Στο ΠΑΔΙΣΥ, εκτός από μια παρέα φίλων με κοινά ενδιαφέροντα, βρήκα και ένα χώρο αγάπης και αποδοχής, με πρωτεργάτη το Στάμο Στίνη, εμπνευσμένο άνθρωπο, δάσκαλο και θεραπευτή.
Η γνωριμία μας ξεκίνησε το 2013. Η γνώση που αποκόμισα σε αυτό το διάστημα με βοήθησε να εμβαθύνω στην αυτογνωσία μου φωτίζοντας σκοτεινές πλευρές, να κατανοήσω τις ενέργειες που διέπουν τη ζωή, ώστε να τις χειρίζομαι επιδέξια και τελικά έδρασε θεραπευτικά σε σώμα και πνεύμα.
Μια θετική εμπειρία που σε εξελίσσει σε όλα τα επίπεδα.
Συνδέονται η Σοφία, η Αρμονία και η Ενέργεια του σύμπαντος με κάποιον τρόπο; Τα παράγει τελικά όλα το «κενό»; Συνάδει η λογική με την πίστη; Η ανάπτυξη με την οριοθέτηση; Ο αυθορμητισμός με την μέθοδο; Μεγαλώνοντας ως μηχανικός και ως θεραπευτής, εκπαιδεύτηκα να συνθέτω και όχι να διαχωρίζω. Όπως όμως στην τεχνολογία έτσι και στην πνευματικότητα για να δουλέψεις χρειάζεσαι εργαλεία. Και μέσα από τα πνευματικά εργαλεία της Παράδοσης του Ελληνικού Δέντρου της Ζωής βιώνεις την δόνηση της τρισυπόστατης όψης του Σύμπαντος, των τεσσάρων Στοιχείων και της αυθεντικής επαφής με τα ανώτερα πνευματικά πεδία. Αυτή η αυθεντικότητα με κρατάει πάνω από είκοσι χρόνια σε αυτόν τον πνευματικό δρόμο που με έχει βοηθήσει στην ζωή να αναπτυχθώ ως μηχανικός, ως θεραπευτής και ως άνθρωπος.
Στην πορεία της πνευματικής μου αναζήτησης, ευτυχώς «συναντήθηκα» με την διδασκαλία (των Αγγελιαφόρων του Φωτός) του ΠΑΔΙΣΥ. Έτσι από την αναζήτηση βρέθηκα σε μαθητεία. Νοιώθω ευγνωμοσύνη για αυτή την «συνάντηση», γιατί μπορεί η πνευματική πορεία να είναι ατομική αλλά οι απαραίτητοι οδοδείκτες που με καθοδηγούν σε αυτό τον δικό μου δρόμο είναι η γνώση και η εκπαίδευση που μου προσφέρει με τόση φροντίδα και αγάπη ο Δάσκαλος μου, ο Στάμος.
Η γνωριμία μου με το ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ ξεκίνησε το 2016. Ήταν το πνευματικό κάλεσμα, που η ψυχή αναζητούσε για να βρει γαλήνη, αρμονία και απαντήσεις στη μέχρι τότε δύσκολη διαδρομή που η ζωή είχε χαράξει. Ένα μεγάλο κεφάλαιο έκλεινε οριστικά και ένα νέο πεδίο άπειρων δυνατοτήτων άνοιγε μπροστά μου.
Νοιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη για το πνευματικό δώρο που μου πρόσφερε η ζωή. Νοιώθω περήφανη για το δάσκαλο μου, που σαν φωτεινός φάρος, φωτίζει τα βήματα μου στο μονοπάτι της εσωτερικής ανέλιξης. Το ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ. είναι η πνευματική μου οικογένεια, που βρίσκω συμπαράσταση, αγάπη και δύναμη για να ξεπερνώ τις προκλήσεις – δοκιμασίες της ζωής. Είναι η προσφορά σε δράση, με όραμα το κοινό καλό. Είναι η αφύπνιση και η αέναη αυτοπραγμάτωση!
Ειλικρινά Ευγνώμων!