυτές οι αξίες είναι που ομοικραδασμικά έχουν συγκροτήσει, όλο αυτό το στρατόπεδο άνωθεν.
Πού ερχόμαστε λοιπόν τώρα;
Το ζήτημα είναι, πώς μέσα στα επόμενα χρόνια και είναι λίγο φιλόδοξο αυτό, αλλά εάν είναι δυνατόν, πώς θα γινόταν μέχρι στο 2020, μέσα στα επόμενα 4 χρόνια δηλαδή, να έχουμε βοηθήσει όλοι, ώστε να είναι πλέον γεφυρωμένη η απόσταση, ανάμεσα σ’ αυτές τις δυνάμεις του αοράτου και σε μας εδώ, που καλούμαστε να γίνουμε οι υποδοχείς των ενεργειών που εκπορεύουν. Εκεί είναι το ζητούμενο. Γιατί άνωθεν έχει σχηματιστεί, έχει αποκρυσταλλωθεί και η καινούργια ιδεολογία και ενεργειακά η συγκεκριμένη πνευματική συμμαχία, το θέμα είναι, πώς θα μπορέσουμε να γειώσουμε τα όσα έχουν συμβεί, στο δικό μας, το καθημερινό, ανθρώπινο επίπεδο.
Αυτό προφανώς δεν είναι κάτι ανέφικτο, καθόλου ανέφικτο, γιατί ο καθένας από μας διαθέτει το υπόβαθρο, όλοι όσοι είναι στο πνευματικό μονοπάτι διαθέτουν το υπόβαθρο. Το μόνο μας εμπόδιο είναι η λήθη. Εδώ είναι τώρα η αιχμή του προς τα πού πρέπει ο καθένας από μας να προσανατολιστεί. Όταν λέω λήθη, εννοώ, αυτό που έλεγε χαριτολογώντας στην ταινία το μάτριξ, ο Μορφέας, που έλεγε στον πρωταγωνιστή, αν θες μπορείς να πάρεις το μπλε χάπι και να τα ξεχάσεις όλα, με την έννοια να ενσωματωθείς πλήρως στο σύστημα, στο μάτριξ και να είσαι στην κοσμάρα σου.
Αν όμως πάρεις το κόκκινο χάπι, δεν θα μπορέσεις πλέον να ενσωματωθείς, θα είσαι υποχρεωμένος συνέχεια να είσαι στην τσίτα και στον πόλεμο. Αυτό εννοούμε όταν λέμε η λήθη. Το πρόβλημά μας είναι ότι χανόμαστε μέσα στην καθημερινότητα, γιατί ακριβώς αυτό το πεδίο είναι στο οποίο κυριαρχεί το αντίπαλο δέος, είναι ότι ελέγχει το μάτριξ. Πας ν’ ανοίξεις τηλεόραση πέφτεις επάνω του, πας να διαβάσεις ένα έντυπο, πέφτεις επάνω του, η εκπαίδευση είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του. Απ’ όπου αντλείς παραστάσεις πέφτεις επάνω του. Η όλη ιστορία λοιπόν είναι πώς θα μπορούμε να διώξουμε τη λήθη και να είμαστε σε εγρήγορση, έτσι ώστε να έχουμε επικαιροποιημένο διαρκώς μπροστά μας, σαν κατάσταση επείγοντος, πώς όταν κάτι σε απασχολεί και το θεωρείς ζήτημα ζωής και θανάτου στην καθημερινότητά σου θα κινητοποιηθείς και θα το κάνεις και θα είσαι συνεπής απέναντι σ’ αυτό, έτσι με τον ίδιο τρόπο, να θεωρήσουμε ότι είναι απόλυτα αναγκαίο και σημαντικό, να βρισκόμαστε σε εγρήγορση και η προσοχή μας να είναι στραμμένη άνωθεν, συνειδητά, ζητώντας συντονισμό, επαφή, καθοδήγηση με αυτό το στρατόπεδο του Φωτός, που ήδη έχει σχηματιστεί.
Σαφέστερα δεν θα μπορούσα να το πω, δεν χρειάζονται ούτε πολύπλοκα πράγματα πλέον, η κατάσταση έχει φτάσει σ’ ένα επίπεδο που οι ενέργειες συντονίζονται πολύ πιο εύκολα, απ’ ότι μια φορά κι έναν καιρό.
Θέλω να πω πολύ απλά, μην μας πιάσει και ο ψυχαναγκασμός και νομίζουμε ότι, για να μπορέσουμε να συντονιστούμε μ’ αυτά τα ανώτερα πεδία, ότι θα πρέπει να κάνουμε δέκα ώρες διαλογισμός την ημέρα, ή θα πρέπει να κάνουμε τις σούπερ ειδικές ιεροπραξίες, ή προσευχές.
Είναι τόσο πλέον αποκρυσταλλωμένα τα πράγματα, ώστε το μόνο που χρειάζεται είναι η καλή πρόθεση κι ο συντονισμός. Δηλαδή να θέλουμε να είμαστε σε συντονισμό και να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε και πρόθυμοι να δραστηριοποιηθούμε. Αυτά φτάνουν πλέον σ’ αυτή την εποχή, τα υπόλοιπα είναι βοηθητικά, γιατί η πνευματική εργασία σε ανοίγει, σε συντονίζει. Αλλά πάνω απ’ όλα είναι η έφεση, αυτό θα είναι ένα φαινόμενο που θ’ αυξάνει, περνώντας τα χρόνια, γιατί είπαμε ότι, οι φύλακες του καλού θα ενεργοποιούνται ολοένα και περισσότερο.
Πέρα από το πώς ο καθένας από μας, με τον τρόπο που είπαμε οφείλει και καλείται συνειδητά να συντονιστεί, από κει και πέρα παίζει ρόλο όμως και η φυσική επαφή, έτσι όπως καλή ώρα βρισκόμαστε όλοι μαζεμένοι, μέσα απ’ τη διαδικασία του οραματισμού και η δικτύωση. Αυτό είναι κάτι που έχουν αρχίσει και το συνειδητοποιούν επίσης μια μεγάλη πλειοψηφία από πνευματικές ομάδες, ανά τον κόσμο, με αποτέλεσμα να αναζητείται κάποια φόρμουλα συντονισμού και σε πρακτικό επίπεδο. Αυτό είναι ένα δύσκολο έργο, φιλόδοξο, αλλά σ’ ένα βαθμό είναι και αυτό απαραίτητο και βλέπουμε ότι τέτοιες κινήσεις γίνονται και σε τέτοιες κινήσεις είμαστε πρόθυμοι να συμβάλλουμε κι εμείς, όχι μόνο στο επίπεδο της Ελλάδας, αλλά και διεθνώς.
Ήδη, ξέρω, μπορώ να σας πω, ότι υπάρχουν πνευματικές ομάδες απ’ όλο τον κόσμο, οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, χωρίς να το διαφημίζουν, χωρίς να φαίνεται ευρέως, αλλά όταν εννοώ δραστηριοποιούνται, δεν εννοώ δι αντιπροσώπων εδώ, εννοώ ότι έρχονται ομάδες από το εξωτερικό στην Ελλάδα, επισκέπτονται συγκεκριμένα μέρη, κάνουνε συγκεκριμένες ενέργειες, γιατί έχουν πάρει το μήνυμα ότι από δω πρέπει να ενεργοποιηθούν συγκεκριμένα κέντρα κι ότι από δω ξεκινάνε συγκεκριμένες διεργασίες. Και μάλιστα, δεν πρέπει ακόμα να πούμε λεπτομέρειες, αλλά το μόνο που μπορούμε να πούμε, δεν ξέρουμε κι αν θα τα καταφέρουμε καν, για να είμαι ειλικρινής, αλλά το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έχουμε και επίσημη πρόσκληση από έναν μεγάλο αριθμό ομάδων του εξωτερικού, να αναλάβουμε να διοργανώσουμε εδώ στην Ελλάδα ένα διεθνές φόρουμ, μια διεθνή συνάντηση πνευματικών ομάδων, από την οποία να ξεκινήσει αυτή η πρώτη προσπάθεια συντονισμού και ομογενοποίησης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αν μπορέσουμε να τα καταφέρουμε θα είναι πολύ σημαντικό κι ελπίζω να τα καταφέρουμε.
Σ’ αυτό το σημείο βρισκόμαστε, όπου η όλη κατάσταση κορυφώνεται και θέλω να μεταφέρω κι ένα μήνυμα ακόμα προτού ολοκληρώσουμε την ομιλία, που σχετίζεται με την Ελλάδα.
Επειδή στην Ελλάδα έχουμε περάσει διάφορα και απ’ ότι βλέπουμε η κατάσταση εξωτερικά τουλάχιστον δείχνει με το μεταναστευτικό να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, υπάρχει ένα συγκεκριμένο μήνυμα, που μας μεταφέρθηκε, που λέει το εξής πολύ απλό, ότι καλούμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι, για τις ανώτερες πνευματικές υπάρξεις δεν έχει προτεραιότητα για τα ανθρώπινα, ο παράγων της ευμάρειας, διότι πράγματι, αν το σκεφτείτε αυτό είναι και απολύτως λογικό.
Εκείνο δηλαδή το οποίο έχει σημασία και εκείνο για το οποίο ενδιαφέρονται όλες οι εξελιγμένες πνευματικές υπάρξεις είναι του πώς και μέσα από ποιες διαδικασίες, ο κάθε άνθρωπος, άρα και συνολικά οι Έλληνες, εν προκειμένω, του πώς θα μπορέσουν ν’ αναπτυχθούν πνευματικά. Και δεδομένου ότι, όλες οι προηγούμενες δεκαετίες, μέχρι το 2010 που ξεκίνησε η κρίση, ο ελληνικός λαός ήταν αρκετά βουτηγμένος μέσα στην αφασία της ευμάρειας, μέσα στη χωριστικότητα και τον εγωισμό, αυτά που περνάμε τώρα είναι σίγουρα ένα απαραίτητο στάδιο εκπαίδευσης και κάθαρσης, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε παρακάτω και πράγματι, δείγματα βλέπουμε ήδη τώρα, διότι το μήνυμα είναι ότι ο ελληνικός λαός αρχίζει και εκπαιδεύεται επιτυχώς πλέον.
Πρώτον, έχει αποταυτιστεί απ’ αυτή την ομίχλη της καθολικής αφασίας, μέσα στην οποία ήμασταν βουτηγμένοι μέχρι 2010.
Δεύτερον, ο ελληνικός περισσότερο επ’ όλους τους λαούς έχει συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συμβαίνει και πώς παίζεται το παγκόσμιο παιχνίδι και γιατί ακριβώς συμβαίνουν όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, ενώ προηγουμένως ήταν στην κοσμάρα του.
Και τρίτο, πάρα πολύ σημαντικό, μέσα απ’ την εμπειρία της κρίσης, αλλά και του μεταναστευτικού τώρα, έχει δώσει εξετάσεις και παίρνει άριστα στην ανθρωπιά και την αλληλεγγύη. Ένα απαραίτητο στοιχείο το οποίο το είχαμε ξεχάσει τελείως και χωρίς αυτό δεν θα μπορούσαμε ποτέ να προχωρήσουμε παρακάτω.
Για να μην πούμε ότι, αυτά που συμβαίνουν τώρα με το μεταναστευτικό, είναι σαν να έρχονται να μας απαλλάξουν από το κάρμα φιλοτομαρισμού που είχε συσσωρευτεί εδώ πέρα στη χώρα μέχρι το 2010.
Αυτά ήθελα να πω, όμως οι υπαγορεύσεις άνωθεν επιμένουν ότι, όλα αυτά που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι για ν’ απελευθερωθούν οι δυνάμεις του ελληνισμού που θα παίξουν τον συγκεκριμένο ρόλο, μέσα στα επόμενα χρόνια και άρα εκείνο που χρειάζεται είναι να παραμείνουμε στην αλήθεια, δηλαδή πέρα από τη λήθη. Άρα να μείνουμε στην α-λήθεια, σταθερά εστιασμένοι στη δόνησή μας να καλλιεργούμε το καλό και μέσα μας και γύρω μας, όπου το βρούμε και πάνω απ’ όλα, να πολωθούμε στην έννοια της αγάπης, γιατί μέσα από την παγκόσμια αγάπη είναι που θα συντονιστούμε και μ’ όλους αυτούς οι οποίοι εργάζονται και επάνω και κάτω, εδώ στον πλανήτη μας, για τον ίδιο σκοπό.