«Η νέα Ιδεολογία των Δυνάμεων του Φωτός»

Για να μπω κατευθείαν στο θέμα, το οποίο είναι μέρος μιας τριλογίας που κάναμε στον οραματισμό για την Ελλάδα, έχουμε θίξει αυτό το θέμα, μέσα απ’ τις ομιλίες για τους φύλακες του καλού και το σχέδιο των δυνάμεων του φωτός.

Ουσιαστικά, βρισκόμαστε σε μια περίοδο, όπου έχουν συντείνει ορισμένα γεγονότα, προς το να διανύουμε ήδη τον πρώτο χρόνο μιας πρώτης επταετίας, μέσα στην οποία θ’ αρχίσει να ξεδιπλώνεται μια παγκόσμια αλλαγή.

Ποια είναι αυτά τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί, τα θυμίζω επί τροχάδην.

Το πρώτο είναι αυτή η μεγάλη διάχυση των ενεργειών που συνέβη τη 12^η Μαΐου του 2010, η οποία αφύπνισε πολλά εκατομμύρια ανθρώπων ανά τον πλανήτη, θέτοντάς τους προ διλήμματος και προ της ευθύνης ν’ αρχίσουν να συμμετέχουν και να δραστηριοποιούνται στα κοινά, προκειμένου, τις όποιες πνευματικές ανησυχίες, να μπορέσουν να τις καθιερώσουν μέσα στην κοινωνία, για έναν καλύτερο κόσμο.

Έτσι λοιπόν, βλέπουμε ότι, τα τελευταία χρόνια έχουν ενταθεί διάφορα κινήματα ανά τον κόσμο, στα οποία στρατεύονται πνευματικοί άνθρωποι, αυτό ήταν ως απότοκος των μεγάλων ενεργειών που έγινε τη 12^η Μαΐου του 2010.

Πέρσι όμως, την άνοιξη του 2013, είχαμε μια δεύτερη πολύ ισχυρή κρούση πνευματικών ενεργειών, οι οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, η οποία ήταν διαφορετικής τονικής, διαφορετικής συχνότητας, με την έννοια ότι αυτές οι καινούργιες ενέργειες προερχόμενες απευθείας από την Εγώ Ειμί Παρουσία, στοχεύουν σε άμεση, ακαριαία πνευματική αφύπνιση συνανθρώπων μας, ανά τον πλανήτη, καθώς τους ενεργοποιεί, πράγματα τα οποία τα κατείχαν, αλλά δεν είχαν έρθει ακόμα στην επιφάνεια.

Έτσι λοιπόν, δημιουργείται μια μεγάλη κίνηση πλέον, καθώς οι φύλακες του καλού πυκνώνουν.

Αν θυμάστε καλά, είχαμε πει ότι η εμπροσθοφυλακή, οι πιο παλιοί πνευματικοί άνθρωποι, οι οποίοι ήρθαν εδώ ως ψυχές, για να προετοιμάσουν το έδαφος, γι αυτά που πρόκειται να συμβούν, ήτανε οι φουρνιές του μεσοπολέμου, μ’ ένα πολύ ισχυρό κύμα, το οποίο ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 1939. Στην πορεία μέχρι σήμερα χρόνο με το χρόνο αυξάνονται γεωμετρικά αυτοί που έρχονται για να λάβουν μέρος στα γεγονότα που πρόκειται να εξελιχθούν.

Έτσι λοιπόν, σας θυμίζω ότι, βρισκόμαστε μπροστά σε τέσσερις εφταετίες, μέσα στις οποίες πρόκειται να συντελεστεί η αλλαγή αυτή, του μετασχηματισμού της ανθρωπότητας.

Βέβαια, τίποτα δεν παίρνουμε τοις μετρητοίς, γιατί όπως ξέρετε, αυτά όλα εκφράζουν τα σχέδια που υπάρχουν από κείνες τις υπερεξελιγμένες οντότητες, που συνδιαμορφώνουν το Θείο Σχέδιο, που έχουν την ευθύνη για την εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι, από κει και πέρα, το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα εξαρτώνται κι απ’ το πώς θα ενεργοποιηθεί η ίδια η ανθρωπότητα, δηλαδή εμείς.

Αυτή τη στιγμή συζητάμε για το Σχέδιο, που καλούμαστε να υλοποιήσουμε.

Έτσι λοιπόν μιλάμε για τέσσερις εφταετίες, δηλαδή μέσα στα επόμενα εικοσιοκτώ χρόνια, το Σχέδιο προβλέπει την πλήρη καθιέρωση των Δυνάμεων του Φωτός στη γη και το μετασχηματισμό της ανθρωπότητας.

Αυτές οι τέσσερις εφταετίες έχουν ένα χαρακτηριστικό η κάθε μια και είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε.

Η πρώτη εφταετία έχει ως χαρακτηριστικό ότι, περιμένουμε σ’ αυτή, αλλά και πρέπει να συμβάλλουμε όλοι, ώστε να διαμορφωθεί ένα αντίπαλο δέος, μια αντίπαλη ιδεολογία, προς την κυρίαρχη που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Με πολύ απλά λόγια οι Δυνάμεις του Φωτός καλούνται μέσα στα επόμενα έξι χρόνια, γιατί το ένα έχει ήδη σχεδόν παρέλθει, καλούνται να διαμορφώσουν τα πρώτα σπέρματα μιας Ιδεολογίας του Φωτός, όχι απλώς σε θεωρητικό επίπεδο, του τύπου, να, είμαστε όλοι πνευματικοί άνθρωποι, να είμαστε όλοι καλοί άνθρωποι, αλλά όταν λέμε μια νέα ιδεολογία εννοούμε, που να μπορέσει να διαμορφώσει βιώσιμες προτάσεις, πάνω στα θέματα της εκπαίδευσης, της κοινωνικής οργάνωσης, του πώς συμμετέχουμε με αβλάβεια και συνευθύνη  για να παράξουμε δομές για έναν καλύτερο κόσμο κ.ο.κ. Και μάλιστα μια ιδεολογία, η οποία να μπορέσει να γίνει πιστευτή και να μπορέσει να την ασπαστεί μια πολύ μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας, εις πείσμα όλης αυτής της προπαγάνδας, που καλλιεργείται από τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης σε παγκόσμιο επίπεδο και εις πείσμα όλων των μηχανισμών παραγωγής ιδεολογίας, που αυτή τη στιγμή, τους κατέχουν κάποιοι άλλοι, αυτά τα γνωρίζουμε όλοι.

Η ουσία είναι ότι κατά τη διάρκεια της πρώτης εφταετίας θ’ αρχίσει να διαμορφώνεται, να παίρνει δηλαδή σάρκα και οστά μια διαφορετική ιδεολογία, αυτή των Δυνάμεων του Φωτός.

Στη δεύτερη εφταετία, αυτή η ιδεολογία προβλέπεται να κυριαρχήσει.

Μέσα σ’ αυτές τις δυο εφταετίες, εννοείται ότι η πάλη δεν πρόκειται να είναι μόνο σε επίπεδο διανοητικό, σε επίπεδο ιδεολογίας, ήδη βλέπουμε πως εντείνονται οι παγκόσμιες συγκρούσεις και πώς τα πράγματα παίρνουν πολύ επικίνδυνες τροπές σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα έχουμε μια δεκαπενταετία που θα έχουμε φοβερές συγκρούσεις και ξεκαθαρίσματα.

Η τρίτη εφταετία θεωρώντας ότι θα έχει κυριαρχήσει η νέα φωτεινή ιδεολογία, προβλέπεται να είναι μια επταετία δημιουργίας, μια επταετία απόδοσης, παραγωγής έργου, προκειμένου να καθιερωθούν όλες αυτές οι καινούργιες φωτεινές δομές που θα μετασχηματίσουν την ανθρωπότητα και η τέταρτη επταετία θα είναι πλέον η επταετία της καθιέρωσης.

Μπορεί αρκετοί από μας να μην φτάσουν μέχρι το τέρμα σ’ αυτή την ενσάρκωση, τουλάχιστον, αλλά τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, πιστεύω ότι θα τα ζήσουμε πολλοί από μας και θα είναι και τα είναι και τα πιο κρίσιμα ουσιαστικά για την παγίωση αυτής της νέας φωτεινής τροπής, που θα πρέπει να πάρει η ανθρωπότητα.

Έτσι λοιπόν, έχουμε να δούμε πολλά και κυρίως καλούμαστε να στρατευτούμε σ’ αυτή την υπόθεση, μέσα στα επόμενα χρόνια, ο καθένας προσφέροντας ότι καλύτερο μπορεί.

Αυτά που μπορεί να προσφέρει ο καθένας από μας είναι, επειδή μίλησα για εκατομμύρια συνανθρώπων μας, οι οποίοι αφυπνίζονται σε παγκόσμια κλίμακα, να σας αναφέρω ένα στοιχείο, το οποίο δεν είναι ιδεατό, είναι αντικειμενικό, λέμε ότι αυτοί οι μηχανισμοί που ελέγχουν το facebook και το google ότι είναι στημένοι, για να μπορούν να παρακολουθούν τα ενδιαφέροντά μας κλπ, έχει όμως και τα καλά του το πράγμα γιατί όλα έχουνε δυο όψεις κι έτσι μια μεγάλη έρευνα που έγινε, μέσα από τα ενδιαφέροντα που δηλώνουν και τις πράξεις που δηλώνουν όλοι οι χρήστες του facebook, έγινε μια πολύ μεγάλη κοινωνική έρευνα, μέσα από την οποία προέκυψε με ατράνταχτα στοιχεία, ότι αυτή τη στιγμή στην ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν ογδόντα εκατομμύρια συνάνθρωποί μας, δηλωμένοι, στρατευμένοι και αποκαλώντας τον εαυτό τους ως πνευματικό ακτιβιστή. Τα νούμερα που σας λέω είναι απολύτως αξιόπιστα. Στις ΗΠΑ το αντίστοιχο νούμερο ήτανε πενήντα εκατομμύρια.

Βλέπετε λοιπόν, ότι, είναι άνθρωποι κι αυτοί σαν κι εμάς οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα, προφανώς δεν φοράνε μια ταμπέλα για να τους βλέπουμε στο δρόμο, που να λέει πνευματικός άνθρωπος, ή πνευματικός αλχημιστής, ούτε έχουν φτιάξει κάποιο κόμμα, για να μπορέσουν να βγουν στη επιφάνεια, ούτε κατέχουν κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης, για να κάνουν εμφανώς προπαγάνδα. Η ουσία όμως είναι ότι ήδη βρισκόμαστε στα πρόθυρα της συμπλήρωσης αυτής της περίφημης κρίσιμης μάζας, για την οποία όλοι ξέρουμε.

Αν σκεφτείτε για τι νούμερα μιλάμε, μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση ογδόντα εκατομμύρια, μιλάμε για τεράστια αριθμό και επιτέλους καταλαβαίνει κανείς τελικά, για ποιο λόγο ως ανθρωπότητα βρισκόμαστε ακόμα στα πόδια μας και δεν έχουμε διαλυθεί, γιατί απέναντι σ’ όλη αυτή τη μαυρίλα που καλλιεργείται από τις κατεστημένες δομές, υπάρχουν τουλάχιστον όλα αυτά τα εκατομμύρια των ανθρώπων, που έχουν αρχίσει και σκέφτονται διαφορετικά κι έτσι κρατιέται ο κόσμος κι έτσι κρατιέται κι η Ελλάδα, προς το παρόν, γιατί και στην Ελλάδα είμαστε πολλές χιλιάδες, παρόλο που μπορεί να μην φαίνεται.

Έτσι λοιπόν, η κρίσιμη μάζα είναι πλέον γεγονός και είναι θέμα χρόνου ν’ αρχίσει να φαίνεται πια και εξωτερικευμένα αυτή η αλλαγή, που γίνεται σε επίπεδο τόσο πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων.

Έτσι λοιπόν, λέμε τώρα πού και πώς θα στρατευθεί όλος αυτός ο κόσμος στην πορεία τι προβλέπεται;

Εδώ έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν, ότι ο καθένας, ο κάθε πνευματικός άνθρωπος έχει δυο μέτωπα, αυτό που είχαμε ονομάσει πνευματική δράση δηλαδή, έχει δυο σκέλη, το ένα είναι το αφανές σκέλος, η λεγόμενη εσωτερική πνευματική δράση, το άλλο είναι το πιο εμφανές και το οποίο πρόκειται να ξεκινήσει όπως είπαμε στα επόμενα χρόνια, ήδη έχει ξεκινήσει σε διάφορα μέρη του πλανήτη, η κοινωνική πνευματική δράση.

Η εσωτερική πνευματική δράση είναι αυτό που καλείται ο καθένας από μας να κάνει, συμμετέχοντας με την προσευχή του, με το διαλογισμό του, με τη θετική του σκέψη, διότι μέσα απ’ αυτού του είδους την λειτουργία, το να παράγουμε δηλαδή θετικές δονήσεις, θετικές σκεπτομορφές, είτε ο καθένας από μόνος του, είτε συμμετέχοντας ομαδικά σε διαδικασίες όπως ο οραματισμός για την Ελλάδα, που συμμετέχουμε τώρα όλοι εμείς, εδώ παίρνουμε μέρος συνειδητά πλέον στον πόλεμο των σκεπτομορφών, είναι ένας πόλεμος ανελέητος, στον οποίο ο καθένας από μας πλέον συμμετέχει συνειδητά και οφείλει να το κάνει.

Αυτό σημαίνει στην πράξη ότι δεν παρασυρόμαστε από αυτά που μας προβάλλουν από την τηλεόραση, από τον κινηματογράφο, απ’ όλους τους μηχανισμούς προπαγάνδας, δεν παρασυρόμαστε, δεν ασπαζόμαστε τη μαυρίλα, δεν εγκλωβιζόμαστε και δεν αναπαράγουμε την αρνητικότητα, αλλά παραμένουμε σταθερά στην παραγωγή ενός θετικού φωτεινού οράματος για το μέλλον, τόσο για την πατρίδα μας, όσο και για την ανθρωπότητα όλη, αυτή είναι η μάχη των σκεπτομορφών, το να μην παρασυρθούμε αλλά αντίθετα να περάσουμε στην επίθεση εμείς, παράγοντας αταλάντευτα τις θετικές σκεπτομορφές για την εξέλιξη των πραγμάτων. Ή το άλλο είδος της πνευματικής δράσης η κοινωνική πνευματική δράση σημαίνει ότι εδώ πλέον μέσα στα χρόνια που θ’ ακολουθήσουν αυτά τα πολλά εκατομμύρια των ανθρώπων, που έχουν τις πνευματικές ανησυχίες και οραματίζονται έναν καλύτερο κόσμο να μην παραμείνουν μόνο σε επίπεδο οράματος, θεωρητικό, αλλά ο καθένας, ανάλογα με τα ταλέντα του, τις ικανότητές του, τη δουλειά που κάνει, το συγκεκριμένο πόστο που έχει μέσα στην κοινωνία, τις κοινωνικές επαφές που έχει, τις γνωριμίες του, οτιδήποτε, ο καθένας να μπορέσει να συνεισφέρει πλέον, ώστε τα οράματά του για έναν καλύτερο κόσμο να τα κάνει πράξη, εμπλεκόμενος μέσα στην κοινωνία, κάτι το οποίο μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν, αν όχι ματαιοπονία, αλλά και μερικές φορές αρνητικό απ’ τον πνευματικό κόσμο, υπό το κράτος του φόβου, ότι όποιος ανακατεύεται με τα κοινωνικά στο τέλος αλλοτριώνεται. Δεν είναι αβάσιμη αυτή η αιτιολόγηση, αλλά ο μόνος τρόπος τελικά να απεμπλακεί κανείς από το εγώ του και αφ’ ετέρου να διαπιστώσει στην πράξη κατά πόσον αυτά τα οποία θεωρεί σωστά και ιδανικά και δίκαια, είναι βιώσιμα, ή αν όχι, αν είναι ιδεοληψίες δικές του, είναι το καμίνι της πράξης. Και αυτό είναι κάτι που γίνεται συνειδητό πλέον στην μεγάλη πλειοψηφία των πνευματικών ανθρώπων, γι αυτό και βλέπουμε ότι σιγά-σιγά ξεπερνάνε τους δισταγμούς τους και αρχίζουν και εμπλέκονται μέσα στην καθημερινότητα.

Έτσι λοιπόν, προκειμένου αυτή η νέα ιδεολογία των δυνάμεων του φωτός, να αρχίσει να δημιουργεί πλέον ρίζες μέσα στην κοινωνία, για να προκύψει μέσα απ’ αυτές τις ρίζες και απ’ αυτές τις δομές η καινούργια ανθρωπότητα που συζητάμε, αυτός ο μετασχηματισμός της ανθρωπότητας, μπορούμε ήδη ν’ αρχίσουμε να έχουμε κάποιες πρώτες προτεραιότητες, κάποιες πρώτες αναγκαιότητες, που πρέπει να μας απασχολήσουν όλους και μάλιστα μέσα από την εκκίνηση ενός πιο συντονισμένου διαλόγου κατ’ αρχήν μεταξύ των πνευματικών ανθρώπων, έτσι ώστε να προκύψει μια πιο συντονισμένη σκεπτομορφή. Αυτό ήδη έχει ξεκινήσει και πρόκειται πολύ πιο εντατικά να το δούμε στο μέλλον.

Όλοι εμείς, μηδενός εξαιρουμένου, καλούμαστε να δείξουμε ουσιαστικά την απαραίτητη υπομονή, γιατί αυτή είναι η αρετή, η οποία χρειάζεται κυρίως, την υπομονή δηλαδή του να συνδιαλλαγούμε, διότι σαφέστατα έχουμε πολλά κοινά σημεία μεταξύ μας, αλλά για να μπορέσουμε να παράγουμε απτή, μια αντίπαλη ιδεολογία, πρέπει, αν και είμαστε όλοι ορμώμενοι από πνευματικά ενδιαφέροντα, να καταλήξουμε σε κάποιες κοινές κοινωνικές αξίες, διαφορετικά οι σκεπτομορφές που παράγουμε δεν θα είναι ακριβώς συντονισμένες προκειμένου να μπορούν να έχουν και το αποτέλεσμα που θέλουμε.

Έλεγα χθες σε μια ομιλία, ότι αν αυτή τη στιγμή αφ’ ενός είμαστε αδιαφιλονίκητα όλοι μας σε κάποιο πνευματικό χώρο, για να βρισκόμαστε εδώ, όχι ντε και καλά στρατευμένοι, αλλά όλοι είμαστε επηρεασμένοι από κάποιο πνευματικό χώρο, άρα, σε κανέναν δεν μπορούμε ν’ αμφισβητήσουμε την καλή του πρόθεση, όλοι μας θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Αν αυτή την καλή μας πρόθεση προσπαθήσουμε να τη βάλουμε μέσα στην κοινωνία, εκεί αρχίζουν τα προβλήματα κι εδώ είναι που θα χρειαστεί ο μεγάλος διάλογος και η υπομονή, στην οποία αναφέρθηκα, διότι, αν κάνουμε ένα γκάλοπ τώρα μεταξύ μας, τι ψηφίσαμε στις προηγούμενες εκλογές θα βγάλουμε από ανταρσία, μέχρι χρυσή αυγή και θα έχουμε όλη τη γκάμα των πολιτικών κομμάτων, κανένα απ’ έξω. Κι αμέσως μπορεί ν’ αναρωτηθεί ένας άνθρωπος πώς γίνεται αυτό το πράγμα;

Πώς γίνεται πνευματικοί άνθρωποι, οι οποίοι οραματίζονται έναν καλύτερο κόσμο κανονικά θα έπρεπε να ψήφιζαν κάτι κοινό, κάπου να συνέκλιναν, δεν είναι δυνατόν να ψηφίζουν τόσο αντιφατικά πράγματα, αυτό αποδεικνύει ένα και μόνο γεγονός, ότι δεν έχουμε καθίσει να σκεφτούμε πώς οι διάφορες πνευματικές μας αξίες θα μετατραπούν σε κοινωνικές αξίες, ώστε να μπορέσουμε να συμφωνήσουμε κι έτσι να παραχθεί κάτι συντονισμένο, ενώ υπάρχουν αυτά ως προϋποθέσεις, δηλαδή η αξία της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι κάτι που ενώνει όλον τον πνευματικό κόσμο, ασχέτως αν ο ένας την κοινωνική δικαιοσύνη τη θεωρεί πως θα επέλθει ψηφίζοντας εξωκοινοβουλευτική αριστερά και κάποιος άλλος τη χρυσή αυγή. Όμως η αξία της κοινωνικής δικαιοσύνης υπάρχει, υπάρχει η αξία της αβλάβειας, η αξία της συμπόνιας, υπάρχουν αξίες τις οποίες οφείλουμε να τις συζητήσουμε και να δούμε πώς θα γειωθούν πλέον μέσα στην κοινωνία.

Προκειμένου λοιπόν να γίνουν όλα αυτά πρέπει, όπως έχει ξεκινήσει και στο εξωτερικό σε μαζική κλίμακα, πρέπει και εδώ σιγά-σιγά να ξεκινήσει ένας συντονισμένος διάλογος, προκειμένου να παραχθεί κάτι συγκεκριμένο.

Ένα δεύτερο στοιχείο που απαιτείται προκειμένου να διαμορφωθεί και να διαχυθεί αυτή η νέα ιδεολογία του Φωτός, είναι να πεισθούν οι άνθρωποι καλής πρόθεσης να εμπλακούν στην πνευματική δράση, δηλαδή με πολύ απλά λόγια να το έχουμε όλοι στο μυαλό μας, ότι καθημερινά θα πρέπει να παράγουμε θετικές σκέψεις, θετικές σκεπτομορφές, να είμαστε συνειδητοί σ’ αυτό που κάνουμε, πρώτον και δεύτερον να πειστούμε να βάλουμε τα χέρια να βγάλουμε τα κάστανα απ’ τη φωτιά, μέσα από μια συντονισμένη και στη συνέχεια κοινωνική εμπλοκή, κοινωνική δράση, ο καθένας όπου μπορεί κι ανάλογα με τα προσόντα του και τη θέση του κλπ.

Έτσι λοιπόν, να μερικά πράγματα που μπορώ να θέσω σαν κάποιες πρώτες ιδέες, ως αντικείμενο πλέον κοινωνικής παρέμβασης εκ μέρους των πνευματικών ανθρώπων, από τη μεριά των πνευματικών ανθρώπων.

Από τη στιγμή που ξέρουμε π.χ. ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού κακού παράγεται λόγω της άγνοιας και της μηχανικότητας. Βλέπουμε δηλαδή ότι μια πολύ μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας, είναι εγκλωβισμένοι στο ένστικτο, στη μαυρίλα, σε μηχανικές συμπεριφορές, διότι έτσι έχουν διδαχθεί από μικροί και δεν διαθέτουν την ικανότητα της εγρήγορσης και της παρουσίας. Αυτό σημαίνει πολύ απλά όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ότι θα ήταν ανεκτίμητης αξίας το να κάναμε μια εκστρατεία κάποια στιγμή ενημέρωσης των συνανθρώπων μας, του πόσο πολύ μεγάλη σημασία έχει η αυτοπαρατήρηση, το να μπορεί κάποιος να γνωρίζει κάθε στιγμή τι του συμβαίνει, πού είναι εγκλωβισμένη η προσοχή του, μέσα στην καθημερινότητα, διότι από τη στιγμή που θα το θέταμε ένα τέτοιο ζήτημα εμφατικά μέσα στην κοινωνία, ότι κοίταξε να δεις, η αυτογνωσία, η αυτοπαρατήρηση, η εργασία με τον εαυτό σου, ότι είναι υψίστης σημασίας, είτε ο καθένας το παίρνει απόφαση να κάνει πνευματική άσκηση, είτε να πάει να κάνει μια απλή ψυχοθεραπεία, καταλαβαίνετε τι μεγάλη επίπτωση θα έχει και στην κοινωνία.

Έτσι λοιπόν, το θέμα της παρουσίας, της εγρήγορσης, της αυτογνωσίας, της αυτοπαρατήρησης είναι κεφαλαιώδες, προκειμένου να αρχίσει ο καθένας να απεγκλωβίζεται απ’ αυτά τα πρότυπα και τα στερεότυπα συμπεριφορών, που του καλλιεργούν μέσα απ’ την τηλεόραση τα ΜΜΕ, απ’ την κλασική εκπαίδευση, από τα παιχνίδια τα οποία προβάλλουν στα παιδιά και τους δημιουργούν πρότυπα συμπεριφοράς, απ’ όλα αυτά για να μπορέσεις να αντισταθείς, απαιτείται η καλλιέργεια της επίγνωσης.

Άρα, η άρση της μηχανικότητας και του επηρεασμού μας από τις κατεστημένες δομές αυτού του Μάτριξ, μέσα στο οποίο είμαστε, είναι υψίστης σημασίας.

Να λοιπόν ένα πρώτο θέμα για συζήτηση, πώς θα μπορούσαμε εμείς οι λεγόμενοι πνευματικοί και θεωρώντας τον εαυτό μας, άνθρωποι, να κάνουμε μια τέτοια παρέμβαση στην κοινωνία και με ποιους τρόπους, δηλαδή πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε μια εκστρατεία ενημέρωσης, που να εξηγήσουμε στους συνανθρώπους μας, που μπορεί να τους φαίνονται κινέζικα το να τους μιλάς για αυτοπαρατήρηση, που να τους εξηγήσουμε με απλά λόγια, ποια είναι το ανεκτίμητη αξία της αυτοπαρατήρησης και της εγρήγορσης, το να έχει ο άλλος εγρήγορση και παρουσία, πάρα πολύ σημαντικό.

Ένα δεύτερο στοιχείο, το πώς θα μπορέσουμε να ενθαρρύνουμε τους εαυτούς μας, αλλά πόσο μάλλον και τους άλλους συνανθρώπους μας που δεν έχουν τέτοιου είδους ενδιαφέροντα, πώς θα μπορέσουμε να τους ενθαρρύνουμε, να αναλάβουν την ευθύνη του εαυτού τους, δηλαδή να συμμετέχουνε πλέον στο κοινωνικό γίγνεσθαι και να λαβαίνουν μέρος στις αποφάσεις, γιατί οι αποφάσεις μας αφορούν όλους και μέσα από θεσμούς εναλλακτικούς θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε όλοι, ώστε να παράγουμε με συνευθύνη προτάσεις για την αλλαγή της κοινωνίας.

Έτσι ερχόμαστε σ’ ένα ακόμα πολύ σημαντικό ζήτημα, το οποίο θα το δούμε να παίζει μέσα στην επόμενη εφταετία, που είναι, πώς όλα αυτά θα μετατραπούν στην εγκαθίδρυση καινούργιων φωτεινών κοινωνικών δομών. Όταν λέμε κοινωνικές δομές εννοούμε από καινούργιες δομές εκπαίδευσης, που θα παράγουν ανθρώπους συνειδητούς, μιλάμε για νέου τύπου ΜΜΕ, για νέου τύπου επιχειρήσεις, για νέου τύπου μορφές κοινωνικής οργάνωσης, οι οποίες θα αντανακλούν τις πνευματικές αξίες κι όχι αυτές τις αξίες, οι οποίες κυριαρχούν σήμερα, είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό στο οποίο θα πρέπει να οδηγεί όλο αυτό το ποτάμι της αφύπνισης που συντελείται σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το πρώτο λοιπόν είναι οι εναλλακτικές δομές, ένα δεύτερο θέμα στο οποίο θα πρέπει να οδηγούν όλα αυτά, είναι στην άρση του υλισμού και του κυνισμού και της απληστίας και της χωριστικότητας που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην πράξη και διαποτίζει όλες τις κοινωνικές δομές, προκειμένου σαν κυρίαρχη ιδεολογία να περάσουν πλέον οι αξίες της συνέργειας, της αγάπης, της ειρήνης, της προσφοράς, της δικαιοσύνης, της πνευματικότητας.

Είχαμε καταντήσει η έννοια της πνευματικότητας να θεωρείται ντεμοντέ κι ακόμα υπάρχει αυτό το πρότυπο, ο μάγκας να είναι ο υλιστής, ο κυνικός, ο οποίος δεν έχει καμία ηθική και ακριβώς να θεωρείται μάγκας επειδή πατάει επί πτωμάτων και τα θέλει όλα για τον εαυτό του.

Πώς θ’ ανατραπεί αυτή η κυρίαρχη ιδεολογία για να μπορέσει να εγκαθιδρύσει στην πράξη καινούργιες μορφές κοινωνικής οργάνωσης;

Όλες οι ιδεολογίες επιβάλλουν, μην ξεχνάτε πώς επιβλήθηκε η ιδεολογία του χριστιανισμού, πώς επιβλήθηκε η ιδεολογία του κομμουνισμού μια φορά κι έναν καιρό, πώς επιβλήθηκε τώρα η ιδεολογία του νεοκαπιταλισμού, οι ιδεολογίες δεν προκύπτουν με το να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια.

Εάν δεν κινητοποιηθούν οι πνευματικοί άνθρωποι να ξεκινήσουνε συνειδητή προπαγάνδα στον περίγυρό τους και παντού, απέναντι σ’ αυτές τις νέες αξίες, να τις καταστήσουν μόδα, μην περιμένετε ν’ αλλάξει κάτι από μόνο του.

Γι αυτό λέω ότι, διάλογος προκειμένου να κεντραριστεί το πράγμα, έτσι θα πάει το Σχέδιο, προκειμένου να κεντραριστεί σε συγκεκριμένες αξίες και μετά πώς αυτές οι αξίες θα επιβάλλουν μια καινούργια ιδεολογία και δεύτερον θα εγκαθιδρύσουν καινούργιες δομές κοινωνικής οργάνωσης. Μιλάμε για πρότυπους θεσμούς δηλαδή κοινωνικής οργάνωσης, που θα λειτουργούν με βάση τις νέες αξίες.

Τρίτο και τελευταίο στοιχείο, δηλαδή το πρώτο η εγκαθίδρυση της νέας ιδεολογίας, το δεύτερο εναλλακτικές μορφές κοινωνικής οργάνωσης, το τρίτο και πάρα πολύ σημαντικό είναι, ο ρόλος που θα παίξει σ’ όλη αυτή την ιστορία ο χώρος των καλλιτεχνών, ο χώρος της τέχνης και του πολιτισμού, γιατί αλλαγή παγκόσμια και οποιαδήποτε αλλαγή δεν γίνεται, άμα σ’ αυτήν δεν συμμετάσχει η τέχνη, είτε μιλάμε για λογοτεχνία, είτε μιλάμε για μουσική, είτε μιλάμε για ζωγραφική, για οτιδήποτε.

Άρα, εδώ πέρα βλέπουμε και σήμερα, έχουμε να κάνουμε με μια τέχνη, η οποία είναι στρατευμένη στη μαύρη στοά, να το πω πολύ απλά. Βλέπετε τι λογοτεχνία κυκλοφορεί, με βρικόλακες και λυκάνθρωπους τι λογοτεχνία κυκλοφορεί για τους εφήβους, τι παράγει το Χόλυγουντ, τα γνωρίζουμε όλοι. Ο χώρος της τέχνης αυτή τη στιγμή είναι παραδομένος. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικής αναγκαιότητας μέτρο, οι πνευματικοί άνθρωποι, γιατί διαθέτει ο πνευματικός χώρος ταλέντα στο χώρο του πολιτισμού και της τέχνης, είναι πολύ σημαντικό να βγουν στο προσκήνιο και να πάρουν μέρος σ’ αυτή τη μάχη στα ίσα, παράγοντας καινούργια τέχνη. Η κάθε ιδεολογία παράγει την τέχνη της, αυτή τη στιγμή τρώμε στη μάπα τις ακαθαρσίες του νεοκαπιταλισμού. Έχει έρθει πλέον η ώρα αυτό ν’ αρχίσει ν’ αλλάζει, υπάρχουν παγκόσμια πολύ πρωτοπόροι καλλιτέχνες, οι οποίοι προσπαθούν να κάνουν δουλειά, αλλά μέχρι τώρα ήταν φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Άρα και αυτός ο χώρος απαιτεί οργάνωση και συντονισμό σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τέχνη, λοιπόν, μηχανισμοί παραγωγής ιδεολογίας και εναλλακτικές μορφές κοινωνικής οργάνωσης, είναι εκείνα τα τρία επίπεδα, στα οποία θα πρέπει να περάσει η νέα ιδεολογία των δυνάμεων του φωτός. Και βέβαια, η δικτύωση πλέον, που υπάρχουν τα ηλεκτρονικά μέσα, δεν είναι όπως μια φορά κι έναν καιρό, είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, μια σημαντική αναγκαιότητα, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά σε παγκόσμιο, διότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μεγάλη παραγωγή ιδεών και πάρα πολύ σημαντικές εξελίξεις, για τις οποίες πολλοί από μας δεν γνωρίζουμε τίποτα.

Ενώ, με μια συντονισμένη δικτύωση και ανταλλαγή απόψεων σε παγκόσμιο επίπεδο, η πληροφορία θα ρέει πολύ πιο εύκολα, η καινούργια σκεπτομορφή θα δομηθεί πολύ πιο άμεσα και θα αγκαλιάσει πολλά εκατομμύρια ψυχών.

Αυτά με δυο λόγια, μπαίνουμε έτσι σε μια περίοδο στην οποία θα δούμε τα πράγματα πρακτικά και σας καλώ απλώς, έτσι για να κλείσουμε μ’ αυτό την ομιλία μας, σας καλώ να αναλογιστείτε λίγο και τη φάση που βρίσκεται ο καθένας, όπου δεν έχει σημασία, αν κάποιοι είμαστε μεγαλύτεροι σε ηλικία κι έχουμε πολλά χρόνια στην πλάτη μας, όσον αφορά στα πνευματικά, ή κάποιοι άλλοι μπορεί να έχουνε μπει πιο μετά, αλλά δεν ξέρω, δεν νιώθετε όλοι ότι έχει έρθει η ώρα πλέον να σταματήσουμε μόνο τη θεωρία και κάποια στιγμή πέντε πράγματα που θεωρούμε ότι τα έχουμε κατακτήσει, να κάνουμε μια προσπάθεια να τα βάλουμε και στη ζωή μας, δηλαδή ως πότε θα ζούμε σ’ αυτή τη σχιζοφρένεια και το διχασμό, που άλλα πράγματα να πιστεύουμε από μέσα μας, ότι θα πρέπει να κάνουμε και να ζούμε μόνο τη στιγμή που κάνουμε μια πνευματική άσκηση, ή ένα οραματισμό, όπως τώρα κι όλη η υπόλοιπη καθημερινότητα να είναι τελείως αντίθετη απ’ αυτό που θα θέλαμε.

Δεν το νιώθετε ότι έχει έρθει η στιγμή που θα πρέπει σιγά-σιγά αυτό το πράγμα ν’ αλλάξει;

Αυτό, αν το νιώθετε κι εσείς, δηλαδή έτσι δηλώνουν πάρα πολλά εκατομμύρια ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο, σημαίνει ότι ωριμάζει αυτή η στιγμή, που αυτό θ’ αρχίσει να μεταφράζεται και σε μια εξωτερική αλλαγή των πραγμάτων.

Έχουμε λοιπόν να δούμε πράγματα στο μέλλον, πολλά μπορεί να συμβούν με τρόπους που δεν το περιμένουμε εμείς και ίσως και καλύτερα, γιατί έτσι δεν θα δεσμεύονται οι εξελίξεις από τις όποιες αγκυλώσεις που κουβαλάμε ο καθένας από μας. Η ουσία είναι ότι βοήθεια άνωθεν πάντα υπάρχει και είναι εκεί, το θέμα είναι πόσο μπορούμε να συντονιστούμε εμείς κάθε φορά μ’ αυτές τις ανώτερες πνευματικές ενέργειες και βασικά πιστεύω ότι τα χρόνια που θ’ ακολουθήσουν θα είναι πολύ συναρπαστικά και άρα καλύτερα να τα δούμε μ’ αυτό το μάτι, παρά όπως πολλοί προσπαθούν, πάλι ορμώμενοι απ’ το αντίπαλο στρατόπεδο, να μας εμπνεύσουν φόβο και δέος και απαισιοδοξία, ότι τα πράγματα βαίνουν προς την καταστροφή, γιατί όλα αυτά αναπαράγουν τη δικιά τους σκεπτομορφή, δεν τσιμπάμε λοιπόν, τα πράγματα είναι πολύ ενδιαφέροντα και για το πώς θα εξελιχθούν κι ο καθένας από μας ας προσπαθήσει να πάρει μέρος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.