Ομιλία του Στάμου Στίνη στον Οραματισμό του Δεκεμβρίου 2012
Να σας καλημερίσουμε και να σας ευχαριστήσουμε για τη συμμετοχή σας κι εσάς εδώ στην Αθήνα, αλλά και σ’ όλες τις ομαδικές συγκεντρώσεις που γίνονται ανά την Ελλάδα, οι οποίες είναι πολλές αυτή τη φορά και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο και στο εξωτερικό.
Είναι προφανές ότι οι δύσκολοι καιροί δημιουργούν και μια τάση συσπείρωσης και έχουμε αρκετά πράγματα να πούμε στην ομιλία μας σήμερα, την οποία την έχουμε τιτλοφορήσει ως “ασύμμετρες απαντήσεις στην κρίση”, είναι βέβαια ένας γενικά αόριστος τίτλος, αλλά θα δείτε στην πορεία ότι, πραγματικά, αν θέλει κανείς να δει τα πράγματα από μια εσωτερική σκοπιά, από μια πνευματική σκοπιά, ή αλλιώς όπως λέμε, από μέσα προς τα έξω, δεν μπορεί να βρει απαντήσεις απέναντι στα τρέχοντα προβλήματα, μεταχειριζόμενος τρόπο σκέψης και μεθόδους, οι οποίες ανήκουν στην κατεστημένη νοοτροπία.
Με δυο λόγια δηλαδή, εάν παραμείνουμε εγκλωβισμένοι στον τρόπο σκέψης και τη νοοτροπία, στην οποία προσπαθούν να μας κρατήσουν τα διάφορα κέντρα εξουσίας, κυριαρχούντων των μέσων μαζικής ενημέρωσης, δεν μπορούμε να βγούμε απ’ αυτό το λαβύρινθο, απ’ αυτή τη δίνη, στην οποία βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή.
Πρέπει λοιπόν, να δούμε τα πράγματα με μια διαφορετική ματιά, με μια καθαρή πνευματική ματιά, για να μπορέσουμε να δούμε διεξόδους και μεθόδους οι οποίες θα μπορέσουν να οδηγήσουν σιγά-σιγά σε μια αναστήλωση και σε μια αναγέννηση της Ελλάδας.
Θα ξεκινήσω λοιπόν με δυο λόγια από την σημερινή κατάσταση, ως εισαγωγή, γιατί το σημαντικό είναι να διατυπώσουμε ορισμένες σκέψεις που να δίνουν και μια διέξοδο.
Ωστόσο, μιας και δεν πρέπει να κλείνουμε και τα μάτια μας σε μια πραγματικότητα, την οποία έχουν διαμορφώσει και προσπαθούν να διαμορφώσουν γύρω μας, δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε.
Έτσι λοιπόν, αυτό το οποίο διαφαίνεται αυτή τη στιγμή και είδατε και τις πρόσφατες εξελίξεις και το κουτσομπολιό που γίνεται για τα ελληνικά πετρέλαια, καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι, τίποτα δεν γίνεται τυχαία.
Για τα πετρέλαια ξέραμε απ’ το 1970 και μάλιστα από κείνη την εποχή υπάρχουν και ντοκουμέντα προσφορών που είχαν κάνει τότε οι πετρελαϊκές εταιρίες, άρα μην πιστεύετε και μην μας ταίζουν κουτόχορτο, ότι μέχρι τώρα δεν ξέραμε τίποτα και ξαφνικά μέσα στην κρίση και στην Ελλάδα του μνημονίου βρέθηκε αυτός ο θησαυρός και σε λίγο θα τρώμε με χρυσά κουτάλια.
Είναι προφανές ότι είναι κινήσεις αποπροσανατολισμού αυτές, δεδομένων των μέτρων που πρόκειται ν’ ακολουθήσουν μέσα στην επόμενη χρονιά, αλλά εάν δεν γίνει κάτι γι αυτή την επαναγέννηση της Ελλάδας, ούτως ή άλλως να είμαστε σίγουροι ότι τα πετρέλαια θ ‘ αποτελέσουν αντικείμενο πλιάτσικου, δηλαδή στο δικό μας επίπεδο ζωής δεν πρόκειται να έχουν καμία επίπτωση, όπως ακριβώς και σε αραβικές χώρες, που υπάρχει άφθονο πετρέλαιο, έχουν επωφεληθεί πέντε άνθρωποι και οι πετρελαϊκές εταιρίες κι ο υπόλοιπος κόσμος, οι υπόλοιποι πολίτες πεινάνε.
Άρα, το λέω αυτό σαν το πιο πρόσφατο της επικαιρότητας, για εκείνο τον τρόπο σκέψης, σαν παράδειγμα το λέω, που προσπαθούν να μας εγκλωβίσουν έτσι ώστε να μας αποπροσανατολίσουν από κείνα τα σημεία, στα οποία πάσχει πραγματικά από ένα εσωτερικό επίπεδο η ελληνική κοινωνία και στην οποία κανονικά θα έπρεπε να έχουμε ρίξει το βάρος μας, ήδη, αλλά εν πάση περιπτώσει κάλλιο αργά, παρά ποτέ.
Εκείνο λοιπόν, που συμβαίνει σήμερα είναι ότι ουσιαστικά πρόκειται για ένα σχέδιο εκποίησης της χώρας, τα άλλα τρομακτικά, του στυλ θα χρεωκοπήσουμε, θα μας πετάξουν έξω απ’ την Ευρώπη κλπ. δεν ισχύουν.
Εκείνο το σενάριο το οποίο είναι το πιο πιθανό απ’ όλα, είναι αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές το ερχόμενο φθινόπωρο, να γίνει κι ένα δεύτερο μεγάλο κούρεμα απ’ το ελληνικό χρέος, αλλά μέχρι τότε με τον εκβιασμό και με τις πιέσεις κλπ, να έχουν αποσπάσει οι ξένοι όσο πιο πολλές συμφωνίες γίνεται, σε σχέση με την εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου, ότι κι αν είναι αυτός, είτε είναι οι διάφορες κερδοφόρες ΔΕΚΟ, είτε είναι τα κοιτάσματα, είτε είναι ο ορυκτός πλούτος, είτε οτιδήποτε άλλο, έτσι ώστε μετά αμέσως το κούρεμα ν’ αλλάξουν το κλίμα, να το τουμπάρουνε, να υπάρχουνε συνεχείς έπαινοι, να λένε να η ανάπτυξη, το ένα, το άλλο, αλλά η ουσία είναι ότι μπορεί και σίγουρα είναι στα σχέδια να έρθει μια ανάπτυξη στην Ελλάδα, αλλά η ανάπτυξη ξέρετε πολύ καλά ότι υπολογίζεται με αριθμούς παραγωγικότητας του ιδιωτικού τομέα, άρα η στατιστική της ανάπτυξης δεν έχει καμία σχέση με το επίπεδο ζωής των πολιτών.
Άρα, αυτοί σκοπεύουν να μιλήσουν για ένα ελληνικό θαύμα, το οποίο θα βασίζεται όμως πάνω στις επενδύσεις, που θα έχουν κάνει οι πολυεθνικές και όχι στο επίπεδο ζωής των Ελλήνων. Αυτό είναι το σχέδιο.
Ένας δεύτερος παράγοντας είναι -και προετοιμάζονται και γι αυτό-ο κίνδυνος μιας κοινωνικής έκρηξης, είτε με τη μορφή εσωτερικού εμφύλιου, που εμπλέκεται και το θέμα των μεταναστών, είτε με μια μορφή ανεξέλεγκτης κοινωνικής εξέγερσης, λόγω της φτώχιας και των μέτρων και πολλοί ακόμα μιλούν και για κίνδυνο μιας ενδεχόμενης εθνικής τραγωδίας, τα καταλαβαίνετε αυτά, γιατί όπως λέει κι η παροιμία “δρυός πεσούσης πάς ανήρ ξυλεύεται”.
Το τρίτο στοιχείο της αντικειμενικής πραγματικότητας είναι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μια ανεπάρκεια πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, ικανών να αναστρέψουν αυτή την κατάσταση, καλώς ή κακώς, είτε από τα λεγόμενα δεξιά, είτε απ’ τα λεγόμενα αριστερά, η νοοτροπία που κυριαρχεί και οι αγκυλώσεις σε παλιές ιδεολογίες και σε παλιές μεθόδους, που φαίνεται ακόμα κι απ’ τη ρητορική του λόγου τους, δείχνει ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει προς το παρόν τουλάχιστον μια τέτοια πολιτική ηγεσία, που να μπορέσει να χειριστεί το θέμα της κρίσης, αλλά και τα εθνικά μας θέματα μ’ ένα διαφορετικό τρόπο, μέσα από ένα ανώτερο επίπεδο σύλληψης της κατάστασης. Όμως, αυτό το ελληνικό φαινόμενο δεν αφορά μόνο τη χώρα μας, η όλη επιχείρηση, η οποία διεξάγεται στην Ελλάδα, αφορά την παγκόσμια κατάσταση και αυτό που λέμε η μάχη της Ελλάδας, είναι κάτι το οποίο στην ουσία κρίνει την επέλαση της νέας παγκόσμιας τάξης, γιατί τα σχέδια φτωχοποίησης της δύσης είναι στα σκαριά, στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων συμφερόντων, το σχέδιο περιλαμβάνει να δημιουργηθεί και μέσα στην καρδιά της δύσης, ευρωπαϊκή ένωση δηλαδή και Ηνωμένες Πολιτείες ένα μεγάλο στρώμα φτωχοποιημένων πολιτών, έτσι ώστε να μπορέσουν ν’ ανταγωνιστούνε τις αναδυόμενες αγορές.
Το ζήτημα λοιπόν είναι ότι, αντικειμενικά η Ελλάδα παίζει έναν πιλοτικό ρόλο και να είστε σίγουροι ότι το θέμα δεν είναι τα χρήματα, γιατί τα χρήματα είναι κάτι εικονικό, η οικονομία είναι εικονική, μιλάμε για ηλεκτρονικό χρήμα, το πρόβλημα είναι ο έλεγχος της συνείδησης και από τη στιγμή που το ελληνικό πείραμα μελετάται επισταμένως, γύρω από τις αντιδράσεις των πολιτών, απέναντι σ’ όλα αυτά τα μέτρα, κάποια κέντρα εξουσίας διεξάγουν τα συμπεράσματά τους και ανάλογα με την πορεία του ελληνικού πειράματος θα δημιουργηθεί ένα φασόν ιδεολογικής τρομοκρατίας, το οποίο σιγά-σιγά θα εφαρμοστεί και στις υπόλοιπες δυτικές χώρες, προκειμένου να περάσουν όλα αυτά τα μέτρα ελέγχου και υποβάθμισης του επιπέδου των πολιτών.
Έτσι λοιπόν, η μάχη της Ελλάδας η οποία δεν πρόκειται να τελειώσει τόσο σύντομα, πρόκειται να κρίνει και τη συνολικότερη πορεία της παγκοσμιοποίησης και αυτό είναι ένα θέμα, το οποίο διαφεύγει από την προσοχή πολλών και είναι ένα ατού στα χέρια μας, το οποίο, όπως θα δείτε αξίζει τον κόπο κανείς να το μεταχειριστεί, να το παλέψει, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα διεθνές κλίμα συμπαράστασης, απέναντι στην Ελλάδα, ότι είναι κάτι το οποίο δεν αφορά τους Έλληνες, αλλά στην ουσία είναι η κορυφή του παγόβουνου, μέσα απ’ την οποία πρόκειται να επηρεαστεί ολόκληρος ο δυτικός κόσμος.
Έτσι λοιπόν, υπάρχει μια αντικειμενική ανάγκη, μια αναντίρρητη ανάγκη και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να διαφωνεί, για έναν ριζικό μετασχηματισμό της ελληνικής πραγματικότητας, γιατί καλώς ή κακώς αυτό που μας συμβαίνει τώρα, μπορεί να μην έχει καμία ευθύνη ο απλός λαός, οι απλοί πολίτες, αλλά ωστόσο πάνω σε κενά της ελληνικής πραγματικότητας πάτησαν κάποιοι, για να μπορέσουν να μας σύρουν μέχρι εδώ.
Ακόμα και αυτό που λέμε για διεφθαρμένοι πολιτικοί και Σια, που είναι ένα γεγονός, είναι εκ των πραγμάτων ένα κενό της ελληνικής πραγματικότητας, μια αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας, η οποία ανέχθηκε, παρήγαγε και συντηρεί ακόμα τέτοιου είδους πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά τα ελληνικά θέματα.
Έτσι λοιπόν, υπάρχει μια μεγάλη ανάγκη για μετασχηματισμό της ελληνικής πραγματικότητας, αλλά μέσα από μια διαφορετική νοοτροπία.
Ουσιαστικά, το ξέρουμε πολύ καλά ότι κάθε κρίση είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για αλλαγή. Αυτό το βλέπουμε κι απ’ την προσωπική μας ζωή και πολλές φορές η κρίσεις είναι και θεόσταλτες και κρίνοντας εξ ιδίων όλοι μας, νομίζω ότι μπορούμε να θυμηθούμε πολλές περιπτώσεις, που όταν η ζωή μας έφερε κάποιες μεγάλες δυσκολίες ή μας έφερε ενώπιος ενωπίω των δικών μας λαθών, των δικών μας παθογενειών και προβλημάτων, πολλές φορές βγήκαμε πολύ πιο δυνατοί και μετά λέγαμε ότι, αν πράγματι δεν μας είχε συμβεί αυτό, δεν θα μας είχε δοθεί ποτέ η ευκαιρία να μπορέσουμε ν’ αλλάξουμε.
Άρα, βλέποντας τα πράγματα από μέσα προς τα έξω, ή αν θέλετε από μια ανώτερη πνευματική σκοπιά, ο κανόνας λέει ότι, οτιδήποτε σου φέρνει η ζωή είναι για να πάρεις ένα μάθημα, σε σχέση με τον ανώτερο δρόμο σου, οτιδήποτε σου φέρνει η ζωή είναι για να βγάλεις εκείνα τα πολύτιμα συμπεράσματα και να δημιουργήσεις καλύτερες συνθήκες για την αφύπνισή σου και την προσωπική σου εξέλιξη.
Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και σε επίπεδο χώρας, είναι πράγματι μια χρυσή ευκαιρία, γιατί αν συνεχίζαμε να κοιμόμαστε τον ύπνο της αφασίας, ενδεχομένως τα πράγματα αργότερα να ήταν πολύ πιο εκφυλιστικά και πολύ πιο χειρότερα και να μη μας δινότανε ποτέ η ευκαιρία να προβληματιστούμε πάνω σε τέτοια καίρια ζητήματα που μπορούν ν’ αλλάξουν την όλη κατάσταση.
Στόχος λοιπόν, κρίνοντας πνευματικά το όλο θέμα, είναι να μπορέσουμε ν’ απαγκιστρωθούμε ως πεποιθήσεις, νοοτροπία, ψυχισμό, από όλες εκείνες τις αρνητικές σκεπτομορφές, οι οποίες έχουν καταλήξει στην υλοποίηση των δυσάρεστων καταστάσεων που βιώνουμε και να μπορέσουμε, μέσα απ’ αυτή την απαγκίστρωση να καλλιεργήσουμε μια καινούργια σκεπτομορφή, μια σκεπτομορφή σοφίας, φωτός και αρμονίας, η οποία συνάδει με το ελληνικό πρότυπο, με το πρότυπο του ελληνισμού και να μπορέσουμε να κάνουμε την Ελλάδα εν τέλει ένα διεθνές πρότυπο στον αντίποδα της χωριστικότητας και της μαυρίλας των ιδεών της νέας παγκόσμιας τάξης.
Νομίζω ότι, αυτή η σύνοψη τα λέει όλα, διότι ένας απ’ τους λόγους που τον έχουμε ξαναθέσει, που ο ελληνισμός βάλλεται, δεν είμαστε εμείς ως άτομα, είναι ότι η έννοια του ελληνισμού αποτελεί ουσιαστικά μια πανίσχυρη σκεπτομορφή, η οποία εμποδίζει αυτή την επέλαση του ισοπεδωτισμού της παγκοσμιοποίησης.
Η ελληνική σκεπτομορφή της ελευθερίας, του μέτρου, της αρμονίας, της έρευνας, της γνώσης, είναι ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο απέναντι στον ισοπεδωτισμό της παγκοσμιοποίησης και άρα η μάχη ξεκινάει από τα ανώτερα επίπεδα, από ένα πνευματικό επίπεδο κι απλώς εμείς βλέπουμε εδώ τις εξωτερικεύσεις της, με τον τρόπο που τις βιώνουμε στην κοινωνική μας πραγματικότητα.
Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη αλήθεια, που αν μπορέσουμε και τη συνειδητοποιήσουμε και τη συλλάβουμε, τότε καταλαβαίνουμε ότι, όσοι θέλουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας πνευματικό άνθρωπο ή εν πάση περιπτώσει συνειδητό πολίτη, ότι θα πρέπει ν’ απεγκλωβιστούμε τελείως από την αρνητική σκεπτομορφή, η οποία προσπαθεί να μας καπακώσει και να μας εντάξει μέσα στα σχέδια που υπάρχουν για την Ελλάδα και βγαίνοντας απ’ έξω να αντλήσουμε απ’ τη σκεπτομορφή του ελληνισμού και απέναντι σ’ αυτή να στραφούμε και αυτή να ενισχύσουμε μέσα από την όλη στάση μας στην καθημερινότητα, μέσα απ’ τις σκέψεις που παράγουμε, απ’ τα συναισθήματα που παράγουμε, απ’ τις πεποιθήσεις που αναπαράγουμε, από τη νοοτροπία, από μια καινούργια νοοτροπία, την οποία μπορούμε να επιφέρουμε και να ενισχύσουμε, μέσα στην καθημερινότητά μας.
Με βάση αυτό το πλαίσιο, που σας έθεσα, του απεγκλωβισμού απ’ τη μαυρίλα, η οποία καλλιεργείται με δηλώσεις από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από όλους τους ιδεολογικούς μηχανισμούς γενικά, αυτών των αρνητικών δυνάμεων που προσπαθούν να καταστρέψουν τον ελληνισμό, εμείς ν’ αρθούμε από πάνω, ν’ αρθούμε υπεράνω και αντλώντας από τη δεξαμενή των ανώτερων πνευματικών δυνάμεων του ελληνισμού, να αναστρέψουμε το παιχνίδι, ν’ αναστρέψουμε τη ροή των γεγονότων.
Υπάρχουν πάνω σ’ αυτό, μπαίνοντας πλέον και στις σκέψεις που υπάρχουν, σε σχέση με τις ασύμμετρες απαντήσεις στην κρίση, πάνω σ’ αυτό υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία θα πρέπει να τύχουν της προσοχής μας και κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να διαδοθούν και στο άμεσο περιβάλλον μας, ή γενικά οπουδήποτε μπορούμε και με οποιοδήποτε μέσον.
Τα αναφέρω με τη σειρά, το πρώτο και πολύ σημαντικό είναι ο απεγκλωβισμός απ’ τους κανόνες του παιχνιδιού του κατεστημένου, αυτό σημαίνει ότι όσο θεωρούμε δεδομένη τη δύναμη των διαφόρων εξωθεσμικών κέντρων, όπως είναι οι διάφορες διορισμένες και μη εκλεγμένες επιτροπές της ευρωπαϊκής ένωσης, ή όπως είναι θεσμοί, όπως το διεθνές νομισματικό ταμείο, τα διάφορα τραπεζικά συστήματα και οι αγορές κλπ, όπως είναι τα κατεστημένα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι κομματικές πρακτικές του παρελθόντος, όλα αυτά διαμορφώνουν ένα πλαίσιο, το οποίο μας κρατά πίσω και μας κρατά κάτω.
Όσο προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, θεωρώντας όλα αυτά δεδομένα, συντηρούμε ακριβώς και ενισχύουμε με την ενέργειά τους τη δική τους κατάσταση, τη δική τους σκεπτομορφή, άρα το πρώτο είναι ότι θα πρέπει να ξυπνήσουμε και να σταματήσουμε να θεωρούμε ως υπαρκτά και δεδομένα και ως τη μόνη πραγματικότητα, αυτή την πλάνη με την οποία προσπαθούν να τυλίξουν ολόκληρο τον ελληνικό χώρο.
Αυτό γίνεται καλλιεργώντας παρουσία, δηλαδή δεν ενστερνιζόμαστε και κρατάμε νοητική απόσταση απ’ όλη αυτή τη σκεπτομορφή που καλλιεργείται, μπορεί να παρακολουθούμε την τηλεόραση, ν’ ακούμε πράγματα, αλλά εκείνη τη στιγμή έχουμε την πλήρη συνειδητότητα του πώς παίζεται το συγκεκριμένο παιχνίδι και κρατάμε πλήρη απόσταση και απόρριψη σ’ αυτό το είδος της πραγματικότητας στο οποίο επιχειρούν να μας εγκλωβίσουν και από μέσα μας έχουμε σταθερά τη στάση, ότι αυτό δεν είναι παρά μια πλάνη, ένας συσκοτισμός, ο οποίος ανατρέπεται ακριβώς με τη δική μας σθεναρή ψυχική στάση απέναντί του, γιατί η εξωτερική πραγματικότητα είναι απότοκος, διαμορφώνεται σύμφωνα με την εσωτερική ψυχική μας στάση και αυτό το ξέρουν και οι άλλοι, το ξέρουν οι αντίπαλοι του ελληνισμού, γι αυτό προσπαθούν να κερδίσουν το παιχνίδι σ’ αυτό το επίπεδο, μέσω της προπαγάνδας και των ιδεολογικών μηχανισμών.
Δεύτερον, πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο ένα δεύτερο πολύ σημαντικό θέμα που έχει να κάνει πάλι με τη δημιουργία μιας καινούργιας σκεπτομορφής, σε σχέση με τον ελληνισμό, είναι η πλήρης απενοχοποίησή μας, από την όλη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, δεν έχει σημασία αν κάναμε λάθη, ή όχι, λάθη κάναμε κι ο καθένας κι όλοι μαζί, αλλά ο μαζοχισμός και το αυτομαστίγωμα δεν έχουνε καμία σχέση με την αυτοκριτική, μπορεί να κάναμε τα λάθη μας, έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας, από κει και πέρα, όπως συμβαίνει και με οποιοδήποτε άνθρωπο στην ατομική του ζωή, δεν θα χτυπιέται, ούτε θα πέφτει σε κατάθλιψη, ούτε θ’ αυτοκτονήσει, όταν διαπιστώσει ότι έχει κάνει κάποια λάθη, θα διδαχθεί από τα λάθη του και θα τραβήξει μπροστά, περήφανα, με αξιοπρέπεια, προκειμένου να διορθώσει, να βελτιωθεί, ν’ ανατρέψει την κατάσταση.
Αυτός ο μαζοχισμός ο καθημερινός, που παρακολουθούμε σε όλες τις συζητήσεις, αχ τι κάναμε και πώς τα καταφέραμε έτσι και εμείς φταίμε και δεν φταίει κανένας άλλος, αλλά φταίει μόνο το κούφιο μας το κεφάλι και το ένα και το άλλο, πρέπει να τελειώνει.
Γιατί αυτή η ενοχοποίηση καταστρέφει ολόκληρο τον ψυχισμό της Ελλάδας και δεν την αφήνει να σηκώσει κεφάλι. Στη θέση λοιπόν αυτού θέλει μια ξεκάθαρη νοητική και ψυχική στάση, η οποία λέει, ξέρω τι έγινε, ξέρω ποιά ήταν τα λάθη και αυτή τη στιγμή θέλω και είμαι απόλυτα κατασταλαγμένος με αξιοπρέπεια, ενότητα και αλληλεγγύη ανάμεσα στους Έλληνες, χωρίς να τρωγόμαστε μεταξύ μας και να χωριζόμαστε σε αλληλοεξοντωνόμενες ομάδες, όλοι μαζί να κρατηθούμε πάλι, να σταθούμε στα πόδια μας, να μεγαλουργήσουμε, τέρμα η γκρίνια και η ενοχοποίηση, είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Πραγματικά, μερικές φορές θα σας εξομολογηθώ κάτι, όταν τα λέω αυτά έχω μια μικροαμφιβολία, εάν γίνομαι πλήρως κατανοητός ή όχι, με την έννοια ότι, εγώ όπως και πολλοί άλλοι έχουμε βιώσει στο πετσί μας την αλήθεια, του πόσο σημαντική είναι η ψυχική στάση που κρατάς απέναντι στα πράγματα, δεν είμαι σίγουρος αν το έχετε βιώσει όλοι, αλλά είμαι υποχρεωμένος να σας το μεταφέρω κι έχοντας δει ότι πραγματικά, όταν μπαίνεις σε μια δίνη αυτοοικτιρμού, όλα σου πηγαίνουν κατά διαόλου και αυτή η δίνη εξωτερικεύεται με γεγονότα, στην στυγνή υλική πραγματικότητα και γι αυτό λένε ότι ο νόμος του Μέρφι, το ένα κακό φέρνει το άλλο, γιατί άπαξ κι εγκλωβιστείς κι αρχίσεις και σκέφτεσαι ότι, πω, πω τι έπαθα και τι άλλο έρχεται ακόμα και είμαι και άτυχος, είμαι και καντέμης, το είχε εμένα η μοίρα μου να μπλέκω, το ένα φέρνει τ’ άλλο.
Δεν ξέρω, σε μερικούς μπορεί να φαίνεται θεωρητικό αυτό, αλλά δεν είναι καθόλου και γι αυτό το λόγο το θεωρώ από τα πολύ σημαντικά ζητήματα και το πρώτο ζήτημα του απεγκλωβισμού που είπαμε, απ’ τους κανόνες του παιχνιδιού κι απ’ τη σκεπτομορφή ενάντια στον ελληνισμό και το ζήτημα αυτό της απενοχοποίησης, πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι μας, ώστε μέσα στην καθημερινότητα, στις επαφές που έχουμε, στα μέιλ που ανταλλάσσουμε, στο χώρο που δουλεύουμε, στους φίλους μας να κρατήσουμε μια πολύ σθεναρή στάση απέναντι σ’ αυτό. Δεν λέω να είμαστε χαζοχαρούμενοι, σε φάση να μας λέει ο άλλος, πω, πω, τι έπαθα έχω να πληρώσω τη ΔΕΗ και να του λέμε εμείς ε δεν πειράζει, μια χαρά είναι, δεν μιλάω για το χαζοαμερικάνικο τρόπο του positive thinking, της θετικής σκέψης, αλλά να μπορέσουμε να εξηγήσουμε στον άλλον, ότι και με το να κλαίει επειδή ο λογαριασμός της ΔΕΗ ήρθε παραπάνω, το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να του έρθει παραπάνω την επόμενη φορά και να τους βάλουμε όλους σ’ ένα κλίμα, ότι ο μόνος τρόπος ν’ αναστραφεί αυτό το πράγμα δεν είναι ούτε με τη γκρίνια, ούτε με την κακομοιριά, αλλά είναι με την αξιοπρέπεια και με τη σθεναρή στάση ν’ αναπτύξουμε μια δημιουργικότητα απέναντι στα πράγματα, για να μπορέσουμε ν’ αναστρέψουμε το κλίμα, αυτό και τίποτα άλλο. Εάν μπορέσουμε αυτό να το καταφέρουμε έστω και στον περίγυρό μας και με οτιδήποτε μέσα διαθέτει ο καθένας μας, τότε θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια πολύ ισχυρή σκεπτομορφή, η οποία σιγά-σιγά ως κρίσιμη μάζα θα μπορέσει να επηρεάσει πολύ περισσότερους ανθρώπους και άπαξ και δημιουργηθεί αυτό το ρεύμα, τότε δεν αναστρέφεται, αυτός είναι ο δικός μας ο ρόλος.
Πάω σ’ ένα τρίτο ασύμμετρο μέτρο, μιας και μιλάμε για απεγκλωβισμό και απενοχοποίηση, από κει και πέρα είναι να ξέρεις να υπάρχεις κι ένας συμπαγής ιδεολογικός πυρήνας, τι καλείσαι να περιφρουρήσεις και ν’ αναπτύξεις και εδώ πλέον μιλάμε για τη διατήρηση και ανάπτυξη της εθνικής μας ταυτότητας, η οποία βάλλεται πανταχόθεν.
Δεν έχει σημασία εάν κάποιος είναι οικουμενιστής, ή αν είναι εθνικιστής, ή αν είναι το πιο ισορροπημένο και πιο λογικό που σκέφτομαι, απλά ένας πατριώτης, σημασία έχει το εξής, ότι κάθε χώρα και κάθε έθνος και κάθε πολιτισμός, πόσο μάλλον ο ελληνικός, έχει όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση, βάσει των εξελικτικών νόμων να περιφρουρεί και να αναπτύσσει τη μοναδικότητά του, όχι εις βάρος των άλλων, διότι το να περιφρουρείς και ν’ αναπτύσσεις την μοναδικότητα της παράδοσής σου, του έθνους σου, τη φιλοσοφία σου, δεν συνιστά εθνικισμό, αλλά αντιθέτως συνιστά συνεισφορά στην παγκόσμια πνευματική εξέλιξη, εάν κάθε λαός μπορεί να συνεισφέρει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μέσω της παράδοσής του στην παγκόσμια πνευματική εξέλιξη, πόσο μάλλον ο ελληνικός λαός θα πρέπει να περιφρουρήσει και ν’ αναπτύξει την έννοια του ελληνισμού και όλο το πνευματικό στοιχείο του ελληνισμού και όχι να το χαρίσει, να το αφήσει να κατεδαφιστεί, να το αφήσει να ευτελιστεί, μέσα από δήθεν πολυπολιτισμικές ή κουλτουροειδείς αντιλήψεις.
Σαφέστατα, επαναλαμβάνω μέσα σε απόλυτη αρμονία και συνεργασία με όλους τους υπόλοιπους πολιτισμούς κι όλα τα υπόλοιπα έθνη κι όλες τις υπόλοιπες φυλές του κόσμου.
Εδώ όμως βλέπουμε να γίνεται το ανάποδο, βλέπουμε αυτή η αρνητική σκεπτομορφή να έχει σαν κύρια αιχμή της αυτό που πολλοί αποκαλούνε εθνομηδενισμό και βλέπουμε ότι η τάση είναι, αντί να μας κάνουν να είμαστε υπερήφανοι για την παράδοσή μας και για την πατρίδα μας, είναι να μας κάνουν να θεωρούμε ντροπή και αυτό το βιώνουν και πολλοί Έλληνες σε ταξίδια τους στο εξωτερικό, στις επαφές που κάνουν, το ν’ ακούνε ότι είσαι Έλληνας και να σε λυπούνται.
Λοιπόν, αυτό πρέπει ν’ αναστραφεί πάση θυσία κι ο τρόπος για ν’ αναστραφεί είναι την ελληνική παράδοση, τα ήθη και έθιμα, τον ελληνικό πολιτισμό, το ελληνικό πνεύμα, την ελληνική πνευματική παράδοση να τη διατηρήσουμε και να την αναπτύξουμε πάση θυσία.
Αυτή τη στιγμή ο ελληνισμός βρίσκεται σε κρυφό σχολειό, ουσιαστικά αν δούμε τις κυρίαρχες κρατικές δομές, πώς χειρίστηκαν τον ελληνισμό, όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, που ήτανε πολύ σημαντικό βήμα αυτό, για να φτάσουμε στην κρίση που φτάσαμε σήμερα, θα δούμε ότι πράγματι ο ελληνισμός ήταν υπό διωγμό.
Λοιπόν, τέρμα το κρυφό σχολειό, θα πρέπει ο ελληνισμός να μπορέσει να βγει σαν κυρίαρχη σκεπτομορφή, μέσα στην ελληνική πραγματικότητα κι αυτό γίνεται, αυτή τη στιγμή, μπορεί να γίνεται και με ακρότητες, μέχρι να ισορροπήσει το εκκρεμές σε κάποια αρμονικότερη πλευρά του, είναι απόλυτα δικαιολογημένο στην αρχή να υπάρχει εναντιοδρομία κι από κει που ως Έλληνας ήσουνα καρπαζοεισπράκτορας, ν’ αντιδράσεις στην αρχή και κάπως δυναμικά, το σίγουρο είναι όμως ότι, αυτή η αρμονική του μέτρου θα πρέπει να επικρατήσει και στον ελλαδικό χώρο, σε σχέση με την πνευματική μας παράδοση.
Ένα άλλο θέμα αιχμής, που αφορά στη νέα σκεπτομορφή, που πρέπει εκ των έσω να χτιστεί για τη νέα Ελλάδα, είναι η επαναφορά της ηθικής και των ίσων ευκαιριών στην ελληνική πραγματικότητα, πράγματα τα οποία κάποιοι προσπάθησαν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είναι παλιομοδίτικα και ωστόσο ολόκληρο το οικοδόμημα μιας κοινωνίας βασίζεται σ’ αυτά τα δυο στοιχεία, γιατί εάν ο καθένας αρχίζει να σκέφτεται ότι έννοιες όπως η ηθική, η ακεραιότητα, η αρετή κλπ, είναι παλιομοδίτικες και το θέμα είναι ποιός θα κοιτάξει την πάρτη του και το καλύτερο λαμόγιο απ’ το διαγωνισμό μέσα στην κοινωνία είναι εκείνο που θα επιβραβευθεί τελικά, καταστραφήκαμε. Είναι αυτή η σκεπτομορφή της χωριστικότητας η οποία κατατρώει κάθε κοινωνικό ιστό.
Έτσι λοιπόν, πρέπει ν’ αναθεωρήσουμε αυτό που έλεγα ν’ απεγκλωβιστούμε από την κυρίαρχη νοοτροπία, απ’ την κυρίαρχη σκεπτομορφή και να προσπαθήσουμε πάση θυσία την επαναφορά της ηθικής, της αλληλεγγύης και των ίσων ευκαιριών στην ελληνική κοινωνία, που σημαίνει πολύ πρακτικά, από αλλαγές που έχουν να κάνουν με τον τρόπο ελέγχου της πολιτικής εξουσίας, την τιμωρία της διαφθοράς, αλλά και αλλαγή όλου του πλαισίου σε σχέση με τις ίσες ευκαιρίες , έτσι ώστε ο τρόπος της εύρεσης εργασίας, ο τρόπος του επιχειρείν και γενικά όλη η κοινωνική ζωή της Ελλάδας να βασίζεται σε ίσες ευκαιρίες, κάτι που είναι θέμα δικαιοσύνης και είναι θέμα αρετής και δεν είναι καθόλου θέμα μιας αφηρημένης ηθικής, που πρέπει να την αφήσουμε για τον παράδεισο, είναι κάτι το οποίο πρέπει να είναι μέσα στη νοοτροπία μας, μέσα στη σκεπτομορφή μας, για να ισχύσει εδώ και τώρα.
Πάω σ’ ένα πέμπτο σημείο, το οποίο το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό, φέτος κατά σύμπτωση ο ΟΗΕ κήρυξε το 2012 ως έτος συνεταιρισμών, πραγματικά καθόλου τυχαίο για την Ελλάδα, αυτό σημαίνει, όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο αυτή τη στιγμή, ένα δισεκατομμύριο πολίτες σ’ όλο τον κόσμο ανήκουν με τον ένα ή άλλο τρόπο, είτε ως εργαζόμενοι, είτε ως μέτοχοι, σε συνεταιρισμούς, εδώ πέρα μηδέν, σχεδόν, προς το παρόν.
Οι συνεταιρισμοί γενικά, οι διάφορες εταιρίες λαϊκής συμμετοχής, έχουν δυο πλεονεκτήματα, που ιδιαίτερα για την κατάσταση τη σημερινή της Ελλάδας είναι πάρα πολύ σημαντικά, το ένα πλεονέκτημα είναι ότι συμμετέχοντας σ’ ένα τέτοιο συνεταιρισμό είναι πολύ πιο δίκαιη η κατανομή του πλούτου, γιατί η επιχείρηση ανήκει στους ίδιους τους πολίτες, είτε συμμετέχουν με μερίδιο μέσω της εργασίας τους, είτε μέσω των οικονομιών τους, αλλά το δεύτερο και ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι δεν περνάει ο πλούτος μιας χώρας σε ξένα χέρια, ή σε χέρια λίγων.
Φανταστείτε λοιπόν, αν μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα κύμα στην Ελλάδα δημιουργίας εταιριών λαϊκής συμμετοχής, όπου αντί να περάσουν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και οι διάφορες επιχειρήσεις σε χέρια πολυεθνικών, ή στην καλύτερη περίπτωση στα χέρια κάποιων εγχώριων λαμογίων, να μπορούσαν να περάσουν κατευθείαν στα χέρια των πολιτών.
Είναι κάτι απόλυτα ρεαλιστικό, το οποίο το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιο φορέα, ο οποίος να μπορέσει να βγει μπροστά και να προσφέρει την τεχνογνωσία γι αυτό.
Γιατί κατά τα άλλα ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης οι λιγοστές οικονομίες που μπορεί να έχουμε ο καθένας μας, θα μπορούσαν μ’ ένα πολύ ελάχιστο ποσό συμμετοχής, βασισμένοι στην μαζικότητα να παράγουν εταιρίες απ’ τις οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν τράπεζες, νοσοκομεία, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας.
Δηλαδή θα μπορούσαν άνετα οι πολίτες να πάρουν ακόμα και τις ΔΕΚΟ, οι οποίες είναι για ξεπούλημα αυτή τη στιγμή κι έτσι να μην περνούσαν σε ξένα χέρια, θα μπορούσαν οι τουριστικές υποδομές να παραμείνουν στους Έλληνες πολίτες μέσα απ’ αυτό τον τρόπο, αντί να πουληθούν όσο-όσο τα διάφορα τουριστικά φιλέτα, ανά την Ελλάδα.
Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη σημασία και πόσο μεγάλη διάσταση έχει το συγκεκριμένο, το οποίο όχι μόνο δεν είναι αφηρημένο, γιατί εφαρμόζεται σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου, αλλά ιδίως για την Ελλάδα θα ήταν η μοναδική λύση.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο των συνεταιρισμών δηλαδή, ή των εταιριών λαϊκής συμμετοχής, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος, η οποία είναι πάρα πολύ σημαντική για τα ελληνικά δεδομένα και αυτή η παράμετρος είναι ο απεγκλωβισμός απ’ τη νοοτροπία του υπαλλήλου, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αυτό, αλλά μα στο Θεό τους δεν καταλαβαίνουμε ότι, όλο το κόλπο για να συσσωρεύεται είτε ο πλούτος, είτε η εξουσία σε κάποια συγκεκριμένα κέντρα, είναι η συναίνεση των πολλών;
Δεν καταλαβαίνουμε ότι και μόνο το ότι, κατεβαίνουμε σε μια διαδήλωση για να απαιτήσουμε κάτι, ως σκεπτομορφή θεωρούμε τον εαυτό μας εξαρτώμενο από κάποιον άλλον;
Δηλαδή πας σαν ζήτουλας, άρα εφ’ όσον πηγαίνεις σαν ζήτουλας ήδη ενεργειακά είσαι κάτω απ’ τον άλλον που πας να ζητήσεις.
Ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα εκμετάλλευσης εξαρτάται και στηρίζεται πάνω σ’ αυτή τη σιωπηλή ενεργειακή αποδοχή, ότι υπάρχει μια μάζα η οποία λειτουργεί σε πολύ χαμηλό ενεργειακό επίπεδο, δηλαδή δεν τολμάει να είναι δημιουργική, δεν τολμάει να έχει ιδέες, δεν τολμάει να έχει αυτοδιάθεση και ψάχνει να βρει τον καλό φεουδάρχη, βασιλιά, επιχειρηματία, οτιδήποτε να μπει από κάτω, να βάλει το κεφαλάκι του και να πει, εγώ δεν θέλω να έχω ευθύνες, εγώ θέλω να έχω κάτι στάνταρ. Πάνω σ’ αυτό το στάνταρ ακριβώς σου λέει πάρε το μισθό τώρα το τριακοσάρι και βούλωστο, αφού θέλεις κάτι στάνταρ και δεν θες να το ρισκάρεις και δεν θες τις ευθύνες και θες την ησυχία σου.
Λοιπόν, πρέπει να το καταλάβουμε ότι, μετασχηματισμός της ανθρωπότητας, πόσο μάλλον στην κατάσταση της Ελλάδας δεν γίνεται με ανθρωπάκια, τα οποία θέλουν την ησυχία τους, γιατί όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρωπάκια που θέλουν την ησυχία τους, καλώς κάνουνε και μας έχουνε στο Μάτριξ, αυτό ήταν το Μάτριξ, πάρτε το ναρκωτικάκι σας, ξέρουμε ότι όσο παίζει η τηλεόραση στο σπίτι και δεν την κλείνουμε, εξέγερση δεν πρόκειται να γίνει, γιατί αφού θέλετε την ησυχία σας, σας φτάνει το τούρκικο το σήριαλ, σας φτάνει το πρωϊνάδικο, ν’ ακούτε τις …τέλος πάντων και ξέρουμε ότι, έτσι δεν αντιδράτε.
Λοιπόν, όσο υπάρχει αυτή η νοοτροπία, την εξουσία και τα αφεντικά τα παράγουν δειλοί υπάλληλοι κι όχι ανάποδα.
Γι αυτό σας λέω ότι, πρέπει να δούμε τα πράγματα από μια διαφορετική πνευματική σκοπιά, πρέπει να καταλάβουμε ότι, και για την Ελλάδα μια σημαντική διάσταση των εταιριών λαϊκής συμμετοχής και των συνεταιρισμών είναι ότι, εκπαιδεύουν τον κάθε πολίτη να μπει σε επίπεδο, ν’ ανέβει σε επίπεδο ολιστικού επιχειρηματία, τον θέτουν προ των ευθυνών του και δεν τον αφήνουν να καλλιεργήσει αυτή τη νοοτροπία στο παρακάλι, έξω απ’ την κλωστοϋφαντουργική κι έξω απ’ τη χαλυβουργική, τόσους μήνες απεργία και ανεργία και τι θα κάνω και πώς αυτό.
Δεν γίνεται μ’ αυτό τον τρόπο πια, πρέπει να το καταλάβουμε, τέρμα η ζητιανιά, πρέπει ο λαός να βγει στο προσκήνιο και ν’ αναλάβει τις ευθύνες του και να αναπτύξει την απαραίτητη δημιουργικότητα, προκειμένου ν’ αναστραφεί το κλίμα.
Πιστεύω να ήμουνα σαφής, αυτού του είδους τη σκεπτομορφή θα πρέπει να την προβάλλουμε με κάθε μέσο. Και πάω σ’ ένα τελευταίο θέμα, που αφορά στη διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος. Με τον όρο διεθνοποίηση δεν εννοούμε με την παλιά νοοτροπία, σας παρακαλούμε βοηθήστε μας, χαρίστε μας, δώστε μας κι άλλα βερεσέδια, λυπηθείτε μας, γιατί είμαστε φτωχοί και πεινάμε, σας παρακαλούμε μην μας βαράτε άλλο.
Διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος σημαίνει μια αξιοπρεπής στρατηγική, η οποία ερμηνεύοντας το όλο σχέδιο που υπάρχει κι αποκαλύπτοντας το όλο σχέδιο που υπάρχει γύρω από την ελληνική κρίση, να θέσει και τους υπόλοιπους λαούς προ των ευθυνών τους, για ότι πρόκειται να πάθουν στη συνέχεια και να τους διαφωτίσει και να τους εξηγήσει ότι, η μάχη για παγκόσμια συσάχθεια πρέπει να κερδηθεί απ’ την Ελλάδα και άρα ότι, η μάχη της Ελλάδας είναι μια παγκόσμια υπόθεση, είναι αυτό το πλαίσιο στο οποίο πρέπει να τεθεί το όλο ελληνικό πρόβλημα, διεθνοποιημένα, με κάθε μέσο και αναπτύσσοντας παράλληλα το ιδεολογικό περιεχόμενο που προανέφερα, που θα ανάγει τη σύγκρουση μεταξύ ελληνισμού και κοπαδοποίησης, μεταξύ του δημιουργικού πολίτη και του ωχαδερφικού υπαλλήλου ζήτουλα, που είναι ακριβώς το όραμα της νέας παγκόσμιας τάξης, το να δημιουργήσει στρατιές από εξαθλιωμένους ζήτουλες, οι οποίοι είτε θα είναι ικανοποιημένοι μ’ ένα ξεροκόμματο, γιατί η παιδεία τους θα είναι στο μηδέν, η εσωτερική τους καλλιέργεια στο μηδέν και άρα εξελικτικά υποβαθμισμένοι, είτε όταν θα έρχονται σε επίπεδα δούλων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, να υπάρχουν οι εξεζητημένες τεχνολογίες υποταγής, ώστε αν συμβεί και κάποια εξέγερση να μπορεί να καταστέλλεται ανά πάσα στιγμή.
Εκεί είναι που πρέπει να εξηγήσουμε ότι, η αντίπαλη νοοτροπία στηρίζεται κυρίαρχα πάνω στις έννοιες της ελληνικής παράδοσης κι έτσι ν’ ανάγουμε το ελληνικό πρόβλημα τη μάχη των μαχών, στη μητέρα όλων των μαχών για την παγκόσμια ελευθερία, για την παγκόσμια ελευθερία της συνείδησης.
Όλοι σας έχετε επαφές στο εξωτερικό, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να μπορέσουμε να διαδώσουμε αυτού του είδους τη σκεπτομορφή και να διεθνοποιήσουμε το ελληνικό πρόβλημα, όχι ζητώντας, όχι εκλιπαρώντας, αλλά με αξιοπρέπεια, αναγορεύοντάς το ως καθήκον κάθε συνειδητού πολίτη, όπου κι αν ζει αυτός, όπου κι αν βρίσκεται αυτός.
Εάν μπορέσουμε έστω και σε ελάχιστο βαθμό, να μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε αυτές τις έξι προϋποθέσεις που σας προανέφερα, είναι μαθηματικά βέβαιο, ότι η καινούργια σκεπτομορφή θα γεννήσει και τη νέα υπεύθυνη πολιτική ηγεσία, η οποία θα μπορέσει χωρίς προκαταλήψεις να εφαρμόσει τα αυτονόητα, να μπορέσει ν’ απεγκλωβιστεί απ’ όλες τις κατεστημένες νοοτροπίες που κρίναμε προηγουμένως και να μπορέσει να τραβήξει κι αυτή μπροστά, να εμψυχώσει τον κόσμο ακόμα περισσότερο και ως αλυσιδωτή αντίδραση να δημιουργηθεί μια κοινωνία, η οποία επιτέλους θα έχει όραμα και θα έχει σκοπό, γιατί μόνο αν έχεις όραμα και σκοπό μπορείς να επιστρατεύσεις τις δημιουργικές σου δυνάμεις. Και άλλος ένας λόγος που βρισκόμαστε σ’ αυτό το σημείο τώρα, είναι γιατί συνειδητά εφαρμόστηκε ένα σχέδιο καταστολής οποιουδήποτε οράματος, ακόμα και εκφυλισμένοι λαοί, το βλέπουμε αυτό κι από γείτονές μας, έχουν κάποιο όραμα που τους κρατάει, στην Ελλάδα επιχείρησαν να μην υπάρχει τίποτα και βλέπετε πόσο σημασία έχει η κρατούσα σκεπτομορφή.
Ξέρετε ποιό είναι το σημερινό όραμα το οποίο καλλιεργούν μέσα στην ελληνική κοινωνία;
Είναι το όραμα της επόμενης δόσης, γίνεται συνειδητά αυτό το πράγμα.
Λοιπόν, καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι μια κοινωνία, όταν το εθνικό της όραμα είναι παίρνουμε, δεν παίρνουμε, πότε θα πάρουμε τη δόση, ότι δεν έχει ελπίδα.
Ζητείται λοιπόν αυτή τη στιγμή εθνικό όραμα, γιατί μόνο όταν υπάρχει επιθυμία σε ομαδικό ψυχισμό να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου, να μεγαλουργήσεις, να προσφέρεις, στον εαυτό σου και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, τότε μόνο αναδύονται οι δημιουργικές δυνάμεις ενός λαού. Και αν το δείτε αυτό ιστορικά, οι λαοί μεγαλούργησαν σε τέτοιες περιόδους, σε περιόδους που υπήρχε όραμα.
Αν λοιπόν μπορέσουμε και σταθούμε στα πόδια μας πνευματικά, σύμφωνα με τους παράγοντες που σας προανέφερα, τότε μόνο θα μπορέσει να προκύψει ένα σαφές καινούργιο όραμα, το οποίο θα γεννήσει και μια νέα πολιτική ηγεσία. Και ξέρετε, αυτά που λέω, για να μην μακρυγορώ, δεν είναι πράγματα τα οποία απαιτούν μεγάλο χρονικό διάστημα, η ιστορία μας έχει δείξει ότι από το μηδέν έχουν υπάρξει τρομερές ανατροπές, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Αυτό δείχνει την παντοδυναμία της σκεπτομορφής, ότι αν ανατραπεί το κλίμα και μέσα σ’ ένα λαό αλλάξει ο ψυχισμός του ριζικά, ότι μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μπορεί ν’ ανατρέψει τα πάντα, μπορεί ν’ ανατρέψει οποιαδήποτε κατάσταση, μην ακούτε την προπαγάνδα, επαναλαμβάνω, η ιστορία μας λέει άλλα, υπάρχουν αποδείξεις.
Ας κοιτάμε λοιπόν την πραγματικότητα κι όχι την κακομοιριά στην οποία θέλουν να μας κρατήσουν.
Υπάρχει ένα τελευταίο θέμα, το οποίο σας το κράταγα για έκπληξη, γιατί κινήθηκε και θα με συγχωρήσουνε γι αυτό ακόμα και κοντινοί μου άνθρωποι, που υπάρχουν εδώ μέσα, με βάση τους νόμους της υλοποίησης κινήθηκε με απόλυτη μυστικότητα, γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι αν υπάρχει κάποιο σχέδιο για υλοποίηση, δεν επιτρέπεται ουσιαστικά να το συζητάς, για να μην αποδυναμώνεται η σκεπτομορφή, όταν είσαι στο παρά πέντε μπορείς να το ανακοινώσεις.
Ας μην αναφέρω πρόσωπα, πράγματα κλπ, η ουσία είναι όμως ότι, έχει ετοιμαστεί ένα ολόκληρο σχέδιο, ένα ολόκληρο πρότζεκτ, στα πλαίσια της εσωτερικής πνευματικής δράσης, που θα περάσει σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό το πρότζεκτ με δυο λόγια είναι ένας παγκόσμιος οραματισμός, για τον πνευματικό μετασχηματισμό του χρήματος.
Καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι το χρήμα είναι το κυριότερο μέσο ελέγχου αυτή τη στιγμή, επίσης σας επισημαίνω ότι ως ανθρώπινο δημιούργημα το χρήμα είναι ακριβώς εκείνο το μέσο, το οποίο βασίζεται στη σκεπτομορφή της έλλειψης κι όχι της αφθονίας, διότι ακριβώς βασισμένο πάνω στην έλλειψη είναι ολόκληρο το τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα.
Επίσης, η μεγάλη αναγκαιότητα αυτή τη στιγμή για το χρήμα είναι να φύγει, σας το λέω με δυο λόγια, γιατί υπάρχει αναλυτική παρουσίαση αυτού του πρότζεκτ και θα ειδοποιηθείτε σύντομα γι αυτό.
Το θέμα λοιπόν είναι, πώς από παράγοντα άγνοιας, έλλειψης και χωριστικότητας και άρα αντικείμενο εκμετάλλευσης, ανθρώπου από άνθρωπο, θα μπορέσει το χρήμα να μετασχηματιστεί πνευματικά και να συνδεθεί με την κοσμική πηγή της αρμονίας και της ευημερίας για όλους, ώστε απλόχερα να απεγλωβιστεί απ’ αυτά τα κέντρα εξουσίας που το ελέγχουν αυτή τη στιγμή, ανά τον πλανήτη, ν’ απελευθερωθεί και να χρησιμοποιηθεί για την κοινή ευημερία.
Έτσι λοιπόν, έχει γίνει ένα ολόκληρο πρότζεκτ και την επόμενη Κυριακή 23 του μηνός , ξεκινάει ο παγκόσμιος οραματισμός για το μετασχηματισμό του χρήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Γι αυτό το πράγμα έχουν ετοιμαστεί, ένα μεγάλο κείμενο, το οποίο θέτει ολόκληρο το ιδεολογικό πλαίσιο ερμηνευμένο από εσωτερική σκοπιά, υπάρχουν δυο κείμενα πολύ σημαντικά για την πνευματικοποίηση του χρήματος, έχουν γυριστεί μέχρι και αυτοσχέδια βιντεάκια στα ελληνικά και αγγλικά και επίσης έχει προετοιμαστεί κι ένας οραματισμός, ο οποίος εκφωνείται και στα ελληνικά και στα αγγλικά και σε λίγο θα εμπλουτιστεί και σε άλλες γλώσσες με πρωτοβουλία συμμετεχόντων, προκειμένου να μπορεί να εκτελείται ανά τον κόσμο, από οποιονδήποτε επιθυμεί να μπει μέσα σ’ αυτό το σχέδιο.
Αυτό θα γίνει μέσω ενός site, στο οποίο θα μπαίνει ο καθένας, θα μπορεί να διαβάσει τα κείμενα, θα παρακολουθεί εικόνες βοηθητικές, έτσι ώστε να υπάρχει κι ένας κοινός συντονισμός πάνω στην εικονοπλασία, όταν θα γίνεται ο οραματισμός για το μετασχηματισμό του χρήματος και θα υπάρχει και η ακουστική καθοδήγηση, που θα μπορεί ο καθένας να κλικάρει πάνω εκεί και να ακούει ολόκληρο το κείμενο του οραματισμού.
Αυτό το κείμενο και το όλο πρότζεκτ χρησιμοποιεί ως πλατφόρμα το πρωτόκολλο του μορφογέννεσις, αυτό το σύστημα υλοποίησης που υπάρχει και αντίστοιχο site, αλλά θα βγει μέσα από το site του πλανητικού δικτύου του φωτός.
Αυτό στα αγγλικά έχει ονομαστεί newearthnetwork έχει αποκτήσει δικό του αυτόνομο site. Μέσα λοιπόν απ’ το newearthnetwork στο οποίο υπάρχουν διάφορα κείμενα πνευματικού προσανατολισμού και πνευματικής καθοδήγησης, εκεί θα υπάρχουν και τα κείμενα τα σχετικά με το μετασχηματισμό του χρήματος και στα ελληνικά και στα αγγλικά, εκεί υπάρχουν και τα βίντεο, τα οποία είναι ανεβασμένα και στο youtube και εκεί θα υπάρχει και η εκφώνηση του οραματισμού. Θα ενημερωθείτε όλοι σας εντός της επόμενης εβδομάδας, μέσω mail για όλα αυτά, πού θα τα βρείτε, ποιές είναι οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις κλπ.
Εγώ το μόνο που θέλω να σας παρακαλέσω είναι να βοηθήσετε, εκτός από τη δικιά σας συμμετοχή, να βοηθήσετε στο θέμα της κοινωνικής δικτύωσης.
Επειδή για τον οραματισμό του χρήματος έχει γίνει και σελίδα στο facebook, υπάρχει στο twitter, δηλαδή να μπορέσετε να κάνετε μια προσπάθεια, ώστε πέρα από την πρόσβαση στο site του newearthnetwork, που υπάρχουν τα κείμενα, να μπείτε κι εσείς στο facebook, να κλικάρετε, να στείλετε σε ανθρώπους που γνωρίζετε τα links σε Ελλάδα και κυρίως στο εξωτερικό, ο καθένας σε ότι επαφές έχει, προκειμένου σιγά-σιγά να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο πολλών χιλιάδων. Ήδη στο πλανητικό δίκτυο του φωτός υπάρχουν αρκετοί εγγεγραμμένοι από το εξωτερικό. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, ο ένας απ’ τον άλλον να μπορέσουμε να κάνουμε αυτή την ανατροπή.
Όπως θα δείτε, σύμφωνα με τις οδηγίες, αυτός ο οραματισμός θα γίνεται ελεύθερα κάθε Κυριακή, ξεκινάει την επόμενη Κυριακή 23 του μηνός, θα γίνεται ελεύθερα όμως κάθε Κυριακή και όποτε ο καθένας βολεύεται εντός της ημέρας, ασφαλώς προτιμότερα από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου κι όχι το βράδυ των Κυριακών. Ο λόγος που ξεκινάει, για να ολοκληρώσω, Κυριακή 23 Δεκεμβρίου, για την Κυριακή νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνετε για τη σημειολογία της όλης υπόθεσης, είναι όμως αποτέλεσμα υπαγόρευσης μιας και απ’ τις υπαγορεύσεις που είχαμε ήδη με την κάθοδο των ενεργειών της 12ης Μαΐου, πράγματι από την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου ασφαλώς δεν πρόκειται να γίνει το τέλος του κόσμου, αλλά πρόκειται να ξεκινήσει το τέλος του παλιού συνειδησιακού κόσμου και επειδή η ροή των ενεργειών σε καθαρά πνευματικό συνειδησιακό επίπεδο θα είναι τεράστια, η υπαγόρευση που είχαμε ήταν ότι σ’ ένα μεγάλο βαθμό θα κριθεί το παιχνίδι και πάω στο να βρεθούν νέες ολιστικές δομές χρήσης του χρήματος, καθώς αυτό θα περάσει πλέον στα χέρια των ανώτερων πνευματικών δυνάμεων και ακριβώς πάνω εκεί πρέπει να γίνει και η δική μας προσπάθεια κι η δική μας συνεισφορά και βοήθεια, γι αυτό ακριβώς υπήρξε και η υπαγόρευση αυτή για τον παγκόσμιο οραματισμό για τον πνευματικό μετασχηματισμό του χρήματος.
Ελπίζω να σας έπεσαν πολλά, είναι όμως τέτοιες οι συνθήκες, που απαιτούν αυξημένη εγρήγορση. Σας επαναλαμβάνω, να έχετε κατά νου το τι σημαίνει υπευθυνότητα, ότι υπευθυνότητα και ευθύνη του εαυτού μας, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση το να επαφίουμε την τύχη μας και την ενέργειά μας στους άλλους. Από κει ξεκινάει όλο το θέμα του ελέγχου και του πλανητικού κακού. Όσο πιο υπεύθυνος είναι ο καθένας και όσο “αντιϋπάλληλος”, δηλαδή να μην θέλει να είναι κάτω από έναν άλλον, γιατί ετυμολογικά αυτό σημαίνει, όσο πιο “αντιϋπάλληλος με την έννοια τη ευθύνης, της αξιοπρέπειας, της δημιουργικότητας, τόσο τα δεσμά της εξάρτησης σπάνε.
Μ’ αυτά κατά νου, ας περάσουμε σε σιωπή για να προχωρήσουμε στον οραματισμό μας.